زیارت چیست .. 🥀سینه_زنی و توسل به ساحت مقدس حضرت سیدالشهدا علیه السلام به امید بازگشایی مسیر پیاده روی اربعین به نفس حاج مهدی رسولی زیارت چیست .. زیارت چیست .. زیارت چیست .. زیارت جز همین دلشوره هایِ قبل مشایه زیارت جز تمنایِ دعایِ مرد همسایه زیارت جز همین دلواپسی هایِ بلاتکلیفِ در هیئت، در خانه، چیزی نیست زیارت چیست جز این دل سپردن ها زیارت چیست جز خوابِ پیاده راه رفتن ها زیارت چیست جز این عشق، جز این شورِ در دلها زیارت پینۀ دستانِ آن مردِ کشاورز است که از سرمایۀ ناچیزِ سالِ خود برایِ اربعینش خوشه می چیند که سالی چند لحظه در شلوغی هایِ ظهرِ اربعین یک گوشۀ صحنِ تو بنشیند زیارت جز همین دل سادگی ها نیست زیارت چیست .. زیارت چیست .. زیارت چیست .. قدم هایِ تمام زائرانت را یقیناً می شمارد حضرتِ زهرا برایِ لحظه هایِ تلخ جان دادن برایِ در سراشیبی قبری تیره افتادن برایِ ساعتِ آخر .. برایِ بی کسی هایِ صف محشر فدایِ حضرتِ مادر .. چه طعمی میدهد وقتی که خسته وقتِ مغرب ها کنارِ آتش و چایی موکب ها غذایِ حضرتیِ گرم میگریم فدایِ دستپختِ حضرتِ زهرا ... زیارت چیست جز دستانِ خالیِ جوانمردِ عراقی که کریمانه برایِ خدمت زوّار ظرف آب میارد ، و مثلِ ابر می بارد «اشرب ماء یا زوّار ابوسجاد ..» برایِ من ، برایِ بچه هایِ من چه فخری بیش از این که در صف زوّار تو باشم که میخواهم به قدر یک قدم هم یارِ تو باشم چه فخری بیش از این دارم که در سیلِ خروشان غلامانِ علمدارم جه کم دارم .. چه کم دارم .. غبارِ این مسیر از تربتت آقا چه کم دارد یقینِ دارم شفا در گرد راهِ زائرانِ توست، بلاتردید ضریح و گنبد و گلدسته جایِ خود ستون هایِ مسیر اربعین را میشود بوسید، بلاتردید و حالا من ، غریبانه .. چه بی تابانه تنها گوشۀ خانه تصور میکنم آن بی نهایت سیلِ زائر را که دورِ شمعِ آن گلدسته هایت مثلِ پروانه طوافِ عشق دارند و عنایت میکنی بر گریۀ آنها کریمانه و من تنها .. و من اینجا .. و من حسرت نشینِ گوشۀ خانه .. غریبانه .. غریبانه .. غریبانه .. میانِ گریه هایِ گاه و بیگاهم میانِ اشک و آهم ، فقط یک چیز میخواهم که قبل از مردنِ من رزقِ من باشد که در صحنِ حریمت بگذرانم باز چندی را تو میدانی صلاحم را .. تو میبینی نگاهم را .. دلم تنگ است .. دلم تنگ است .. دلم تنگ است .. دلم تنگ است باز آقا میخوانم بسوزان هر طریقی میپسند را .. در راهِ رسیدن به تو گیرم که بمیرم اصلاً به تو افتاد مسیرم که بمیرم سلام آقا .. سلام آقا .. من اومدم این همه راه ، سلام آقا .. سلام آقا .. منم همون غلام سیاه ، سلام آقا .. سلام آقا ..

حاج مهدی رسولی

راهِ نجف کربلا جادۀ نورِ .. 🍁سینه_زنی و توسل به ساحت مقدس حضرت سیدالشهدا علیه السلام به امید بازگشایی مسیر پیاده روی اربعین به نفس سید رضا نریمانی بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم راهِ نجف کربلا ، جادۀ نورِ تو این ظلمت میره سمت طلوع خورشیدِ عظمای ولایت سوغاتی مسیرِ ، ایثار و کرامت بذل و بخششه هرجا ، باشوقِ اجابت اینجا حیات طیبه معنا میگیره شوق فرج تو دلِ همه جا میگیره «ابد والله ، ما نَنْسَی حسینا» راهِ نجف کربلا ، هم آغاز و هم پایان ماست جانم من‌ الولادت الی شهادت ، نذرِ مولاست لشکر جوونای ، پر شور و امیدیم این پرچم رو بزودی ، دست آقا میدیم زندگی یعنی نفس کشیدن ، تو این راه تا آخر راه با کاروان ثارالله «ابد والله ، ما نَنْسَی حسینا» راهِ نجف کربلا ، جادۀ وصلِ ارض و سماست اینجاست ، که امتدادِ راهیانِ نورِ شهداست لاله لاله گلِ یاس ، پرپر شده اینجا با خون شهدامون معبر شده اینجا اگه میشیم عازم دیارِ کربلا ما همه هستیم مدیون خون شهدا «ابد والله ، ما نَنْسَی حسینا» از دور گنبدی پیداست ، مرقد سقاست شکراًلله از این جادۀ خاکی ، میرسیم آخر تا صحنِ ماه یکساله بی‌قرارم ، شوقِ تو رو دارم هرچی که دارم آقا پایِ تو میذارم زائرِ تو با امیدی اومد ، ثارالله بنده نوازیت‌شده زبون زد ، ثارالله «ابد والله ، ما نَنْسَی حسینا»

کربلایی سید رضا نریمانی

خواهرت زینب آمده از شام .. 🥀روضه و توسل ویژۀ ایام اربعین و بازگشت خاندان آل الله به شهر مقدس کربلا به نفس حاج محمود کریمی بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم پسر فاطمه سلام سلام خواهرت زینب آمده از شام من که بی تو سفر نمیکردم بی تو یک لحظه سر نمیکردم مانده زخم فِراغ بر جگرم سر پاک تو گشت همسفرم بود بهر تَسلیِ دل من سرِ تو سایه بانِ محمل من لشگر اشکِ من سپاه تو بود نفسم شعله هایِ آه تو بود صوت قرآن تو دلم را بُرد چشم هایِ تو محملم را بُرد چتر من سایۀ سر تو مونسم بود اشکِ دختر تو ای سرت بر سنان تماشایی ای لبت خشک و دیده دریایی تا کنی اشک چشم ما را پاک دست بیرون بیار از دل خاک غم ایام را بپرس از من قصۀ شام را بپرس از من .. کوه اندوه ریخت بر سر ما شام شد کربلایِ دیگر ما صوت قرآن کجا؟.. شراب کجا؟!.. دستِ زینب کجا؟.. طناب کجا!؟.. یا اَخا شامیان بدند ، بدند دختران تو را زدند ، زدند من که خود بوده ام شریک غمت من که بودم مدافعت حرمت حامی نازدانه ها بودم سپر تازیانه ها بودم هر چه تو زخم دیدی از دشمن جای کعبه نی است بر تن من به تو و باغ لاله ات سوگند به سفیر سه ساله ات سوگند به لبت کز عطش ترک خورده به تن کودک کتک خورده به همه زخم هایِ سلسله ام به قنوت نماز نافِله ام به سِرشک دو دیده ات سوگند به گلوی بریده ات سوگند نه فقط زینب است خواهر تو تو امامی و من پیمبر تو *داداش اگه نامحرم نبود .. بدنمُ نشان میدادم .. میدیدی تازیانه ها با خواهرت چه کردن .. بدنم از بدنِ مادرمون کبودتر شده .. اما داداش اینا درد نداشت بالاترین دردمُ بزار برات بگم : ..* تو رو میون قتل گاه ، غریب گیر آوردنت رقیتُ تو کوچه ها ، یتیم گیر آوردنش از جای تازیونه ها ، نشونه بود روی تنش بچه ها هم میزدنش ، یتیم گیر آوردنش حسین .... چه خبره الان کربلا ... امسال مارو نبردی آقا .... اصلا امروز روضه خوان نداریم .. فقط همینُ بگم : همه از بالا شترها خودشونُ به زمین انداختن ... ای حسین ... رأس تو که رو به رویِ خواهر بوده خورشیدِ امید چند دختر بوده با دیدنِ حنجر تو میشد فهمید خنجر که سرت بُریده لب پربود

حاج محمود کریمی

مرزِ دلم وا بوده که .. 🌴سینه_زنی زمینه تقدیم به دلهایِ جامانده از کنگره عظیم پیاده روی اربعین به نفس آقا سید مهدی حسینی بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم بس که بدی کردم دیگه حسین اَزم خسته شده مرزِ دلم وا بوده که مرز حرم بسته شده ... از سرِ تقصیراتم بگذر ، آقا ... از غم دوری میمیرم آخر ، آقا ... کاش جوابِ بدی رو با خوبی بدی سیدی ، سیدی ، سیدی ، سیدی .. «ای جان ای جان ، یا قدیم الاحسان ..» ای روزگار ای روزگار با دلِ ما بد تا مکن نوکرایِ بیچاره رو از سرِ آقا وا مکن .. بشنو صدامونُ ای دنیا ، حرم ... خواهشِ چشمایِ خیسِ ما ، حرم ... ما کجا این همه دوری از تو کجا کربلا ، کربلا ، کربلا ، کربلا .. «ای جان ای جان ، یا قدیم الاحسان ..»

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم سیدمهدی#سیدمهدی حسینی

امسال نبردی ما رو حرم .. 🍃سینه_زنی زمینه تقدیم به دلهایِ جامانده از کنگره عظیم پیاده روی اربعین به نفس کربلایی حسین سیب سرخی بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم باشه آقا امسال نبردی ما رو حرم چی میشد نگاهی کنی به چشم ترم مونسِ شبام گریه ها و هق هقمِ عکسِ زائرایِ تو آینه ی دِقمِ مثه رقیه منم ، جاموندم آقا کشته منو این دل ، وامونده آقا نیام کربلا عشقِ ، نبردیم آقا عشقِ کربلا که روزیم نیست ، مشهد الرضا عشقِ « حسین ... جانم .... » پاشو زینب از شام پر بلا اومده باز دوباره تو خاکِ کربلا اومده میبینی چی اومد به روزِ خواهرِ تو اینجا جدا کردن از بدن سرتو یادم‌نمیره حسین ، افتادی بی حال موندی زیرِ مرکبا ، رو خاکِ گودال تا از خیمگاه رفتی ، بینِ قتلگاه رفتی تا رفتم اسارت من ، رویِ نیزه ها رفتی « حسین ... جانم .... » دیگه جونی واسم نمونده تو بدنم یادگارِ قوم یهوده رو تنم توی کوفه شاگردام انقدر زدنم باورت میشه اون که سیلی خورده منم خیلی کشیدم حسین از تو خجالت اینجا چقد خالیِ جایِ رقیه ت تویِ کوچه ها مُردم‌ ، با هر ناسزا مُردم توی بزمی که بودم ، بین نامحرما مُردم « حسین ... جانم ....

حاج#حسین.سیب.سرخی