حجت الاسلام تاج الدینی برادر خانم شهيد: شهید اوایل زندگیشون من ازش سوال کرم غلامرضا تو چرا اومدی در خونه، برای خواستگاری خواهر من؟ گفت: چون من می خواستم مَحرم حضرت زهرا سلام الله عليها باشم، اومدم خواستگاری دختر سیده ای، اومدم در خونه ی سادات رو زدم ، خواستم داماد سادات باشم، شهید، ارادت زيادي به حضرت زهرا سلام علیها داشتند.

حجت الاسلام تاج الدینی برادر خانم شهيد: رسیدیم با خواهرم کنار قبری که براي شهيد در حال کندن بودن، خواهرم با حالت تعجب بسياري، صدا زد: وای! غلام رضا، بعد شروع کردن گریه کردن ... من هم یه مقداری دلداری دادم و تسلی دادم ايشان را... وقتی توي ماشین برمی گشتیم. خواهرم گفت: می دونی من چرا امشب گریه کردم؟ گفت: که با غلام رضا سال گذشته اومدیم گلزار شهدا، کنار قبر شهید فرخ یزدانپناه نشستیم فاتحه خوندیم، غلامرضا به من گفت که می دونی اینجا قبر منه؟ من بهش گفتم یعنی تو شهید می شی؟ باورم نمی شد. فکر کردم داره شوخی می کنه، چون می دونستم غلامرضا خیلی اهل شوخی و مزاح بود . و علتی که امشب قبر غلامرضا رو دیدم و گریه ام گرفت. دقیقاً همون جایی بود که به من گفته بودن، همون جا قبرشون بود.

🌴🍀🌴🍀🌴🍀🌴 *خب دوستان* *امشب* *مهمان 💕 شهید تاج الدینی 💕بودیم *هرکس دوست داره این شهدا دعاشون کنه _یک سوره حمد و سه توحید هدیه کند به این شهدای والا مقام* *در هیاهوی محشر* *فراموشمون نکنید* * براد ر شهید* ⚘

‍ 🌷 #دختر_شینا – قسمت 9⃣5⃣ 💥 بغض گلویم را گرفته بود، گفتم: « مجروح‌‌ها و شهدا چی؟! » جوابی نداد. گفتم: « کاش رانندگی بلد بودم. » دوباره دنده عوض کرد و بیشتر از قبل گاز داد. گفت: « به امید خدا می‌رویم. ان شاءاللّه فردا صبح برمی‌گردم. » 💥 چشم‌هایم در آن تاریکی دودو می‌زد. یک لحظه چهره‌ی آن نوجوان از ذهنم پاک نمی‌شد. فکر می‌کردم الان کجاست؟! چه‌کار می‌کند؟ اصلاً آن سیصد نفر دیگر توی آن دره‌ی سرد بدون غذا چطور شب را می‌گذرانند. گردان‌های دیگر چه؟! مجروحین، شهدا! 💥 فردای آن روز تا به همدان رسیدیم، صمد برگشت پادگان ابوذر و تا عید نیامد. اواخر خردادماه 1364 بود. چند هفته‌ای می‌شد حالم خوب نبود. سرم گیج می‌رفت و احساس خواب‌آلودگی می‌کردم. یک روز به سرم زد بروم دکتر. بچه‌ها را گذاشتم پیش همسایه‌مان، خانم دارابی، و رفتم درمانگاه. خانم دکتری که آن‌جا بود بعد از معاینه، آزمایشی داد و گفت: « اول بهتر است این آزمایش‌ها را انجام بدهی. » آزمایش‌ها را همان روز دادم و چند روز بعد جوابش را بردم درمانگاه. 💥 خانم دکتر تا آزمایش را دید، گفت: « شما که حامله اید! » یک دفعه زمین و زمان دور سرم چرخید. دستم را از گوشه‌ی میز دکتر گرفتم که زمین نخورم. دست و پایم بی‌حس شد و زیر لب گفتم: « یا امام زمان! » خانم دکتر دستم را گرفت و کمک کرد تا بنشینم و با مهربانی گفت: « عزیزم. چی شده؟! مگر چند تا بچه داری؟ » با ناراحتی گفتم: « بچه‌ی چهارمم هنوز شش ماهه است. » 💥 دکتر دستم را گرفت و گفت: « نباید به این زودی حامله می‌شدی؛ اما حالا هستی. به جای ناراحتی، بهتر است به فکر خودت و بچه‌ات باشی. از این به بعد هم هر ماه بیا پیش خودم تا تحت نظر باشی. » گفتم: « خانم دکتر! یعنی واقعاً این آزمایش درست است؟! شاید حامله نباشم. » دکتر خندید و گفت: « خوشبختانه یا متأسفانه باید بگویم آزمایش‌های این آزمایشگاه صحیح و دقیق است. 💥 نمی‌دانستم چه‌کار کنم. کجا باید می‌رفتم. دردم را به کی می‌گفتم. چه‌طور می‌توانستم با این همه بچه‌ی قد و نیم‌قد دوباره دوره‌ی حاملگی را طی کنم. خدایا چه‌طور دوباره زایمان کنم. وای دوباره چه سختی‌هایی باید بکشم. نه من دیگر تحمل کهنه شستن و کار کردن و بچه بزرگ کردن را ندارم. 💥 خانم دکتر چند تا دارو برایم نوشت و کلی دلداری‌ام داد. او برایم حرف می‌زد و من فکرم جای دیگری بود. بلند شدم. از درمانگاه بیرون آمدم. توی محوطه‌ی درمانگاه جای دنجی زیر یک درخت دور از چشم مردم پیدا کردم و نشستم. چادرم را روی صورتم کشیدم و های‌های گریه کردم. کاش خواهرم الان کنارم بود. کاش شینا پیشم بود. کاش صمد این‌جا بود. ای خدا! آخر چرا؟! تو که زندگی مرا می‌بینی. می‌دانی در این شهر تنها و غریبم. با این بی‌کسی چطور می‌توانم از پس این همه کار و بچه بربیایم. خدایا لااقل چاره‌ای برسان. برای خودم همین‌طور حرف می‌زدم و گریه می‌کردم. 💥 وقتی خوب سبک شدم، رفتم خانه. بچه‌ها، خانه‌ی خانم دارابی بودند. وقتی می‌خواستم بچه‌ها را بیاورم، خانم دارابی متوجه ناراحتی‌ام شد. ماجرا را پرسید. اول پنهان کردم، اما آخرش قضیه را به او گفتم. دلداری‌ام داد و گفت: « قدم خانم! ناشکری نکن. دعا کن خدا بچه‌ی سالم بهت بده. » 💥 با ناراحتی بچه‌ها را برداشتم و آمدم خانه. یک‌راست رفتم در کمد لباس‌ها را باز کردم. پیراهن حاملگی‌ام را برداشتم که سر هر چهار تا بچه آن را می‌پوشیدم. با عصبانیت پیراهن را از وسط جر دادم و تکه‌تکه‌اش کردم. گریه می‌کردم و با خودم می‌گفتم: « تا این پیراهن هست، من حامله می‌شوم. پاره‌اش می‌کنم تا خلاص شوم. » بچه‌ها که نمی‌دانستند چه‌کار می‌کنم، هاج و واج نگاهم می‌کردند. پیراهن پاره‌پاره شده را ریختم توی سطل آشغال و با حرص در سطل را محکم بستم » 🔰ادامه دارد...🔰 https://eitaa.com/joinchat/16449734C323bd61cd4

‍ 🌷 #دختر_شینا – قسمت 8⃣5⃣ 💥 دیگر ظهر شده بود. نه آبی همراه خودمان آورده بودیم، نه چیزی برای خوردن داشتیم. بچه‌ها گرسنه بودند. بهانه می‌گرفتند. از طرفی نگران مردها بودیم و این‌که اگر بروند سراغمان، نمی‌دانند ما کجاییم. یکی از خانم‌ها، که دعاهای زیادی را از حفظ بود، شروع کرد به خواندن دعای توسل. ما هم با او تکرار می‌کردیم. بچه‌ها نق می‌زدند و گریه می‌کردند. کلافه شده بودیم. 💥 یکی از خانم‌ها که این وضع را دید، بلند شد و گفت: « این‌طوری نمی‌شود. هم بچه‌ها گرسنه‌اند و هم خودمان. من می‌روم چیزی می‌آورم، بخوریم. » دو سه نفر دیگر هم بلند شدند و گفتند: « ما هم با تو می‌آییم. » می‌دانستیم کار خطرناکی است. اولش جلوی رفتنشان را گرفتیم؛ اما وقتی دیدیم کمی اوضاع آرام شده، رضایت دادیم و سفارش کردیم زود برگردند. ‌ 💥با رفتن خانم‌ها دلهره‌ی عجیبی گرفتیم که البته بی‌مورد هم نبود. چون کمی بعد دوباره هواپیماها پیدایشان شد. دل توی دلمان نبود. این‌بار هم هواپیماها پادگان را بمباران کردند. هر لحظه برایمان هزار سال می‌گذشت؛ تا این‌که دیدیم خانم‌ها از دور دارند می‌آیند. می‌دویدند و زیگزاکی می‌آمدند. بالاخره رسیدند؛ با کلی خوردنی و آب و نان و میوه. بچه‌ها که گرسنه بودند، با خوردن خوراکی‌ها سیر شدند و کمی بعد روی پاهایمان خوابشان برد. 💥 هر چه به عصر نزدیک‌تر می‌شدیم، نگرانی ما هم بیشتر می‌شد. نمی‌دانستیم چه عاقبتی در انتظارمان است. با آبی که خانم‌ها آورده بودند، وضو گرفتیم و نماز خواندیم. لحظات به کندی می‌گذشت و بمباران پادگان همچنان ادامه داشت. دیگر غروب شده بود و دلهره و نگرانی ما هم بیشتر. نمی‌دانستیم باید چه‌کار کنیم. به خانه برگردیم، یا همان‌جا بمانیم. چاره‌ای نداشتیم. به این نتیجه رسیدیم، برگردیم. در آن لحظات تنها چیزی که آراممان می‌کرد، صدای نرم و حزن‌انگیز خانمی بود که خوب دعا می‌خواند و این‌بار ختم « اَمّن یجیب » گرفته بود. 💥 نزدیکی خانه‌های سازمانی که رسیدیم، دیدیم چند مرد نگران و مضطرب آن دور و بر قدم می‌زنند. ما را که دیدند، به طرفمان دویدند. یکی از آن‌ها صمد بود؛ با چهره‌ای خسته و خاک‌آلوده. بدون هیچ حرف دیگری از اوضاع پادگان پرسیدیم. آن‌چه معلوم بود این بود که پادگان تقریباً با خاک یکسان شده و خیلی‌ها شهید و مجروح شده بودند. 💥 چند ماشین جلوی در پارک شده بود. صمد اشاره کرد سوار شویم. پرسیدم: « کجا؟! » گفت: « همدان. » کمک کرد بچه‌ها سوار ماشین شدند. گفتم: « وسایلمان! کمی صبر کن بروم لباس بچه‌ها را بیاورم. » نشست پشت فرمان و گفت: « اصلاً وقت نداریم. اوضاع اضطراریه. زود باش. باید شما را برسانم و زود برگردم. » همان طور که سوار ماشین می‌شدم، گفتم: « اقلاً بگذار لباس‌های سمیه را بیاورم. چادرم... » معلوم بود کلافه و عصبانی است. گفت: « سوار شو. گفتم اوضاع خطرناک است. شاید دوباره پادگان بمباران شود. » 💥 در ماشین را بستم و پرسیدم: « چرا نیامدید سراغمان. از صبح تا به حال کجا بودید؟! » همان‌طور که تندتند دنده‌ها را عوض می‌کرد، گاز داد و جلو رفت. گفت: « اگر بدانی چه وضعیتی داشتیم. تقریباً با دومین بمباران فهمیدم عراقی‌ها قصد دارند پادگان را زیرورو کنند. به همین خاطر تصمیم گرفتم گردانم را از پادگان خارج کنم. یکی‌یکی بچه‌ها را از زیر سیم‌خاردارها عبور دادم و فرستادمشان توی یکی از دره‌های اطراف. خدا را شکر یک مو از سر هیچ کدامشان کم نشد. هر سیصد نفرشان سالم‌اند؛ اما گردان‌های دیگر شهید و زخمی دادند. کاش می‌توانستم گردان‌های دیگر را هم نجات بدهم. » 💥 شب شده بود و ما توی جاده‌ای خلوت و تاریک جلو می‌رفتیم. یک‌دفعه یاد آن پسر نوجوان افتادم که آن شب توی خط دیده بودم. دلم گرفت و پرسیدم: « صمد الان بچه‌هایت کجا هستند؟! چیزی دارند بخورند. شب کجا می‌خوابند؟! » او داشت به روبه‌رو، به جاده‌ی تاریک نگاه می‌کرد. سرش را تکان داد و گفت: « توی همان دره هستند. جایشان که امن است، اما خورد و خوراک ندارند. باید تا صبح تحمل کنند. » دلم برایشان سوخت، گفتم: « کاش تو بمانی. » برگشت و با تعجب نگاهم کرد و گفت: « پس شما را کی ببرد؟! » گفتم: « کسی از همکارهایت نیست؟! می‌شود با خانواده‌های دیگر برویم؟! » توی تاریکی چشم‌هایش را می‌دیدم که آب انداخته بود. گفت: « نمی‌شود، نه. ماشین‌ها کوچک‌اند. جا ندارند. همه تا آن‌جا که می‌توانستند خانواده‌های دیگر را هم با خودشان بردند؛ و گرنه من که از خدایم است بمانم. چاه‌ای نیست، باید خودم ببرمتان. » 🔰ادامه دارد...🔰 کانال مدداز شهدا 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/16449734C323bd61cd4

🔴👈 آیا همسر #امام_حسن_عسکری مادر امام زمان (عج) اروپایی بودند و از نسل حواریون حضرت عیسی(ع) بودند؟ 🔻 ماجرای جالب ازدواج ایشان با حضرت امام حسن عسکری (علیه السلام) #استاد_رحیم_پور_ازغدی https://eitaa.com/joinchat/16449734C323bd61cd4

🔴 چرا خانمها پیامبر نشدن؟! تذکر زیاد باعث بی دینی نوجوان میشه! یاد بگیرید چجوری بچه هاتون رو به سمت دین جذب کنید. نکات مهم دکتر عزیزی #نوجوان فقط فوووت آقایون😂😂😂 #نکته_تربیتی https://eitaa.com/joinchat/16449734C323bd61cd4

🔴🍃☘🍃🌹🍃☘🍃 🍃 🌹 اول صبح بگویید حسین جان رخصت✋ تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد🤲 🌴🌴🌴 السلام علی الحسین 🚩 و علی علی بن الحسین🚩 و علی اولاد الحسین 🚩 و علی اصحاب الحسین🚩 (علیه‌السلام ) 🌹 🍃@madadazshohada 🔴🍃☘🍃🌹🍃☘🍃

💫♥️🍃♥️🍃💫 🌸بسم الله الرحمن الرحیم🌸 ♥️با توسل به جمیع شهدا و شهدای گمنام و۷۲ شهید کربلا♥️ 🍀قرار هست چهل روز بصورت ویژه با واسطه قراردادن شهدا، بریم در خانه خدا و اهلبیت و مدد بگیریم ازشون..... 🌸شهدای عزیز این چله🌸 شهدای عزیز❤️ 1- 🌷شهدای گمنام✅ ۲- 🌷شهید محسن حججی✅ ۳- 🌷شهیدمحمد رضا کاظمی✅ ۴-🌷شهیدیوسف الهی ۵- 🌷شهید محمود اسدی ۶_ 🌷شهید محمد رضا الوانی ۷- 🌷شهید حسین معز غلامی ۸- 🌷شهید بهنام محمدی ۹- 🌷شهید سید مجتبی صالحی ۱۰- 🌷شهید مرتضی محمد باقری ۱۱- 🌷شهید سید غلامرضا مصطفوی ۱۲- 🌷شهیدعلی اکبر موسی پور ۱۳--🌷شهید سجاد عفتی ۱۴--🌷شهیدحسین عرب نژاد ۱۵-🌷شهید حسن ربیعی ۱۶-🌷شهیدهدیت الله طیب ۱۷-🌷شهیدمرتضی عطایی ۱۸-🌷شهید عبدالرضا عابدی ۱۹-🌷شهیدمحمود رادمهر ۲۰-🌷شهیدمحمود سماواتی ۲۱-🌷شهید سید رضا طاهر ۲۲-🌷شهید علی عابدینی ۲۳-🌷شهیدحاج رحیم کابلی ۲۴-🌷شهید عبدالصالح زارع ۲۵-🌷شهید محمد رضا احمدی ۲۶-🌷شهید حسین ولایتی فر ۲۷-🌷شهید محمد رضا شفیعی ۲۸🌷-شهیدصادق انبار لویی ۲۹-🌷شهیدایمان خزاعی نژاد ۳۰-🌷شهیدرجب علی ناطقی ۳۱-🌷شهیدسید جلیل ساداتی ۳۲-🌷شهید رضا حاجیان ۳۳-🌷شهید مجید مشتی ۳۴-🌷شهید رضا حاجی زاده ۳۵-🌷شهید محمد مهدی زارع ۳۶-🌷شهید ابو مهدی مهندس ۳۷-🌷شهید حسن رجائی فر ۳۸-🌷شهید عبدالرضا عابدی ۳۹-🌷شهیدعلی وردی ۴۰-🌷شهدای مدافع حرم(جمیعا) روز اول👈🏼 ۲۵شهریور✅ روز دوم👈🏼 ۲۶شهریور✅ روز سوم👈🏼 ۲۷شهریور✅ روز چهارم👈🏼 ۲۸شهریور روز پنجم👈🏼 ۲۹شهریور روز ششم👈🏼 ۳۰شهریور روز هفتم👈🏼 ۳۱شهریور روز هشتم👈🏼 ۱ مهر روز نهم👈🏼 ۲ مهر روز دهم👈🏼 ۳ مهر روز یازدهم👈🏼 ۴ مهر روز دوازدهم👈🏼 ۵ مهر روز سیزدهم👈🏼 ۶ مهر روز چهاردهم👈🏼 ۷ مهر روز پانزدهم👈🏼 ۸ مهر روز شانزدهم👈🏼 ۹ مهر روز هفدهم👈🏼 ۱۰ مهر روز هجدهم👈🏼 ۱۱ مهر روز نوزدهم👈🏼 ۱۲ مهر روز بیستم👈🏼 ۱۳ مهر روز بیست ویکم👈🏼 ۱۴ مهر روز بیست دوم👈🏼 ۱۵ مهر روز بیست وسوم👈🏼 ۱۶ مهر روز بیست وچهارم👈🏼 ۱۷ مهر روز بیست وپنجم👈🏼 ۱۸ مهر روز بیست وششم👈🏼 ۱۹ مهر روز بیست وهفتم👈🏼 ۲۰ مهر روز بیست وهشتم👈🏼 ۲۱ مهر روز بیست ونهم👈🏼 ۲۲ مهر روز سی ام 👈🏼 ۲۳ مهر روز سی ویکم👈🏼 ۲۴ مهر روز سی دوم👈🏼 ۲۵ مهر روز سی سوم👈🏼 ۲۶ مهر روز سی وچهارم👈🏼 ۲۷ مهر روز سی وپنجم👈🏼 ۲۸ مهر روز سی وششم👈🏼 ۲۹ مهر روز سی وهفتم👈🏼 ۳۰ مهر روز سی وهشتم👈🏼 ۱ ابان روز سی ونهم👈🏼 ۲ آبان روز چهلم👈🏼 ۳ آبان 🌼روزتون شهدایی🌼 ❤️هر روز ۱۰۰ صلوات ویک زیارت عاشورا هدیه به شهید همون روز ( زیارت عاشورا اختیاری هستش اجبار نیست) 🌼هر روز ، تاریخ می زنیم 🌼 🌷ثواب ختم را به نیابت از شهدا تقدیم می کنیم به آقا رسول الله صلی الله علیه وآله وخانم فاطمه زهرا سلام الله علیها🌷 ❤️حاجت روا ان شالله❤️ 🌷التماس دعا🌷 @madadazshohada 💫♥️🍃♥️🍃💫

🌼 السلام علیک یا بقیه الله 🌼عمری است که ✨پریشان و گرفتارِ تواَم من 🌼در فکرِ تو ✨ وُ دیدنِ رُخسارِ تواَم من 🌼ای شمسِ نهانْ ✨در پَسِ غیبت ، کجایی؟ 🌼بی تابم و ✨مشتاقِ به دیدارِ تواَم من 🌼 اللهم عجل لولیک الفرج 🌸🍃@madadazshohada