کلید شناخت خدا

کلید شناخت خود

کلید شناخت خیر و شر

کلید شناخت حجت خدا امام زمان ارواحنافداه کلید عزت نفس

اما امشب یک کلید دیگر از آقا امام رضا علیه السلام

امام رضا علیه السلام فرمود: احْسِنِ الظَّنَّ باللّهِ فَانَّ اللّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یقُولُ انَا عِندَ ظَنِّ عَبدِی المُؤمِنِ انْ خیراً فَخَیراً وَان شَرّاً فَشَرّاً كافى، ج 2، ص 72؛ بحارالانوار، ج 67، ص 366. به خداوند نیکو گمان باش که خداوند عزوجل می فرماید: من به گمان بنده مؤمنم هستم، اگر خوش گمان بود نیکی می کنم، و اگر بدگمان بود، بر اساس آن بااو رفتار می کنم. (یعنی به خواسته او با او عمل می کنم).

علامه مجلسی در تفسیر حدیث فوق می فرماید: معنای جمله فوق این است که من به هنگام خوش بینی بنده ام در حسن عملش و سوء عملش هستم. چون کسی که حسن عمل دارد، حسن ظن دارد و کسی که عمل بدی دارد، گمان بدی هم دارد. معناه انا عند ظن عبدي في حسن عمله و سوء عمله ...( مرآت العقول، ج 8، ص 45).

در روایتی از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل شده که فرمود: الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَا يَحْسُنُ ظَنُّ عَبْدٍ مُؤْمِنٍ بِاللَّهِ إِلَّا كَانَ اللَّهُ عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِهِ الْمُؤْمِنِ لِأَنَّ اللَّهَ كَرِيمٌ بِيَدِهِ الْخَيْرَاتُ يَسْتَحْيِي أَنْ يَكُونَ عَبْدُهُ الْمُؤْمِنُ قَدْ أَحْسَنَ بِهِ الظَّنَّ ثُمَّ يُخْلِفَ ظَنَّهُ وَ رَجَاهُ فَأَحْسِنُوا بِاللَّهِ الظَّنَّ وَ ارْغَبُوا إِلَيْه‏. ( بحارالانوار، ج 67، ص 366). هربنده ای به پروردگارش حسن ظن پیدا کند، خداوند بر اساس حسن ظن او عمل می کند، زیرا خداوند کریمی است که همه خیرات به دست اوست و حیا می کند به حسن ظن بنده اش اعتنا نکند وخلاف آن را انجام دهد. به خدا حسن ظن داشته باشید و به سوی او رغبت کنید.

در حدیثی امام علی علیه السلام فرمود: حُسْنُ الظَّنِّ أَنْ تُخْلِصَ الْعَمَلَ وَ تَرْجُوَ مِنَ اللَّهِ أَنْ یعْفُوَ عَنِ الزَّلَل نیکوئی گمان این است که خالص گردانی عمل را، و امید داشته باشی از خدا این که درگذرد از لغزشها.

پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: وَالَّذی لا الهَ الّا هُوَ ما اعطِی مُؤمِنٌ قَطُّ خَیرَ الدُّنیا وَالاخِرَةِ الابِحُسنِ ظَنِّهِ باللّه كافى، ج 2، ص 58. سوگند به خدای یکتا که برخورداری از دنیا و آخرت به انسان مومن ارزانی نشده مگر بر پایه حسن ظن او به خداوند. سپس فرمود: لَیسَ مِن عَبدٍ ظنَّ بِهِ خَیراً الا کان عندَ ظَنِّه مستدرك، ج 2، ص 296. هیچ بنده مؤمنی به خداوند گمان خوب نمی برد مگر آنکه خداوند طبق همان گمان با وی رفتار می کند. حسن ظن به خداوند بهترین وسیله جلب رحمت اوست.

امام صادق علیه السلام فرمود: ارْجُ اللَّهَ رَجَاءً لَا یجَرِّئُک عَلَی مَعْصِیتِهِ وَ خَفِ اللَّهَ خَوْفاً لَا یؤْیسُک مِنْ رَحْمَتِه روضة الواعظين، ج 2، ص 450. نسبت به خداوند امیدوار باش، چنان امیدی که تو را به سرپیچی از فرمان او نکشد و از خداوند بیم داشته باش، چنان بیمی که تو را از رحمتش ناامید نگرداند.

عالی ترین نمونه حسن ظن، خوشبینی به خداوند به معنای امید بستن به وعده های الهی اعم از رزق و روزی، آمرزش گناهان، امداد الهی و مانند اینهاست.

معنای حسن ظن به خدا این نیست که هرچه را بخواهیم خداوند به واسطه حسن ظن ما به او عملی سازد و آنچه را که نمی خواهیم از ما دور سازد، بلکه مقصود آن است که خدا را آنچنان به حکمت و قدرت و علم و تفضل و عنایت به بندگان بشناسیم که باور کنیم هرچه او انجام می دهد بهترین تقدیر ماست و هرگز برای بندگان صالح خود که به وی حسن ظن دارند، شرّ و بدی را نمی پسندد و در همه پیشامدها بهترین نتیجه را برای آنان مقرر می دارد

اگر کسی بگوید خدا دعای ما را مستجاب نمی کند او سوء ظن به خدا دارد

استاد پس کلید دیگر استجابت دعا حسن ظن به خدا شد؟

بله

در دعای ماه رجب آمده «یا مَن اَرجوُه لِکُلّ خَیر»؛ یعنی، ای کسی که برای هر خیری از او امید دارم!

استاد لطفا کلیدهای استجابت دعا را که تا اینجا گفته شده یکجا بزارین .... تا هرشب موقع تدریس برامون تکراربشه...

خودتون میتونید درباره موضوعات زیر تحقیق کنید مفهوم حسن ظن به خدا، لزوم حسن ظن به مربی در تربیت حسن ظن و راه های دستیابی به آن حسن ظن به خداوند حسن ظن به امام زمان ارواحنافداه حسن ظن به مؤمنین

همه خیر و خوبی ها مال خداست خدا قدرت دارد همه خیر و خوبی ها را به ما بدهد یا برای ما خلق کند بدون اینکه چیزی از او کم شود

خدا مهربان است بلکه به مؤمنین مهربانتر از پدر و مادر است و دوست دارد که خیر و خوبیها را به آنها بدهد

یک سری موانع در عقیده و ذهن ما و در عمل ما ما وجود دارد که اگر برطرف شود مانعی برای اینکه خدا به ما همه خیر و خوبیها را بدهد نیست

سؤال چرا بدون اینکه ما حرکتی کنیم و تصمیم جدی بگیریم بدون اینکه ما انتخاب کنیم چرا خدا خودش موانع را برطرف نمی کند؟

پاسخ چون ما انسان هستیم نه از فرشتگان هستیم نه از حیوانات ما را خدا انسان خلق کرد

خداوند در وجود ملائکه، عقل را بدون شهوت مستقر ساخته است و در حیوانات شهوت را بدون عقل؛ امّا در انسان عقل و شهوت را باهم و در کنار هم قرار داده است.

خداوند وقتی ملائک را خلق کرد فقط عقل به او هدیه داد و او را از شهوت بی‌بهره ساخت و وقتی چارپایان را خلق کرد، فقط به آن‌ها شهوت داد اما انسان را هم عقل وهم شهوت داد و این انسان همیشه درگیر بین عقل و شهوت است

عقل انسان را به نور سعادت، عبادت و خوبی‌ها هدایت می‌کند که خداوند در این باره می‌فرماید عقل چیزی است که به‌وسیله آن خدا را عبادت و به آن وسیله چیزهای را کسب می‌کند.

هر انسانی که عقلش بر شهوتش پیروز شود برتر از فرشته است و مقام و منزلتش از فرشته و ملائک بالاتر می‌رود و هر انسانی که شهوتش بر عقلش غلبه کند، بدتر و پست‌تر از حیوان است.

عبدالله بن سنان [از اصحاب امام صادق علیه السلام] نقل می کند: من از حضرت سؤال کردم که ملائکه افضل و بالاترند یا بنی آدم؟ پس حضرت علیه السلام فرمودند: امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام فرمودند به راستی که خداوند عزّوجلّ در وجود ملائکه عقل را آمیخت، بدون آن که شهوت برایشان قرار دهد و در وجود حیوانات شهوت را در آمیخت بدون آن که عقل برایشان قراردهد. ولی در بنی­ آدم هر دو آنها را درهم آمیخت. پس هر انسانی که عقل او برشهوتش غلبه کند او بهتراز ملائکه است. و هر انسانی که شهوت او بر عقل او غلبه نماید او از حیوان پست­تر و شرّتر است. بحارالانوار، جلد60، باب 39 روايت 5، صفحه 299