🔴 عیار انقلابی‌گری در میدان مسئولیت‌های نانوشته 🔸️عثمان بن حُنَیف، والی بصره به مهمانی یکی از اشراف رفت و چون محرومین را راهی به آن مهمانی نبود، مورد توبیخ امیرالمؤمنین (ع) قرار گرفت. همان امیرالمؤمنینی که ردای خلافت، آنقدر دست و پا گیرش نشد که از به دوش کشیدن انبان غذا برای مستمندان در تاریکی شب صرفنظر کند. علی‌الظاهر نه شرکت در مهمانی اشراف جرم بود و نه کمک‌رسانیِ انفرادی به مستمندان وظیفه‌ی حاکم اسلامی. 🔸️در حکمرانی اسلامی، مسئولیت‌های نانوشته‌‌ای به دوش زمامداران است که در سایر حکومت‌های کلاسیک، خبری از آنها نیست. توجه ویژه به محرومین و حشر و نشر با آنها، زندگی در سطح متوسط طبقات اجتماعی، برخورد با مظاهر اشرافی‌گری و... از آن دسته‌اند. 🔸️جلوه‌هایی از این سبک اسلامی زمامداری را در سلوک رهبر انقلاب و یاران راستینش چون شهید سلیمانی شاهد بوده‌ایم. فرمانده سپاه قدس که طبیعتا مأموریتش برون‌مرزی است، در بحران‌های طبیعیِ داخلی برای کمک و ایجاد انگیزه‌ی خدمت کفِ میدان حضور داشت و حقیقتا به مردمِ بحران زده دلگرمی می‌داد. با قرائت لیبرالی از حکمرانی، مردم‌داریِ حاج قاسم ورای شرح مسئولیت‌های او بود اما در قاموس زمامداری اسلامی، این عین مسئولیتش بود. 🔻جای تأسف است که در جمهوری اسلامی مسئولینی داشته‌ و داریم که در بحران‌های حوزه‌ی مسئولیتشان در جهت کمک به محرومین، کَکِشان هم نگزیده، چه رسد به آنکه بخواهند در حوزه‌ی مسئولیت‌های نانوشته اقدامی انجام دهند. آن آقای لیبرال، مسکن مهر را طرحی مزخرف می‌دانست و آجری روی آجر نگذاشت تا امروز شاهد بحران مسکن برای محرومین باشیم. آن خانمِ محیط زیستی در بحران ریزگردهای خوزستان برای همدردی با مردم هم که شده حاضر نشد به این استان سفر کند و معتقد بود مردم باید با ریزگردها کنار بیایند! 🔺️در مقابل، حضور اخیر چند نماینده‌ی مجلس از حوزه‌های انتخابی سایر استان‌ها در میان #کارگران_هفت_تپه و نشستن پای درد دل‌های آنها و بازگرداندن امید به دل خانواده‌هاشان، اقدامی قابل تحسین و در راستای ادای مسئولیت‌های نانوشته‌ی صاحب‌منصبان قلمداد می‌شود. البته روسیاهی‌اش بماند برای برخی نمایندگان خوزستان و سایر مسئولین منطقه‌ای که حدود ۵۰ روز اعتصاب کارگران مظلوم را در حوزه‌ی جغرافیایی مسئولیتشان دیدند و خم به ابرو نیاوردند. ✍زهرا محسنی فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

موسی (ع) سی روز به طور رفت تا عبادت کند و خدا مأموریتش را تا چهل روز تمدید کرد. وقتی برگشت قومش خداپرستی را بوسیده و کنار گذاشته و گوساله می‌پرستیدند. عُزیر نبی (ع) در سفر بود که خسته به گوشه‌ای آرمید تا لختی بیاساید. چشم که باز کرد، صد سال گذشته بود اما آب و غذایش سالم مانده بود. به چهل روز قومی فاسد شد و به صد سال غذایی سالم ماند. نگاه داشتن ایمان، بسی دشوارتر از نگه داشتن نان است. #کارگران_هفت_تپه ثابت کردند که هیچ زمان ایمانشان را به حساب و کتاب خدا و اعتقادشان را به جمهوری اسلامی از دست نمی‌دهند، اما آیا مسئولین توانستند در این هفتاد روز به حساب "نان‌بُرِ"شان برسند؟ ✍#زهرا_محسنی_فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648