. 🔵 پاسخ آقای زمانی قلعه مقدمه: این متن را برای تمام کسانی که عزیزی را از دست داده اند می نویسم و امیدوارم دو اتفاق خوب بیفتد: اول: این پرسش که تا کنون بارها در کانال پرسیده و پاسخ داده شده توسط عزیزان و اعضای جدید پرسیده نشود. دوم: دوستان این متن را برای هر کس که عزیزی از دست داده ارسال فرمایند تا شاید این افراد به نفع ارواح درگذشته اقدامی کنند و قدری آرامش را به خود و به روح فرد درگذشته بازگردانند. آنچه در ادامه نوشته می شود کاملا بر اساس تجربه ی شخصی حقیر و چیزهایی است که در آنجا مشاهده کردم. بنابراین خواهشمندم دقیق مطالعه کنید و به خاطر خدا ارواح عزیزان و درگذشتگانتان را با دلتنگی ها و گریستن های شدید و عمیق و طولانی مدت و .... نیازارید. نکته ی اول: ما در این دنیا تنها چیزی که از غم و گریه ی دیگری می بینیم ظاهر اوست. یعنی فقط صدای گریه و چهره اش را می بینیم. اما ارواح غم و گریه را همراه با هاله ی وجودی شما (که قبلا بارها توضیح داده شد) می ببند و همراه با اشراف دقیق به عمق افکار و شخصیت شما تمام غمتان را به طور دقیق درک و لمس می کند. و این درک و لمس آن قدر عمیق است که به اندازه ی خودتان و بلکه بیش از شما غم و رنج و عذاب به ارواح مشاهده گر وارد میشود. یعنی او برای غم شما غصه میخورد و این غصه عمیق و درک کامل اوست که او را به شدت رنجدیده می کند. 🔵 و اما بعد از مقدمه: دختر شما را هیچکس در آنجا کوچکترین اذیتی نمیکند و او اکنون از زیباییها و شگفتیهای آنجا دایماً لذت میبرد اما به شرط اینکه شما اجازه بدهید. زیرا این خود شما هستید که نادانسته به خاطر اینکه دلواپس او هستید و میخواهید به زعم خود به او خدمتی کرده باشید با رفتن سر مزار او زندگی آن نازنین را در آنجا به شدت غمزده و مختل میکنید. اما چرا عذاب میکشد؟ علت این است که وقتی شما او را به کنار قبری که به آنجا مبروید میکشانید و غم و درد و گریه و زجر روحیتان را شدت می دهید او که بیش از خودتان و عمیقتر از شما آثار این رنج و غصه را می بیند با تمام وجودش میخواهد به شما ثابت کند که بیمورد ناراحت نباشید لذا دایم سعی میکند خودش را به هر طریق دوباره وارد بدن مادی اش کند و آن را به حرکت درآورد و از خاک بیرون بیاید و با شما صحبت کند و شما را قانع کند که آسوده خاطر بشوید و از آنجا بروید. اما چون این امکان برایش وجود ندارد و او با سختی و تلاش و درد و غم بسیار بارها و بارها ابن تلاش بیهوده را انجام می دهد سرانجام نامید و رنجور از این حالت شده و برایتان غصه میخورد و دچار عذابی است که شما دارید به او وارد می کنید. نه خدا این کار را با او کرده و نه مامورانی برای عذاب او آمده اند که در ازای گریه ی شما او را عذاب کنند. اجازه میخواهم مثال ساده ای بزنم اگر شما فرزند دیگری دارید داخل یک اتاق بروید و درب را قفل کنید و شروع کنید به داد و فریاد و گریه و زاری و کمک بخواهید. فرزند شما که پشت آن درب هست و نمی تواند خود را به شما برساند چه عذابی می کشد ؟ چطور خودش را به درب می کوبد و برای رسیدن به شما تلاش می کند؟ این عذاب را چه کسی به او وارد کرده ؟ خدا و فرشتگان یا شما ؟ حال فکر کنید که اتفاقا فرزندتان در پشت آن درب در یک فضای فوق العاده زیبا و دل انگیز با بهترین وسایل رفاهی و تفریحی و پر از زیبایی و آرامش هم باشد. اما آیا این کار شما و گریه و بیتابی و ناله و فربادتان به او فرصت و امکان لذت بردن از آن زیبایی ها را می دهد ؟ مسلما نه ! بنابراین شما ندانسته دارید در حق جگر گوشه خودتان ظلم میکنید. اگر او خودش در اعمالش اشکالی نداشته و گناهی عمدی مرتکب نشده باشد هیچکس هم نمیتواند در آنجا او را اذیت کند. عذاب های آنجا فقط نتیجه اعمال خود من بود که بر سر من میآمد و هیچکس حق نداشت (جز همان اعمال) مرا بیجهت اذیت و آزار کند البته طبیعی است که شما زاری میکنید . انسان حتی اگر یک پرنده یا موجود خانگی که مدتی با او انس گرفته از دست بدهد باز تا مدتی ناراخت و افسرده میشود. چه رسد به فرزند و جگرگوشه خودش. ممکن است بگویید تو چه میدانی داغ فرزند چیست که درباره آن صحبت میکنی؟ تو دردی را که من دارم از دوری و از دست دادن فرزندم میکشم نمیتوانی تصور کنی. ولی بنده خدمت شما عرض میکنم که شما وقتی شخصی به شما یک قرص مسکن میدهد هم میتوانید همین را بگویید که تو چه میدانی من چقدر درد میکشم و از آن مسکن استفاده نکنید. شما مختارید که به آزار خودتان و دلبندتان ادامه دهید. ولی اگر آرامش دخترتان را ترجیح دهید او را به خدا بسپارید و بگذاربد از زیبایی های آنجا لذت ببرد. اگر هم به مزارش می روید با آرامش و اعتماد به مهربانی خدا بروید. با دل خوش و آرام برایش رحمت بیشتر از خداوند طلب کنبد و بگویید: دخترم من آرامم و به رضای خدا رضایت دارم. اینکه از این جهان سخت، برآسودی و در رحمت حق قرار گرفتی بر تو نوش باد @ZamaniNDE 🌺🍃 ادامه👇

دنباله ی 👆... دیر یا زود دیدارها تازه میشود و همانطور که اینک تو ما را می بینی سرانجام ما هم دوباره تو را خواهیم دید. 🔵 نه اینکه خداوند را بیرحم بدانید. و البته برای آرامش خودتان و فرزندتان نیز بسیار بهتر خواهد بود. ضمنا بدانید که او امانتی بوده نزد شما و حالا رفته پیش صاحب اصلی اش. همین و بس. آرام باشید و مطمئن که او اکنون در جایی قرار دارد که بهتر از آن به هیچ وجه برایش امکان وجود چنین جایی وجود نداشت. دخترتان رفته نرد خدا. جایی بسیار امن و راحت. آنجا جایگاهی بسیار لذتبخش و زیباست. در بهترین میهمانی است. به میهمانی خدا رفته. این جملات که بزرگان در طول تاریخ گفته اند واقعا شعار نیست. قطعا همه ی شما سرانجام اینها را لمس و درک خواهید کرد و من نیز شخصا در آرزوی درک دوباره اش میسوزم. واقعیت محض است. و حقیر اینها را مشاهده و دریافت کردم. و البته خیلی های دیگر نیز در سرتاسر دنیا دیده اند و توصیه می کنم اینگونه تجارب را بشنوید و بخوانید. سرکار خانم! یکی از بزرگترین نعمتهای خداوند تطبیق یافتن ما با شرایط موجود است شاید این روزها که شما در آن قرار دارید، زمان خوب و درستی نباشد که بنده اینگونه صریح با شما صحبت کنم ولی حقیقتا قصدم این است که زودتر به واقعیت توجه کنید و در حالت وافعی و صحیحی که به نفع دخترتان و خودتان هست قرار بگیرید. بی شک خودتان نیز بعد از مدتی درخواهید یافت که زندگی ادامه دارد و شما هم باید به زندگی عادی خود برگردید. اما چرا کار درست را دیرتر انجام دهید؟ به خداوند اطمینان کنید. یاد او شما را آرام میکند. از کلیه اعضای محترم کانال تمنای عاجرانه دارم این متن را برای هر یک از هموطنان که می دانید دلبندی از دست داده ارسال فرمایید تا شاید به کمک هم قدری از عذاب و رنج بیشتر ارواح درگذشتگان مان بکاهیم. باور بفرمایید ارواح (در فرهنگهایی که بازماندگانشان خیلی خود را عذاب میدهند) از این جنبه بسیار مظلومند. زیرا این ارواح در آنجا به طرز عجیبی دستشان از زندگان کوتاه است و نمی دانند چگونه باید به بازماندگانشان بگویند که آرام باشید و این قدر با رنجاندن خودتان ما را عذاب ندهید و ناراحت نکنید. در واقع این حرفها صدای این ارواح است که حقیر در حد توان ناچیزم به گوشتان میرسانم. (البته نه اینکه آنها از بنده خواسته باشند چیزی بگویم. ولی چون در تجربه ام احوالشان را مشاهده کردم عرض میکنم). حال دیگر با خودتان است که بخواهید در ابن امر خیر تا چه اندازه مشارکت و همت کنید. خداوند مهربان و زیبا است. زیباترین و مهربان ترین. @ZamaniNDE 🌺🍃 زندگی پس از زندگی 👆

. 🔵 پرسش مخاطب محترم(Sasan): سلام و درود. جناب زمانی چندین بار در فرمایشاتشون گفتند انسان در آن دنیا مثل این دنیا در حال رشد و کمال است. سئوال من این است: رشد و کمال در این دنیا را شاید بشود درک کرد. اما آنجا رشد و کمال چگونه معنی میشود؟ رسیدن به کمال را تا قبل از مرگ میشود درک کرد که برای یک هدف یا رسیدن به یک جا و به یک چیز خاص هست. اما آیا در آنجا که خودش مقصد ماست باز هم باید مسیر را با یک تعریف دیگر و با یک روش دیگر طی کرد؟ 2- ما قبل از مرگ برای بعد از مرگ آماده میشویم و به قولی توشه جمع میکنیم و به قول جناب زمانی هرچه یاد میگیریم به درد میخورد در زندگی دیگر. آیا بعد از مرگ نیز مرحله ای دیگر داریم که پایان زندگی در این دنیا و تولدی در دنیای دیگر است ؟ آیا یک فرآیندی (مثل مرگ) هم در دنیای دیگر داریم؟ یا ساده تر بگم: پایان این زندگی ، ورود به زندگی بعدی است. اما پایان آن زندگی چیست؟ 🔵 پاسخ آقای زمانی قلعه: آن طور که بنده در تجربه ام درک کردم، همانگونه که ما بعد از تولد در این دنیا ادامه ی تکامل خودمان را انجام میدهیم بعد از بیرون رفتن از جسم و تولد در زندگی بعدی هم این روند تکاملی به شکلی بهتر اما متفاوت و مخصوص همان عالم انجام میشود. با این تفاوت که آنجا نمیتوانیم چیزی را به واسطه ی عملکردمان به دست آوریم. و در تجربه ای که داشتم، آنجا برای تکامل و تکمیل تر شدن وجودم، فقط مشاهده میکردم و مانند این بود که اطلاعات پنهان شده ی درون وجودم حالا آزاد می شده و هرچه قبلا دانسته و در من بایگانی و مخفی شده بود حالا دارد در حالت آشکارا به سوی خودم باز می گردد و در آنجا آگاهی من نسبت به عالم پیرامونی ام هر لحظه رو به فزونی میرود. و در واقع آنجا ، این آگاهی من بود که رو به کمال می رفت نه عملکرد من. شما می دانید که در این دنیا هرچه سن و عمر کاملتر بشود در انواع زمینه های عملی کاملتر و ماهرتر میشویم. مثلا حرف زدنمان، مهارت های عملی مان شیوه ی انجام کارها و... بهتر و کاملتر میشود و خلاصه افعالمان و امکان انجام عمل است که در ما کاملتر می شود . و در این دنیا حتی دانش ما هم تابعی از اعمال ماست. یعنی مثلا با اعمالی مثل خواندن و یا گوش کردن است که می توانیم دانستن مان را کاملتر کنیم. و هرچه قدر زمان بگذرد مهارت ما در خواندن و گوش کردن هم افزایش می یابد و فقط در نتیجه ی افزایش قدرت عملکرد می توانم دانشم را هم کاملتر کنم. اما آنجا و در زندگی بعدی ، تکاملم از نوع دیگری بود. چون آن چیزی که کامل تر می شد میزان مهارت و یا عملکرد من نبود. بلکه این میزان فهم و درک و دریافت من بود که در مواجهه با جریان وسیع اطلاعاتی که از اکناف عالم به سمت وجودم جریان داشت من، کامل و کاملتر می شدم. بعنی یک تکامل درکی و دانشی بود. نه یک تکامل عملی یا مهارتی و افعالی. به بیانی ساده ( که ساده تر از آن نمیتوانم توضیح دهم) انگار بینایی من، شنوایی من و همه حواس دریافت کننده ام با قدرتی چندین برابر قبل دارد دریافت میکند و هر لحظه بیشتر و بیشتر درک می کنم و فرض کنید تاری چشمم که مثل غبار جلوی دیدم هست رفع و رفع تر شود. (البته نباید آن حالت را دیدن قلمداد کنیم. چون واقعا دارم خرابش میکنم با این کلمات و ضعف معلومات و نقص بیانم). و خلاصه این که سطح و عمق دریافت و مشاهده ی وجودی ام دم به دم واضح تر و بهتر میشد و یک جریان دایمی آگاهی که هر آن به من میرسید مرا کامل و کاملتر میکرد. و البته حجم اطلاعات و آگاهی وارده برای من و ارواح دیگر کاملا تفاوت داشت. و باید گفت که این تفاوت هم از زندگی مادی خودم و دریافتهای من در عالم مادی و زندگی اینجایی من سرچشمه و ریشه میگرفت. هرچه دانسته ها و چیزهای خوب با خودم به آنجا برده بودم دریافتهایم نیز بیشتر و بهتر بود و روند تکاملم هم در سیل بیکران اطلاعاتی که در آنجا وجود داشت ، بهتر سریعتر و روان تر انجام میگرفت. روزی یکی از تجربه کنندگان عزیز جمله ای به کار برد که معتقدم بسیار گویاست برای فهم این مطلب. ایشان می گفت همانطور که اینجا هوا تنفس میکنیم؛ آنجا اطلاعات دریافت می کنیم. واقعا از نظر بنده هم جمله ی بسیار مناسب و گویایی است که قدری بهتر می تواند محیطی که آنجا تجربه کردم را تجسم بخشد. اگرچه هنوز هم (مثل همیشه) کلمات قاصرند. در مورد بخش دوم سئوالتان که پرسیدید بعد از آن زندگی که تجربه کردم چه مرحله ای خواهد بود. باید عرض کنم بنده مرحله پس از زندگی دوم را تجربه نکردم و طبق تجربه ام نمیتوانم چیزی بگویم. اما طبق معلومات دینی ، اگر آنجا که تجربه کرده ام زندگی برزخی محسوب شود، آنگاه زندگی پس از آن ، دوران حشر و قیام قیامت خواهد بود. ( با اوصاف مشهوری که در منابع مکتوب دینی درج است). که البته بنده طبیعتا در این باره تجربه ای نداشتم و از دانشمندان و مراجع و منابع تحقیقی-علمی می بایست پرسیده شود. @ZamaniNDE 🌺🍃 زندگی پس از زندگی 👆

. 🔵 پرسش مخاطب محترم (Kh.g): 1- اینکه گفته شد ارواح به عمق فکر ما اشراف دارن و افکار ما رو درک میکنن [...] یعنی اینکه [روح کسی که از دنیا رفته] در همه حال و هر جا که میرم میتونه من رو ببینه؟ 2- اگه بعضی ها پشت سر مرده دروغ بگن، روح چه عکس العملی داره نسبت به این موضوع ؟ 🔵 پاسخ: 1- بله. آنطور که بنده در آنجا تجربه کردم، شما هرجا که میروید، هرکاری که میکنید و در همه حال، ارواح اگر بخواهند از نیات و احوالات شما خبر و به آن اشراف دارند. ولی این شامل همه ارواح نمیشود. ارواحی که اعمال بسیار بد داشته اند نمی شود. مثلا خودکشی کرده یا دیگری را کشته اند و خیلی از ارواح دیگر که گناهان خیلی بزرگ انجام داده اند. 2- پشت سر مرده حرف زدن و یا غیبت به هر صورت که باشد روح هیچ عکس العملی نشان نمیدهد چون ارواح قضاوت و مقایسه نمیکنند بلکه فقط نظاره میکنند. آنها هرچیزی را که مشاهده میکنند به همان صورت میپذیرند و مثلاً ناراحت نمیشوند, چون نتیجه ی همه ی پشت سر گفتن ها و غیبت هایی که انجام می دهیم برای خودمان تاثیر منفی دارد و در نهایت ما به خودمان آسیب رسانده ایم. واقعا ما خیلی غافل هستیم. ندانسته غالباً برای خودمان اشکال درست میکنیم. بسیاری وقت ها برای خودمان آشغال و دردسر جمع میکنیم و نمی دانیم که مستقیما آنها را در گاوصندوق مطمٔئن هستی ذخیره میکنیم و تا همیشه (( به بهترین وجه ممکن))، بسیارعالی و بدون کمترین خدشه ای از آنها نگهداری میشود تا بعدا تحویل خودمان بشود.. @ZamaniNDE 🌺🍃 زندگی پس از زندگی 👆

. 🔵 پرسش مخاطب(محسن عباسیان): آقای زمانی وقتی زندگی خود را از بدو تولد دید، شخص سوم بود یا زاویه دیدشان همان زاویه دید قبلی بود؟ [مثلا وقتی نوزادیش را دید ناظر بود یا خود نوزاد؟] @ZamaniNDE 🌺🍃

. 🔵 پاسخ آقای زمانی قلعه: بله. ایشون همان فرشته ی هادی بود. شخصا از اهل علم پرسیدم و اجماع داشتند در این مورد. @ZamaniNDE 🌺🍃 زندگی پس از زندگی 👆

. 🔵 پرسش مخاطب محترم (Mona): پرسش1 شنیده ام افرادی که تجربه نزدیک مرگ دارن بعداز بازگشت دارای قدرتهایی میشن مثلا شفای بیمار، روشن بینی... آیا شما هم دچار این چنین تحولاتی شدین استاد زمانی ؟ 🔸 پاسخ آقای زمانی قلعه : عذرخواهم. جسارتا بنده استاد نیستم. و دارای هیچگونه قدرت های خارق العاده یا موارد مشابه دیگر ، شبیه آنچه فرمودید نشده ام و حتی از شنیدن اینگونه نسبت ها درباره ی خودم ناراحت هم میشوم و همیشه درباره ی اینگونه قضاوت های سطحی دیگران افسوس می خورم. تحربه ی مرگ تقریبی برای بسیاری افراد در جهان رخ داده و خواهد داد بنده هم بکی از این افراد متعدد و متکثر هستم. اگرچه ظاهرا عمق تحربه ی حقیر، به لطف خدا زیاد بوده‌ است، اما نه استثناء است و نه اینگونه تحارب موجب دست یافتن به قدرت ها و کشف و کرامات خاص و ... میشود. (به هیچ وجه چنین چیزی نیست. نه درباره ی بنده و نه دیگر تجربه گران مرگ تقریبی چنین سابقه ای ندیده و نشنیده‌ام ). بنده یک فرد با توانایی های بسبار عادی مانند شما و دیگران هستم. همین و بس. پرسش 2: آیا ریاضت میتونه قدرت روحانی ما رو بالا ببره و به خدا نزدیک بشیم؟ 🔸پاسخ: اطلاع ندارم. شاید ریاضت بتواند قدرت روحی را بالا ببرد ، شاید هم نه. من هم مثل شما شنیده ام که امکانش هست و گفته اند بعضی ریاضت ها باعث کسب قدرت های شیطانی و بعضی ریاضت ها باعث کسب قدرت های رحمانی برای افراد می شود. البته بنده هم فقط شنیده ام و شخصا هیچ تجربه ای ندارم در این باره. پرسش 3 بعضی انسانهای پاکدامن چشم برزخی دارن اون دنیا رو یعنی میبینن. مثلا میگن اونها می بینن که انسانها در برزخ چه شکلی هستن انسانن یا حیوان . آیا این حرف درسته؟ 🔸پاسخ: بنده هم چشم برزخی داشتن را شنیده ام. نمی دانم. شاید درست باشد. پرسش 4 و در آخر اینکه شما برای ما در کل چه توصیه ای دارین ؟؟ 🔸پاسخ: توصیه بنده اینست که سعی کنم کارها و مسئولیتهای خودم را درست انجام دهم. تصور کنم خداوند همیشه در کنار من و درحال نگاه کردن به چگونگی اعمال من است. ( البته مثل معلمی که همه شاگردانش را میبیند و میداند همه جور شاگرد دارد اما برای همه ی آنها در هرحال دلسوزی دارد). کافیست بدانم او به خاطر خودم، مرا بیش از خودم دوست دارد. کافیست همین را بدانم. که البته خوب میدانم و ادراک کردم. @ZamaniNDE 🌺🍃 زندگی پس از زندگی 👆

🔸#مرگ شیرین است بچه ها! 🔹استاد علی صفائی حائری در شب آخر حیات‌شان قبل از سفر به مشهد، می‌گفتند: این دعا که «خدایا تا ما را نیامرزیده‌ای از دنیا مبر» دعای خوبی نیست چون بویی از دلبستگی به دنیا و فریب شیطان دارد باید چنین گفت که «خدایا ما را بیامرز و ببر!» 🔹سپس ایشان دراز کشید و چشم‌هایش را بست و گفت: خدایا من آماده ام! بیامرز و ببر. بعد از سکوتی نیم‌خیز شده گفت: مرگ شیرین است بچه ها! 🔹آیت‌الله حاج شیخ علی صفایی حائری در سحرگاه ۲۲ تیر ۱۳۷۸ در مسیر زیارت مشهد مقدس در سانحه‌ی تصادف رانندگی درگذشتند. https://eitaa.com/maarrgg

هنگام به دنیا آمدن در گوشمان اذان می‌خوانند، ولی نمازی نمی خوانند! هنگام #مرگ برایمان فقط نماز می‌خوانند... بدون اذان ... اذان هنگام تولد، برای نمازی است که هنگام مرگ می‌خوانند... چقدر کوتاه است این زندگی... به فاصله یک اذان تا نماز. https://eitaa.com/maarrgg

یا رحمان و یا رحیم... وقتی از کنار #مرگ عبور میکنید در حالی که میتوانست شما را به کام خود بکشاند... https://eitaa.com/maarrgg

🚨ای کاش زودتر مرده بودم! 🔰#آیت_الله_بهجت هرکسی وفات میکند، چه مومن باشد چه کافر باشد می گوید ای کاش جلوتر آمده بود... https://eitaa.com/maarrgg