و چون خداوند می خواست که ایشان به کمالات بالاتر برسند، حضرت محمد (ص)؛ او را از آغاز تولد به طور غیر مستقیم تحت تربیت خود قرار داد.

به دلیل وقوع خشکسالی در مکه، ابوطالب عموی پیامبر، با داشتن چندین فرزند در گذران زندگی با هزینه های زیاد و سنگین زندگی روبه رو شد.

پیغمبر صلوات الله علیه با عموی خود ابوطالب مشورت کردند که به دلیل خوشکسالی زیاد و برای این که به کسی فشار نیاد هر کدام هر کدام یکی از فرزندان ابوطالب را پیش خود ببرند.

تا در کار ابوطالب گشایشی و کمکی باشد.

به این ترتیب عباس،جعفر و پیامبر صلوات الله علیه امام علی علیه السلام را به خانه ی خود بردند

و امام علی علیه السلام کاملا در کنار پیغمبر صلوات الله علیه زندگی خود را سپری کردند.

زمانی که حضرت محمد صلوات الله علیه بعد از وحی از جانب خدا به پیامبری مبعوث شدند به مدت ۳ سال مردم را به دین دعوت می کردند

چون پیغمبر صلوات الله علیه در مکه هنوز مأمور به آشکار کردن رسالت خویش نبود

این مرحله در کتب های تاریخی و اسلامی به عنوان دعوت پنهانی نام گرفته است

و به وسیله ی همین افراد پیغمبر صلوات الله علیه هسته ی مرکزی حکومت خویش را تشکیل داد

زید ابن حارثه پسر خوانده پیامبر صلوات الله علیه بود که پس از امام علی و حضرت خدیجه به اسلام ایمان آورد و با آن حضرت نماز خواند زید تنها صحابی پیامبر است نام او در قرآن کریم در آیه ۳۷ سوره احزاب نیز آمده ایشان نیز در جنگ موته به شهادت رسیدند

جنگ موته

از بزرگ ترین جنگ های تاریخ اسلام است که در سال هشتم هجری صورت گرفت یک طرف سپاهیان اسلام و یک طرف سپاهیان رومی

پس جنگ بین سپاهیان اسلام و رومیان صورت گرفته

فرماندهی این جنگ به سه نفر واگذار شده بود جعفر ابن ابیطالب زید ابن حارثه و عبدالله بن رواحه که هرسه به فیض شهادت رسیدند

موقعیت موته موته روستایی از روستا های بلقاء در مرز های شام این روستا در پایین بلقاء و بلقاء در پایین دمشق قرار دارد.

علت جنگ موته

واقدی روایت می کند رسول الله صلوات الله علیه نامه ای را به وسیله حارث بن عمیر ازدی لهبی برای پادشاه بُصری فرستاد

حارث در میانه راه وقتی موته رسید،شرحبیل بن عمرو غسّانی در در آن زمان حاکم آنجا بود جلوی حارث را گرفت

شرحبیل گمان میکرد حارث از فرستادگان رسول خداست پس بر همین مبنا از او سوال کرد گویی از فرستادگان محمد هستی؟ حارث پاسخ داد بله من فرستاده ی رسول خدا هستم. شرحبیل نیز دستور داد تا ایشان را بکشند

و این در حالی بود که هیچ پیکی غیر از او به قتل نرسیده بود

این خبر به اطلاع رسول خدا رسید و ایشان بسیار ناراحت و اندوهگین شد و سپس به مردم دستور داد که جمع شوند گویی از آنها خواسته بود در لشگرگاه جمع شوند و آنها خارج شدند و در جرف اردو زدند بدون این که فرماندهی بر آنها مقدر شده باشد

پس از آن که پیامبر نماز ظهر را به جا آورد در جای خود نشست و اصحاب نیز دور او حلقه زدند

در روایت ابان بن عثمان احمری از امام صادق علیه السلام آمده است که پیامبر جعفر ابن ابیطالب را به فرماندهی آنان منصوب کرد و پس از جعفر زید را و پس از زید عبدالله ابن رواحه را به فرماندهی منصوب کرد

و فرمود اگر عبدالله هم آسیبی دید مسلمانان خودشان فرماندهی برای خود تعیین کنند