للّه َ وَ مَنْ اَهانَهُ عَلَیْهِ لَعْنَةُ اللّهِ (کنزالعمّال، ج ۱ ،ص ۵۱۵ ،ح ۲۲۹۴ )؛ حامل و حافظ قرآن پرچمدار اسلام است. کسى که او را احترام کند خدا را گرامى داشته است، کسى که به او اهانت کند مورد لعن و نفرین خدا خواهد بود. کسی که حمل کننده قرآن است، از تدریس، تدرّس، عمل به قرآن، قرائت، حفظ و... حامل این قرآن شده، و مجموعه اینها؛ چون حامل قرآن بودن مقام اهل بیت علیهم السلام و آنهایی است که وارد آن بستر می شوند، "حامِلُ رایَةِ الاسْلامِ" اینها هستند که رایت اسلام را بلند کردند. چرا؟ به خاطر اینکه قرآن یعنی ولایت." من أکرمه فقد أکرم الله «کسی که قرآن را اکرام کند [خدا را اکرام کرده]. کسانی که می گویند من هرچه خدا را می خوانم نتیجه نمی گیرم! آخر تو به قرآنی که کلام الله بوده بی اعتنا بودی! برای آن وقت نگذاشتی. هر قصه ای خواندی، هر فیلمی دیدی، هر بازی ای انجام دادی، هر مدرکی گرفتی، الا آن کاری که برای آن آمده بودی در این دنیا، که ارتباط با کلام الله بوده است. تأکیدات اهل بیت علیهم السلام و تشویقاتی که اینها داشتند نسبت به این موضوع را ببینیم، حالا من قرار نیست ۱۰ جزء بخوانم، من کمتر بخوانم، روزی یك جزء بخوانم، روزی ده صفحه بخوانم، ولی بخوانم. ارتباط مداوم داشته باشم. اگر کسی از من پرسید برای کلام الله، برای معجزه پیغمبر خاتم وقت گذاشتی یا همینطور در دنیا چرخیدی؟ این کتاب را خواندی، آن کتاب را خواندی و حس کردی چقدر با کلاس شده ای! آن کارها را بکن، اما این را هم بخوان. تمام ادیان قبلی در این قرآن خلاصه شدند. حضرت موسی، عیسی، نوح، ابراهیم علی نبینا و آله و علیهم السلام، همه در این حقیقت مندمجند. ✨چرا از این کلام الله استفاده نمی کنیم؟! واقعا باید فکر کنیم! چرا ما هر کاری می کنیم، اما از قرآن استفاده نمی کنیم! برای اینکه شیطان نمی گذارد. برای اینکه نمی خواهیم. برای اینکه اراده نمی کنیم. شیطان برای ما برنامه می چیند، ما هم سست شدیم. همه ی ما از خداوند بخواهیم به حق امیرالمومنین علیه السلام که باطن قرآن کریم هستند، روزی ما کنند این ارتباط را و این دریچه را برای ما باز کنند و خواهیم فهمید فرق می‌کند یا نه. قرآن کریم را باید نوش جان کرد، باید چشید، تا بتوان از آن بهره برد. واقعا از باب این است که حلوای لن ترانی تا نخوری ندانی. هرچقدر که آدم بخواهد از کلام اهل بیت علیهم السلام استفاده کند باید خودش را بگذارد در این دریا. برود ببیند چطور است. ممارست لازم است. به قول یکی از اساتید می گفتند خدمت آیت الله پهلوانی ره رفته بودند، ایشان می گفتند یك نفر از ایشان سوال کرد آقا ما چکار کنیم که مثلا به یك جایی برسیم؟ ایشان فرموده بودند یك جو غیرت، یك ذره غیرت داشته باشید، کار درست می شود. واقعا هم همین است. ♦️بحث کنترل خیال سال ۱۳۹۹ جلسه ی بیست و ششم (شرایط بهره‌وری از قرآن کریم) @m_h_esfahani فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

سجده کنیم از خداوند بخواهیم که قرآنش را به ما هم بدهد. ما کی سجده کردیم از خداوند خواستیم خدایا قرآنت را به من بده؟! فهمش را به من بده! وارد شدن در لایه های باطنی‌اش را به من بده؟ صحبت با قرآن کریم، اینکه او در من تجلی کند، از آن بتوانم استفاده کنم، ولایت را در آن ببینم، اینها را به من بده! [با این‌گونه ارتباط با قرآن کریم] زندگی عوض خواهد شد قطعا. به شرط تداوم و ممارست. ♦️بحث کنترل خیال سال ۱۳۹۹ جلسه ی بیست و ششم (شرایط بهره‌وری از قرآن کریم) @m_h_esfahani فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

بی برنامه گی سبب اصلی برای بی همتی است. @m_h_esfahani

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم: حَمَلَةُ اَلْقُرْآنِ عُرَفَاءُ أَهْلِ اَلْجَنَّةِ. حملة القرآن، عرفاء اهل الجنة یوم القیامة هستند. ببینید، چقدر ارزش دارد! یعنی حمله القرآن بودن، ارتباط با قرآن به معنای تعلیم، تعلّم، یاد گرفتن، وقت گذاشتن و سرمایه گذاشتن. اگر همین این ارتباط با قرآن را به ما بدهند برای عمر ما کافی است! چون این قرآن و ارتباط با آن و باطن ولایت، همه‌ی هستی است. همه آن دارایی است که ما می توانیم داشته باشیم و واقعا خواستنی است، گرفتنی است. ♦️بحث کنترل خیال سال ۱۳۹۹ جلسه ی بیست و ششم (شرایط بهره‌وری از قرآن کریم) @m_h_esfahani فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

#خروج‌ازدنیا..🕊 : ✨پيش از آنكه بدنهایتان را از دنيا بيرون برند..دلهايتان را از دنيا بيرون كنيد.. "خطبه ٢٠٣ نهج البلاغه" @m_h_esfahani

یك استاد داشتیم که می فرمودند از آیت الله بهجت پرسیدم که آقا چرا ما در نماز شب خواندن سستی می کنیم؟ آیت الله بهجت سرشان را بلند کردند، یك چشم غره ای به من رفتند! ناراحت شدند و گفتند که من اگر جای علمای سابق بودم، شما را با چوب می زدم! به ترکه می بستم! این همه روایات از اهل بیت علیهم السلام در تشویق نسبت به نماز شب هست، دیگر سستی اصلا چه معنی دارد؟! این خیلی جالب است. این همه ما داریم روایات را می خوانیم، دیگر باید وارد آن شد. اگر نمی خواهیم انجام ندهیم، انجام ندهیم، اما اگر می خواهیم شروع کنیم و به جائی برسیم، باید وارد بشویم و عمل کنیم. ✨از امام صادق علیه السلام روایت شده: فی قوله تعالی: "الَّذِینَ آتَیناهُمُ الکِتابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ یُرَتِّلُونَ آیاتِهِ، و یَتَفَهَّمونَ مَعانِیَهُ ، و یَعمَلُونَ بأحکامِهِ ، و یَرجُونَ وَعدَهُ، و یَخشَونَ عَذابَهُ ، و یَتَمَثَّلُونَ قصَصَهُ ، و یَعتَبِرُونَ أمثالَهُ، و یَأتُونَ أوامِرَهُ ، و یَجتَنِبونَ نَواهِیَهُ. ما هُو و اللّه ِ بحِفظِ آیاتِهِ و سَردِ حُروفِهِ ، و تِلاوَتِ سُوَرِهِ و دَرسِ أعشارِهِ و أخماسِهِ، حَفِظُوا حُروفَهُ و أضاعُوا حُدودَهُ، و إنّما هو تَدَبُّرُ آیاتِهِ، یقولُ اللّهُ تعالى : " کِتابٌ أنْزَلناهُ إلَیكَ مُبارَکٌ لِیَدَّبَّروا آیاتِهِ" (میزان الحکمه. ج ۹) درباره آیه "کسانى که به آنان کتاب دادیم، آن را تلاوت مى کنند آنگونه که حق تلاوت آن است" فرمود: آیاتش را روشن و شمرده مى خوانند، سعى مى کنند معانى‌ش را بفهمند، احکام و فرامینش را به کار مى بندند، به وعده اش امیدوارند، از عذابش مى ترسند، از داستانهایش سرمشق مى گیرند، از مثلهایش پند مى گیرند، امرهایش را به جا مى‌آورند و از نهى هایش دورى مى کنند. به خدا سوگند که حق تلاوت قرآن به حفظ آیات و پشت سر هم خواندن حروف و کلماتش و تلاوت سوره اى و مطالعه حواشى آن، نیست. حروف و کلماتش را حفظ مى کردند و حدود و معانی‌ش را فرو گذاشتند، بلکه به تدبّر و تأمل در آیات آن است؛ خداوند متعال مى فرماید: "کتابى است خجسته که سوى تو فرو فرستادیم، تا در آیات آن تدبّر کنند" این یك روایت خوبی است. یك ذره نفس را تعدیل می کند، که ارتباط با قرآن چقدر و چطور باید باشد. در ادامه حضرت می فرمایند در توصیف این آیه؛ الَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ: آیات را ترتیل می کنند، شمرده شمرده می خوانند. پس برای ادای حق تلاوت، باید ما معنای آیات را بفهمیم و این، کار می خواهد. باید وقت بگذاریم. روزانه نیم ساعتی وقت بگذاریم ببینیم چه می شود! وَ یَتَفَقَّهُونَ فِیهِ؛ معانی آن را سعی می کنند بفهمند، فکر می‌کنند. وَ یَعْمَلُونَ بِأَحْکَامِهِ؛ احکام آن را عمل می کنند، برای اینکه تلاوت حقّش ادا شود. وَ یَرْجُونَ وَعْدَهُ؛ وقتی که در قرآن کریم وعده ای داده می شود، واقعا امید پیدا می کنند. واقعا وقتی از آیات بهشتی برای اینها می گوید، به این فکر می کنند عجب صحنه ای! بعضی ها هستند که آن صحنه را می بینند، در حد مثال یا بالاتر، در رویا یا بیداری یا ممکن است مفاهیم ذهنیشان طوری چیده شود که خیالشان تقریبی به آن معنا پیدا کند، اما نهایتا وَ یَرْجُونَ وَعْدَهُ؛ وعده های خدا را باور می کنند. یَخشَونَ عَذابَهُ؛ و از عذابش می ترسند. اگر عذابهای جهنم را در قرآن نگاه کنید، خیلی عذابهای عجیب و غریبی است! ما روی اینها باید وقت بگذاریم.و یَتَمَثَّلُونَ قصَصَهُ؛ این قصه هایی که نقل شده مانند قصه حضرت یوسف، ابراهیم، موسی علیهم‌السلام و... اینها را درست می دانند، به ظرایف این قصه ها فکر می کنند. خدا می داند در این قصه حضرت خضر و موسی چقدر دقائق نهفته است! چقدر می شود استفاده ها کرد! راجع به خود حضرت ابراهیم و آن بت پرست ها و ... چقدر استفاده های عمیقی می توانیم بکنیم و بهره وری نمی شود! چون خودمان را در آن بستر قرار نمی دهیم. ادامه ی متن صوت در پیام بعدی @m_h_esfahani

‍ باید وقت بگذاریم. بعد ببینیم زندگی درست می شود؟ سلوک درست می شود؟ کارها کم کم درست می شود؟ اگر هم بلایی آمد، تنگدستی آمد، من شدم آن کسی که هستی را ترجمه می کند! می فهمم چرا این بلا سرم آمد. از کجا به من رسید، از کجا نرسید، چرا به من رسید. این مشکلی که در آن گیر کردم، این من را دارد به قهقرا می برد یا به سمت رشد می برد! بسیاری از افسردگی ها نتیجه این است که من نمی توانم هستی را ترجمه کنم! این کدهایی که در عالم هست را، نمی توانم بفهمم. اگر ارتباط پیدا کنم با این کتاب، می توانم هستی را ترجمه کنم. می فرماید وقتی قصه هایش را می شنود، اینها را در مقابل خودش تمثل می کند، می بیند انگار. و یَعتَبِرُونَ أمثالَهُ؛ و به این مثل هایی که قرآن کریم زده، اعتبار قائل می شود و از این ها عبور می کند و سعی می کند بر وجود خودش تطبیق کند. و یَأتُونَ أوامِرَهُ؛ اوامر قرآن را اتیان می کنند.و یَجتَنِبونَ نَواهِیَهُ؛ همه این‌ها می شود مقدمات برای بهره‌وری از این کتاب. ما با یك شرایط درست و حسابی باید در مقابل این کتاب بنشینیم، تا بتوانیم نتیجه بگیریم. این کلیدی است که باید درست در آن قفل قرار داد و چرخاند. یك ذره به خودمان سختی بدهیم، بعد می فهمیم ما تا الان داشتیم سختی می‌کشیدیم! این اصل کار بوده است. و بعد یَجتَنِبونَ نَواهِیَهُ؛ از نواهی که قرآن کرده اجتناب می کنند. اینها می شود مال کسانی که حق تلاوت را انجام می دهند. اما، می بینید که بحث خیال با آن چینشی که داشتیم الان علتش دارد معلوم می شود. چندین کار را گفتیم که اولی انجام واجبات و ترک محرمات با آن نگرش ها بود، بعد صلاة مودع بود بعد آن بحث های نظر و ... که آن روح که می خواهد در مقابل قرآن بنشیند می تواند استفاده کند. کسی که شرایطش در حداقل هم باشد، نقصان هم داشته باشد، باز هم قرآن آن قدر سفره اش گسترده است که بهره های بی انتها می دهد. بعد حضرت می فرمایند مَا هُوَ وَ اللَّهِ حِفْظَ آیَاتِهِ؛ به خدا قسم، حق تلاوت قرآن این نیست که شما آیاتش را حفظ کنید و پشت سر هم کلماتش را بخوانید. وَ تِلَاوَهْ سُوَرِهِ وَ دَرْسَ أَعْشَارِهِ وَ أَخْمَاسِهِ؛ و اینکه بخواهید به حواشی و اینها نگاه کنید. این نیست فقط. یك سری شرایط را لازم دارد تا بتوانید از این کتاب بهره ببرید. اما نقطه آغاز این است که پای این کتاب بنشینید و استفاده کنید. و حَفِظُوا حُرُوفَهُ وَ أَضَاعُوا حُدُودَهُ؛ حضرت می فرمایند که قومی آمدند قرآن را حفظ کردند، اما حدودش را ضایع کردند و از بین بردند. قرآنی که این همه راجع به عدل، عدم ظلم، و... حرف زده، چطور می شود که آیاتش را حفظ کنید، اما ظلم هم بکنید! حالا در هر سطحی می خواهد باشد، شخصی باشد، اجتماعی باشد و ... وَ إِنَّمَا تَدَبُّرُ آیَاتِهِ؛ و بلکه حق تلاوت، تدبر کردن است. پس یك سری شرایط را دارد، که چند تا کار است و باید در کنار هم قرار بگیرند، که به این بگویند حق تلاوت، که در واقع به آن می گویند تدبر، وارد شدن به مراحل باطنی قرآن که قرآن کریم فرمود: کِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَیْكَ مُبَارَکٌ لِیَدَّبَّرُوا آیَاتِهِ (ص.۲۹ ) کتابی است که نازل کردیم به سوی پیغمبر، مبارک هم هست، برای اینکه به آن دَبرش برسید. دَبر آن ولایت اهل بیت و امیر المومنین علیهم السلام است. ♦️بحث کنترل خیال سال ۱۳۹۹ جلسه ی بیست و ششم (شرایط بهره‌وری از قرآن کریم) @m_h_esfahani فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

طوبی لِلغُرباء... ﻫﺰﺍﺭ ﺟﻬﺪ ﺑﮑﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﯾﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﻣﺮﺍﺩﺑﺨﺶ ﺩﻝ ﺑﯽ‌ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﭼﺮﺍﻍ ﺩﯾﺪﻩ ﺷﺐ ﺯﻧﺪﻩ ﺩﺍﺭ ﻣﻦ ﮔﺮﺩﯼ ﺍﻧﯿﺲ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﭼﻮ ﺧﺴﺮﻭﺍﻥ ﻣﻼﺣﺖ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﻧﺎﺯﻧﺪ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﮔﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻋﻘﯿﻖ ﮐﻪ ﺧﻮﻧﯿﻦ ﺩﻟﻢ ﺯ ﻋﺸﻮﻩ ﺍﻭ ﺍﮔﺮ ﮐﻨﻢ ﮔﻠﻪ‌ﺍﯼ ﻏﻤﮕﺴﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﺩﺭ ﺁﻥ ﭼﻤﻦ ﮐﻪ ﺑﺘﺎﻥ ﺩﺳﺖ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﮔﺮﺕ ﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺁﯾﺪ ﻧﮕﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﺷﺒﯽ ﺑﻪ ﮐﻠﺒﻪ ﺍﺣﺰﺍﻥ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺁﯾﯽ ﺩﻣﯽ ﺍﻧﯿﺲ ﺩﻝ ﺳﻮگوار ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﺷﻮﺩ ﻏﺰﺍﻟﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺻﯿﺪ ﻻﻏﺮ ﻣﻦ ﮔﺮ ﺁﻫﻮﯾﯽ ﭼﻮ ﺗﻮ ﯾﮏ ﺩﻡ ﺷﮑﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﺳﻪ ﺑﻮﺳﻪ ﮐﺰ ﺩﻭ ﻟﺒﺖ ﮐﺮﺩﻩ‌ﺍﯼ ﻭﻇﯿﻔﻪ ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﺍﺩﺍ ﻧﮑﻨﯽ ﻗﺮﺽ ﺩﺍﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺍﺩ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﯿﻢ ﺷﺒﯽ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﺷﮏ ﺭﻭﺍﻥ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ ﻣﻦ ﺍﺭ ﭼﻪ ﺣﺎﻓﻆ ﺷﻬﺮﻡ ﺟﻮﯼ ﻧﻤﯽ‌ﺍﺭﺯﻡ ﻣﮕﺮ ﺗﻮ ﺍﺯ ﮐﺮﻡ ﺧﻮﯾﺶ ﯾﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ @m_h_esfahani

کهکشان نیستی محور پویش کتابخوانی در ماه رمضان. @m_h_esfahani

بسم الله الرحمن الرحیم بيست و هفت شب است که خدمت دوستان زحمت می دهم، اميدوارم که همه با هم توانسته باشيم به سمت حرکت عملی، ان شاالله یك قدم مثبت و درستی را برداشته باشيم و تفضلا از خدای تبارک و تعالی درخواست می کنیم که به ما لطف کند و اعمال ما را در طبق های نور به شکلی که شایسته مقام خودش است، ارتقاء بدهد و ما را به کمالاتی که باید، برساند. ان شاالله خوب بحث ها را دیدید اميدوارم فایده ای داشته باشد، البته کلمات اهل بيت عليهم السلام است. وارد شرایط بهره‌وری از قرآن کریم شدیم. در قدم اول در مورد یاد گرفتن قرآن و مقدماتش عرض کردیم و بعد راجع به حَمَله ی قرآن صحبت کردیم که فرمود "أشْرافُ أمّتِی حملةُ القرآنِ و أصحابُ الليلِ" . چيزی که می‌ماند و بسيار مهم است نکاتی راجع به قرائت قرآن است که ما از ابتدا می خواستيم به آنها برسیم و به نظرم اگر به آنها عمل شود، ارزش دارد و گرنه شنيدن صرف آن، ارزشی ندارد، چون همه ی اینها عملی است. ✨بحث را از اینجا آغاز می کنم که دوستان را به ثابتات اعمال توجه بدهم، که قبلا هم در گذشته، ذکر کرده بودم. نکته جالبی که درشریعت اسلام است و شاید ما خيلی به آن توجه نداشته باشيم این است که، به ما می‌گوید از وقتی که بالغ می شوید، تا وقتی که از دنيا می روید "و اعْبُدْ ربَّك حتَّى یأْتِيك الْيقِينُ" خدایت را بپرست، پرستش کن، تا وقتی که تو را یقين در بر می گيرد. که در روایت دارد که منظور از یقين، مرگ است، بعضی از آقایان - منظورم فکرهای انحرافی است - می گویند که من به یقين رسيده ام، لذا شریعت را کنار می گذارم! در صورتی که چه کسی از اهل بيت عليهم السلام و اولياء الهی بالاتر و کامل تر بوده است، که بخواهد شریعت را کنار بگذارد. نکته ی بسيار مهم که در دستورات شرعی مثل نماز، روزه و عبادات ثابتی که ما باید انجام دهيم، نهفته است علی الخصوص در نماز و ... که از واجبات ما است، این است که یك نفر، یك فعل ثابت را، پنجاه، شصت و یا هفتاد سال باید انجام بدهد، خوب به ظاهر این چه کاری است؟ و این تکرار چه اهميتی می تواند داشته باشد؟ نکته ای که هست این است که "الصلاةُ مِعراجُ المُومن"، نماز معراج مؤمن است و مؤمن وقتی به نماز می‌ایستد، ممکن است یك سال، دو سال، پنج سالِ اولش این حرکت باشد و یا آموزش دیدن و رسيدن به یك حد نصابی از انجام آن ذکر لفظی و ذکر بدنی باشد، اما اگر شرایط دیگر را وارد نماز کند، که بحث حضور قلب در نماز که خود اینها تابع بحث خيال و... که مفصلا برای خودش عالمی دارد که در مورد آنها باید حرف زده شود، به ارتقا وجودی میرسد. پس نکته ای که هست این است که، اینکه ما یك عمر این نماز خواندن را یك عمل ثابت است، تکرارش می‌کنيم به این خاطر که تجَّلی در این عمل ثابت و ثابتات اعمال، بی نهایت است. در واقع ارتقاء وجودی که در باطن انسان با این اعمال ایجاد می شود مهم است وگر نه، صورت قضيه ثابت است، این حرکت دارد ادامه پيدا می کند، و چون مقام معرفت الله بی نهایت است و تجليات خدای تبارک و تعالی بی نهایت است و صلاه معراج مؤمن است، و باطن دستورات این قرب و وصال به خدای تعالی است، باید عمری انجام شود و انتها ندارد. حال اینکه چرا می گوئيم این ها را باید به این شکل انجام بدهيم، فلسفه شریعت و جایگاه خود را دارد. ✨نکته ای که می خواهيم از اینجا برداشت کنيم این است که، در شریعت اسلام، "تکرار و ممارست" فی نفسه مهم است. تکرار و ممارست برای نزدیك شدن و رسيدن به آن حقيقت باطنی است. در مورد قرائت قرآن کریم هم همينطور است. ما باید چند نکته را این وسط عرض کنيم: اولا تشویق به قرائت است. خود خواندن قرآن اهميت دارد. قرآن کتاب خواندن است، کتاب دکور نيست، قرآن کتابی نيست که بگذاری کنار و بگوئی من صرفاً تدبر می کنم، در حاليکه هنوز فکر گرم نشده و آن باطن به حرکت نيافتده که بتواند با باطن قرآن ارتباط بگيرد، و راهش ارتباط قرائتی با قرآن، و کم کم وارد کردن بقيه شرایط در نفس و بهره وری از قرآن کریم است. لذا یك سری روایات را می‌خوانم که بيشتر تشویق به قرآن خواندن و کثرت قرآن خواندن است و نکاتی را عرض می نمائيم. سند این روایات همچنان از ميزان الحکمه جلد ۹ است. ⤵️⤵️⤵️