✅ #عادل کیست و #برده کدام است؟ 🔸بر هر فردی لازم است تکالیف خود را انجام دهد اولاً، حقوق فرد یا جامعه یا خدا که بر عهده اوست تادیه کند ثانیاً 🔸حق هر ذی‌حقی را ادا کند تا بشود عادل ... 🔸کفّه دیگر #عدل این است که حقوقی که بر دیگران دارد، آن‌ها را استیفا کند. 🔸یک وقت حق خود را می‌بخشد، این #احسان است؛ یک وقت حق او را از او می‌گیرند و می‌ربایند، این استذلال است، این ذلّت است. 🔸عدالت در این است که انسان حقوق خود را از دیگران استیفا کند، بگیرد، زیر بار ظلم نرود. 🔸اگر کسی ذلّت‌پذیر بود و ظلم‌پذیر بود، چنین فرد یا جامعه‌ای عادل نیست؛ زیرا همانطور که #ظلم کردن با عدل مطابق نیست و موافق نیست، ظلم‌پذیری هم به شرح ایضاً 🔸انظلام هم حرام است، مانند ظلم. 🔸پس هر فردی و هر جامعه، حقی نسبت به دیگران دارد، اگر بر اساس احسان و تفضّل، حق خود را بخشید -که بالاتر از عدل است- سخنی در او نیست؛ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ 🔸اوّل کلاس عدل است، بعد کلاس احسان. 🔸و اگر نخواست حق خود را ببخشد و خواست حق خود را استیفا کند، این عدل است. 🔸#عدالت یک ملّت، ضامن #آزادی آن ملّت است. 🔸ملّتی که حق خود را استیفا نمی‌کند، توان استیفای حق ندارد، چنین ملتی برده است و بردگی با عدالت سازگار نیست. 🔸یکی از بیانات نورانی علی‌بن ابیطالب سلام‌الله‌علیه این است: مَنْ قَضَى حَقَّ مَنْ لَا يَقْضِي حَقَّهُ فَقَدْ عَبَدَهُ 🔸اگر کسی حق دیگری را ادا کند که دیگری حق او را ادا نمی‌کند، این تادیه یک‌جانبه یا استیفای یک‌جانبه با حریّت سازگار نیست، با بردگی سازگار است .... 🔸پس ما هم موظفیم حقوق دیگران را تادیه کنیم، هم مکلفیم که حقوق خود را استیفا کنیم؛ پذیرش ستم با عدل سازگار نیست. 🔹سخنرانی #حضرت_آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی با موضوع «عدالت اجتماعی در پرتوی نهضت حسینی»

✅ ما گوهر ذات شما را بالا می‌بريم 🔸قرآن كريم هم ما را به افزايش گوهر ذات خودمان دعوت كرد، هم ما را به ذات خودش فراخواند، البته آن مقداری كه ما مي‌فهميم و نه آن معنايی كه مستحيل است. 🔸گاهي مي‌فرمايد «اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ» (۱) به ياد نعمت‌های من باشيد و بدانيد نعمت‌ها از کيست؛ نعمت را به جا مصرف كنيد تا من نعمت شما را افزوده كنم. 🔸گاهی هم می‌فرمايد به ياد من باشيد تا من خودِ شما را افزوده كنم؛ يعنی گوهر ذات شما بالا بيايد. 🔸در سورهٴ مباركهٴ «ابراهيم» فرمود «لَئِنْ شَكَرْتُمْ َلأَزيدَنَّكُمْ» (۲)؛ نفرمود «لأزيدنّ نعمتكم». 🔸گوهرِ ذات شما را من بالا می‌آورم که آن وقت شخص اگر جاهل است، می‌شود عالِم و اگر عالِم است، مي‌شود اعلم؛ اگر علم حصولی دارد، علم شهودی نصيب‌ او می‌شود و اگر علم شهودی دارد، مشهودات او بيشتر مي‌شود؛ فرمود «لأَزيدَنَّكُمْ»، نه «لأزيدن نعمتكم»... 🔸فرمود كه ما گوهر ذات شما را بالا مي‌بريم ... حالا يا مانند «حَارِثَةَ بْنَ مَالِك» مي‌شود يا مانند ديگران. 🔹درس تفسیر #حضرت_آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی/سوره مبارکه «زمر»، آیات ۱۱ الی ۱۸ ↙️ پی نوشت ها: ۱- سوره بقره، آيه ۴۰ ۲- سوره ابراهيم، آيه ۷

💠 كمال انسان از نظر دين خداي سبحان كمال محض و كمال آفرين است؛ هر چه از او ظهور كند كامل است. عالم و آدم از او ظهور كرده و هر دو از مظاهر كمال حقند، هم كمال نفسي دارند و هم از كمال نسبي برخوردارند: (ما تري في خلْق الرحمن من تفاوتٍ فارْجع البصر هل تري من فطور)[1] همه ذرات عالم هستي به سوي كمال در حركتند و مسير امر الهي را طي مي‌كنند، خداي سبحان به آسمانها و زمين فرمود: خواسته يا ناخواسته به سوي من بياييد، گفتند ما خواهانيم و با طوع و رغبت مي‌آييم: (فقال لها وللأرض ائْتيا طوعاً أو كرهاً قالتا أتينا طائعين)[2] . انسان نيز تافته اي جدا بافته از جهان خلقت نيست، از اين رو سعي مي‌كند با رسيدن به كمال مطلوب خود را با ساير مخلوقات وفق دهد وبا مجموعه جهان آفرينش هماهنگ سازد، راه هماهنگ شدن با نظام پيوسته جهان، در سير به سوي كمال مطلوب، كسب فضايل اخلاقي است. اخلاق اين توانايي را دارد كه انسان متخلق را در اين مسير با اين مجموعه هماهنگ كند، انسان نيز به طور طبيعي پذيراي چنين هماهنگي است و در مسير كمال مطلق در حركت است. [1]ـ سوره ملك، آيه 3. [2]ـ سوره فصّلت، آيه 11. 📚 مبادی اخلاق در قرآن حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی مدظله العالی_ ص ۵۲

💠قرآن و سير الي اللّه: 🔹خداي سبحان از قرآن با وصف «بهترين سخن» ياد مي كند؛ (الله نزّل أحسن الحديث)[1] و به تعريف برجسته ترين سخنور، يعني پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم مي پردازد و با وحي به او دستور مي دهد كه خود و پيروانش را چنين معرفي كند: (قل هذه سبيلي أدعوا إلي الله علي بصيرةٍ أنا و من اتّبعني)[2] ؛ بگو اي پيامبر! راه و رسم من چنين است كه خود و پيروانم با بصيرت، همه را به سوي خدا فرا مي خوانيم. نيز خداي متعالي در وصف كلام خود مي فرمايد: (قد جاءكم من الله نور و كتاب مبين يهدي به الله من اتّبع رضوانه سبل السلام و يخرجهم من الظّلمات إلي النور بإذنه و يهديهم إلي صراط مستقيم)[3] ؛ از سوي «الله» نور و قرآن مبين آمد، هر كس در پي تحصيل رضايت حق باشد خداوند او را از اين مواهب و نعمتهاي خاص معنوي بهره مند مي كند: 1. هدايت به راه هاي امن. 2. خروج از تاريكي و ورود در نور به اذن خدا. 3. هدايت به راه راست. [1]ـ سوره زمر، آيه 23. [2]ـ سوره يوسف، آيه 108. [3]ـ سوره مائده، آيات 15ـ 16. 🔹همچنين خداي سبحان، از قرآن كريم به «شفا» تعبير مي كند، كتابي كه علاج عقايد الحادي و درمان رذايل اخلاقي و رفع هرگونه شك و ترديد، در پرتو عمل به آن حاصل مي شود: (قد جاءتكم موعظة من ربّكم و شفاء لما في الصدور و هديً و رحمةٌ للمؤمنين)[1] ؛ براي شما كتابي با اين اوصاف آمده است: 1. كتاب پند و اندرز است. 2. درمان دردهاي قلبي و معنوي است. 3. كتاب هدايت است. 4. رحمت خاص براي مؤمنان است، چون تنها مؤمن است كه از آن بهره مي گيرد و به آن عمل مي كند، وگرنه قرآن مجيد صلاحيت هدايت عموم و رحمت ويژه شدن براي همگان را داراست؛ (هديً للناس)[2] ، (وما أرسلناك إلاّ رحمةً للعالمين)[3] . اگر قلمرو رسالت جهانشمول پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم همراه با رحمت است، پس قرآن كه عصاره رسالت جهاني آن حضرت است رحمت عمومي را به ارمغان خواهد آورد. اين كتاب جامع كه حاوي مآثر و حامل آثار فراوان علمي و عملي است، در بخش معرفت و تبعيّت جامعه، انساني را به جست وجوي بهترين سخن و پيروي از آن تشويق مي كند؛ (فبشّر عباد الّذين يستمعون القول فيتّبعون أحسنه)[4] و بهترين سخن را كلام سخنوري مي داند كه در عقيده، عمل و اخلاق موحّد باشد؛ (و من أحسن قولاً ممّن دعا إلي الله و عمل صالحاً و قال إنّني من المسلمين)[5] سخني كه به خدا دعوت نكند يا گوينده آن به گفتار خود معتقد نباشد و رفتار و منطق او با دعوتش تطبيق نكند، شايسته پيروي نيست؛ زيرا چنين كلامي از جان پاك مايه نگرفته است، پس در دل شنونده رسوخ نمي كند و با جمال ويژه انساني سازگار نمي شود و از ياد او رخت برمي بندد.اگر فرد يا جامعه اي به بهترين سخن كه علل و علايم آن تبيين شد عمل كند و به كامل ترين سخنور كه ويژگيها و صفات سامي وي در زبان وحي بيان شده، اقتدا نمايد، به فرزانگي و حيات طيب و هدايت خاص (سير الي الله) نايل مي شود. [1]ـ سوره يونس، آيه 57. [2]ـ سوره بقره، آيه 185. [3]ـ سوره انبياء، آيه 107. [4]ـ سوره زمر، آيات 17ـ 18. [5]ـ سوره فصّلت، آيه 33. 📚 توحید در قرآن حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی مدظله العالی _ ص ۲۲و ۲۳

✍️امام هادی علیه السلام فرمودند: «اُذْکُرْ مَصْرَعَکَ بَیْنَ یَدَیْ اَهْلِکَ، ولاطَبیبٌ یَمْنَعُکَ وَ لا حَبیبٌ یَنْفَعُکَ؛ به یاد آور پایان عمرت را (آن زمان که جلوی چشمان خانواده در بستر افتاده ای) نه طبیبی می‌تواند مانع مرگت شود و نه دوستان نفعی به حال تو دارند» 📚بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۳۶۹

📚 شرح و بررسی #کتاب آن سوی مرگ ، نوشته جمال صادقی 🗣 مصطفی امینی خواه ، جلسه اول

✔️ کتاب آن سوی مرگ کوششی کم‌سابقه برای به تصویر کشیدن عالم پس از مرگ است. ✔️ نویسنده ی این کتاب کوشیده است تا با بهره‌گیری از گفته‌های افرادی که پیش از این تجربه‌ای نزدیک به مرگ را داشته‌اند، تصویری واقعی از عالم پس از مرگ به تصویر بکشد. ✔️ مطالب این کتاب بر اساس آیات قرآن کریم، روایات اهل بیت (ع) و نکات عقلی و فلسفی ، طی ۳۹ جلسه در دانشگاه فردوسی مشهد، شرح و تبیین شده است. ✔️ این مطالب در ادامه بخش سوم از مباحث تأثیر درک مهندسی خلقت بر معنویت / نظام تقدیم، بیان گردیده است. ✔️ پس از اتمام شرح کتاب طی دو جلسه در تهران به پرسش و پاسخ پیرامون مباحث مطرح شده پرداخته شده است.

📚 شرح و بررسی #کتاب آن سوی مرگ ، نوشته جمال صادقی 🗣 مصطفی امینی خواه ، جلسه دوم

امام #صادق (ع): 💢ما مِن قَبض ٍ وَلا بَسط ٍ إلّا وَلِلّهِ فِیهِ مَشِیئَةٌ وَقَضَاءٌ وَابتِلَاءٌ 🔰 هیچ تنگنا و گشایشی نیست، مگر آنکه؛ ←مشیت و ←قضا و ←امتحان الهی درآن نهفته است👌 📕اصول کافی/ ج1/ص152

🔅 #امام_صادق علیه السلام: ✍️ من لَم يَملِكْ غَضَبَهُ لَم يَملِكْ عَقلَهُ؛ 🔴 هر كه مالک خشم خويش نباشد، مالک خِرد خويش نیست. 📚 الکافی، جلد ۲، صفحه ۳۰۵

🔴چرا لحظات #مرگ سخت میگذرد؟ ✍️از امام صادق علیه السلام پرسیدند که چرا روح هنگامی که از بدن خارج میشود، احساس ناراحتی میکند، ایشان جواب دادند: زیرا بدن با روح خو گرفته و رشد کرده است. 📚بحار الانوار ج 6 ص 158 مانند زمانی که میخواهند دندان فاسدی را از دهان بیرون بکشند؛ مسلما لحظه کشیدن دندان لحظه سخت و دردناکیست ولی بعد از آن، انسان احساس آرامش میکند. البته درد بزرگتر دیگر برای این است که انسان باید از تمام علائق خود که در دنیا با آنها انس پیدا کرده، دست بکشد .و میزان سختی جان‌کندن به میزان علاقه او به دنیاست لذا هرچه انسان دلبستگی کمتری به دنیا داشته باشد و خود را بیشتر و بهتر برای سفر آخرت آماده کرده باشد، لحظه‌های جان کندن برایش راحت تر خواهد بود. 💥سختی‌های جان کندن برای مومن باعث پاک شدن گناهانش می‌شود تا پاک و سبکبال به عالم برزخ قدم بگذارد و برای کافر، شروع عذاب‌های الهی است.

🔅 امیرالمؤمنین #امام_علی علیه السلام: ✍️ يسيرُ الدنيا خيرٌ من كثيرِها، و بُلغَتُها أجدَرُ مِن هلكَتِها؛ 🔴 اندک دنيا، بهتر است از بسيار آن و آنچه به قدر كفايت باشد، شايسته‌‏تر است از آن مقدار كه به نابودى آدمى انجامد. 📚 میزان الحکمه، جلد ۲، صفحه ۸۹۲