eitaa logo
شعله ی طور
11.7هزار دنبال‌کننده
427 عکس
183 ویدیو
120 فایل
المکتوبات فی النجف‌الاشرف محمدهادی اصفهانی آرشیو جلسات: @esfahani_archive طرح حیله های مدرن آپارات🔻 www.aparat.com/m_h_esfahani_aparat
مشاهده در ایتا
دانلود
نکته ی بسيار مهمی در دستورات شرعی مثل نماز، روزه و عبادات ثابتی که ما باید انجام دهيم، نهفته است. یك نفر، یك فعل ثابت را، شصت و یا هفتاد سال باید انجام بدهد، چرا؟ به این خاطر که تجَّلی در این عمل ثابت و ثابتات اعمال، بی نهایت است. در واقع ارتقاء وجودی که در باطن انسان با این اعمال ایجاد می شود مهم است. صورت قضيه ثابت است، اما این حرکت دارد ادامه پيدا می کند و چون مقام معرفت الله بی نهایت است و تجليات خدای تبارک و تعالی بی نهایت است و صلاه معراج مؤمن است، و باطن دستورات این قرب و وصال به خدای تعالی است، باید عمری انجام شود و انتها ندارد. بحث کنترل خیال سال ۱۳۹۹ جلسه ی بیست و هفتم (مقدمات لازم و پیشنهادهایی برای قرائت حقیقی قرآن کریم) @m_h_esfahani فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive
در شریعت اسلام، "تکرار و ممارست" فی نفسه مهم است. تکرار و ممارست برای نزدیك شدن و رسيدن به آن حقيقت باطنی است. در مورد قرائت قرآن کریم هم همينطور است. خود خواندن قرآن و کثرت تلاوت اهميت دارد. قرآن کتاب خواندن است، کتاب دکور نيست، قرآن کتابی نيست که بگذاری کنار و بگویی من صرفاً تدبر می کنم، در حاليکه هنوز فکر گرم نشده و آن باطن به حرکت نيافتاده که بتواند با باطن قرآن ارتباط بگيرد. پس راهش ارتباط قرائتی با قرآن و کم کم وارد کردن بقيه شرایط در نفس و بهره وری از قرآن کریم است. بحث کنترل خیال سال ۱۳۹۹ جلسه ی بیست و هفتم (مقدمات لازم و پیشنهادهایی برای قرائت حقیقی قرآن کریم) @m_h_esfahani فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive
ما از پيامبر اکرم که بالاتر نداریم، ایشان راه را نشان می دهند، می فرمایند: عليکُم بتعلُّمِ القرآنِ و کثرةِ تِلاوتِهِ، بر شما باد آموختن قرآن و بسيار خواندن آن. کثرت تلاوت مهم است و موضوعيت دارد، هرچند که آن تلاوت، تلاوتی بود که ما سعی کردیم شرایطش را عرض کنيم و این همه آیات قرآن و روایات هم داریم، "اذکُرُوا الله ذِکرًا کثيرًا"، ذکر کثير بگوئيد. حالا این ذکر کثير یك وقتی در فضای کميت است یك وقت در فضای کيفيت، که در فضای کيفيت به جای خودش، اما در فضای کميت، به معنای زیاد خواندن است. زیاد قرآن بخوان، منظور از ذکر را هم که گفتيم "إِنا نحْنُ نـزلْنا الذَِّکْر و إِنّا لهُ لحافِظُون" که این قرآن کریم در واقع ذکر است، با قرآن زیاد ارتباط داشته باش. بحث کنترل خیال سال ۱۳۹۹ جلسه ی بیست و هفتم (مقدمات لازم و پیشنهادهایی برای قرائت حقیقی قرآن کریم) @m_h_esfahani فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive
51.96M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
شب نوزدهم ماه مبارک ۱۴۴۳ حرم مطهر مولی الموحدین امیرالمومنین علیه السلام @m_h_esfahani
✨عنه صلى الله عليه و آله: من قرأ القرآن قبل أن یحتلِم فقد اُوتِی الحُکم صبَّيا؛ کسی که اهل قرآن خواندن باشد قبل از اینکه به بلوغ برسد، در کودکی به او حکمت داده شده است. این خيلی مقام است. یعنی اینکه می گویند در روایت دارد که اگر بچه هایتان را در سن کودکی با قرآن مأنوس کنيد، در گوشت، پوست، خون و استخوان شان فرو می رود. این ها همه تشویق به خواندن قرآن است توجه به اینکه، قرآن کتاب مراجعه نيست، مثل خيلی ها که به مناسبت به آن مراجعه می کنند! قرآن کتاب خواندن است، خواندنی است. بعضی ها هستند می گویند فلان فيلم را چهل دفعه نگاه کرده ام ، برای اینکه بفهمم چه می گوید!! یا مثلًا از اقوال علما هم هست، یك کتاب یا رساله ای از علما را چهل دفعه خواندم تا بفهمم. خوب من قرآن را چند بار خوانده ام؟! چه کاری در ارتباط با قرآن انجام می دهم؟ ✨پيامبر اکرم صلی الله عليه و آله طبق نقلی می فرمایند، چقدر این روایت، قشنگ است، إذا أحب َّ أحدُکُم أن یُحدَِّث ربّهُ فلْيقرأْ القرآن. اگر کسی می خواهد با خدا حرف بزند، "فلْيقرأْ القرآن" اگر این کار را انجام بدهد و ممارست داشته باشد و این کار را در طول زمان تکرار کند، کم کم می بيند این زبان بسته شد و قرآن هم در یك گوشه است، ولی باطنش در حال خواندن قرآن است. واقعاً این اتفاق می افتد. از اساتيد ما این را شنيده ایم و بزرگان هم گفته اند. یعنی قرآن با درون انسان و وجود انسان یك نسبتی دارد، چون اگر وجود انسان و کمون و انتهای آن را نگاه کنيم، ربط به ولایت دارد و در واقع جایگاه تجلی ولایت است، وقتی این قرآن در مقابلش قرار می گيرد و با آن اُنس می گيرد، گویا که این وجود قرآنی در درون و باطنش شکوفا می شود، بيدار می شود و این شروع می کند به خواندن و آن صدا را هم می شنود، و لذا می فرماید "اگر کسی از شما دوست دارد که با خدای تبارک و تعالی حرف بزند پس باید قرآن را بخواند." ✨روایت بعدی از پيغمبر اکرم صلی الله عليه و آله: عليك بقِراءةِ القرآنِ ؛ فإنَّ قِراءتهُ کفَّارةٌ للذُّنوبِ، و سترٌ فی النارِ، و أمانٌ مِن العذاب. بر تو باد خواندن قرآن؛ زیرا خواندن آن کفَّاره گناهان است و پرده اى در برابر آتش و موجب ایمنى از عذاب. خيلی ها می گویند ما گناه کرده ایم، ما که نمی توانيم قرآن بخوانيم و بهره ببریم، می‌فرماید خود این کتاب، شما را پاک می کند، کفاره ذنوب است و خود این کتاب و قرائتش، ستری و پوشش و زره ای در مقابل آتش است و امان از عذاب است. یك روایت دیگر که از قول پيامبر اکرم صلی الله عليه و آله راجع به سوال کردن ابوذر است، حدیث معروف زدنی زدنی، ✨"قُلْتُ: زِدْنِی قَالَ: عَلَیک بِتِلَاوَةِ الْقُرْآنِ وَ ذِکرِ اللَّهِ کثِیراً فِإنَّهُ ذِکرٌ لَک فِی السَّمَاءِ وَ نُورٌ لَک فِی الأرْضِ. قُلْتُ: زِدْنِی، قَالَ: الصَّمْتُ فَإنَّهُ مَطْرَدَةٌ لِلشَّیاطِینِ وَ عَوْنٌ لَک عَلَی أَمْرِ دِینِک" بر تو باد به تلاوت قرآن و ذکر خداوند عزَّوجل که تلاوت قرآن براى تو در آسمان ذکر و در زمين نور خواهد بود حتی به ابوذرش که آن مقامها و آن همه درجات را داشت، باز هم می گوید قرآن بخوان، بر تو باد به تلاوت قرآن و ذکر خدای تبارک و تعالی که این باعث می شود، تو که اینجا بخونی، آن بالا تو را یاد کنند و بگویند فلانی اهل قرآن شده است. یکی از اساتيد می‌گفتند: این چنين می شود که یك نفر که به تدریج ارتباط با قرآن را شروع می کند، اُنس که می گيرد، بين ملائکه و عوالم بالاتر این گفتگو صورت می گيرد که مثلًا فلانی که در فلان جا زندگی می کند، شروع کرده به قرآن خواندن و دارد ارتباط با قرآن پيدا می کند! شاهدش این روایت است: "و ذِکْرِ اللَّهِ عزَّوجلَّ فإِنَّهُ ذِکْرٌ لك فِی السَّماءِ" این باعث می شود که تو را آن بالا یاد کنند. حالا بقيه مردم تو را یاد کنند یا نکنند، چه اهميتی دارد. اگر اهل قرآن باشی، حتی به جهت اجتماعی و زندگيت هم برایت خيلی فوائد دارد، زیرا موجودات بخاطر تأکيد برقرآن، جلا پيدا می کنند، که جای بحث دارد که جای آن الان اینجا نيست، شما در اجتماع هم قوی می شوی، "فإِنَّهُ ذِکْرٌ لك فِی السَّماءِ و نُورٌ فِی الْأرْضِ". این نوری است برای تو در زمين، اصحاب قرآن، کسانی هستند که نور خاصی دارند، معنی آن این نيست که چراغ الان روشن باشد روی صورت من و من نورانی بنظر بيایم. می فرماید "و نُورٌ لك فِی الْأرْضِ" یعنی که کسی که اهل قرآن باشد، نه تنها ذکرش در آسمان خواهد شد، نوری هم در زمين پيدا خواهد کرد که در واقع آن چهره ظاهری را هم ممکن است تحت تأثير قرار دهد. یك وقتی هم ممکن است خوش ظاهر نباشد، اما باطناً دارای نوری بشود، که اهل زمين وقتی او را می بينند به آرامش میافتند. قلبشان یاد خدا می افتد. دقت بفرمائيد اینها همه تشویق بر قرائت قرآن است. ادامه در پست بعد @m_h_esfahani
‍ ✨در روایت بعدی از امام زین العابدین عليه السلام می فرمایند: لَو ماتَ مَن بَینَ المَشرقِ وَ المغربِ لَما استَوحَشتُ بَعدَ اَن یَکونَ القرآنُ مَعِیَ؛ اگر که اهل مشرق و مغرب از دنيا بروند، یعنی اگر همه بميرند، من بعد از اینکه قرآن را دارم هيچ گونه استيحاشی نخواهم داشت. این برای تمام کسانی است که عاشق شده اند، دچار مشکل شده اند، ضربه عاطفی خورده اند، ضربه ی عشقی و اجتماعی خورده اند، از بچه، پدر، مادر، همسر و یا دوست بد دیده اند، می آید ذیل این روایت که بيان می کند اگر همه ی اهل مشرق و مغرب از دنيا بروند اگر من قرآن را داشته باشم و با قرآن ارتباط داشته باشم، هيچ استيحاشی ندارم. چقدر این حرف بلند است! حالا عرض این است که حق تلاوت و مقدار این قرآن خواندن با توجه به این مباحث، چه شکلی است و چه باید کرد؟ من دو روایت دیگر می خوانم و بعد این بحث را اجمالا توضيح خواهم داد. ما اجمالا توضيح دادیم حق تلاوت چطور است اما تأکيد این موضوع را از زبان اميرالمؤمنين عليه السلام بشنویم. ✨حضرت در خطبه ۱۷ نهج البلاغه در روایتی فوق العاده می فرمایند: إِلَى اللَّهِ أَشْكُو مِنْ مَعْشَرٍ يَعِيشُونَ جُهَّالًا وَ يَمُوتُونَ ضُلَّالًا لَيْسَ فِيهِمْ سِلْعَةٌ أَبْوَرُ مِنَ الْكِتَابِ إِذَا تُلِيَ حَقَّ تِلَاوَتِهِ وَ لَا سِلْعَةٌ أَنْفَقُ بَيْعاً وَ لَا أَغْلَى ثَمَناً مِنَ الْكِتَابِ إِذَا حُرِّفَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَ لَا عِنْدَهُمْ أَنْكَرُ مِنَ الْمَعْرُوفِ وَ لَا أَعْرَفُ مِنَ الْمُنْكَر." می فرمایند: من به خدا شکایت می‌کنم از گروهی که جاهل زندگی می کنند و در حالی می ميرند که گمراهند و از راه دور شده اند. حال صفت کسانی که با جهالت می ميرند، چيست؟ خوب دقت کنيد قرار است این مطلب ما را بيدار کند، وقتی بناست که کتاب خدا به شکلی که حق تلاوتش است، خوانده شود، یعنی صحبت از حق تلاوت است، صحبت از شرایط، عمل به واجبات، توضيحاتی که قبلًا عرض کردم، در واقع روشهائی که با آن وارد قرآن بشویم، که منظور بنده این نيست که اول برویم آنها را درست کنيم و قرآن نخوانيم یعنی فاصله بيندازیم و بعد قرآن بخوانيم، عرض بنده این است که در حين تکميل آنها باید به آنها برسيم. حضرت می فرمایند وقتی صحبت از قرآن خواندن می‌شود، هيچ کالایی پست تر از قرآن خواندن، به شکل حق تلاوتش، نزد این ها نيست! خيلی عجيب است که حضرت می فرمایند صفت این ها، این است که جاهل زندگی می کنند و گمراه از دنيا می روند. چه کسانی؟ کسانی که وقتی به آنها گفته می شود قرآن را با حق تلاوت بخوان! به نظرشان این موضوع، پست و کار کمی می آید، خيلی باید مراقب خود باشيم و قرآن کریم را دست کم نگيریم و بعد جالب اینجا است: چقدر تعبير بلند است! و برای این قوم جاهل، هيچ کالایی گرانبهاتر و فروشی تر، یعنی ارزشمند تر، از قرآن نيست، در حاليکه از مواضعش منحرف شده باشد، یعنی قرآن وقتی که از مواضع اصلی و آن حقيقتی که دارد، منحرف شده باشد. اتفاقاً بهترین اشياء و کالا برای همين جهال و گمراهان است! ببينيد چقدر تعبير قوی، تند، سخت و سنگين است. مثل این روایت از اميرالمؤمنين عليه السلام که باید با طلا نوشت: "الْحقُّ أوْسعُ الْأشْياءِ فِی التَّواصُفِ و أضْيقُها فِی التَّناصُفِ" حق وسيع ترین چيزها است وقتی که شما می‌خواهيد آن را توصيفش کنيد، ولی وقتی می خواهيد پای آن بایستيد و پایدار باشی و ظلم ها را کنار بزنی می شود، "أضْيقُهُ الْأشْياءِ" یعنی تنگ ترین و سخت ترین چيز. در واقع توصيف آن راحت است اما عمل کردن به آن سنگين است! این هم، همينجوری است، می فرماید حضرت که در واقع برای این ها، در وقت خواندن و تلاوتش پست است نعُوذُ بِاللهِ، ولی وقتی می خواهند کار خودشان را انجام بدهند، مقاصد دنيوی خودشان را پيش ببرند با قرآن تحریف شده، این کار را می کنند. ما الان داریم می بينيم که آیه قرآن را یك چيزی می خواند، و یك چيز دیگر که معلوم است که این آیه در حداقلش هم برآن تطبيق نمی کند را به قرآن کریم نسبت می دهد. خوب این دوباره ما را توجه می دهد به حق تلاوت. خوب این بحث در مورد اصل قرائت قرآن بود. قرآن کتاب خواندن است ، قرآن کتاب ارتباط، کتاب آمد و شد است و باید با آن رفت و آمد کرد این نکته ی اول. ♦️بحث کنترل خیال سال ۱۳۹۹ جلسه ی بیست و هفتم (مقدمات لازم و پیشنهادهایی برای قرائت حقیقی قرآن کریم) @m_h_esfahani فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive
توجه کنیم به این نکته که تک تک افعالی انجام می دهیم، برای بله گفتن به خدای تبارک و تعالی است، برای اقامه ی توحید است، برای این است که سرِ رشته توحید گم نشود. شما کم نبینید این را که نماز می خوانید، کم نبینید این را که روزه می گیرید، الان همه ی غیر مسلمانها می خورند و می خوابند و روال عادی زندگی‌شان را دارند. اما مسلمانها ماه رمضان را روزه می گیرند تا معلوم شود که این بدن در خدمت خدای تبارک و تعالی است. ملك اوست، مال اوست. ‍ 💠ماه رمضان،دریچه ی سلوک در طبقات وجود انسان کامل. (ماه مبارک رمضان ۱۴۴۱) جلسه ی دهم (ذکر عملی و فکر و نسبت آن با فکر در وحدت برای تطهیر خیال) @m_h_esfahani
✨نکته ی بعدی اینکه باید با قرآن کریم ممارست یا تکرار کرد. روایتی از پيامبر اکرم صلی الله عليه و آله قرائت می کنم طبق همان سند ميزان الحکمه عربی جلد نهم، خيلی این روایت زیباست. "مَثَلُ القرآنِ إذا عاهَدَ علَيهِ صاحِبُهُ فَقَرَأهُ بالليلِ و النهارِ كَمَثَلِ رجُلٍ لَهُ إبِلٌ فإن عَقَلَها حَفِظَها ، و إن أطلَقَ عِقالَها ذَهَبَت ، فكذلكَ القرآنُ"؛ می فرمایند مثل قرآن وقتی که عهد می بندد، معاهده می کند صاحب قرآن، کسی که نشست و برخاست دارد با قرآن. _مثلا ما با قرآن ارتباط گرفتیم که صبح بخوانیم و شب بخوانیم._ مَثَل قرآن برای کسی که عهد می بندد با قرآن، تعهد می کند با قرآن و آن را شب و روز می خواند، چون قرآن موجود زنده است، مثل چه کسی است؟ مثل یك مردی می ماند که یك شتری دارد. وقتی می خواهد برود اگر شتر را ببندد این شتر می ایستد. اما اگر افسار شتر را نبندد این می رود، قرآن هم همين طور است. یعنی چه؟ یعنی عقال و افسار که تعبير حضرت است، نشان دهنده ربط است، اگر ارتباط قطع شود، قرآن کریم هم می رود. برای آنها که اهل قرآن هستند، شنيده شده که اگر شما ارتباط خود را با قرآن کریم قطع کنيد، بعد از یك مدت انگار با شما قهر کرده، آیاتش را نمی شنوید، بعضی از آیات قرآن این را به ما خوب نشان می دهد می گوید این ها وقتی آیات قرآن را می شنوند، می‌گوید: وَ قَالُوا قُلُوبُنَا فِي أَكِنَّةٍ مِمَّا تَدْعُونَا إِلَيْهِ وَ فِي آذَانِنَا وَقْرٌ وَ مِنْ بَيْنِنَا وَبَيْنِكَ حِجَابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنَا عَامِلُونَ(۵/ فصلت) نمی شنود، هرچه قرآن می خواند، چيزی متوجه نمی‌شود، ولی اگر که قلب باز شده بود به تعبيری این شتر افسارش نگه داشته شود، و ارتباط با قرآن حفظ شود، بتدریج قرآن آشتی می کند و زبان خودش را در وجود انسان باز می کند. خوب این یك نکته است راجع به ممارست و خواندن قرآن. ✨خيلی از بزرگواران سعی کرده اند که در ماه مبارک یك یا دو جزء را بخوانند، بعضی‌ها موفق شدند و بعضی ها هم موفق نشدند. این دستور کلی نيست اما ما یك حد نصاب حداقلی در نظر می گيریم. برای بعضی افراد لازم است فضاهای بازتر و بيشتری باشد، اما توصيه من این است که دوستان اگر می توانند و اگر اُنس پيدا کرده اند، یك جزء قرآن را در طول روزهای سال نگه دارند. زمان گذشته، نه موبایل بوده نه کامپيوتر و اینترنتی بوده و نه فضاهایی این چنينی و آلودگی‌هایی که می بينيم، نه حجاب‌های فعلی بوده است نه این تهاجم ها، که بعضاً در روایات داریم که یکی از فتنه های دجَّال این است در خانه، قلب مرد مؤمن، از فتنه دجَّال بخاطر اینکه زن و بچه اش را تحت تأثير قرار می دهد، آب می شود و کاری هم نمی تواند بکند! طبق نظر مرحوم علامه طباطبائی بالاخره این ممکن است یك فضای فرهنگی باشد که در حال منتقل شدن است. خيلی باید در این باره فکر کنيم. عرض کردم این ها نتيجه ی بحث های قبل است، "العين بریدُ القلب" یعنی چشم دنبال می کند آن چيزی را که قلب تقاضا کرده است و می خواهد. ما باید سعی کنيم که این چشم را، برای اینکه در این دنيای مدرن و مجازی، خيلی زیاد می بيند و همه چيز می بيند، نه فقط چيزهای غير اخلاقی، همه چيز را می بيند، این را باید سعی کنيم بعنوان قدم اول معطوف کنيم از آن ها، کم کم از هر چه می بیند دور کرده و کم کم چيزهای معنوی را زیاد کنيم. توصيه ای که عرض می کنم و به نظرم خيلی مهم است این است که اگر دوستان می توانند همان یك جزء را که دارند و عادت کرده اند، آن را ترک نکنند(بعد از ماه رمضان). بعضی اساتيد هستند که دستور به قرائت بيشتر می دهند، من کاری به آن ندارم اما اگر نمی شود بهتر است از پنج صفحه از ابتدای قرآن کریم شروع کنيم و روزی یك صفحه اضافه کنيم، روز دوم شش صفحه، روز سوم هفت صفحه تا به یك جزء برسد. اگر دیدیم اضافه کردن روزی یك صفحه، برای ما سخت است، هر دو روز، یك صفحه به آن پنج صفحه اضافه کنيم. یعنی امروز که پنج صفحه خوانده ایم، پس فردا شش صفحه بخوانيم، چهار روز بعد، هفت صفحه، شش روز بعد هشت صفحه، همينطور جلو برویم تا به یك جزء برسيم. ⤵️⤵️⤵️
‍ اگر ما روزانه قرائت یك جزء قرآن را داشته باشيم طبق یك سری روایات که اهل بيت عليهم السلام می‌فرمایند خوش نداریم که قرآن زودتر از سی روز ختم شود. این کار ما(قرائت روزانه یک جزء)، عمل به این دستور اهل بيت عليهم السلام هم هست. اما برای کسانی که مستعد هستند و توان بالاتر دارند، فضاهای سلوکی قوی تری دارند و یا مراحل عالی تر هستند، از آنها بحث نمی کنيم، آنها با اساتيدی همراه هستند و یا خودشان دنبال می کنند. بعضی وقت ها هم می بينيد اینقدر ارتباط با قرآن کریم عطش می آورد که آدم نمی تواند خودش را کنترل کند، می خواند و می خواند و ارتباط پيدا می کند و وارد آن بطن ها می‌شود. فلذا این توصيه ی اول است که ما این چشم ها را عادت بدهيم و در واقع با این معارف و مفاهيم ارتباط و عادت بدهيم. ✨مسئله ی یا نکته بعدی این است که، ما کلًا چه در نماز- یکی از قدم های مؤثر در حضور قلب در نماز- و چه در قرائت قرآن، زمان خواندن و قرائتمان را بيشتر کنيم. یکی از اساتيد بودند که دستور می دادند، آن هم نه برای مراحل پيشرفته، می گفتند شما کاری کنيد که نماز صبح شما بيست دقيقه طول بکشد، حالا ما نمی گویيم بيست دقيقه، ولی اگر الان، نماز صبح را در چهار دقيقه می خوانم، آن را در هشت دقيقه بخوانم. یعنی سعی کنم طول بدهم. وقتی من به کاری اهميت بدهم، به تدریج زمان آن را برای خودم بيشتر می کنم. ببينم در قرائت چه ذکری بگویم در رکوع با آرامش بيشتر و در سجده با فکر بيشتر، یك مقدار ذکر بيشتر قرائت را با فکر بيشتر، انجام بدهم. شما همين کار را امتحان کنيد، یعنی زمان سنج بگذارید، نمازتان را به هر ميزان که می خوانيد، دو برابر یا یك برابر و نيم آن بخوانيد. توصيه می کنم اگر کوتاه می خوانيد زمان آن را دو برابر کنيد و ببينيد همين کار چقدر اثر در قوه خيال دارد، چقدر در جمع کردن فضای فکر تاثير دارد، همينطور در استفاده از قرآن کریم، یکی از کارهایی که می کنيد، این است که با خودتان قرار بگذارید یك جزء را که می خواهيد بخوانيد _سعی کنيم خودمان را برسانيم به حد نصاب یك جزء– اگر بحث این ماه رمضان، ما را برساند به اینکه مقيد بشویم روزی یك جزء بخوانيم که واقعا نيم ساعت یا کمتر می شود، کار بزرگی انجام شده است. همين را داشته باشيد، خواهید دید چقدر برکت ها، به زندگی‌تان وارد می شود و چقدر مشکلات در طول زندگی تان رفع خواهد شد. ولی التزام باشد، نه اینکه یك روز باشد، یك روز نباشد. عين آن شتر که به تعبير روایت اگر رهایش کنی، خواهد رفت. یك کار دیگر این است، اندازه گيری کنيد که پنج صفحه از قرآن را در چه کسری از زمان می خوانيد و یا اگر یك جزء که بيست صفحه است، در بيست دقيقه می خوانيد، این زمان را به سی دقيقه یا سی و پنج دقيقه افزایش دهيد، سعی کنيد طولانی تر باشد یعنی قرآن خواندن شما روزی نيم ساعت وقت باشد. حالا منهای آن بحثی که می خواستيد برای تدریس و تعلم قرآن وقت بگذارید و برای آن هم حدود بيست دقيقه وقت بگذارید، یعنی اگر در هر روز یکساعت برای قرآن وقت بگذاریم واقعاً همگی گل را زده ایم انصافاً کاری کرده ایم کارستان و این شدنی هم هست. ♦️بحث کنترل خیال سال ۱۳۹۹ جلسه ی بیست و هفتم (مقدمات لازم و پیشنهادهایی برای قرائت حقیقی قرآن کریم) @m_h_esfahani فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive