@hafezanevahy
#تفسیر_و_تدبر_در_زیارت_عاشورا
#قسمت_بیست_و_یکم
✨بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی لَقَدْ عَظُمَ مُصَابِی بِکَ فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِی أَکْرَمَ مَقَامَکَ وَ أَکْرَمَنِی (بِکَ)أَنْ یَرْزُقَنِی طَلَبَ ثَارِکَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ مِنْ أَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ✨
ترجمه: (یااباعبدالله الحسین) پدر و مادرم بفدایت که براستی بزرگ شد مصیبت تو بر من پس می خواهم از آن خدائی که گرامی داشت مقام تو را
و گرامی داشت مرا بخاطر تو که روزیم گرداند خونخواهی تو را در رکاب آن امام یاری شده از خاندان محمد صلی اللّه علیه و آله✨
▪️در این فراز زائر نه تنها خود را فدائی امام(ع) محسوب می کند بلکه بهترین عزیزانش(پدر و مادر) را نیز در راه ولایت امام، و در مصیبت بزرگ او فدا می کند و آرزوی انتقام جوئی و خونخواهی آن امام شهید را از خداوند می خواهد ،حال آنکه درحقیقت این خود خداوند است که مقام حسین(ع) را بزرگ داشته و خونخواه اوست.
و سپس خود را در ولایت و زعامت امامی می خواهد، پیروزمند (منصور) و از خانواده عصمت و طهارت ، تا خدای نکرده ضعف و لغزش در این راه توحیدی با او قرین نشود.
و از خداوند می خواهد که جزو یاران امام منصور(حضرت مهدی) قرار گیرد و در رکاب ایشان به خونخواهی حضرت سیدالشهداء برخیزد.
❓چرا به امام زمان(عج) امام منصور می‌گویند؟
در بین تمام اهل بیت(ع) دو معصوم بوده‌اند که توسط خداوند، منصور به رعب (وحشت) هستند، یکی پیامبر اکرم(ص) و یکی حضرت مهدی(عج)، در مورد پیامبر(ص) قرآن می‌فرماید: در جنگ بدر و جنگ احزاب خداوند وحشت و رعب را در قلوب کفار جای داد، به وسیله نزول سه هزار ملک در جنگ بدر ✨در آیه ۱۲۴ آل عمران و سوره انفال آیه ۶۵✨
امام صادق(ع) فرمودند: فرزندم مهدی نیز به وسیله رعب و وحشتی که در دل دشمنانش افکنده میشود خداوند او را یاری می‌کند، و منصور یعنی کسی که توسط خداوند یاری شده است.
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج_واجعلنا_من_انصاره_و_اعوانه_والمستشهدین_بین_یدیه
🏴 @maarefquran13951
@hafezanevahy
#تفسیر_و_تدبر_در_زیارت_عاشورا
#قسمت_بیست_و_دوم
✨اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی عِنْدَکَ وَجِیهاً بِالْحُسَیْنِ علیه السلام فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى رَسُولِهِ وَ إِلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ إِلَى فَاطِمَةَ وَ إِلَى الْحَسَنِ وَ إِلَیْکَ بِمُوَالاَتِکَ وَ بِالْبَرَاءَةِ (مِمَّنْ قَاتَلَکَ وَ نَصَبَ لَکَ الْحَرْبَ وَ بِالْبَرَاءَةِ مِمَّنْ أَسَّسَ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَیْکُمْ وَ أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى رَسُولِهِ) مِمَّنْ أَسَّسَ أَسَاسَ ذَلِکَ وَ بَنَى عَلَیْهِ بُنْیَانَهُ وَ جَرَى فِی ظُلْمِهِ وَ جَوْرِهِ عَلَیْکُمْ وَ عَلَى أَشْیَاعِکُمْ✨
ترجمه: خدایا قرار ده مرا نزد خودت آبرومند بوسیله حسین علیه السلام در دنیا و آخرت.ای اباعبدالله من تقرب جویم به درگاه خدا و پیشگاه رسولش و امیرالمؤمنین و فاطمه و حسن و شما بوسیله دوستی تو و بوسیله بیزاری از کسی که با تو مقاتله کرد و جنگ با تو را برپا آرد و به بیزاری جستن از کسی که شالوده ستم و ظلم بر شما را ریخت و بیزاری جویم بسوی خدا و بسوی رسولش از کسی که پی ریزی کرد شالوده این کار را و پایه گذاری کرد بر آن بنیانش را و دنبال کرد ستم و ظلمش را بر شما و بر پیروان شما✨
▪️در این فراز زائر عزت و آبروی خویش را در حین تقرب خداوند، به شفاعت و حق حسین(ع) طلب می کند و بیان می نماید که در صورتی می توانم آبرودار باشم که در معیت و همراهی امامم حرکت نمایم.
درحقیقت او می خواهد با تقرب به خداوند و نزدیکی به رسول اکرم(ص) و امیرالمومنین(ع) و فاطمه(س) و امام حسن(ع) پایه های اعتقادی و عملی رفتار خویش را مشخص و مؤید سازد و برای تصدیق بیشتر بر این مدعا با لعن و نفرین و بیزاری جستن از بنیانگذاران ظلم ، حرکت توحیدی و مشخصه پویندگی خویش را با قرار دادن الگوهای مجسم اعلام نماید، تا همراه و همدل ظلم ستیزان نگردد.
▪️معانی چند کلمه کلیدی:
👈🏻تولی: (مُوَالاَتِکَ) دوست داشتن توام با ولایت.
👈🏻تبری: (بَرَاءَةِ) دوری کردن از دشمنان.
👈🏻قُرب وصفی: یعنی اوصاف و ویژگی هایم شبیه آنها شود.
👈🏻تقرب به خدا: یعنی اسماء و صفات خدا را در خود رشد دهم.
👈🏻ولی: یعنی هیچ فاصله ای بین دو نفر نباشد.
👈🏻دوستی: وقتی رابطه عرضی باشد (مثل رابطه من با خواهر، دوست و ...)
👈🏻ولایت: وقتی رابطه طولی باشد (رابطه من با امام؛ من با پیامبر و..)
و اما اینکه معناے دقیق تقرب در این فراز به چه معناست؛ ان شاالله در جلسه آینده بیان خواهد شد.
🏴 @maarefquran13951
@hafezanevahy
#تفسیر_و_تدبر_در_زیارت_عاشورا
#قسمت_بیست_و_سوم
❓در زیارت عاشورا می‌خوانیم:
✨إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى رَسُولِهِ وَ إِلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ إِلَى فَاطِمَةَ وَ إِلَى الْحَسَنِ✨
می‌دانیم تقرّب به پیشگاه ائمه(ع)، همان تقرّب به خدا است؛ چون در طول تقرّب به خداوند است.پس چه لزومی دارد مستقل از تقرب به خداوند،تقرب به رسول(ص) و... ذکر شده است؛ آیا حکمت خاصی دارد؟ چون شیوه طرح آن، طوری است که احساس میشود تقرب به رسول و ائمه در عرض تقرب به خدا است؟
⚫️پاسخ: تقرّب؛ انواع مختلف دارد. گاه از ناحیه خداوند متعال است، چنانچه خداوند در قرآن می‌فرماید:
✨وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَریدِ-۱۶ #ق
ترجمه: و ما به او از رگ قلبش نزدیک‌تریم✨
و یا در آیه دیگر می‌فرماید:
✨وَ إِذا سَأَلَکَ عِبادی عَنِّی فَإِنِّی قَریبٌ-۱۸۶ #بقره
ترجمه: و هنگامى که بندگان من، از تو درباره من سؤال کنند، (بگو:) من نزدیکم✨
لذا این معنا از تقرب در زیارت عاشورا مراد نیست.
اما گاهی این تقرّب از ناحیه بنده نسبت به خداوند متعال و برگزیدگان او است که با انجام اموری خاص حاصل میشود که یکی از اینها عبارت است از: محبت و دوستی نسبت به ائمه اطهار(ع) و دشمنی با کسانی که با آنها مخالفت و دشمنی می‌کنند.
چنانکه طبق این فراز:
✨یَا أَبا عَبْدِ اللَّهِ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى رَسُولِهِ وَ إِلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ إِلَى فَاطِمَةَ وَ إِلَى الْحَسَنِ وَ إِلَیْکَ بِمُوَالاتِکَ وَ بِالْبَرَاءَةِ مِمَّنْ أَسَّسَ أَسَاسَ ذَلِکَ وَ بَنَى عَلَیْهِ بُنْیَانَهُ وَ جَرَى فِی ظُلَمِهِ وَ جَوْرِهِ عَلَیْکُمْ وَ عَلَى أَشْیَاعِکُمْ✨
برای رسیدن به مقام قرب به خدا و رسول خدا و اهل‌بیت(ع) دو چیز لازم است:
👈🏻یکی محبت و دوستی نسبت به آنها
👈🏻و دیگر بیزاری از آن اشخاصی که به جنگ و مخالفت با آن بزرگواران برخاستند.
اما در مورد پرسش که چرا قرب به پیامبر(ص) و امامان(ع) در زیارت عاشورا، به‌گونه‌ای قرار گرفته که گویا آن حضرات در ردیف خدا می‌باشند؟! باید گفت که ایرادی به این موضوع وارد نبوده و توهم شرک از آن نمی‌رود، زیرا شبیه این مطلب در قرآن نیز دیده میشود. به عنوان نمونه؛ در قرآن دیده میشود که گاهی با یک فعل امر گفته میشود که:
✨أَطِیعُوا اللهَ وَ الرَّسُولَ-۳۲ #آل_عمران✨
که نشانگر آن است که اطاعت خدا و پیامبر(ص) از هم جدا نیستند.
اما گاهی تعبیر قرآن با دو امر مستقل و در کنار هم بوده و این‌گونه است:
✨یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُم-۵۹ #نساء ✨
که نخست به مردم با ایمان دستور می‌دهد از خداوند اطاعت کنند.
بدیهى است براى یک فرد با ایمان همه اطاعت‌ها باید به اطاعت پروردگار منتهى شود، و هرگونه رهبرى باید از ذات پاک او سرچشمه گیرد، و طبق فرمان او باشد؛ زیرا حاکم و مالک تکوینى جهان هستى او است، و هر گونه حاکمیت و مالکیت باید به فرمان او باشد. در مرحله بعد، فرمان به پیروى از پیامبر(ص) می‌دهد، پیامبرى که معصوم است و هرگز از روى هوى و هوس، سخن نمی‌گوید، پیامبرى که نماینده خدا در میان مردم است و سخن او سخن خدا است، و این منصب و موقعیت را خداوند به او داده است، بنابراین، اطاعت از خداوند، مقتضاى خالقیت و حاکمیت ذات او است، ولى اطاعت از پیامبر(ص) مولود فرمان پروردگار است و به تعبیر دیگر خداوند واجب الاطاعة بالذات است، و پیامبر (ص) واجب الاطاعه بالغیر و شاید تکرار «اطیعوا» در آیه اشاره به همین موضوع؛ یعنى تفاوت دو اطاعت دارد.
در مورد جمله «اتقرّب» نیز این‌گونه است؛ گاهی بصورت بالا می آید و گاهی به صورت ✨وَ اَتَقَرَّبُ اِلَى اللهِ ثُمَّ اِلَیْکُمْ بِمُوالاتِکُمْ وَ مُوالاةِ وَلِیِّکُمْ✨ به کار می‌رود.
👈🏻در مجموع تقرب به پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار در طول تقرب به خدا و وسیله برای زودتر رسیدن به مقصد است، نه در عرض تقرب به خداوند.
🏴 @maarefquran13951
@hafezanevahy
#تفسیر_و_تدبر_در_زیارت_عاشورا
#قسمت_بیست_و_چهارم
✨بَرِئْتُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَیْکُمْ مِنْهُمْ وَ أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ إِلَیْکُمْ بِمُوَالاَتِکُمْ وَ مُوَالاَةِ وَلِیِّکُمْ وَ بِالْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِکُمْ وَ النَّاصِبِینَ لَکُمُ الْحَرْبَ وَ بِالْبَرَاءَةِ مِنْ أَشْیَاعِهِمْ وَ أَتْبَاعِهِمْ✨
ترجمه: بیزاری جویم به درگاه خدا و به پیشگاه شما از ایشان و تقرب جویم به سوی خدا سپس به شما بوسیله دوستیتان و دوستی دوستان شما و به بیزاری از دشمنانتان و برپا کنندگان (و آتش افروزان) جنگ با شما و به بیزاری از یاران و پیروانشان✨
▪️زائر پس از بیان فرازهای گذشته و پس از تمیزِ حق و باطل، در اینجا می خواهد محدوده عملی و رفتاری خود را هم اعلام و مبارزه دائمی خود را پیش رو داشته باشد تا وابستگی ها و علقه ها نتواند او را بی تفاوت و بی احساس بار آورد ، بنابراین ملاک های دوستی و دشمنی خود را اعلام می نماید و بار دیگر بیان میدارد که با چه کسانی در صلح و دوستی است و با چه کسانی در دشمنی و برائت.
👈🏻و البته باید دقت شود که معناے اصلی تولی و تبری در زیارت عاشورا و دوستی با اهل بیت علیهم السلام و دوستانشان و دشمنی با دشمنان اهل بیت(ع) به چه معناست که ان شاالله در جلسات آینده به آن خواهیم پرداخت.
❓این جمله زیارت عاشورا که می فرماید:
✨بَرِئْتُ اِلَى اللَّهِ وَ اِلَیْکُمْ مِنْهُمْ✨
بیزاری به سوی خدا یا به سوی معصومین به چه معناست؟ مگر برائت به سوی کس خاصی است؟
پاسخ: برائت در لغت به معانی جدایی، دوری و بیزاری از کسی یا چیزی، بکارگیری شده است، که این معانی زمانی برای برائت است که بدون "إلی" بوده باشد ولی در صورتی که همراه "إلی" بوده باشد، علاوه بر معنای بیزاری در بردارنده معنای التجاء = پناه بردن نیز می باشد، بنابراین معنای عبارت زیارت، این است:
بیزاری می جویم از بنی امیه و دیگر ملعونین مذکور، در حالی که به سوی ذات حق تعالی و شما اهل بیت(ع) پناه می آورم.
🏴 @maarefquran13951
@hafezanevahy
#تفسیر_و_تدبر_در_زیارت_عاشورا
#قسمت_بیست_و_پنجم
✨اِنّی سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ وَ وَلِیُّ لِمَنْ والاکُمْ وَ عَدُوُّ لِمَنْ عاداکُمْ✨
ترجمه: (یا اباعبدالله) من در صلح و سازشم با کسی که با شما در صلح است و در جنگم با کسی که با شما در جنگ است و دوستم با کسی که شما را دوست دارد و دشمنم با کسی که شما را دشمن دارد✨
❓سوال:تفاوت این فراز، با فراز ✨اِنّی سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ✨که ظاهراً معنای مشابهی هم دارند، چیست؟
▪️پاسخ: دانشمندان برای انسان سه حوزه وجودی در نظر گرفته اند:
1⃣حوزه بینشی(که شامل افکار و باورهاست)
2⃣حوزه انگیزشی(که شامل تمایلات و احساسات است)
3⃣حوزه کنشی(که رفتارها و اعمال انسان را در بر می گیرد.)
دلیل اینکه معارف دینی هم در سه حوزه اعتقادات، اخلاقیات و احکام عرضه می شوند، همین است. زیرا که دین، برای هدایت انسان ها فرستاده شده و اگر رسالت دین هدایت نوع بشر است، باید تمام حوزه های وجودی او را هم در بر بگیرد و فلسفه اصلی ساختار سه گانه معارف دینی نیز همین است.فرازهاے زیارت عاشورا با حوزه های یاد شده، مرتبطند.
◾️وقتی می گوییم:✨اِنّی سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ✨، در واقع از حوزه کنشی صحبت می کنیم؛ یعنی من رفتارم بر این مبناست که با کسی که با شما جنگ نمی کند، نجنگم.و این یک سطح تعاملی محسوب میشود. باید توجه داشت که این فراز، بر خلاف تصور اولیه برخی از ما، فقط اختصاصی به دوستان و محبان اهل بیت(ع) ندارد؛بلکه به کسانی نیز اشاره دارد که جزو شیعیان نیستند و حتی، دوستدار اهل بیت(ع) هم محسوب نمی شوند.در عین حال، این افراد اهل عداوت با اهل بیت(ع) هم نیستند و با ارزش های مکتب ما دشمنی ندارند، هرچند کافر باشند. ما با کفاری که سر جنگ ندارند و بنای آنها بر عداوت با ارزش های مکتب ما نیست، جنگی نداریم. مادامی که آن ها وارد محاربه نشوند، با آن ها درگیر نمی‌شویم. بنابراین،این فراز یک تعامل مسالمت آمیز یا همان «مسالمه» می باشد و باید یک قاعده در رفتار سیاسی ما باشد که بر اساس آن با همه افراد، جریان ها و حتی، کشورها و دولت هایی که با ما و ارزش هایمان سر جنگ ندارند، مسالمت آمیز برخورد کنیم.
◾️در عبارت✨حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ✨ نیز چنین است و یک سطح تنازعی به حساب می آید. یعنی اینجا جایی است که طرف مقابل، با مکتب و ارزشهای دینی من سر جنگ دارد، پس با او وارد جنگ می شوم. رفتار من با او تنازعی است، اما این تنازع نه مطلق و ذاتی، که مشروط است یعنی ما ذاتاً با این افراد و جریان ها و دولت ها سر جنگ نداریم، اما اگر آن ها، بنا را بر جنگ گذاشتند، با آنها خواهیم جنگید. این امر را می شود در مورد دوستان فریب خورده ای که با حکومت اسلامی وارد جنگ شده اند نیز مورد توجه و استفاده قرار داد. ممکن است این فردِ فریب خورده نسبت به خدا و پیامبراکرم(ص) و قرآن، اظهار تعلق کند، اما فعلاً با امام و ارزش های اعتقادی و ولایی من سر جنگ دارد و باید با او جنگید. جالب است؛ از یک سو، می توانی با کفار نجنگی،اگر با تو سر جنگ نداشته باشند و از سو دیگر،می توانی با مسلمانی که شهادتین گفته بجنگی، اگر قصد جنگ با ارزش های اسلامی و اعتقادی مسلمانان را داشته باشد.
◾️در فراز ✨وَلِیُّ لِمَنْ والاکُمْ✨ یک تعامل، ماهوی، ذاتی و مطلق داریم. سخن این است که من، با هر کسی که با شما رابطه ولایی دارد، رابطه ولایی دارم. این جا بحث جنگ و صلح نیست، بلکه بحث دل دادن و دل سپردن است. من دوستدار کسی هستم که دوستدار شماست؛ رابطه، رابطه ولایی است. این رابطه حتی از صداقت بالاتر است. یعنی من رابطه ولایی را فقط با کسانی برقرار میکنم که محب و دوستدار اهل بیت(ع) باشند و البته، این دوست داشتن هم مراتب دارد.
◾️و در بحث✨عَدُوُّ لِمَنْ عاداکُمْ✨ نیز تنازعی ماهوی، ذاتی و مطلق است؛ به این معنا که طرف مقابل ذاتاً دشمن توست؛ ماهیت و موجودیت خودش را بر اساس دشمنی و عداوت با ارزشهای اعتقادی تو تعریف کرده است. در این شرایط، دیگر این گونه نیست که وقتی دشمن به ما لبخند بزند، ما هم به او لبخند بزنیم! حتی اگر ادعای تعامل و مذاکره هم داشته باشد، نسبت به او خوشبین نیستیم، چون بنا را بر دشمنی ذاتی با ما و ارزش های ما گذاشته است و نیتش وابسته به این دشمنی است. لذا باید با چنین دشمنی، محتاطانه و در کمال مراقبت برخورد کرد.
◼️این چهار سطح تعامل که با استفاده از عبارات زیارت عاشورا ارائه شد، در قرآن کریم به خوبی تبیین شده است. (بعنوان مثال رجوع شود به سوره مبارکه ممتحنه)
🏴 @maarefquran13951
@hafezanevahy
#تفسیر_و_تدبر_در_زیارت_عاشورا
#قسمت_بیست_و_ششم
✨فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِی أَکْرَمَنِی بِمَعْرِفَتِکُمْ وَ مَعْرِفَةِ أَوْلِیَائِکُمْ وَ رَزَقَنِی الْبَرَاءَةَ مِنْ أَعْدَائِکُمْ أَنْ یَجْعَلَنِی مَعَکُمْ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَنْ یُثَبِّتَ لِی عِنْدَکُمْ قَدَمَ صِدْقٍ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَسْأَلُهُ أَنْ یُبَلِّغَنِی الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ لَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ وَ أَنْ یَرْزُقَنِی طَلَبَ ثَارِی مَعَ إِمَامٍ هُدًى (مَهْدِیٍّ) ظَاهِرٍ نَاطِقٍ بِالْحَقِّ مِنْکُمْ وَ أَسْأَلُ اللَّهَ بِحَقِّکُمْ وَ بِالشَّأْنِ الَّذِی لَکُمْ عِنْدَهُ أَنْ یُعْطِیَنِی بِمُصَابِی بِکُمْ أَفْضَلَ مَا یُعْطِی مُصَاباً بِمُصِیبَتِهِ مُصِیبَةً مَا أَعْظَمَهَا وَ أَعْظَمَ رَزِیَّتَهَا فِی الْإِسْلاَمِ وَ فِی جَمِیعِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ✨
ترجمه: و درخواست کنم از خدائی که مرا گرامی داشت بوسیله معرفت شما و معرفت دوستانتان و روزیم کند بیزاری جستن از دشمنانتان را به اینکه قرار دهد مرا با شما در دنیا و آخرت و پابرجا دارد برای من در پیش شما گام راست و درستی (و ثبات قدمی) در دنیا و آخرت و از او خواهم که برساند مرا به مقام پسندیده شما در پیش خدا و روزیم کند خونخواهی شما را با امام راهنمای آشکار گویای (به حق) که از شما (خاندان ) است
و از خدا خواهم به حق شما و بدان منزلتی که شما نزد او دارید ، که عطا کند به من بوسیله مصیبتی که از ناحیه شما به من رسیده بهترین پاداشی را که می دهد به یک مصیبت زده از مصیبتی که دیده، براستی چه مصیبت بزرگی و چه داغ گرانی بود در اسلام و در تمام آسمانها و زمین✨
◼️در این فراز زائر خود را یک گام جلوتر می بیند ، او خود را در حالی می بیند که محبت خداوند نصیب او شده و معرفت و شناخت ائمه و دوستان ائمه را شامل حال خود می بیند که به عنوان رزق و روزی او بهترین جهت گیری در زندگی ، به او اکرام شده است.
وی می خواهد به جهت این کرامت، حرکت عاشقانه اش را در دنیا و آخرت در مسیر رضای خداوند قرار دهد یعنی حقیقتاً خود را به او بسپارد و قدم های صادق و مخلصانه خود را در راه اعتلای هدف راستینش، که با ائمه مطابق و هم جهت است ، ثابت و استوار گرداند.
و حالا پس از این دوفیض عظمی (یعنی شناخت و معرفت ائمه و بیزاری از دشمنان) از خداوند می خواهد مقام محمود و پسندیده ای برای او قرار دهد و او را چون خود، خونخواه خون حسین(ع) قرار دهد و این خونخواهی با هدایت گر و امامی ظاهر ، گویا و به حق ، از دودمان عترت و رسالت که در نهایت هدایت راه را به عهده داشته و رسالت بزرگشان راهنمائی انسان ها است، باشد.
❓آیا دعا برای خواندن است، یا تلاش هم باید کرد؟ آدم وقتی دستش در دست امام باشد، هر جا امام باشد، می رود. پس برای رسیدن به مقام محمود باید معیت را دنبال کرد.✨مَعَ اِمَامٍ مَنصُور، مَعَ اِمَامٍ هُدًی✨
◼️اقرار مکرر به بزرگی مصیبت و نقصانی که در جامعه حادث شده و این مصیبت، مطلق موجودات ✨جَمِیعِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ✨ را شامل شده است که بزرگی و گستردگی مصیبت دیدگان نشان از بزرگی مصیبت و عظمت مقامی است که با شهادت خود بزرگترین درس ها را آموخته است.
◼️زائر در این فراز رسیدن به مقام محمود را از خداوند می خواهد، و اما اینکه منظور از مقام محمود چیست را ان شاالله در جلسه بعد خواهیم گفت.
🏴 @maarefquran13951
@hafezanevahy
#تفسیر_و_تدبر_در_زیارت_عاشورا
#قسمت_بیست_و_هفتم
❓منظور از "مقام محمود" در این فراز از زیارت عاشورا چیست؟
✨وَ اَسْئَلُهُ اَنْ یُبَلِّغَنِی الْمَقامَ الْمَحْمُودَ لَکُمْ عِنْدَ الله ✨
◼️زائر در این فراز رسیدن به مقام محمود را از خداوند می خواهد، و این مقام همان مقامی است که اهل بیت(ع) دارند.
محمود اسم مفعول است و در لغت به معنای «ستایش شده» می باشد. یعنی خداوندا مرا به مقام محمودی برساند که شما بزرگواران به آن رسیده اید.
در آیه ۷۹ سوره اسراء خداوند به پیامبر(ص) دستور می‌دهد که نماز شب را به پا دار امید است که به مقام محمود برسی:
✨وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَكَ عَسَى أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَحْمُودًا - ۷۹ #اسراء
ترجمه: و پاسى از شب را زنده بدار تا براى تو [به منزله] نافله اى باشد اميد كه پروردگارت تو را به مقامى ستوده برساند✨
👈🏻همچنین در روایتی از امام صادق(ع) آمده است که منظور از مقام محمود مقام شفاعت اهل بیت(ع) است، در زیارت جامعه کبیره اشاره شده است، از خداوند می‌خواهیم که ما را به آن مقام شفاعت برساند.
👈🏻در حقیقت مقام محمود طلب شده از خداوند همان ولایت مطلق محمدی است و هنگامی به دست می آید که هدف و غرض از بعثت از مسیر دایره ولایت مشخص و به یقین تبدیل شده و انتشار ایمان در قلوب مستعده جاری شود تا بتواند ظلم و عصیان را از قلب شخص ریشه کن سازد.
طلب درک این مقام منجر به دولت سعیده و طلعت رشیده ای است که همواره آرزومندیم و سپس طلب خون خواهی که این حالت تقرب کامل به خداوند است و یا در اصطلاح “خدا گونه شدن” که وراثت ثارالله به او برسد.
این درخواست در نهایت تشویش و تضرع است و هنگامی که بهترین اجر و ثواب را برای این مصیبت بزرگ طلب می کند در حقیقت طلب شفاعت و توسل است که به حق شرف و فضل ثابت را برای این خانواده از جانب خداوند می بیند ،لذا می خواهد با توسل و ایجاد رابطه توسط مقربی مؤید به قرب بیشتر ذات باری تعالی نائل آید.
و چه ارزشمند است این شناخت و این درخواست.. و در حقیقت عاشق، در طلب وصال مولا می سوزد و از سوختن دل، حلاوت و طراوتی بدست می آید که هرگز به وصف نیاید.
👌🏻پس بطور خلاصه منظور از "مقام محمود" مقام اهل بیت علیهم السلام و مقام شفاعت آن بزرگان، ولایت مطلق محمدے(ص)، خداگونه شدن و رسیدن به بالاترین حد کمال است.
🏴 @maarefquran13951
@hafezanevahy
#تفسیر_و_تدبر_در_زیارت_عاشورا
#قسمت_بیست_و_هشتم
❓در زیارت عاشورا می خوانیم:
✨اَنْ یَجْعَلَنی مَعَکُمْ فِی الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ✨
ترجمه: که قرار دهد مرا با شما در دنیا و آخرت✨
این معیّت و همراهی با ولی الله الأعظم چگونه تحقق می یابد؟ شرایط معیّت چگونه در روایات اهل البیت(ع) ذکر شده؟ تفاوت این معیّت با معیتّهای دیگر چیست؟
⚫️پاسخ: معیّت با امام(ع) از لحاظ وجودی چند گونه متصور است:
1⃣ معیّت مکانی یا معیّت دنیوی: یعنی دیدن و ملاقات جسم ظاهری امام و در کنار امام بودن. می دانیم که بسیاری از منافقان هم به صورت ظاهری در کنار ائمه(ع) بودند، ولی این معیت سودی به حال آنان نداشت ولی اگر فردی اهل ایمان و معرفت و اطاعت از امام باشد، ملاقات ظاهری امام آغاز مراتب بالاتری از معیت خواهد بود و بسیار با ارزش است. از همین رو توصیه فراوانی بر ملاقات امام و حضور در محضر او شده است و این قاعده شامل زیارت قبور ائمه(ع) نیز میباشد؛ چرا که زیارت امامان گذشته نیز می تواند بستر ترقی و ارتباط با امام حی، یا معیت اخروی با ائمه باشد.
پس معیّت دنیوی شرط لازم است، اما شرط کافی نیست و اگر معیّت صرفاً دنیوی باشد، چنین فردی جدای از ائمه محشور خواهد شد.
2⃣ معیّت ولایی و حبی و حشری: این است که فرد محبت امام را در دل داشته باشد و صدق در این محبت داشته باشد و از آنجا که هر فردی با محبوب خود محشور است، چنین فردی هم با باطن امام محشور بوده و یاد و نام و ذکر امام در دل او به طور مدام حضور دارد و به تبع آن امام نیز همنشین او خواهد بود، به شرطی که در حریم دل، غیر را راه ندهد. و چون یاد امام پرتو ذکر خدا است و در حدیث قدسی می خوانیم :
خدا همنشین کسی است که او را یاد می کند، پس امام نیز همنشین کسی است که یاد او را در دل دارد.
3⃣ معیّت نوری و شعاعی یا معیّت اخروی: معیّتی است برتر که بعد از فنای در محبت رخ می دهد؛ در این معیّت فرد در امام فنا شده و وجودش آینه وجود امام و ملحق به او می شود و نور امام همه هستی او را تسخیر می کند. از این نوع معیّت به شعاع نور نیز تعبیر شده است و از همین رو است که طینت شیعه راستین ملحق به طینت امام می شود و نور وجودی او هم شعاع نور امام می گردد. (در غیر این صورت ایمان و ولایت در فردِ مدعی عاریه ای بوده و ذاتی او نخواهد بود).
👌🏻با توضیحاتی که گذشت، معیّتی که در زیارت عاشورا ذکر شده، اشاره به اجتماع هر سه مرتبه از معیت دارد؛ یعنی هم معیّت دنیوی و هم قلبی و هم روحی و نوری و اخروی.
👈🏻معیّت دنیوی با اهل بیت فیض ملاقات امام حی است (و زیارت قبور ائمه هم تابع همین حکمت است) و معیّت حبّی و قلبی و ولایی شرط و نشانه اش اطاعت کامل از ائمه و امام زمان(عج) و امتحان شدن در این محبت است. و معیّت اخروی کمال این دو معیّت و ادای حقوق این دو معیّت است که باعث وحدت نوری و وجودی بین امام و مأموم خواهد شد.
❣خداوندا...
ما را به اهل بیت علیهم السلام و اولیاے مقربت نزدیک بگردان..و توفیق معیّت و همراهی با آن بزرگواران را در دنیا و آخرت نصیبمان بگردان..
🏴 @maarefquran13951
#سلام_امام_زمانم 💚
سلام ای صاحب صبح رهایی
سلام ای مظهر عدل خدایی
سلام ای مظهرمهرخدا کجایی؟
🍃🌼🍃
السلام علیک یاصاحب الزمان
السلام علیک یا شریک القرآن
فرج مولا صلواتـــــــ
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
@hafezanevahy
#تفسیر_و_تدبر_در_زیارت_عاشورا
#قسمت_بیست_و_نهم
❓سوال: فرق ماهوی و ذاتی "قدم صدق" در زیارت عاشورا، با "مقعد صدق" در آیه ✨فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِیکٍ مُّقْتَدِرٍ-۵۵قمر✨ چیست؟
و چرا به "صدق" وصف شده و ماهیت صدق چیست؟
منظور از "ثبات قدم صدق" چه خواهد بود و چگونه تحقق می یابد؟
و شرطیت "عندیت" این ثبات با اهل بیت(ع) به چه معناست؟
همچنین در زیارت عاشورا می خوانیم: ✨وَاَسْأَلُهُ اَنْ یُبَلِّغَنِى الْمَقامَ الْمحْمُودَ لَکُمْ عِنْدَ اللهِ✨ ماهیت مقام محمود و ماهیت بلوغ به این مقام برای شیعه أهل بیت(ع) چیست؟
⚫️پاسخ: «قدم صدق» و «مقعد صدق» هر دو در قرآن ذکر شده و در روایات شیعی قدم صدق به ولایت و محبت علی(ع) و «مقعد صدق» به همنشینی و معیت با اهل بیت در روز رستاخیز و قیامت تفسیر شده است. در اینجا به دو روایت در این زمینه اشاره می کنیم:
امام صادق (ع) در مورد این آیه که می فرماید: «بشارت ده کسانی را که ایمان آورده اند به این که برای آنان قدم صدقی نزد پروردگارشان است» فرمودند: منظور ولایت امیر المومنین (ع) است».
همچنین: «جابر از رسول خدا(ص) روایت می کند که آن حضرت فرمودند: ای علی بشارت باد بر تو که هر بنده ای تو را دوست بدارد و بر مودّت تو وارد شود خداوند او را در روز قیامت همراه ما برانگیخته خواهد کرد؛ سپس پیامبر خدا این آیه را تلاوت کردند: متقین در جنات و نهر هایی هستند در جایگاه صدق، نزد پادشاهی مقتدر»✨۵۵قمر✨.
همچنین در آیه ٩٤ نحل نیز می خوانیم: ✨عهد و پیمان هایتان را بازیچه بین خودتان قرار ندهید تا قدمی بعد از ثابت شدن بلغزد و به خاطر مانع شدن از راه خدا به سختی مبتلا شده و برایتان عذابی عظیم باشد✨
و در زیارت عاشورا هم زائر امام حسین(ع) در واقع از هشداری که در این آیه داده شده به خدا پناه می برد که مبادا از کسانی باشد که در عهد خود با خدا و دوستان او فریبکار و بازیگرند و از خدا می خواهد که او را در عهد خود ثابت قدم بدارد.(فراز مورد بحث)
👈🏻پس جایگاه صدق (مقعد صدق) نتیجه حرکت با قدم صدق است و هرچند در مسیر حرکت امکان لغزش وجود دارد، اما بعد از رسیدن به جایگاه صدق و قرار گرفتن در نزد پادشاه مقتدر و همراهی و معیت با اهل بیت دیگر امکان لغزش نیست؛ چرا که این حرکت صادقانه به نتیجه و غایت خود رسیده است.
به بیان دیگر، وقتی که مأموم خواهان معیت با امام است، طریقه این معیت، اطاعت و حبّ امام است و می دانیم که عشق و محبت، ادعایی است که می تواند صادق یا کاذب باشد. صدق در ادعای محبت مستلزم مجاهده با نفس و اطاعت از امام است، و اصل امتحان محبت، نیز این است که فرد در دل خود به غیر از یک محبوب را جای ندهد. به عبارت دیگر، شرط صدق در محبت، همان عدم شرک در محبت است، پس صدق در محبت همان توحید در محبت است.
کسی که در اطاعت امام(ع) با قدم صدق حرکت کند، در نهایت در جایگاه صدق که بنابر توضیحی که گذشت همان جایگاه توحید کامل است، قرار خواهد گرفت و به مقام معیت با امام و عندیت با خدا خواهد رسید.
پس جایگاه و قرارگاه صدق و عندیت با خدا، همان لقای خدا است، همچنان که در سوره فجر هم که منسوب به امام حسین(ع) است، شاهد همین حرکت و رسیدن به لقای خدا هستیم.✨۳۰-۲۷ فجر✨
▪️مقام محمود نیز همانطور که گفتیم مقام پیامبر و ائمه(ع) است، با طی طریق محبت و صدق در محبت برای شیعه راستین قابل تحقق است. بنابراین مقام محمود و قرارگاه صدق و... همگی به حقیقت واحدی اشاره دارند که در هر یک از این تعبیرات به جهتی خاص از این مسئله اشاره شده است.
🏴 @maarefquran13951