🔰 با فتنه گران سال 1388، نه آشتی می‌کنم و نه شکایتم را از خدا پس می‌گیرم! 😔 🔹اسحاق جهانگیری در بخشی از کتاب خاطرات خود که به ‌تازگی منتشر شده، به دیدار خصوصی خود با رهبر معظم انقلاب اسلامی 💚 در آستانه انتخابات ۹۲ اشاره می‌کند و می‌گوید: 🔻درباره جریان اصلاح‌طلبی گفتند من جریان اصلاح‌طلبی را قبول دارم اما جریان فتنه را از بن دندان قبول ندارم. 🔻این‌ها کاری کردند که دوست با کشور خودش نمی‌کند. 🔻اگر معتقد به تقلب بودند باید درخواست بازشماری می‌کردند. وقتی به پایگاه بسیج حمله شد، باید واکنشی نشان می‌دادند و صریحا محکوم می‌کردند. 🔻ایشان گفتند با کسانی‌که در فتنه دخیل بودند، نه آشتی می‌کنم و نه شکایتم را از خدا پس می‌گیرم. 🔻آن‌ها که اصلاح‌طلب هستند، اما با فتنه همکاری نکرده‌اند، مانند خود شما، حسابشان جداست. 🌳 کتاب در اندیشه ایران، ص ۳۹. 🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید: 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌳@left_right

🔰وفاق در نگاه حسین مرعشی 🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید: 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌳@left_right

🔰آقای خاتمی! بعد از پزشکیان کسانی خواهندآمد که اقتدار آنها را خواهیم دید؟ 🔹سیاوش خوشدل، عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز در یادداشتی درباره‌ی سخنان روزهای اخیر محمد خاتمی نوشت: آقای خاتمی! بعد از پزشکیان کسانی خواهندآمد که اقتدار آنها را خواهیم دید؟ سیاوش خوشدل سیّدمحمّد خاتمی اخیراً در سخنانی دولت را توصیه کرده‌است که اقتدار داشته‌باشد. چون نباید چند دولت داشته‌باشیم. راستش برای من کمی شگفت‌انگیز بود این سخنان. در سال‌های آغاز دهۀ هشتاد، که دبیرستانی بودم و بعد وارد دانشگاه شدم، با موج دولت‌ستیزی که از سوی خارج از کشور و جریانات داخلی دشمن اصلاحات همراه بودم. در آن زمان یکی از انتقادات و اعتراضات به دولت خاتمی و شخص او مماشات و ضعف و وادادگی بود. یک نمود از این موج را در ۱۶ آذر ۸۳ به یاد داریم. همان مراسمی که برخی از هواداران سابق خاتمی او را هو کردند. من حتّی زحمت رفتن تا سالن و هو کردن هم به خودم ندادم. خیلی قهر بودم و اصلاً نمی‌خواستم وقتم را تلف چنان فضایی بکنم. سال‌ها بعد ویدیوی آن مراسم را به دقّت و بارها دیدم. آنجا که خاتمی در پاسخ به اتّهام بی‌عملی گفت: «بسیار خب، بعد از من کسانی خواهندآمد که عمل خواهندکرد و شما نتیجۀ عملکرد آنها را خواهیددید.» شاید نخستین کسی که صراحتاً خاتمی را به عملکرد مطلوب به پشتوانۀ بیش از پنجاه درصد آرای واجدان و نشان دادن اقتدار توصیه کرد، مرحوم آیت‌الله منتظری بود که گفت اگر جای خاتمی می‌بود می‌رفت پیش رهبر و با تأکید بر اینکه مردم به او رأی داده‌اند و توقّع دارند، جلوی دخالت در امور دولت می‌ایستاد. خوب می‌دانیم که نتیجۀ آن توصیه و آن سخنرانی حصر مرحوم منتظری بود. خاتمی با آن رأی بالا و فضای شورانگیز و حمایت بدنۀ جوانان و مجلسی تماماً اصلاح‌طلب نتوانست یا درست ندانست که به بهانۀ اقتدار و صیانت از دولت، در برابر جناح مقابل بایستد و فضای تقابلی ایجاد کند. خود او بعدها می‌گوید که دموکراسی اقتضا می‌کرد در تشکیل کابینه از رقیبش، ناطق نوری یاری می‌خواست، چون یک‌سوم آرا را داشته‌. حالا برای من شگفت‌انگیز است که او توقّعی فراتر از آنچه خود به آن عمل نکرده از دولت پزشکیان داشته‌باشد. آن هم دولتی که نیمی از آرای او را دارد و با کمترین درصد واجدان آرا بر سر کار آمده و با تدبیر تحریم‌کنندگان انتخابات مجلس، تحت نظارت و فشار مجلسی قراردارد که قالیباف در آن میانه‌رو محسوب می‌شود. اگر خاتمی و همراهانش به راستی خواهان اقتدار دولت هستند، بسم الله! سال بعد انتخابات شوراهاست و سال بعدش هم انتخابات مجلس. از الان فعّال باشند و به فکر باشند تا نیروهای حامی و همراه دولت در نهادهای انتخابی وارد شوند و دست دولت بازتر شود. یک ویدیو منتشر کردن در هفتۀ منتهی به انتخابات، شاید کمی دیر باشد. اصلاح‌طلبی استمرار می‌خواهد، نه انتظار برای جرقه‌های دقیقه‌نودی. 🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید: 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌳@left_right

🔰 تفاوت اصلاحات و فتنه سبز 🔹عباس عبدی: (روزنامه اعتماد - 7 آبان 1401) 🔻جنبش سبز (چه خوب، چه بد) به كلي با جنبش اصلاحات متفاوت بود و بسياري از تحليلگران نيز از همين منظر از آن استقبال مي‌كردند و طرفداران و متوليان آن نيز با اصلاحات مرزبندي روشني دارند. 🔻نمونه آن تفاوت ادبيات و‌ رويكرد مهندس موسوي و خاتمي است. 🔻جنبش سبز راهي به كلي متفاوت از جنبش اصلاحات بود. 🔻نتيجه آن جنبش چه شد؟ هر چه بود؛ چرا نتيجه آن را بايد به حساب اصلاحات گذاشت؟ 🔻آن جنبش متفاوت از جنبش اصلاحات بود و كسي نمي‌تواند شكست آن و تبعات بعدي آن از جمله امنيتي شدن جامعه را به عهده جنبش اصلاحات بيندازد. بنابراين تراژدي جنبش اصلاحات كه درست هم توصيف شده ناشي از عدول عملي نسبت به گزاره‌هاي اصلي آن است و الا طرفداران جنبش سبز آن را، چيزي متفاوت از جنبش اصلاحات تعريف مي‌كنند. 🔻آنچه شكست خورده يا موفق نشده است، جريان ۱۳۸۸ است كه به نظر من دستاورد جدي جز امنيتي شدن فضاي عمومي نداشته است و اصلاح‌طلبان را دچار تناقضات خود كرد، به ‌طوري كه در سال ۱۳۹۲ سعي كردند با اصلاح سياست خود به روال قبلي بازگردند، ولي به صورت نيابتي. 🌳 منبع: https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/192509 🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید: 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌳@left_right

🔰 شکست اصلاحات یا شکست جریان سبز در سال 1388 🔹عباس عبدی: (روزنامه اعتماد - 7 آبان 1401) 🔻اصلاح‌طلبان در راهبرد خود جزمي نبودند چون قبلا انقلابي بودند و پس از حدود دو دهه آن را كنار گذاشتند و اصلاح‌طلب شدند سپس وارد جنبش سبز شدند و دوباره به سوي اصلاحات ولي از نوع نيابتي آمدند و الان هم بلاتكليف هستند. چنين راهبردهايي را نمي‌توان پياپي عوض كرد و توصيه كنيم دوباره انقلابي شوند. 🔻جريان ۸۸ نشان داد آن اصلاح‌طلبي هم كامل رخ نداده بود. جالب‌تر اينكه شيوه اصلاحات در عمل بيشترين دستاورد را داشته و عدول از آن هزينه‌زا بوده است. نمونه آن سال‌هاي ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ در برابر ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۲ است. 🔻اصلاحات به دليل جزمي بودن شكست نخورد به دليل رسوبات انقلابيگري و تذبذب بود كه شكست خورد. رسوباتي كه در سال ۱۳۸۸ به شكل تراژيكي نمايان شد. 🔻به‌علاوه فرض كنيم كه اصلاحات نبايد جزمي باشد، چرا بايد به سوي انقلاب برود كه شكست پرهزينه آن بارها ثابت شده است؟ 🔻اين تحليل‌ها، ناشي از فانتزي رسوبات انقلابي است. اصلاحات‌گر چه نتوانست خود را تثبيت كند و پس از ۱۳۸۴، عقب‌گرد كرد، ولي هزينه آن براي كشور به مراتب كمتر و كمتر از حركات انقلابي بعدي بود. 🔻اگر اصلاحات شكست خورد، انقلاب به مراتب شكست بدتري خورده است. 🔻شايد گفته شود، راه‌هاي ديگري وجود دارد، خوب مي‌توان آنها را بيان كرد سپس درباره‌اش صحبت كرد. 🔻جنبش اصلاحات موفق‌ترين حركت سياسي در تاريخ ۱۵۰ ساله اخير ايران است، عدم تداوم آن محصول عدول راهبرانش از اين جنبش بود و نه پاي‌بندي به آن. 🔻مسوول اول آن نيز شخص آقاي خاتمي است كه اميدوارم جبران كند. 🌳 منبع: https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/192509 🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید: 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌳@left_right

🔰شکايتي که پس گرفته نشد! 🔹اين روزها کتابي از اسحاق جهانگيري انتشار يافته که حاوي خاطراتش در دولت يازدهم و دوازدهم است. در لابلاي اوراق اين کتاب مطالب جالبي پيدا مي‌شود که مي‌تواند شنيده شود و حقايقي را آشکار کند. 🔹به عنوان نمونه، جهانگيري در بخشي از کتاب به ديدار خصوصي‌اش با رهبر معظم انقلاب اسلامي اشاره مي‌کند که در آستانه انتخابات رياست جمهوري سال 1392 صورت گرفته است. در آن ديدار حضرت آيت الله خامنه‌اي درباره جريان اصلاح‌طلبي مي‌فرمايند: 🔻«من جريان اصلاح‌طلبي را قبول دارم اما جريان فتنه را از بن دندان قبول ندارم. 🔻اين‌ها در سال 1388، کاري کردند که دوست با کشور خودش نمي‌کند! 🔻اگر معتقد به تقلب بودند بايد درخواست بازشماري مي‌کردند! وقتي به پايگاه بسيج حمله شد، بايد واکنشي نشان مي‌دادند و صريحا محکوم مي‌کردند! 🔻ايشان گفتند: با کساني‌که در فتنه دخيل بودند، نه آشتي مي‌کنم و نه شکايتم را از خدا پس مي‌گيرم!! آن‌ها که اصلاح‌طلب هستند، اما با فتنه همکاري نکرده‌اند، مانند خود شما، حسابشان جداست.» 📍تکلیف سران فتنه که به کنار! اما حالا فهميديد که چرا رهبري با برخي از مدعيان اصلاح طلبي پس از سال 1388 سر سنگين شده اند!؟ 📍حالا فهميديد که چرا رهبري با تقاضاي رييس جمهور دولت اصلاحات براي عيادت ايشان در بيمارستان موافقت نمي‌کند!؟ 📍و يا آنکه چرا براي رفيق ديرينه اش حاضر نمي‌شود که اينچنين زمزمه کند که: " «لا نعلم منه الا خيرا» !؟ 🔹حوادث تلخ فتنه 88 به اين سادگي‌ها از اذهان عمومي دلسوزان این سرزمین پاک نخواهد شد! ... 🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید: 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌳@left_right

🔰فتنه سبز منحرف 🔹علی مطهری در 11 آبان 1401 نوشت: 🔻يكي از آفت‌هاي جنبش‌هاي اجتماعي اين است كه افرادي كه سنخيتي با آن ندارند وارد آن مي‌شوند و مسير آن را تغيير مي‌دهند و در نتيجه آن جنبش ابتر مي‌ماند. 🔻نمونه آن، جنبش سبز است كه در سال 88 توسط كساني كه معتقد به تقلب در انتخابات بودند حركتي ايجاد شد و هدف اصلي آن تحقق دموكراسي و انتخابات آزاد بود ولي به مرور افرادي وارد صحنه شدند و شعارهايي مانند «نه غزه نه لبنان» را مطرح كردند كه اين حركت را از مسير خود منحرف كرد و به سمت مخالفت با اصل نظام سوق داد و در نتيجه راه به جايي نبرد. 🌳 منبع: https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/192745/ 🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید: 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌳@left_right

شکاف در تیم رسانه‌ای رئیس جمهور 🔹انتخاب اسماعیل سقاب اصفهانی به عنوان معاون رئیس جمهور و رئیس جدید سازمان ملی بهره‌وری باعث شده تا اختلاف در تیم رسانه‌ای دولت علنی‌تر شود. 🔹فیاض زاهد، عضو شورای اطلاع رسانی دولت در این خصوص نوشت: خیلی با خودم‌کلنجار رفتم که چیزی نگویم. اما شرافتم در گرو بیان حقیقت است. دردناک است در روزی که فواد شمس از فشار روزگار(!) #خودکشی کرد، مدیر برکشیده رئیسی معاون رئیس جمهورمان شد. اسم این هرچه باشد وفاق نیست. کج‌تابی است. به سهم خودم شرمنده‌ام. 🔹علی اصغر شفیعیان، چهره رسانه‌ای نزدیک به پزشکیان بلافاصله به این انتقاد واکنش داد و نوشت: شورای اطلاع‌رسانی دولت نیاز به اصلاح جدی دارد؛ این تنها یک نمونه است. با توجه به کارهای مهم پیش‌ِ رو، شورا باید همراه و هم‌دل با تصمیمات دولت و رئیس‌جمهور باشد. اظهار شرمندگی یک عضو از یک انتصاب رئیس جمهور و برخی گفتار و رفتارهای دیگران، واقعاً تأسف‌بار است. 🔹در روزهای گذشته نیز مهاجری، دیگر عضو شورای اطلاع رسانی دولت توئیت توهین آمیزی علیه شهردار تهران که به عنوان عضو کابینه در جلسات دولت حاضر می‌شود، منتشر کرده بود. 🔹 نیاز شورای اطلاع رسانی دولت به تغییر و اصلاح که اینک مورد تاکید چهره رسانه‌ای نزدیک به آقای پزشکیان قرار گرفته، موضوعی است که جهان نیوز بارها تاکنون پیرامون آن به رئیس جمهور یادآوری کرده و آن را جزو اولویت‌های آقای پزشکیان دانسته است. 🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید: 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌳@left_right

🔰اختلاف در شورای اطلاع رسانی دولت منجر به استعفای فیاض زاهد شد/ حضرتی پذیرفت 🔹فیاض زاهد، عضو حقیقی شورای اطلاع‌رسانی دولت، با انتشار نامه‌ای خطاب به الیاس حضرتی، رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت، استعفای خود از حضور به عنوان عضو حقیقی این شورا را اعلام کرد؛ رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت نیز با این استعفا موافقت کرد. 🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید: 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌳@left_right

🔰از روحانی تا لاریجانی؛ بازخوانی ادوار شورای عالی امنیت ملی به روایت مسیح مهاجری 🔹۲۲ آبان ۱۳۶۸ اولین نمایندگان رهبری در شورای عالی امنیت ملی منصوب شدند. در سال‌هایی که مسائل امنیتی و به‌ویژه پرونده هسته‌ای ایران به یکی از مهمترین چالش‌های سیاست خارجی و ساختار تصمیم‌گیری کشور تبدیل شد، شورای عالی امنیت ملی نقشی تعیین‌کننده یافت؛ شورایی که ترکیبی از عالی‌ترین مسئولان سیاسی، نظامی و امنیتی کشور است و تصمیماتش تنها پس از تأیید نهایی رهبری قابلیت اجرا می‌یابد. 🔹مسیح مهاجری، مدیرمسئول روزنامه جمهوری اسلامی، در بخشی از خاطرات خود که در گنجینه تاریخ شفاهی مرکز اسناد انقلاب اسلامی ثبت و ضبط شده است، به ساختار، کارکرد و پشت‌پرده برخی تصمیم‌گیری‌های این شورا پرداخته است. آنچه می‌خوانید بخشی از روایت اوست؛ روایتی که ضمن تشریح سازوکار شورا، نقش چهره‌های اثرگذار و اختلاف دیدگاه‌ها در مقاطع حساس را بازتاب می‌دهد. 🔻مهاجری می‌گوید: در کشور ما دو شورای فعال در حوزه امنیت وجود دارد. نخست «شورای امنیت» که مسئول رسیدگی به مسائل امنیت داخلی است و در وزارت کشور تشکیل می‌شود. ریاست این شورا بر عهده وزیر کشور است و نمایندگانی از دستگاه‌های اطلاعاتی، امنیتی، نظامی و انتظامی در جلسات آن حضور می‌یابند. در این شورا مسائل بررسی و درباره آن‌ها تصمیم‌گیری می‌شود و به‌طور کلی حوزه آن محدود به وزارت کشور و امور مربوط به امنیت داخلی است. 🔻شورای دوم «شورای عالی امنیت ملی» است که سطح آن بالاتر بوده و مأموریت آن علاوه بر موضوعات داخلی، به مسائل مرتبط با مرزها و امنیت برون‌مرزی و مسائل کلان کشور نیز گسترش می‌یابد. ریاست شورای عالی امنیت ملی با رئیس‌جمهور است و مصوبات آن پس از تصویب اعضا، باید به تأیید رهبری برسد. تا زمانی که تأیید رهبری صادر نشود، این مصوبات قانونی و قابل اجرا به شمار نمی‌آیند. بنابراین روشن است که اگرچه رئیس‌جمهور در هدایت جلسات و جهت‌دهی به مباحث نقش دارد، اما تصمیم نهایی برای اجرایی شدن مصوبات با رهبری است. این موضوع کاملاً در چارچوب قانون اساسی و مأموریت رهبری در تعیین سیاست‌های کلی کشور جای می‌گیرد، به‌ویژه آنکه بخش قابل توجهی از مسائل مطرح در این شورا به حوزه سیاست خارجی و امنیت کلان کشور مربوط می‌شود. 🔻گاهی نیز جلسات شورای عالی امنیت ملی به دعوت و با ریاست مستقیم رهبری تشکیل می‌شود. چنین جلساتی معمولاً در موارد مهم‌تر و حساس‌تر برگزار می‌شود. در این موارد، رئیس‌جمهور و اعضای شورا در جلسه‌ای که رهبری تشکیل می‌دهند حضور یافته، موضوعات مطرح می‌شود، نظرات اعضا شنیده می‌شود و نظر نهایی توسط رهبری اعلام می‌شود. تصمیمات این جلسات همان‌جا، به دلیل حضور و تأیید هم‌زمان رهبری، معتبر و قابل اجراست. 🔻در خصوص نقش دبیر شورای عالی امنیت ملی، دبیر معمولاً توسط رئیس‌جمهور انتخاب می‌شود. وظایف او شامل دعوت اعضا برای تشکیل جلسه، تنظیم دستور جلسه، اداره تشکیلاتی جلسه (نه مدیریت عالی آن که بر عهده رئیس‌جمهور است)، تدوین صورت‌جلسه، پیگیری مصوبات، ابلاغ تصمیمات به دستگاه‌های مربوط و تشکیل جلسات فرعی و کمیسیون‌ها برای بررسی دقیق‌تر و آماده‌سازی دستور کار است. با این حال، مانند همه سمت‌های دیگر، میزان تأثیرگذاری دبیر بسته به شخصیت فردی اوست. برخی افراد این جایگاه را تقویت می‌کنند و برخی چندان به آن عمق نمی‌بخشند. اهمیت و اثرگذاری واقعی این سمت به توانمندی‌های دبیر برمی‌گردد، نه به خود عنوان. 🔻در طول دوران فعالیت شورای عالی امنیت ملی در جمهوری اسلامی تاکنون سه دبیر اصلی داشته‌ایم: نخست حسن روحانی که بیش از ۲۰ سال این سمت را برعهده داشت، سپس علی لاریجانی در سال‌های نخست ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد، و پس از او سعید جلیلی. 🔻حسن روحانی، به گفته خودش، تمام مسائل مطرح‌شده در شورای عالی امنیت ملی را با رهبری مشورت می‌کرد و در موارد متعدد اجازه و امضا از ایشان می‌گرفت تا هیچ تصمیمی به نام او ثبت نشود و تمام اقدامات در چارچوب نظر مقام رهبری انجام شود. 🔻در دوره‌ای که مسائل هسته‌ای به‌طور علنی در کشور مطرح شد، روزنامه جمهوری اسلامی نسبت به سیاست‌های دولت خاتمی و شیوه برخورد با موضوع هسته‌ای انتقاد داشت. علت آن نیز سیاست‌هایی بود که از دید این روزنامه، بیش از حد تسلیم‌طلبانه تلقی می‌شد. اما در دوران دولت نهم و دبیری علی لاریجانی، سیاست‌ها تغییر کرد و به اعتقاد ما این تغییر مثبت بود؛ بنابراین انتقادها کاهش یافت. علی لاریجانی مذاکره را با پختگی و تسلط پیش می‌برد و این روش مورد حمایت ما بود.

🔻با این حال، در مقطعی اختلافی میان لاریجانی و احمدی‌نژاد بر سر نحوه گفت‌وگو با گروه ۱+۵ پیش آمد. لاریجانی معتقد به مذاکره بود، حال آنکه احمدی‌نژاد لزومی برای آن نمی‌دید. در جلسه شورای عالی امنیت ملی، احمدی‌نژاد خطاب به لاریجانی گفت که او دبیر است و باید مطابق نظر رئیس‌جمهور عمل کند. لاریجانی پاسخ داد که او از نظر رهبری تبعیت می‌کند و اگر نظر رهبری خلاف نظر رئیس‌جمهور باشد، نظر رهبری برای او ملاک است. بنا بر نظر رهبری، مذاکره باید انجام می‌شد و لاریجانی خود را موظف به پیگیری آن می‌دانست. این گفت‌وگو به تنش انجامید و پس از جلسه لاریجانی استعفا داد. استعفای او پذیرفته شد و سعید جلیلی به عنوان دبیر شورا منصوب شد. 🔻از این مقطع، سیاستی پیگیری شد که مذاکره را با نوعی تنش‌آفرینی همراه ساخت. به این صورت که از یک جهت مذاکره انجام می‌شد اما از سوی دیگر اقدام‌ها و مواضع تنش‌زا، عملاً اثر مذاکرات را خنثی می‌کرد. نتیجه این رویکرد صدور چند قطعنامه و افزایش فشارهای بین‌المللی بود. روزنامه جمهوری اسلامی بر اساس همین تحلیل، از روش پخته‌تر دوران لاریجانی حمایت داشت و نسبت به سیاست‌های پس از او انتقاد می‌کرد. 🔻دبیر شورای عالی امنیت ملی نقش مهمی در روند سیاست‌گذاری دارد، زیرا در متن میدان قرار دارد؛ در مذاکرات حاضر می‌شود، با طرف‌های مقابل گفت‌وگو می‌کند و از نزدیک با مسائل تماس دارد. اینکه چه اندازه قدرت برنامه‌ریزی، تحلیل و گفت‌وگو داشته باشد، تأثیر مستقیمی بر روند امور دارد. برای نمونه، لاریجانی دارای چنین توانمندی‌هایی بود و مسائل را عمیق و مرحله‌به‌مرحله پیش می‌برد. اما ممکن است فرد دیگری فاقد چنین ویژگی‌هایی باشد و در این صورت ناچار تنها دستورها را اجرا کند و از خود ابتکاری نداشته باشد. بنابراین، شخصیت دبیر تعیین‌کننده‌تر از عنوان دبیری است. این عنوان خود به کسی قدرت نمی‌دهد، بلکه این شخصیت دبیر است که به این سمت معنا و اعتبار می‌بخشد. 🛎 اوضاع «چپ و راست سیاست» را اینجا👇👇👇 دنبال کنید: 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌳@left_right