طبق روایات مباحثه ی علمی که خروجی معنوی داشته باشد ثوابش معادل دوازده هزار بار ختم قرآن کریم است یعنی اهل بیت علیهم السلام خواستند ما بفهمیم نه اینکه همینجور بدون فهم اعمال انجام دهیم، بفهمیم چه خبر است در خودمان سفر کنیم‌، دنبال خودمان بگردیم و ببینیم که هستیم. نگاه کنیم به آیه ۵۳ سوره فصلت: سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ ۗ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ می‌فرماید "ما اینها را آوردیم در دنیا و به آنها نشان می‌دهیم آیات خود را، در آفاق و در انفس(درونشان)..." انسان به دنیا که می‌آید اول آفاق را می‌بیند بعد که راه رفت و خورد به در و دیوار متوجه خودش می‌شود... "بعد برایشان واضح می‌شود که او حق است آیا برای شما بس نیست که هر جا نظر میکنید خدای تعالی را شاهد یا مشهود خود می بینید؟" هر جا که رو کنید خدا را می‌بینید پس اگر میخواهی خدا را پیدا کنی به آفاق نظر کن و به درون خودت مراجعه کن! 💠جلسه دوم مدیریت و معرفت النفس @sholeye_toor

اولین قدم مدیریت نفس این است که بفهمیم نفس چیست؟ ✨شما این بدن نیستید اصل هویت انسانی، نفس است ✨شما به حاق وجود خود و به "منِ خود" بدون هیچ قیدی توجه کنید، اولین چیزی که از خود درک میکنید این است که "هستید" ✨انسان هستِ هستِ هستِ هست است ✨صفت واحد بین من و بقیه، "هستی و بودن" است ✨مقام ولایت اهل بیت علیهم السلام، پیوند دهنده ی هستی ها با هم است. 💠جلسه دوم مدیریت و معرفت النفس @sholeye_toor

1⃣ شما خودتان بنده را می‌بینید یا چشم شما بنده را می‌بیند؟ توی خواب چشم ما بسته است ولی می‌بینیم، حتی سفر هم می‌کنیم. پس "من" می‌بینم، در عالم دنیا به وسیله چشم. حتی بعضی‌ها در دنیا هم می‌توانند بدون چشم ببینند. پس "من" کسی هستم که می‌بینم و درک می‌کنم نه چشمم، و نه بدنم! من اراده می‌کنم کاری انجام می‌دهم یا جایی می‌روم پس من سوار بر بدنم هستم ولی من بدنم نیستم! اگر قسمتی از بدن قطع شود از "من" کم نمی‌شود. اصل هویت انسانی، نفس اوست. اولین قدم مدیریت نفس این است که بفهمیم نفس چیست؟ نفس چه ماهیتی است که ما دائم تصور می‌کنیم این بدن هستیم، ولی روایات می‌فرمایند شما، این بدن نیستید! شما به حاقِ وجود خود و به "منِ خود" بدون هیچ قیدی وقتی توجه کنید، اولین چیزی که از خود درک می‌کنید این است که "هستید"! انسان، کسی است که هستِ هستِ هستِ هست است. صفت واحد بین من و بقیه هم همین "هستی و بودن" است و مقام ولایت اهل بیت علیهم السلام، پیوند دهنده ی هستی‌ها با هم است. (ادامه👇) 💠جلسه دوم مدیریت و معرفت النفس @sholeye_toor

‍ بحث معیّت با حضرت سیدالشهدا و یارانشان است. می‌گوییم؛  يَا لَيْتَنا كُنا مَعَکم فَأَفُوزَ فَوْزًا عَظِيمًا، ما خیلی دلمان می‌خواست با شما باشیم تا به این فوز عظیم برسیم. این معیتی که از اباعبدالله علیه السلام درخواست می‌کنیم، در حد یک کاش و خواهش گزاف است یا در ساختار کلمات اهل بیت علیهم السلام نظامی طراحی شده که نشان می‌دهد این معیت به معنای فعلی و الان است. یعنی اگر کسی بخواهد الان هم میتواند با اهل بیت علیهم السلام باشد. و اگر این درست فهمیده شود و بتوانیم این معنا را برای معیّت، از لابه لای کلمات اهل بیت استخراج کنیم نگرش ما به مسائل دینی خصوصا مسایل فقهی تغییر می‌کند. خطبه ۱۲ نهج البلاغه؛ و من كلام له (علیه السلام) لما أظفره الله بأصحاب الجمل: وَ قَدْ قَالَ لَهُ بَعْضُ أَصْحَابِهِ وَدِدْتُ أَنَّ أَخِي فُلَاناً كَانَ شَاهِدَنَا لِيَرَى مَا نَصَرَكَ اللَّهُ بِهِ عَلَى أَعْدَائِكَ. فَقَالَ لَهُ (علیه السلام) أَهَوَى أَخِيكَ مَعَنَا؟ فَقَالَ نَعَمْ. قَالَ فَقَدْ شَهِدَنَا، وَ لَقَدْ شَهِدَنَا فِي عَسْكَرِنَا هَذَا [قَوْمٌ] أَقْوَامٌ فِي أَصْلَابِ الرِّجَالِ وَ أَرْحَامِ النِّسَاءِ، سَيَرْعَفُ بِهِمُ الزَّمَانُ وَ يَقْوَى بِهِمُ الْإِيمَان. وقتی خداوند تبارک و تعالی در جنگ جمل سپاه امیرالمومنین علی علیه السلام را به ظفر رساند، يكى از ياران عرض کرد: اى كاش برادرم، مى بود و مى ديد كه چه سان خداوند تو را بر دشمنانت پيروز ساخته است. على (ع) از او پرسيد: آيا برادرت هوای بودن با ما در این جنگ را داشت؟ واقعا میل دلش این بود که با ما باشد؟ گفت: آرى. امام على (ع) فرمود: "پس همراه ما بوده است." ما در اين سپاه خود مردمى را ديديم كه هنوز در صلب پدران و رحم مادران مى باشند، ولى با ما هم عقيده و آرمانند، به زودى متوّلد مى شوند، و دين و ايمان به وسيله آنان تقويت مى گردد. 🔹جلسه اول معیّت با سیدالشهدا سلام الله علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

خطبه ۱۲ نهج البلاغه؛ وقتی خداوند تبارک و تعالی در جنگ جمل سپاه امیرالمومنین علی علیه السلام را به ظفر رساند، يكى از ياران عرض کرد: اى كاش برادرم، مى بود و مى ديد كه چه سان خداوند تو را بر دشمنانت پيروز ساخته است. على (ع) از او پرسيد: آيا برادرت هوای بودن با ما در این جنگ را داشت؟ واقعا میل دلش این بود که با ما باشد؟ گفت: آرى. امام على (ع) فرمود: "پس همراه ما بوده است." ما در اين سپاه خود مردمى را ديديم كه هنوز در صلب پدران و رحم مادران مى باشند، ولى با ما هم عقيده و آرمانند، به زودى متوّلد مى شوند، و دين و ايمان به وسيله آنان تقويت مى گردد. 🔹جلسه اول معیّت با سیدالشهدا علیه السلام (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

مساله ولایت، مساله ای ست دارای درجات متعدد... سید بحرالعلوم(ره) می‌فرمود من انقدر امام زمان علیه السلام را در آغوش گرفته ام که عطر تن ایشان را می‌شناسم و در رویایی خود را در کربلا و ماجرای قتلگاه دیده اند... چطور میشود کسی آنچنان فکر و ذکرش بشود اباعبدالله علیه السلام که خود را در صحنه کربلا ببیند؟ سیدهاشم حداد تعریف کرده؛ گروهی نزد آیت الله قاضی گفتند چطور ممکن است قومی امام حسین را به آن شکل که نقل شده به شهادت رسانده باشند، آیت الله قاضی پرده ها را کنار زد و آنان شاهد صحنه کربلا شدند و واقعیت را دیدند... یعنی کسی هم می‌تواند انقدر قوی شود که به دیگران نشان دهد حقایق را. معیّت یعنی این! نکته مهم این است که اگر معیّت با دستگاه اباعبدالله و امیرالمومنین علیهماالسلام و ولایت، شدنی باشد نکند که کلاه ما پس معرکه باشد؟ بزرگان فرموده اند کور است چشمی که هر صبح بیدار شود و امام زمانش را نبیند! 🔹جلسه اول معیّت با سیدالشهدا سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

‍ روایاتی وجود دارد و قواعدی وجود دارد در کلمات اهل بیت علیهم السلام که این معیّت را برای ما بیشتر ترسیم می‌کند و به ما یاد میدهد که چگونه این معیت را در وجود خود بیدار کنیم. تمام احکام شریعت ذیل این بحث است که چطور در معیت اهل بیت علیهم السلام باشیم. آیت الله پهلوانی می‌فرمود بر همه ی افراد واجب است هر روز یک‌ ساعت را به تحصیل معارف اهل بیت علیهم السلام بپردازند. تمام کلمات اهل بیت و دستورات دین ما را به این سمت حواله می‌کند که بیا و با اهل بیت علیهم السلام باش! دستوری که اهل بیت داده اند و حرکتی که حضرت اباعبدالله علیه السلام صورت داده اند، برای حرکت به سمت معیت با ایشان در همین الان است. دیدنشان، شنیدن از آنها، گفتگو کردن با ایشان، شنیدن تفسیر قرآن از آنها، سیر کردن و نشستن و برخاستن با ایشان... [و در این راه باید کار کرد و زحمت کشید] یک آقایی در دوره ای از عمرش روزی ۱۴ مرتبه زیارت عاشورا را با صد لعن و صد سلام میخوانده. یعنی برای معیت پیدا کردن با اباعبدالله علیه السلام زحمت می‌کشیده! و حالت تشنگی داشته برای این معیت... چطور میشود که خزائن الهی که اهل بیت علیهم السلام باشند‌، هستند راه هم معلوم است ولی بنده نشسته ام و کاری نمیکنم این چیزی جز خسران است؟ ما در روضه امام حسین علیه السلام نشسته ایم و عنایتی به ما هست که از گناه نمیتوانیم لذت ببریم پس دنیای ما هیچ وقت مثل دنیای افراد بی قید و بند نمی‌شود، اگر برای آخرت خود حرکت نکنیم می‌شویم خسر الدنیا و الاخره! قدم اول برای درک این معیت و همراهی؛ معرفت است! مادامی که معرفت به شکلی که باید صورت نگرفته باشد، من چه می‌توانم از معیت بفهمم؟! 🔹جلسه اول معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

‍ عرض کردیم معیّت با اهل بیت علیهم السلام امکان دارد. حالا باید به این بپردازیم که چگونه این معیت را در وجود خود بیدار کنیم؟ تمام قواعد فقهی و روایی برای این است که ما کارهایی انجام دهیم تا با امام زمان خود در همین دنیا و در همین لحظه ای که هستیم، باشیم! بعضی از بزرگان اهل معنا بودند که حضرت را به صورت مثالی و تَمَثُّلی‌ که حضرت داشتند می‌دیدند. بعضی هم صورت مثالی را می‌دیدند و هم مقام ولایت را، یعنی اینجا که نشسته بودند توامان مقام ولایت را با خود می‌دیدند. بعضی از افرادی هم که نور ولایت را می‌دیدند ایشان را در قالب صورت مثالی نمی‌دیدند. یعنی برای کسی که نور ولایت را می‌بیند و از درون با حضرات در ارتباط است، اینکه صورت مثالی را ببیند موضوعیت خاصی ندارد. بزرگان می‌فرمایند ممکن است کسی صبح و شب با مقام ولایت امام زمان علیه السلام باشد ولی صورت ظاهری و دنیوی حضرت را اصلا ندیده باشد. اصل، ارتباط با مقام ولایت است. ما وظیفه نداریم که جسم امام زمانمان را ببینیم اما وظیفه داریم و اصلا برای این خلق شده ایم که با مقام ولایت ایشان گره بخوریم و معیت داشته باشیم. پس صحبت بر سر مقامی بالاتر از تشرف جسمانی خدمت حضرت است‌. قدم اول این است که بدانیم ساختار وجودی ما ارتباطی با اهل بیت علیهم السلام دارد یا ندارد؟ وجود انسان با یک چیزی درآمیخته است که خدای تبارک و تعالی در قرآن کریم از آن اسم می‌برد، این نیاز به مفسر دارد. درباره این فطرت زُراره از امام معصوم علیه‌السلام سوال کرده است که منظور از «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها» چیست؟ حضرت فرمودند "فَطرَهُم عَلی التَوحید" یعنی خداوند انسان‌ها را طوری خلق کرده که یگانه‌خواه هستند! اصلا زندگیشان با "یکی دیدن" و "یکی‌خواستن"، پیش می‌رود... در روایت بعدی در همین باب فطرت در کتاب توحید شیخ صدوق، عبدالرحمان بن کثیر درباره آیه فوق از امام باقر علیه السلام سوال می‌کند، حضرت می‌فرمایند: "التوحید و محمد رسول الله و علی أمیرالمؤمنین" یعنی خداوند وجود انسان‌ها را طوری خلق کرد که از درون ارتباط ویژه و غیر قابل انفکاکی با اهل بیت علیهم السلام دارند. یعنی وجود ما با وجود پیغمبر اکرم و امیرالمومنین علیهم السلام اصلا خلق شده، گاهی که دل ما می‌گیرد مفتاح و کلید گشایش این قبض روحی؛ فرو رفتن درون خود و جستجو کردن مقام ولایت است! اگر به این نور نزدیک شویم، این نور گسترش پیدا می‌کند، قلب را می گیرد و انفتاح حاصل می‌شود. این حالت قبض در این دنیای کثرت‌زده زیاد پیش می‌آید و چیزی که انسان را آرام می‌کند توجه به ساختاری است که دارد. خدای تبارک و تعالی ما را اینگونه خلق کرده که از درونمان فقر شدیدی به سمت اهل بیت علیهم السلام داریم. نه اینکه اهل بیت علیهم السلام "الله" هستند، خیر! ولی اهل بیت علیهم السلام اسماء الحسنی هستند. "وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ فَادْعُوهُ بِها". برای خدا اسماء الحسنی ای وجود دارد که اگر خواستید با خدا ارتباط بگیرید راهی ندارید الّا از طریق اسماء الحسنی. اهل بیت علیهم‌السلام فرموده اند؛ نَحْنُ‏ وَ اللَّهِ‏ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى‏. ما اسماءالحسنی هستیم. هر غم و غصه ای در دل وجود دارد بخاطر خلاء و شکافی است که با اهل بیت علیهم السلام در وجود ما هست! وگرنه مومن را قبض دنیوی نمی‌گیرد‌... 🔹جلسه دوم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor