-پایولو کوئیلو میگه؛ ما آدمها دوتا سبد بهمون آویزونه،یکی پشتمون،یکی جلومون. خوبیهامونو میندازیم تو سبد جلویی و بدیهامون تو سبد پشتی و وقتی تو مسیر زندگی راه میریم فقط دو چیز میبینیم. خوبیهای خودمونو و عیبهای نفرجلویی !

-کاش دل‌ها آنقدر پاک بودکه برای گفتن دوستت دارم نیازی به قسم خوردن نبود ...

-تو مثه شاه بیت یه شعری ...

-به اسم مرهم می‌آیند، زخم‌ترین آدم‌ها - سید سجاد ابطحی ‌.

-کاش میشد دست اتفاق را گرفت تا نیفتد ¡!

-‏مشکل من با دلتنگی اینه که، اگه یروزی اونم منو ول کنه، من خودم رهاش نمیکنم .

مولانا میفرماید : بس دعاها که خلاف است و هلاک ،کز کرم مینشنود یزدان پاک ... مصلح است و مصلحت داند او آن دعا را باز میگرداند او :)

- ‏تو ایام کرونا هروقت تصمیم گرفتی سفر کنی، اول از خودت بپرس: آیا اونجا ریدن برام؟! اگر جواب مثبت بود، به مسیرت ادامه بده .

-علاقه مندیها.

دوستون ندارم

-ولی من هنوز همون جاییم که بهرام گفت به یه اتفاق خوب نیاز مندیم واسه اُفتادن واسه رُخ داد دادن ...

ما همه مدتهاست مُرده ایم از درون.