مباحث
#صحیفه_سجادیه 49 📖 @Mabaheeth
صحیفه سجادیه.pdf
209.7K
دعای حضرت علیه السلام برای دفع حیله دشمنان
┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈
✨ آموزههایی از دعای چهل و نهم ✨
✨ همواره انسان دچار اشتباه بوده و خداوند همواره او را بخشیده و #هدایت نموده است.
✨ خداوند، پناهگاه واقعی همگان است.
✨ خداوند،به بندگان صالح عنایت ویژه دارد.
✨ وسیله رسیدن به خدا، #توحید است.
✨ فقط خداوند، برطرف کننده حوادثِ ناگوار است.
✨ اقرار به تقصیرات، از مصادیق ادب عبودیت است.
✨ مایوس شدن در برابر مشکلات ، عامل ناهنجارییهاست.
✨ #دشمن شناسی لازم است.
✨ هر کَس در سایه لطف و حمایت پرودگار پناه گیرد، ستم نمیبیند.
✨ بدکاریِ بنده، مانع احسان خدا به او نمیشود.
✨ خدا درباره کاری که انجام میدهد بازخواست نمیشود.
✨ با #توسل و تمسک به مقام والا و بلند #پیامبر_اکرم(صلی الله علیه و آله) و راه روشن #امیرالمؤمنین علیه السلام میتوان به خدا نزدیک شد.
🌐 @Mabaheeth
(۱۶) اللَّهُمَّ فَإِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِالْمُحَمَّدِيَّةِ الرَّفِيعَةِ وَ الْعَلَوِيَّةِ الْبَيْضَاءِ وَ أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِهِمَا أَنْ تُعِيذَنِي مِنْ شَرِّ كَذَا وَ كَذَا فَإِنَّ ذَلِكَ لَا يَضِيقُ عَلَيْكَ فِي وُجْدِكَ وَ لَا يَتَكَأَّدُكَ فِي قُدْرَتِكَ وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (۱۷) فَهَبْ لِي- يَا إِلَهِي- مِنْ رَحْمَتِكَ وَ دَوَامِ تَوْفِيقِكَ مَا أَتَّخِذُهُ سُلَّماً أَعْرُجُ بِهِ إِلَى رِضْوَانِكَ وَ آمَنُ بِهِ مِنْ عِقَابِكَ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
📖 @Mabaheeth
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي دِفَاعِ كَيْدِ الْأَعْدَاءِ وَ رَدِّ بَأْسِهِمْ
(۱) إِلَهِي هَدَيْتَنِي فَلَهَوْتُ وَ وَعَظْتَ فَقَسَوْتُ وَ أَبْلَيْتَ الْجَمِيلَ فَعَصَيْتُ، ثُمَّ عَرَفْتُ مَا أَصْدَرْتَ إِذْ عَرَّفْتَنِيهِ، فَاسْتَغْفَرْتُ فَأَقَلْتَ، فَعُدْتُ فَسَتَرْتَ، فَلَكَ- إِلَهِي- الْحَمْدُ. (۲) تَقَحَّمْتُ أَوْدِيَةَ الْهَلَاكِ وَ حَلَلْتُ شِعَابَ تَلَفٍ، تَعَرَّضْتُ فِيهَا لِسَطَوَاتِكَ وَ بِحُلُولِهَا عُقُوبَاتِكَ. (۳) وَ وَسِيلَتِي إِلَيْكَ التَّوْحِيدُ وَ ذَرِيعَتِي أَنِّي لَمْ أُشْرِكْ بِكَ شَيْئاً وَ لَمْ أَتَّخِذْ مَعَكَ إِلَهاً وَ قَدْ فَرَرْتُ إِلَيْكَ بِنَفْسِي وَ إِلَيْكَ مَفَرُّ الْمُسيءِ وَ مَفْزَعُ الْمُضَيِّعِ لِحَظِّ نَفْسِهِ الْمُلْتَجِئِ. (۴) فَكَمْ مِنْ عَدُوٍّ انْتَضَى عَلَيَّ سَيْفَ عَدَاوَتِهِ وَ شَحَذَ لِي ظُبَةَ مُدْيَتِهِ وَ أَرْهَفَ لِي شَبَا حَدِّهِ وَ دَافَ لِي قَوَاتِلَ سُمُومِهِ وَ سَدَّدَ نَحْوِي صَوَائِبَ سِهَامِهِ وَ لَمْ تَنَمْ عَنِّي عَيْنُ حِرَاسَتِهِ وَ أَضْمَرَ أَنْ يَسُومَنِي الْمَكْرُوهَ وَ يُجَرِّعَنِي زُعَاقَ مَرَارَتِهِ. (۵) فَنَظَرْتَ- يَا إِلَهِي- إِلَى ضَعْفِي عَنِ احْتِمَالِ الْفَوَادِحِ وَ عَجْزِي عَنِ الِانْتِصَارِ مِمَّنْ قَصَدَنِي بِمُحَارَبَتِهِ وَ وَحْدَتِي فِي كَثِيرِ عَدَدِ مَنْ نَاوَانِي وَ أَرْصَدَ لِي بِالْبَلَاءِ فِيمَا لَمْ أُعْمِلْ فِيهِ فِكْرِي. (۶) فَابْتَدَأْتَنِي بِنَصْرِكَ وَ شَدَدْتَ أَزْرِي بِقُوَّتِكَ، ثُمَّ فَلَلْتَ لِي حَدَّهُ وَ صَيَّرْتَهُ مِنْ بَعْدِ جَمْعٍ عَدِيدٍ وَحْدَهُ وَ أَعْلَيْتَ كَعْبِي عَلَيْهِ وَ جَعَلْتَ مَا سَدَّدَهُ مَرْدُوداً عَلَيْهِ، فَرَدَدْتَهُ لَمْ يَشْفِ غَيْظَهُ وَ لَمْ يَسْكُنْ غَلِيلُهُ، قَدْ عَضَّ عَلَى شَوَاهُ وَ أَدْبَرَ مُوَلِّياً قَدْ أَخْلَفَتْ سَرَايَاهُ. (۷) وَ كَمْ مِنْ بَاغٍ بَغَانِي بِمَكَايِدِهِ وَ نَصَبَ لِي شَرَكَ مَصَايِدِهِ وَ وَكَّلَ بِي تَفَقُّدَ رِعَايَتِهِ وَ أَضْبَأَ إِلَيَّ إِضْبَاءَ السَّبُعِ لِطَرِيدَتِهِ انْتِظَاراً لِانْتِهَازِ الْفُرْصَةِ لِفَرِيسَتِهِ وَ هُوَ يُظْهِرُ لِي بَشَاشَةَ الْمَلَقِ وَ يَنْظُرُنِي عَلَى شِدَّةِ الْحَنَقِ. (۸) فَلَمَّا رَأَيْتَ- يَا إِلَهِي تَبَاركْتَ وَ تَعَالَيْتَ- دَغَلَ سَرِيرَتِهِ وَ قُبْحَ مَا انْطَوَى عَلَيهِ، أَرْكَسْتَهُ لِأُمِّ رَأْسِهِ فِي زُبْيَتِهِ وَ رَدَدْتَهُ فِي مَهْوَى حُفْرَتِهِ، فَانْقَمَعَ بَعْدَ اسْتِطَالَتِهِ ذَلِيلًا فِي رِبَقِ حِبَالَتِهِ الَّتِي كَانَ يُقَدِّرُ أَنْ يَرَانِي فِيهَا وَ قَدْ كَادَ أَنْ يَحُلَّ بِي لَوْ لَا رَحْمَتُكَ مَا حَلَّ بِسَاحَتِهِ. (۹) وَ كَمْ مِنْ حَاسِدٍ قَدْ شَرِقَ بِي بِغُصَّتِهِ وَ شَجِيَ مِنِّي بِغَيْظِهِ وَ سَلَقَنِي بِحَدِّ لِسَانِهِ وَ وَحَرَنِي بِقَرْفِ عُيُوبِهِ وَ جَعَلَ عِرْضِي غَرَضاً لِمَرَامِيهِ وَ قَلَّدَنِي خِلَالًا لَمْ تَزَلْ فِيهِ وَ وَحَرَنِي بِكَيْدِهِ وَ قَصَدَنِي بِمَكِيدَتِهِ. (۱۰) فَنَادَيْتُكَ- يَا إِلَهِي- مُسْتَغِيثاً بِكَ، وَاثِقاً بِسُرْعَةِ إِجَابَتِكَ، عَالِماً أَنَّهُ لَا يُضْطَهَدُ مَنْ أَوَى إِلَى ظِلِّ كَنَفِكَ وَ لَا يَفْزَعُ مَنْ لَجَأَ إِلَى مَعْقِلِ انْتِصَارِكَ، فَحَصَّنْتَنِي مِنْ بَأْسِهِ بِقُدْرَتِكَ. (۱۱) وَ كَمْ مِنْ سَحَائِبِ مَكْرُوهٍ جَلَّيْتَهَا عَنِّي وَ سَحَائِبِ نِعَمٍ أَمْطَرْتَهَا عَلَيَّ وَ جَدَاوِلِ رَحْمَةٍ نَشَرْتَهَا وَ عَافِيَةٍ أَلْبَسْتَهَا وَ أَعْيُنِ أَحْدَاثٍ طَمَسْتَهَا وَ غَوَاشِي كُرُبَاتٍ كَشَفْتَهَا. (۱۲) وَ كَمْ مِنْ ظَنٍّ حَسَنٍ حَقَّقْتَ وَ عَدَمٍ جَبَرْتَ وَ صَرْعَةٍ أَنْعَشْتَ وَ مَسْكَنَةٍ حَوَّلْتَ. (۱۳) كُلُّ ذَلِكَ إِنْعَاماً وَ تَطَوُّلًا مِنْكَ وَ فِي جَمِيعِهِ انْهِمَاكاً مِنِّي عَلَى مَعَاصِيكَ، لَمْ تَمْنَعْكَ إِسَاءَتِي عَنْ إِتْمَامِ إِحْسَانِكَ وَ لَا حَجَرَنِي ذَلِكَ عَنِ ارْتِكَابِ مَسَاخِطِكَ، لَا تُسْأَلُ عَمَّا تَفْعَلُ. (۱۴) وَ لَقَدْ سُئِلْتَ فَأَعْطَيْتَ وَ لَمْ تُسْأَلْ فَابْتَدَأْتَ وَ اسْتُمِيحَ فَضْلُكَ فَمَا أَكْدَيْتَ، أَبَيْتَ- يَا مَوْلَايَ- إِلَّا إِحْسَاناً وَ امْتِنَاناً وَ تَطَوُّلًا وَ إِنْعَاماً وَ أَبَيْتُ إِلَّا تَقَحُّماً لِحُرُمَاتِكَ وَ تَعَدِّياً لِحُدُودِكَ وَ غَفْلَةً عَنْ وَعِيدِكَ، فَلَكَ الْحَمْدُ- إِلَهِي- مِنْ مُقْتَدِرٍ لَا يُغْلَب وَ ذِي أَنَاةٍ لَا يَعْجَلُ. (۱۵) هَذَا مَقَامُ مَنِ اعْتَرَفَ بِسُبُوغِ النِّعَمِ وَ قَابَلَهَا بِالتَّقْصِيرِ وَ شَهِدَ عَلَى نَفْسِهِ بِالتَّضْيِيعِ.
🔚
(۱۶) اللَّهُمَّ فَإِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِالْمُحَمَّدِيَّةِ الرَّفِيعَةِ وَ الْعَلَوِيَّةِ الْبَيْضَاءِ وَ أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِهِمَا أَنْ تُعِيذَنِي مِنْ شَرِّ كَذَا وَ كَذَا فَإِنَّ ذَلِكَ لَا يَضِيقُ عَلَيْكَ فِي وُجْدِكَ وَ لَا يَتَكَأَّدُكَ فِي قُدْرَتِكَ وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (۱۷) فَهَبْ لِي- يَا إِلَهِي- مِنْ رَحْمَتِكَ وَ دَوَامِ تَوْفِيقِكَ مَا أَتَّخِذُهُ سُلَّماً أَعْرُجُ بِهِ إِلَى رِضْوَانِكَ وَ آمَنُ بِهِ مِنْ عِقَابِكَ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
📖 @Mabaheeth
🔔 دعا در دفع نیرنگ دشمنان
(۱) بارالها؛ هدایتم فرمودی ولی به کارهای پوچ پرداختم و پندم دادی اما سنگدل شدم و بهترین #نعمت به من دادی و نافرمانی کردم، سپس به زشتی گناه آگاهم فرمودی و از آنم بازداشتی و من از آن آگاه شدم، پس از تو آمرزش خواستم و از من درگذشتی ولی به #گناه بازگشتم و تو پوشاندی، پس ستایش توراست ای خدای من. (۲) خود را به وادیهای هلاکت افکندهام و به درّههای تباهی وارد شدهام و با ورود در آن، در مَعرض قهر تو قرار گرفتهام و با فرودآمدن در آن، با عقوبتت روبرو شدهام (۳) و وسیلهام به سوی تو #توحید است و دستگیرهام آن است که چیزی را با حضرتت شریک نساختم و با حضرتت خدایی نگرفتم و اکنون با وجودم به سویت گریزانم و گریزگاه انسان بدکار و پناهگاهِ آن که سود خویش را از دست داده و پناهنده شده، درگاه توست، (۴) پس چه بسا دشمنی که شمشیر دشمنیش را بر من برهنه نموده و دم تیغش را علیه من تیز کرده و سر نیزهاش را به قصد حمله بر من تند ساخته و زهرهای کشندهاش را به آشامیدنیم آمیخته و مرا آماج تیرهای خود نموده و دیده مراقبتش از من نخفته و تصمیم گرفته که به من زیانی رساند و از آب ناگوار و تلخش به من بچشاند، (۵) ولی تو -ای خدای من - ناتوانی و ضعفم را از تحمل بارهای گران و عجزم را از انتقامگرفتن از آن که قصد کارزار - من کرده و تنهایی مرا در برابر بسیاریِ عدّه کسانی که با من دشمنی نموده و در حال بیخبری من، در کمین گرفتار کردن من نشستهاند در نظر گرفتی، (۶) پس به نصرتم آغاز کردی و پشتم را به قدرتت محکم نمودی، آنگاه حِدّت او را شکستی و پس از آنکه در جمع کثیری بود، وی را تنها گذاشتی و مرا بر او پیروز نمودی و تیری را که به سوی من نشانه گرفته بود به سوی خودش بازگرداندی و بدون اینکه خشمش تسکین یابد و آتش کینهاش فرو نشیند، او را بازگرداندی، تا سر انگشتان خود را به دندان گَزید و رُخ برتافت؛ در حالی که لشکرش از هم پاشید (۷) و چه بسا متجاوزی که با حیلههای خود دربارهام ستم کرده و دامهای شکارش را برایم پهن کرده و همّت خود را بر زیر نظر داشتن من گماشته و چون درّندهای که به انتظار به دست آوردن #فرصت برای شکارش، کمین نماید در کمین من نشسته، در حالی که خوشرویی، چاپلوسی را برایم اظهار میکرد و با شدت خشم مرا میپایید، (۸) و چون تو -ای خدای من که والا و برتری - فساد باطن و زشتی آنچه را در دل داشت دیدی، او را با مغز در آن گودالی که برای شکار کنده بود درانداختی و در پرتگاه ساختهاش افکندی، تا پس از طغیانش ذلیلانه در بند دامی که خیال داشت مرا در آن ببیند، درافتاد و اگر #رحمت تو نبود آنچه بر سر او آمد نزدیک بود بر سر من آید. (۹) و چه بسا حسودی که به سبب من، اندوه گلوگیرش شد و شدت خشم همچون استخوان در گلویش گیر کرد و با نیش زبان مرا اذیت کرد و مرا به عیوب خودش طعنه زد و آبرویم را آماج تیر حسادت کرد، و مسائلی بر من بست که دائم در خودش بود و از روی نیرنگ بر من خرده گرفت و با فریبش آهنگ من نمود، (۱۰)آنگاه -ای خدای من - فریادخواهانه تو را صدا زدم، در حالی که به سرعتِ مستجابشدن دعا اطمینان داشتم و آگاه بودم که هرکَس در سایه حمایتت جا گرفت ستم نبیند و هر که به پناهگاه انتقام تو پناه بُرد، او را وحشتی نباشد و تو مرا به قدرت خود از شر او نگاهداشتی.
👇👇👇
(۱۱) و چه بسا ابرهای گرفتاری که از من برطرف فرمودی و ابرهای #نعمت که بر من باراندی و چه جویبارهای رحمت که روان ساختی و #عافیت که بر من پوشاندی و چشمههای حوادث که به خاک انباشتی و پردههای غم که برطرف کردی. (۱۲) و چه بسا گمان نیکو که آن را تحقّق دادی و تُهیدستی، که جبران فرمودی و درافتادنی که بلند کردی و بیچارگی که از میان برداشتی، (۱۳) تمام اینها از روی تفضّل و إنعام تو بوده و در همه آنها من در گناهان دست و پا میزدم؛ اما بدکرداری من تو را از کامل کردن احسانت بازنداشت و این احسانت مرا از ارتکاب علل خشم تو منع ننمود؛ تو در انجام برنامه خود مسئول نیستی. (۱۴) و همانا از تو درخواست شد عطا کردی و درخواست نشد و آغاز به بخشش نمودی، و - فضلت طلبیده شد و کم نگذاشتی، تو خودداری کردی - ای مولای من - مگر از احسان و اکرام و تفضّل و إنعام، و من خودداری کردم؛ مگر از درافتادن در محرمات و تجاوز از حدودت و #غفلت از تهدیدت. پس حمد مخصوص توستای خدای من؛ مقتدری که مغلوب نمیگردی و #مهلت دهندهای که - شتاب نمیکنی. (۱۵) این مقام کسی است که به فراوانی نعمتها اعتراف نموده و آن را به تقصیر، مقابله کرده و درباره خود به ضایع کردن همه امورش گواهی داده است. (۱۶) بار خدایا؛ به وسیله مقام بلند محمدی (صلی الله علیه و آله) و ولایت روشن علوی (علیه السلام) به تو تقرّب میجویم و به واسطه آن دو، به سویت رو میکنم که مرا از شر فلان و فلان پناه دهی؛ زیرا این پناه دهی در جَنب توانگریت، تو را دچار مضیقه نمیکند و در جنب قدرتت، تو را به زحمت نمیاندازد و تو بر همه چیز توانایی. (۱۷) پس، از رحمت و دوام #توفیق خود بهرهای به من بخش که آن را نردبان رسیدن به خشنودی تو کنم و به سبب آن، از عقوبتت ایمن گردم؛ ای مهربانترین مهربانان.
📖 @Mabaheeth