از پشتِ نیسان پریدم پایین، به کفش هایم نگاه کردم، یک وقتی این ها ترندِ روزگار بودند و حالا خاک و خونِ دلمه بسته رنگی به رویش زده است. یک طوری خودم را رساندم خانه. دیگر لازم نبود کلیدی در بیاورم یا در بزنم. پله ی جلوی در سالم بود. دیوار ها تماما وقت استراحتشان رسیده بود و دیگر نَ ایستاده بودند. اه نمیشود نوشت. تب دارم و حوصله ی نوشتن ندارم. باید بیشتر بستش بدهم. خوب و با جزییات بنویسم. خون و بو را نشان دهم. خلاصه که اگر تیر خوردم روزی، ویدیو مسیج میگیرم میگذارم همینجا. یا میسپارم از من فیلم بگیرند تا ریاکشن طبیعیِ یک فرد گلوله خورده را ببینید. یاعلی

به قول عباس معروفی: زمانی از دست دادن برایِ من فاجعه بود. بعدها، آنقدر از دست داده بودم که به مرور یاد گرفتم‌ دیگر چیزی برای از دست دادن، ندارم. • Leyla •

‌اینکه وسط گریه کردن احساس میکنی آهنگی که داره پلی میشه به اندازه کافی جیگرتو نمیسوزونه و منتظر میمونی تا اونی که بایدو پیدا کنی و دوباره شروع کنی به زجه زدنم جالبه.

تازه من صبر میکنم اون تیکش بیاد که زجر اوره و بعد گریه کنم.😂 اعصابمم این وسط خورد میشه که دیر میاد.😂😂

ولی خدایی میگم وسط جنگ اگر کسی سرما بخوره و تب کنه چطوری زنده بمونه؟ فکر کن تو بیمارستانا طرف باند میخواد که دستِ قطع شده ی داداششو یه جوری وصل کنه. بعد یکی از اونور بیاد بگه قرص سرماخوردگی دارید؟ من باشم همونجا با برانکارد میزنم تو کمرش‌. ولی سرماخوردگی بده آ. گلو درد بده. مثلا فکر کن وسط جنگ، گرد و خاک. آلودگی... صدا های بلند. بعد تو سرما خوردی نمیتونی داد بزنی که مثلا فلان جا کمک میخوان. اینجا اون سر و باید کند انداخت دور. چقدر بدم میاد از سرما خوردگی آ. یعنی من تیر می‌خوردم بهتر بود. ای بابا اینو یه بار دیگه که گفتم.

حجاج دعا کنید خوب شم زود. من بمیرم طنز کی می‌تونه بخندونتتون؟

چقدر این اورژانسی ها بی پدر مادرند. کاش میتوانستم یک فحش در خورد اینجا بنویسم برایشان. زنگ زده ام، شرح حالم را میدهم. میگوید: خانم برو سر اصل مطلب من اینجا وقت ندارم. صدایم را برایش کمی بالا بردم: الان باید بگم چه بر من گذشته که اینطوری شدم یا میخوای حدس بزنی؟ اینجا کمی من من کرد و گفت: خب بگو عزیزم من نمیتونم خطو مشغول نگه دارم. دوباره با ناراحتی صحبت کردم: اجازه دادی که من بگم؟ الان حساسیتم عود کرده. زن: حتما حساسیت دارویی داشتید. من: چه زرنگ! اینارو میدونم خانم. بگو چیکار کنم خوب شم!؟ زن: آمبولانس بفرستم؟ من: نیازی به امبولانست ندارم، مزخرف. گوشی را قطع کردم. چقدر این اورژانسی ها بیشرفند. بله میدانم. کارشان حساس است، شلوغ است. یا هر مرگ دیگری. قطع به یقین از سر مستی زنگ نزده ام بهتان. (فحش خانوادگی)

حق

من زود تر خوب میشدم اگر سیزه پیشم بود و یکم گریه میکردم پیشش.