شهید دكتر مصطفی چمران:
آنان که به من بدی کردند ، مرا هوشیار کردند.
آنان که از من انتقاد کردند ، به من راه و رسم زندگی آموختند.
آنان که به من بی اعتنایی کردند ، به من صبر و تحمل آموختند.
آنان که به من خوبی کردند ، به من مهر و وفا و دوستی آموختند.
پس خدایا :
به همه آنانی که باعث تعالی دنیوی و اخروی من شدند ، خیر و نیکی دنیا و آخرت عطا بفرما.
@lahzaei_da_sh
🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃
می روی با فرق خونین پیش بازوی کبود
شهر بی زهرا که مولا ! قابل ماندن نبود
با وضو آمد به قصد لیله الفرقت ، علی !
ابن ملجم در شب احیاء چه قرآنی گشود
مسجد کوفه کجا ، پشت در کوچه کجا
ضربت کاری که خوردی ، یا علی ! آن ضربه بود
دور محرابت نمی بیند ملائک را مگر ؟
با چه رویی دارد این شمشیر می آید فرود
در وداعت با حسین، اشک تو جاری می شود
دیده ای گویا از اینجا ،خیمه ها را بینِ دود
با یتیمان آمدم پشت سرای زینبت
شیر آوردم پدر جان ! دیر آوردم ، چه سود؟...
در راه امام زمانشان هرچه بود را فدا کردند.
حتی جانشان را
شهدا را مےگویم...
ڪه راه را شناختند و حرکت کردند
در نهایت اخلاص...
و پاداش جهادشان را هم گرفتند...
و امّا...
ما در راه امام زمانمان
از هر چه بود مضایقه کردیم...
خدا ڪُند ڪه شرمنده خونشان نشویم...
[اللّهمعجّللِولیڪالفَرج]
شبتون شهدایی