مجلس ترحیم برای پدر روضه دفتری

▪️فلک از کف ربودی پدرم را ◾️ شرار غم زدی این پیکرم را ▪️گلم‌را ای فلک بردی ز دستم ◾️به هجران تو ای بابا نشستم ▪️چو شمعی سوزم و سازم هماره ◾️ندارم از فراقت راه چاره ▪️عزیز جان من بابا کجایی ◾️چرا کردی زما بابا جدایی ▪️مرا با خون دل تو پروری ◾️ برایم رنج و زحمت ها کشیدی ▪️نخواهی رفت از این قلب زارم ◾️خدا داند زداغت داغدارم ▪️ دعای خیر کن بابا برایم ◾️که هم درمانده ام هم بی قرارم ▪️پدرجان سینه ای بی تاب دارم ◾️به یادت دیدهٔ پر آب دارم ▪️بیا بار دیگر در خانه بابا ◾️دلی از غصه چون خوناب دارم ⬅️حرف دل دختراشو امروز برات بخونم بگو بابا... ز آن نالم که بابا در برم نیست صفا و سایهٔ او بر سرم نیست یادش بخیر روزایی که بابا داشتم،سایه بابا بالا سرم بود، ای عزیز بابا... مرا گر دولت عالم ببخشند برابر با نگاه پدرم نیست ⏪همه عالم باشند اما تو نیستی بابا، دلم تنگه،ای بابا... آخ چرا از من جدای جون بابا ز تو نایدصدای جون بابا بابا... گره افتاده در کارم پس از تو بگو با من کجای جون بابا ⬅️همیشه هر وقت سختی داشتم کنارت نشستم، دلخوشیم بود بابا دارم، ای بابا بابا.. ببین بی تو دلم را غم گرفته به درد ما دوایی جون بابا آخ منو این جای خالی وامصیبت چنین آشفته حالی وامصیبت چه باید کرد و با داغ تو بابا بگو با من کجای جون بابا ⬅️ بگم آی مردم دستتون درد نکنه، همه اومدین بدن نازنین بابا را غسل دادین، تشریح کردین، وقتی بدن بابا رو میبردن یکی بلند صدا می‌زد به عزت و شرف لا اله الا الله، آی مردم بلند بگید لا اله الا الله، همه پشت سر جنازه بابا می گفتن لا اله الا الله اما می خوام یه جمله بگم نالشو بزنیُ اشک بریزی برا غربت امیرالمومنین، می خوام بگم ای کاش این جمعیت می اومدن کوفه، شام غریبان امیرالمومنین، اون دل شبی که علی را تشییع کردند کسی نگفت بلند بگو لا اله الا الله امیرالمومنین غریبه امیرالمومنین مظلومه امروز برای غربت علی گریه کن، امروز برای غربت علی ناله بزن، ⬅️⬅️ بمیرم صدا زد حسنم بابا حسینم بابا، نیمه شب غسلم بدین نیمه شبب کفن کنید، نیمه شب تشییع کنید، کدوم بابایی رو سراغ دارین که نیمه شب غسل بِدن، نیمه شب کفن کنند، میگه دیدم امیرالمومنین رو دارن غسل میدن، ابی عبدالله آب میریزه، امام حسن بدن بابا رو غسل مید ( حیدر غریب براش گریه کن اموات فیض ببرن روح این پدر سر سفره امیرالمومنین مهمان باشه ) یه وقت دیدن امیرالمومنین به اذن خدا خودش داره شونه به شونه میشه، همه برا علی گریه میکردن اما دیدن یه خانمی گوشه ای ایستاده اشک میریزه، هی زیر لب میگه بابا بابا بابا بابا ( دختر بابا رو خیر دوست داره مخصوصا که باباش غریب باشه مخصوصا اگه بابامش مظلوم باشه... هی زیر لب میگفت.... بابای خوبم بابای مظلومم ⬅️ بابای خوب و مهربون ⬅️حرفامو از چشام بخون ⬅️من التماست می کنم ⬅️یه شب دیگه پیشم بمون2 اما بدن علی رو شبانه غسل دادن، شبانه کفن کردن، شبانه تشییع کردن، ⬅️می خوام بگم یا امیر المومنین آقاجان، قربون غربتت برم علی جان بدن شما رو توی پنج جامه کفن کردن، تو تابوت گذاشتن، جلوی تابوت میکائیل گرفت، جبرئیل گرفت، عقب تابوت ابی عبدالله امام حسن گرفتن، آقا جان اگه نیمه شبم بود، شما را تشریح کردن... اما آی حسینیا... میخوای دلتو ببرم کربلا نالشو بزنی.. آی کربلائیا بمیرم برا اون بدنی که... رو خاک گرم کربلا تشییع کردند.. اما تشییع جنازه اش ویژه بود... ده نفر نعل تازه زدن به اسب ها.. رو بدن نازنین ابی عبدالله تاختند الهی نبینی داغ برادرتو،... الهی سایه داداشت بالا سرت باشه... مگه میشه خواهر بدن برادرشو نشناسه..... یه خواهر دل سوختهای اومد گودی قتلگاه... این شمشیر شکسته ها روکنار زد... نیزه شکسته هارو کنار زد... هی میگفت... ▪️ گلی گم کرده ام میجویم او را ▪️ به هر گل میرسم میبویم اورا ▪️گل من یک نشانی در بدن داشت ▪️یکی پیراهن کهنه به تن داشت 🔺 حسینم به کجایی 🔻 که مُردم زجدایی هر چقدر ارادت داری به ابی عبدالله ع صدای نالتو بلند کن سه مرتبه ناله بزن یا حسین.....

خیرِ کثیر بوده سراسر محرمت از صد هزار ماه فراتر ، محرمت "گویند تمام‌ عالمیان یک صدا حسین" با ناله های حضرت مادر ، محرمت فهمیده ام که گوهرِ اشک تو قیمتی است از هجمه های شمر زمان بر محرمت باید یقین کنند حلال هست رزق شان!!! این‌ها که می شوند سُخَنور ، محرمت واللهِ این "شیوخِ مقدس نما" حسین کشتند و می کشند تو را هر محرمت نام تو را بدون وضو مادرت نَبُرد برخی دُکان زدند به مِنبر ، محرمت!!! "بی شک عذاب دامن مان را گرفته" است ما را ببخش بر نخِ معجر ، محرمت من نوکر توام ، به ستادِ تو آمدم آقا خودت بگو چه کنم در مُحرمت

این سخن فرموده ی پیغمبر است هر چه گویم من، به امر داور است این کسی که دست او در دست ماست او امیرِ کلِ عالم حیدر است این که گویم یک حدیث محکم است این سخن فرموده ای از خاتم است این بود فرمانِ خلاق مبین حضرت حیدر امیر عالم است

هجدهم ذی الحجه شد شیعه روز عید است از سوی خدای قدیر بر همه نوید است آیه ای نازل شده دین حق کامل شده لطف خداوندگار بر همه شامل شده علی علی مولا علی(۴) باشد این سخن از رسول گفته ذات یزدان درجانشینیِ علی حق بداده فرمان بدست حی قدیر روز سعید غدیر گردیده بعد از نبی بر همه عالم امیر علی علی مولا علی(۴) آورده پیغام،پیک وحی ازخدای یکتا گردد وصی تو علی در تمام دنیا سرور و آقا علی نور دل طاها علی امید عالم تویی همسر زهرا علی علی علی مولا علی(۴) دین همه کامل شود با ولایت او هر دل رود سوی خدا با هدایت او ای حاصل ما علی نور دل ما علی لطف تو با اذن حق شدشامل ماعلی علی علی مولا علی(۴) تواولین نور مبین بعدِ مصطفایی وصی و جانشین او از سوی خدایی تو گل پیغمبری تو ساقی کوثری ذکرم بود تا ابد حیدریم حیدری علی علی مولا علی(۴) در همه طول زندگی افتخارم اینه حب و مهرو ولایتِ تو تمام دینه هرچه که هستم علی دل بتو بستم علی با یک نگاه شما خدا پرستم علی علی علی مولا علی(۴) مولای مظلومان علی مَحرمی به رازم بین تمام خاکیان من به تو مینازم سوزو گدازم تویی روح نمازم تویی خدا میدونه علی قبله ی رازم تویی علی علی مولا علی(۴) تو مقتدایی یاعلی خیل انبیا را در نمازت انگشتری میدهی گدا را مظهر ذات خدا منشاء جود و سخا از تو بود بر همه همیشه لطف و عطا علی علی مولا علی(۴) نان جو بوده با نمک یاعلی غذایت اما بر همه از کرم کرده ای عنایت بهشت ما کوی تو دست همه سوی تو بود چو معبود تو خلق تو و خوی تو علی علی مولا علی(۴) برای من ایوون طلات یاعلی بهشته خدا با نورش رو دلم یاعلی نوشته اگرچه ناقابلم لطف تو شد شاملم ازلطف حق گشته است مهرت عجین باگلم علی علی مولا علی(۴) امشب مولای من علی میهمانت هستم از جام ولایت علی مست مست مستم بر تو گدایم علی غرق ولایم علی مهرت خدای قدیر کرده‌عطایم علی علی علی مولا علی(۴) بر درگهت شاه نجف سائل تو هستم باشوق و باشورو شعف بررهت نشستم نشسته ام بر سرِ سفره ی احسان تو از روز اول منم ریزه خور خوان تو علی علی مولا علی(۴) ای نور پاک منجلی حاجتم روا کن در شب عیدت یا علی عیدیم عطا کن گویم ز شوق و شعف دارم بدل این هدف آرزویم این بود دیدار کویت نجف علی علی مولا علی(۴) بیا در وقت احتضار دیدنم علی جان صدات کنم اون لحظه ی مردنم علی جان لحظه ی آخر بیا به دیدنم مرتضی زمن شفاعت نما بگذرد از من خدا علی علی مولا علی(۴)

آسمان، خورشید را سمت تو مایل کرده است وحی، حق آورده است و ردّ باطل کرده است عده ای را محضِ تاییدِ تو قابل کرده است بد به حالِ آنکه در عشق تو دل دل کرده است خوش قد و بالا و شیرین ایستادی بر جحاز از تو خرماخیز شد تا به ابد شهر حجاز آیه نازل شد! تمام برکه را دریا گرفت شانه هایت در کنار شانه هایش جا گرفت هجده ذی ٱلحجّه بود و جانشینی پا گرفت دستِ پیغمبر(ص) فقط دست تو را بالا گرفت گفت: «أکملتُ لکُم»! دین با علی(ع) شد مستدام شد غدیرخم برای امّتم ختم کلام رونمایی کرد از قران و بسم ٱلله گفت آیه هایت را برای روشنیِ راه گفت گرچه اوصافِ تو را در خطبه ای کوتاه گفت پس همان اندازه را در شأن تو دلخواه گفت مستند کردن کنار برکه کار شیعه شد جملهٔ «مَن کُنتُ مَولا» اعتبار شیعه شد گفت تبریک و به وجد آمد خدا در محضرت بر زمین انداخت تا موسی عصا در محضرت دشت شد یکباره مروه تا صفا در محضرت جبرئیل آورد میکائیل را در محضرت با تواضع، پیش تو زانو زد آمد سر به زیر تا که رزق هر دو عالم را بگیرد از غدیر شاه والا بودی و تاج خلافت بر سرت محضِ دیده-بوسی آمد عالمی دور و برت حضرت عالیِ اعلا، وارثِ پیغمبرت شد «قسیم ٱلنار و ٱلجنه» جمال محشرت تا قیامت نیست همشأنِ تو هر خار و خسی نیست در حدّ أمیرٱلمؤمنین جز تو کسی کعبه ام تو، حج من تو، أشهدَم تو، یاعلی(ع) نَه صد و ده بار! ذکرم دم به دم تو، یاعلی(ع) سائلت من هستم و صاحب-کرم تو، یاعلی(ع) مسلکم تو، مدرکم تو، مذهبم تو، یاعلی(ع) عینِ حقّی! صاحبِ امروز و فردایم تویی غم ندارم در صف محشر که مولایم تویی بوترابی و زمین با تو تیمّم می کند چشم می چرخوانی و کعبه تبسم میکند قلعهٔ خیبر ولیکن دست و پا گم میکند زیرِ دست و ‌پایِ تو مرحب تظلّم می کند جاذبه با دافعه، جنگاوری، لطف و کرم از همینجا شد گمانم ذوٱلفقارِ تو دو دم هجده ذی ٱلحجّه و شد وعدگاهِ من نجف صبحگاه و ظهرگاه و شامگاهِ من نجف سمتِ هر بیراهه نه! یکراست، راهِ من نجف شاهِ مردانی علی(ع)! دربارِ شاهِ من نجف آمدم با پایِ دل! آنجا که محضِ پای بوس اولیا و انبیا در محضرت کرده جلوس قطره ای ناچیزم و توصیفِ دریا مشکل است صحبت از شأن تو «یا عالیِ أعلیٰ» مشکل است «هل أتیٰ» می خوانمت! تفسیر «أسرا» مشکل است پایِ «یا مَولایْ-مولایِ» تو نجوا مشکل است خطبه خواندی! خواندم از هر سطرِ شقشقیّه ات از تو حق آغاز شد پیوست در ذریّه ات!

دوباره عاشقان عید غدیر است پیامی از سوی حی قدیر است علی بر خلق این عالم امیر است ولایش هدیه از حی مبین است فقط حیدر امیرالمومنین است علی نور خداوند مبین است علی حامی ختم المرسلین است علی روشن ضمیر و مه جبین است علی گلواژه ی قرآن و دین است #فقط_حیدر_امیرالمؤمنین_است گل گلزار دین و حیدر است او عزیز و هستی پیغمبر است او زلطف حق شفیع محشراست او علی هم اولین ، هم آخرین است #فقط_حیدر_امیرالمؤمنین_است علی نور خدای حی یکتاست علی همسنگرو حامی طاهاست علی نور دل اهل تولاست علی خورشید در روی زمین است #فقط_حیدر_امیرالمؤمنین_است علی ازخلق این عالم گسسته است علی دل را به ذات حق ببسته است ولایش در دل از روز الست است علی نور دل اهل یقین است #فقط_حیدر_امیرالمؤمنین_است علی حامی قرآن و شریعت علی دارای انواع فضیلت علی در سینه ها نور بصیرت علی دست خدا در آستین است #فقط_حیدر_امیرالمؤمنین_است علی گلخانه ی دین را گلاب است علی بر قلب ما چون آفتاب است علی نامش دعای مستجاب است جهان با نام او خلدِ برین است #فقط_حیدر_امیرالمؤمنین_است علی هدیه بود از حی سبحان علی تفسیر هر آیات قرآن همه ذره، علی خورشید تابان علی در بحرِ دین دُرِ ثَمین است #فقط_حیدر_امیرالمؤمنین_است علی بر شیعیان یارو حبیب است علی سر منشاء صبر و شکیب است علی بر درد این عالم طبیب است علی حصن حصین ،حبل المتین است #فقط_حیدر_امیرالمؤمنین_است علی زیبایی باغ بهشت است علی تعیین خطِ سرنوشت است ولای او عجین با سرنوشت است ولایش در دل اهل یقین است #فقط_حیدر_امیرالمؤمنین_است علی با شیعیانش رستگار است علی بر کل هستی اعتبار است علی نامش مدال افتخار است درون سینه عشقش آتشین است #فقط_حیدر_امیرالمؤمنین_است علی معنی قرآن مجید است علی در نزد خالق رو سپید است علی بر قفلِ مشکل‌ها کلید است علی معنی فجر و یاوسین است #فقط_حیدر_امیرالمؤمنین_است علی در این جهان شاه ولایت علیِ مرتضی شمس هدایت علی دارد به هر شیعه عنایت تمام عمر، ذکر ما همین است #فقط_حیدر_امیرالمؤمنین_است علی را حی یکتا می شناسد پس از او ،شخصِ طاها می‌شناسد که جانِ خویش، زهرا می شناسد به انگشت رسالت او نگین است #فقط_حیدر_امیرالمؤمنین_است علی بر خلق عالم شهریاراست علی حامی دین با ذوالفقار است علی ثابت قدم هم استواراست هرآنکه دشمن اوشد لعین است #فقط_حیدر_امیرالمؤمنین_است فدای چهره ی تابان حیدر همه عالم بود مهمان حیدر همه شرمنده ی احسان حیدر شفیع ما به روز واپسین است #فقط_حیدر_امیرالمؤمنین_است علی مرتضی در انتظارم کنی یاری مرا در احتضارم کسی را جز تو و خالق ندارم دم آخر ندای من چنین است: #فقط_حیدر_امیرالمؤمنین_است .

انبیا مکتب نشین درس تفسیر علی شور بر پا می کند در جنگ تدبیر علی باز غوغا می کند هوهوی شمشیر علی خیل ابن عَبدُوَدها شد زمینگیر علی جان عالم نذر تو ای تک یل دلدل سوار "لافتی الا علی لاسیف الا ذوالفقار" جبرییل آمد کنارت چهره ای تابان گرفت حال میکاییل با دیدار تو سامان گرفت قلب اسرافیل با تو نوری از ایمان گرفت پای تو جان داد عزراییل و از نو جان گرفت ذکر لب هایم شده شب تا سحر دیوانه وار "لافتی الا علی لاسیف الا ذوالفقار" سحر شیطان در میان سینه ها باطل شده نعمت نور ولایت شامل هر دل شده آیه ی "الیوم اَکمَلتُ لَکُم"نازل شده دین حق با بودن حب علی کامل شده در غدیر خم نوای شیعیان شد آشکار "لافتی الا علی لاسیف الا ذوالفقار" باده های اشک هستیم و اسیر خُم شدیم تشنه ی فیضیم و هر شب هم مسیر خُم شدیم روز پیمان آمده پیمانه گیر خُم شدیم شیعیان ساقی روز غدیر خُم شدیم برلب ما یکصد و ده مرتبه با افتخار "لافتی الا علی لاسیف الا ذوالفقار" از همان روز ازل از "لوکَشَف"بخشیده ای با نگاهی به وجود من شرف بخشیده ای گوهری تابان به اعماق صدف بخشیده ای خواب دیدم که به من "دُرِّ نجف"بخشیده ای شورشیرین تمام عاشقانه سر به دار "لافتی الا علی لاسیف الا ذوالفقار" نام تو می آید و روحم هوایی می شود یاعلی می گویم و جانم خدایی می شود گوشه چشمی کن دل ما کیمیایی می شود باتو آجرهای ایوان هم طلایی می شود خیر و برکت می رسد از چشم هایت بیشمار "لافتی الا علی لاسیف الا ذوالفقار" رو به درگاهت قنوتی از دعا آورده ام بر سر سجاده بغض بی صدا آورده ام هرکجا رفتم فقط نام تو را آورده ام من سلامی محضر تو از رضا آورده ام شیعه ی ایرانی ام دلبسته ی عشق تو یار "لافتی الا علی لاسیف الا ذوالفقار" یاعلی در سینه ام شوق زیاد اربعین می برد هوش از سر من باز یاد اربعین ازدحام و موکب و زوار و جاده...اربعین از نجف تا کربلا پای پیاده اربعین آخرش جان می دهم در سایه ی این انتظار "لافتی الا علی لاسیف الا ذوالفقار" ذکر یا حیدر شده ذکر لبان ما همه شافع تنهایی ما در میان محکمه افضل الاذکار بانوی دو عالم فاطمه نام مولایم علی پیچیده بین علقمه شد رجزهای ابوفاضل میان کارزار "لافتی الا علی لاسیف الا ذوالفقار" لطف تو بوده اگر با روضه همدم می شوم در حسینیه دوباره مات پرچم می شوم ذره ذره از تو لبریز از خودم کم می شوم تو بگو که مُحرم ماه محرّم می شوم روضه های تو برای ما شده دارالقرار "لافتی الا علی لاسیف الا ذوالفقار" سر جدا شد حدّاقل پیکری مانده هنوز گوشه ی گودال جسم پرپری مانده هنوز همگی رفتند اما مادری مانده هنوز پیش زهرا تکه های حنجری مانده هنوز ناله از دل می زند زهرا درون نیزه زار "لافتی الا علی لاسیف الا ذوالفقار"

این کیست که بالاتر از او دستِ کسی نیست این کیست که جز دامنِ او دسترسی نیست این کیست که در سِیطَره اش بود و نبود است عالم سَرِ این سفره به غیـر از قفسی نیست این کیست که حتی همه ی هولِ قیامت در پیشِ تجلّیِ ظهورش قَبَسی نیست این کیست که در هولِ هراس آورِ محشر جز سایه ی او هیچ کجا دادرَسی نیست این کیست که یک عُمر نبی گفت و ستودش بالاتر از این دستِ خدا دستِ کسی نیست صد جام به شُکرانه ی این باده شکستیم تا هست علی تا به اَبَد باده پرستیم خورشید اگر آب کند پا به سَرَش را جبریل اگر فرش کند بال و پَرَش را اَفلاک اگر خاک شود یا که غباری از پایِ تو گر سُرمه کِشَد چشم تَرَش را شب پُر کند از پولک و مهتاب و ستاره دامانِ تو را تا که ببیند سحرش را اینها همه هیچ اند در آنجا که خداوند رو کرده به شکل تو تمامِ هنرش را نام تو چه دارد که به هنگام رَجَزها از هیبتِ آن شیر دریده جگرش را ای شاهِ سواران نظری کُن به پیاده حالا که خدا دست اُخُوَت به تو داده آرامش طوفانیِ گیسویِ تو عشق است طوفانِ تماشاییِ اَبرویِ تو عشق است با آتشِ هر ضربه یِ دستِ تو خدا گفت تیغی بزن ای مرد که هوهویِ تو عشق است بر تیغه ی شمشیرِ تو حَک کرده خداوند بر پهنه یِ هر معرکه بازویِ تو عشق است خورشید طلوع می کند از کُنجِ حریمَت یعنی که در این خاک فقط کویِ تو عشق است سجاده ام از جنسِ غبارِ قدمِ توست این قبله که داریم فرا رویِ تو عشق است سر تا به قدم هرچه که داریم فدایت عشق است اگر سر بِدَوانیم به پایت هر شعر که در عرش خدا گفت علی بود هر شور که در خلقتِ ما گفت علی بود سوگند به شبهایِ تماشاییِ مکه نامی که محمد به حرا گفت علی بود وِردی که به هنگامِ قنوتش به لبش داشت ذکری که نبی وقتِ دعا گفت علی بود آن نغمه که در کوچکی ام مادرم آموخت با کودکِ اُفتاده زِ پا گفت علی بود لالاییِ ما بود همین نام که هرشب با زمزمه و گریه ی ما گفت علی بود تا لحظه یِ مرگم لبم از نام تو گویاست یا حضرتِ حیدر تپشِ سینه ی زهراست

خدا می‌خواست بنویسد که بسم الله یعنی چه! صراط المستقیمش چیست آیا؟ راه یعنی چه؟ بفهماند به مهر و ماه اصلا ماه یعنی چه! به شاهان جهان گوید مراد از شاه یعنی چه؟ خدا از خود نوشت و در دلش منظور دیگر بود که وجه الله و عین الله و بسم الله حیدر بود خدا می‌خواست در خلقت علی نقش آفرین باشد علی یک نسخه از ذات خودش روی زمین باشد خدا می‌خواست از اول که تا آخر چنین باشد فقط حیدر فقط حیدر امیرالمومنین باشد از اول تا همان آخر همین را گفت پیغمبر امیر اصلا به جز حیدر ندارد معنی دیگر خدا با خلق حیدر جلوه‌ی خود را نشان داده پس از آن یاعلی گفته به آدم روح و جان داده طنین یا علی‌هایش عوالم را تکان داده علی گفته‌است و آرامش به جان این جهان داده به آدم گفت برخیزد ز جایش یاعلی گوید و یادش داد هر شب در دعایش یاعلی گوید علی را حاکم ملک سلیمانی خود کرده دلش را مخزن اسرار پنهانی خود کرده نجف را تکیه‌گاه عرش رحمانی خود کرده و این ایوان طلا را وقف مهمانی خود کرده هر آن‌کس که نجف رفته‌است مهمان خداوند است بپرس از من دلیلش را: علی جان خداوند است علی دروازه‌ی علم نبی، دروازه‌ی قرآن علی راز همان اعجاز بی‌اندازه‌ی قرآن علی متن کلام‌الله در شیرازه‌ی قرآن کلامش مو نمی‌زد با کلام تازه‌ی قرآن من از نهج‌البلاغه شرح قرآن را درآوردم از ارکان نمازش روح ایمان را درآوردم علی معمار این جان و علی معیار ایمان و علی سالار انسان و علی سردار میدان و علی اذکار عرفان و علی اسرار قرآن و علی انوار تابان و علی تکرار یزدان و ... همه این‌ها علی هست و علی تنها همین‌ها نیست علی اندازه‌ی فهم زمان‌ها و زمین‌ها نیست خدا از اول ایجاد تا حالا علی گفته فقط در وصف حیدر "لا فتی الا علی" گفته "سلونی" را در این عالم فقط مولا علی گفته ببین هفتاد دفعه دشمنش "لولا علی..." گفته دریغا! دشمنانش مرتضی را درک می‌کردند ولی یاران به هر هنگامه او را ترک می‌کردند اگر حیدر به یک سو رفت و عالم سوی دیگر رفت نجات از آنِ آن فردی است که دنبال حیدر رفت سعادت‌ را هرآنکس خواست با پا نه که با سر رفت از آن راهی که سلمان رفت و مالک رفت و قنبر رفت صراط المستقیم است و به جز حیدر صراطی نیست علی راه نجات است و جز او راه نجاتی نیست برای پیکر ایمان، امیرالمومنین سر بود تماشای جمالش از عبادات پیمبر بود علی معنای قرآن و علی تفسیر کوثر بود علی ذکر قنوت هر شب زهرای اطهر بود نبود از عشق تعریفی، علی معشوق زهرا بود علی داند که عشق و عاشقی مخلوق زهرا بود کسی که بی علی باشد قیامت کور خواهد بود رفیق مرتضی در غصه هم مسرور خواهد بود عذاب از جسم و جان شیعیانش دور خواهد بود و بدخواه علی پیش خدا منفور خواهد بود جهنم چیست غیر از اینکه از حیدر جدا باشم؟ بهشتم چیست؟ این که در پناه مرتضی باشم گدای مرتضی مُلک دو عالم را نمی‌خواهد اسیر عشق حیدر غیر ازین غم را نمی‌خواهد دلم از دست حیدر حاجت کم را نمی‌خواهد از او غیر از ولی‌الله اعظم را نمی‌خواهد مگو یوسف که بعد از این زلیخا را نمی‌خواهی میان این‌همه عاشق نگو ما را نمی‌خواهی برای ماتمی جز ماتم مولا نمی‌سوزم مرا آتش بزن جانا که جز اینجا نمی‌سوزم علی شمع است و من گِردش چنان پروانه می‌سوزم در این دنیا که می‌سوزم در آن دنیا نمی‌سوزم دلی که پر شد از عشق علی آتش نمی‌گیرد دل پروانه می‌سوزد ولی آتش نمی‌گیرد

اذان بگو كه، یاس كبود دلتنگ است اذان بگو كه اذان تو ، آسمان رنگ است اذان بگو كه پس از رحلت رسول خدا مصاحب دل من، ناله ی شباهنگ است اذان بگو به صدای بلند، افشا كن اذان فقط اذان نبود، بلال برو بالای مأذنه بگو چه خبره، اذان بگو به صدای بلند، افشا كن كه پشت پرده ایمان، فریب و نیرنگ است اذان بگو كه بدانند بعد پیغمبر نصیب آینه های خدانما سنگ است نه من غبار یتیمی نشسته بر رویم ببین جمال آینه هایم مكدر از زنگ است اومد تو كوچه ی بنی هاشم، مدتی زیادی نیست بلال از مدینه رفته، تا رسید جلوی در خونه ی فاطمه، من ازت یه سئوال می كنم، كدوم در، یه نگاه به در و دیوار سوخته كرد، این همون دریه كه جبرئیل می ایستاد، چه خبره؟چی شده مدینه؟نه، بلال نه من غبار یتیمی نشسته بر رویم ببین جمال آینه هایم مكدر از زنگ است بی بی اذون می خواد بشنوه، ولی نه همون اذون، این جوری اذون به دل بی بی می شینه بگو كه اشهدان علی ولی الله بگو كه لحن مناجات من غم آهنگ است بگو آی مردم، این همون علی ِ كه پیغمبر جلوی شما دستشو آورد بالا، حالا همون دستارو با طناب می بندید، ای وای بر شما بگو كه فاطمه در حشر اگر ناز كند بهشون بگو رضایت من همه چیزه، بهشون بگو بابام گفته، ان الله یغضب لغضب فاطمه، ویرضی لرضاها بگو كه فاطمه در حشر اگر ناز كند كُمیت جمله شفاعت كنندگان لنگ است به این مردم یه پیغام دیگه ام برسون، بگو كه : بگو كه فاطمه این یكی دو روز مهمان است سفر به خیر بگویید وقت ما تنگ است زود برو بالای مأذنه، رفت بالای مأذنه، همه تو خونه هاشونن، كسی منتظر نیست، همه می دونند، بلال دیگه تو مدینه اذون نمی گه، یه مرتبه مدینه لرزید، صدای بلال خونه به خونه ی مدینه و طی كرد. الله اكبر این الله اكبر، در و دیوار مدینه رو بیداركرد، الله اكبر تا صدای الله اكبر بلند شد، انگار بی بی یه جون دوباره گرفت، اشاره كرد به بچه هاش بلند شن، زیر بغل هاشو بگیرند، الله اكبر، الله اكبر زینبم برو سجاده مو بیار، حسنم برو یه ظرف آب بیار، مادر می خواد، وضو بگیره، بچه ها نمی دونستند خوشحال باشند، ناراحت باشند، علی نگاه كرد، دید رنگ صورت زهرا داره، برافروخته می شه، صدای بلال اینجوری بی بی رو تكون داد اشهد ان لااله الا الله یه نگاه كرد علی، دیدفاطمه اش دست به پهلو بلند شد، می خوای نمازبخونی دختر پیغمبر، تو كه تا حالا نشسته نماز می خوندی، اشهد ان لااله الا الله ایستاد بی بی، قربونت برم مادر، تا صدای بلال بلند شد، اشهد ان محمدً عبارت تاریخ، می گه: فشهقت فاطمه، دیدن بی بی یه ناله زد، و سقطت بوجه ها و غشیا علیها. دیدن فاطمه با صورت اُفتاد رو سجاده، ان شاءالله هیج وقت مادرت جلوت از هوش نره، زینب هی تو سرش می زد، حسین دوید گفت:بلال دیگه بسه، وای....، این یه اذون نیمه كاره بود، دیگه بعد از اسم پیامبر همه چیز به هم خورد، اذون ادامه پیدا نكرد، من یه اذون دیگه یادمه، یه جای دیگه ام یكی دیگه اذون گفت، اونم تو مجلس شراب، اونجایی كه دستای زینب و بستند، زین العابدین داره خطبه می خونه، حرومزداه می خواد كسی صدای زین العابدین و كسی نشنوه، گفت:پاشو اذان بگو، تا اذون گفت:كلمه كلمه امام سجاد، با اذون اون مرد حرف زد، رسید به اسم پیغبر گفت: صبر كن مؤذن یه سئوال دارم، یزید علیه لعنه، نشسته رو تخت نعصش، گفت:داری می گی محمد، سئوالم اینه ، این محمدی كه می گی، جد منه یا جد یزید، همه ایستادن، گفت جوابشم همه می دونید، می دونید جد یزید كس دیگه است، اگه جد منه، پس چرا دستای من و تو غل و زنجیر بستید، اگه جد منه این حسین بابای منه، چرا داری با چوب خیزران می زنی، ای حسین

⬅️سلمان میگه بعد از شهادت حضرت زهرا رفتیم علی را به مسجد بیاریم.. اومدیم در خانه مولا علی.. درق البال کردیم اجازه گرفتیم.. وارد خانه علی شدیم همین که وارد خونه شدیم... همینکه وارد خونه شدیم ، دیدیم علی گوشه خانه نشسته داره گریه میکنه... پرسیدم آقاجان چرا گریه می کنید؟.. فرمود سلمان این خونه دیگه فاطمه نداره .... خونه ای که فاطمه نداره برای ورود اجازه گرفتن نمیخواد... اونایی که باید اجازه می‌گرفتند نگرفتن... آقا امیرالمومنین حاضر شد که با هم به مسجد ببریم اما همین که به در خانه رسید از حال رفت بیهوش روی زمین افتاد ... آقا را به هوش آوردن امیرالمومنین با دستای مبارکشون به در اشاره کردند فرمود :اینجا زهرای منو زدن اینجا پهلوشو شکستن... (( مخزن المصائب صفحه ۳۲)) ⏪⏪ بگم .. آقاجان یا امیرالمومنین ... شما بعد از شهادت فاطمه تا نگاهتون به در خانه افتاد یاد فاطمه افتادید .. اما دلابسوزه برا اون خواهری که بعد از شهادت برادر چهل منزل با سر بریده همسفر بود سفر کردم به دنبال سر تو سپر بودم یرای دختر تو چهل منزل کتک خوردم برادر به جُرم اینکه بودم خواهر تو