🌹🌹🌹 شبهه..... چرا هنگامی که به منزل امام علی(ع)، هجوم بردند، امام(ع) هیچ عکس العملی در جهت دفاع از اهل‌بیت خود نشان نداد؟! 🌹🌹🌹

سلام و رحمه کی گفته عکس العمل نشون ندادند؟؟

سلام شبهه هست.... چگونه باید جواب داد؟

چشم ان شاءالله

سلیم بن قیس رضوان الله علیه

آلوسي مفسر مشهور اهل تسنن به نقل از منابع شيعه اين روايت را نقل كرده است: أنه لما يجب علي غضب عمر وأضرم النار بباب علي وأحرقه ودخل فاستقبلته فاطمة وصاحت يا أبتاه ويا رسول الله فرفع عمر السيف وهو في غمده فوجأ به جنبها المبارك ورفع السوط فضرب به ضرعها فصاحت يا أبتاه فأخذ علي بتلابيب عمر وهزه ووجأ أنفه ورقبته عمر عصباني شد و درب خانه علي را به آتش كشيد و داخل خانه شد، فاطمه سلام الله عليها به طرف عمر آمد و فرياد زد: «يا ابتاه، يا رسول الله»! عمر شمشيرش را كه در غلاف بود بلند كرد و به پهلوي فاطمه زد، تازيانه را بلند كرد و بر بازوي فاطمه زد، فرياد زد: « يا ابتاه » (با مشاهده اين ماجرا) علي (ع) ناگهان از جا برخاست و گريبان عمر را گرفت و او را به شدت كشيد و بر زمين زد و بر بيني و گردنش كوبيد. الآلوسي البغدادي، العلامة أبي الفضل شهاب الدين السيد محمود (متوفاي1270هـ)، روح المعاني في تفسير القرآن العظيم والسبع المثاني، ج3، ص124، ناشر: دار إحياء التراث العربي - بيروت

اما اینکه چرا امام علی علیه السلام سکوت کردند دلایل خاص دارد که ان شاءالله سر فرصت میگم خدمتتون

یه نکته هم بگم خدمتتون اینکه بگیم امام سکوت کردند اشتباهه👉 باید گفت صبر کردند 💐

غروب ودلتنگی هایش....😔 امام زمانم♥️ سِرّ عاشق شدنم لطف طبيبانه ي توست♥️ ور نه عشق تو کجا ، اين دل بيمار کجا⁉️ کاش در نافله ات نام مرا هم ببري🌹 که دعاي تو کجا ، عبد گنه کار کجا‼️ اللهم عجل لولیک الفرج🤲 https://eitaa.com/kulbeye_aramesh   🦋🌱 🌱🦋 #

با توجه به این‌که ائمه(ع) از هر گونه گناه، خطا و فراموشی معصوم‌اند، باید به صحت رفتار و سیرۀ امامان(ع) اعتقاد داشت و به مقدار توان به دنبال کشف اسرار و دلایل آن باشیم، تا به عنوان الگو در زندگی خود به کار بندیم. از طرف دیگر با تحلیل رفتار و سیرۀ امامان(ع) می‌توان به خردمندی و دوراندیشی آنان در تمام موضع‌‏گیری‌ها پی برد؛ زیرا رفتار و موضع‌‏گیری امامان، سبب تأثیرگذاری در طول تاریخ و پیروزی نهایی حق بر باطل می‌باشد. با این نگاه صبر و سکوت امام علی(ع)، فریادی رسا بر مظلومیت آن‌حضرت در طول تاریخ است. سکوت حضرت، زمینۀ سوء استفاده دشمنان را خشکاند تا نهال نو پای اسلام بتواند به رشد و تعالی خود ادامه دهد. او خود بیان می‌­دارد که انگیزۀ سکوتش حفظ دین، حفظ وحدت اسلامی و رعایت مصالح جهان اسلام بود.

دربارۀ رفتار و سیرۀ معصومان(ع) از دو زاویه "پیش‌نگاه" و "پس‌نگاه" می‌‏توان به قضاوت نشست. با نگرش "پیش‌نگاه" امامان(ع) معصوم هستند و "قول، فعل و تقریر" آنان از هر گونه خطا و اشتباه مصون است، بویژه در مواردی که به امامت و هدایت جامعه مربوط است. در این‌گونه موارد تمامی علما نسبت به عصمت امامان(ع) اتفاق نظر دارند. با پایبندی به این اصل اساسی باید به صحت رفتار و سیرۀ امامان(ع) اعتقاد داشت و به مقدار توانایی به دنبال کشف اسرار و دلایل آن باشیم تا به عنوان الگو در زندگی خود به کار بندیم. با نگرش "پس‌نگاه" نیز می‌‏توان، به خردمندی و دوراندیشی امامان(ع) در موضع‌‏گیری‌های آنان پی برد؛ زیرا رفتار و موضع‏‌گیری امامان، سبب تأثیرگذاری در طول تاریخ و پیروزی نهایی حق بر باطل است. اگر چه در  زمان خودشان این پیروزی اتفاق نیفتد و رنج و سختی فراوانی را در زندگی خود تحمل کنند. با این نگاه صبر و سکوت امام علی(ع)، فریادی رسا بر مظلومیت آن‌حضرت در طول تاریخ است. سکوت حضرت، زمینۀ سوء استفاده دشمنان را خشکاند، چنان‌که ابوسفیان حاضر شده بود با امام علی(ع) بیعت کند و علیه خلفا اقدام کند! امّا امام علی(ع) با آگاهی و  دوراندیشی دست رد بر سینه آن بدخواه مسلمانان زد.