-آدم ‏متعلق به جايى كه بدنیا اومده و بزرگ شده‌، نيست. ‏آدم حتی ‏متعلق به جايى كه خوشحال و یا غمگين بوده‌ هم نيست.‏ آدم ‏متعلق به اونجاییه ‏كه دلش می‌خواد باشه، ولى نيست …

-واقعيت اين است كه زندگی بسيار يكنواخت است؛ مردم همه مثل همند، يكسانند، هر كس به فكر خويش است، به‌خصوص در مورد امور مادی. در نتيجه كاری باقی نمی‌ماند جز اينكه در خود فرو روی و غرق در رويای خود به زندگی ادامه دهی ...

-«سلاما على روح ملأت قلبي حبا دون لقاء»، سلام بر دلی که قلبم را، بی‌هیچ دیداری، سرشار از عشق کرد .

-ولی من مطمئنم حتی اونیکه گفت «تو بمان و دگران وای به حال دگران»، یه لحظه مکث کرده و تو دلش گفته «خوش بحال دگران» .

-فرار باید کرد ...

-پایولو کوئیلو میگه؛ ما آدمها دوتا سبد بهمون آویزونه،یکی پشتمون،یکی جلومون. خوبیهامونو میندازیم تو سبد جلویی و بدیهامون تو سبد پشتی و وقتی تو مسیر زندگی راه میریم فقط دو چیز میبینیم. خوبیهای خودمونو و عیبهای نفرجلویی !

-کاش دل‌ها آنقدر پاک بودکه برای گفتن دوستت دارم نیازی به قسم خوردن نبود ...

-تو مثه شاه بیت یه شعری ...

-به اسم مرهم می‌آیند، زخم‌ترین آدم‌ها - سید سجاد ابطحی ‌.

-کاش میشد دست اتفاق را گرفت تا نیفتد ¡!

-‏مشکل من با دلتنگی اینه که، اگه یروزی اونم منو ول کنه، من خودم رهاش نمیکنم .

مولانا میفرماید : بس دعاها که خلاف است و هلاک ،کز کرم مینشنود یزدان پاک ... مصلح است و مصلحت داند او آن دعا را باز میگرداند او :)