eitaa logo
💖 مادر زیرک 💖
4.5هزار دنبال‌کننده
12.2هزار عکس
2.3هزار ویدیو
239 فایل
ورود به عرصه تربیت بدون آموزش مانند رفتن به میدان جنگ بدون سلاح است. مدیرکانال؛ دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت مدیر دبستان دخترانه بهشت پروانه ها ✍️مؤلف کتاب های ئافرت،بازی های آموزشی و...
مشاهده در ایتا
دانلود
مقابل مراعات ادب و احترام کنید 1⃣◀️قول اول 🔸اگر فرزند به تعداد ریگهای بیابان و قطرات باران در جهان، در ادای حق بکوشد معادل روزی که مادر فرزند را در شکمش حمل میکرد نمیشود. 🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁 2⃣◀️ قلم دوم 🔸بانوان محترم! شما مسئولید که در دامن های خودتان اولاد متّقی بار بیاورید، تربیت کنید، به جامعه تحویل بدهید. دامن بهترین مکتبی است برای اولاد. 🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁 3⃣◀️قلم سوم 🔸بزرگترین دانشمندان ممکن است یک ابزار پیچیده الکترونیکی به وجود آورند، موشک قاره پیما بسازند، فضا را تسخیر کنند، اما هیچ یک از این ها اهمیت آن را ندارد که کسی یک انسان به وجود آورد و او است 🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁 4⃣◀️قلم چهارم در وصف : همانا یقین دارم هر برکتی که از پروردگارم به من افاضه شده است، از اینجا ناشی شده که خدای تعالی مرا در چنان دامن عفیفی پرورش داده و از چنان پستان شریفی روزی ام فرمود. 🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁 5⃣◀️قلم پنجم 🔸اولین عملی که باعث خوب شدن کار و بار انسان می شود ، راضی نگه داشتن پدر و است و دومین عمل، نماز اول وقت. 🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁 6⃣◀️ ️قلم ششم 🔸اگرشخص مرتكب زنائى يا غيبتى شد،يك گناه بيشتر در نامه اعمال او نمى نويسند، اما اگر عاق پدر و يا شد تا حلاليت حاصل نشده است هر روز گناهكار است 🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁 7⃣◀️ ️قلم هفتم 🔸در بوسیدن دست پدر و برکتی است مخصوص خود آن و در جای دیگری پیدا نمی شود. 🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁 8⃣◀️️ قلم هشتم 🔸در مقابل پدر و مراعات ادب و احترام كنید ، زیرا ایشان واسطه هستی و هر سعادتی كه نصیب شما شود ، شده اند 🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁 9⃣◀️ ️قلم نهم 🔸وظیفه ی پدر و چه قدر سنگین است که اگر این جا خراب شود به خدا قسم در آینده مشکل پیش می آید...تمام غذاهای شان، خواب شان، حالت شان، نگاه شان، شنیدنشان، بی طهارتی شان،همه و همه دارد آن خمیر مایه ی ذاتی بچه را می سازد. @madarezirak
الهی! ما همه بیچاره ایم و تنها تو چاره ای ، و ما همه هیچ کاره ایم و تنها تو کاره ای .... @rahrovan_fatemeh
✨ ✍ آدمى به دو سالگى به حرف درمیآيد اما تا خاموشى اختيار كند سال‏ها طول میكشد. به حرف درآمدن زود است اما سكوت خيلى مشكل است و خيلى رياضت میخواهد ، و چقدر زحمت میخواهد و چقدر كشيك نفس كشيدن میخواهد تا سكوت اختيار شود و تا حرف‏ها جمع و جور و غربال گردد تا هرزه‏ گو و هرزه خوار نباشد و روى حساب حرف بزند سپس كم‏ كم میبينيد كه قلمش سنگين میشود وعبارت‏هاى او وزين میگردد. و لذا آدم ساكت و آرام كه حرف نمیزند يك وقتى میبينيد كه به حرف درآمده هر جمله اش كتابى میشود و اگر دست به قلم شود و چيزى بنويسد بايد نوابغ دهر جمع شوند تا آن را شرح كنند. چنين انسانى با سكوت در گفتارش بركت پيدا میكند و قول ثقيل می‏شود: «إنا سنلقى عليك قولا ثقيلا» دیگر حرف و قول او سبک نیست و لذا افراد ساکت دیرگو و گزیده گو میشوند مثل معروفى هم هست كه: «المكثار مهزال» پرگو بالأخره هرزه ‏گو و هزل‏گو میشود. @madarezirak
عاشقانه های الهی نامه : الهی! از من آهی و از تو نگاهی الهی، به حق خودت حضورم ده و از جمال آفتاب آفرینت نورم ده! الهی، راز دل را نهفتن دشوار است و گفتن دشوارتر. الهی، «یا مَن یَعفو عن الكثیر و یُعطی الكثیرَ بالقَلیل»، از زحمت كثرتم وارهان و رحمت وحدتم ده! الهی، سالیانی می‌پنداشتم كه ما حافظ دین توایم، «استغفرك اللهمّ». در این لیله الرغائب 1390 فهمیدم كه دین تو حافظ ماست، «أحمدك اللهمّ»! الهی، چگونه خاموش باشم كه دل در جوش و خروش است، و چگونه سخن گویم كه خرد مدهوش و بیهوش است. الهی، ما همه بیچاره‌ایم و تنها تو چاره‌ای، و ما همه هیچ كاره‌ایم و تنها تو كاره‌ای. الهی، از پای تا فرقم، در نور تو غرقم. «یا نورَ السموات و الأرض، أنعمتَ فَزِدْ»! الهی، وای بر من اگر دانشم رهزنم شود و كتابم حجابم! الهی، چون تو حاضری چه جویم، و چون تو ناظری چه گویم. الهی، چگونه گویم نشناختمت كه شناختمت، و چگونه گویم شناختمت كه نشناختمت. الهی، چون عوامل طاحونه، چشم بسته و تن خسته‌ام؛ راه بسیار می‌روم و مسافتی نمی‌پیمایم. و ای من اگر دستم نگیری و رهایی‌ام ندهی! الهی، خودت آگاهی كه دریای دلم را جزر و مدّ است؛ «یا باسط» بسطم ده، و «یا قابض» قبضم كن! الهی، دست با ادب دراز است و پای بی‌ادب؛ «یا باسطَ الیَدَیْنِ بالرَحمه، خُذ بِیَدی»! الهی، بسیار كسانی دعوی بندگی كرده‌اند و دم از ترك دنیا زده‌اند، تا دنیا بدیشان روی آورد، جز وی همه را پشت پا زده‌اند. این بنده در معرض امتحان درنیامده شرمسار است، به حقِّ خودت «ثَبِّت قلبی علی دینك!» الهی، ناتوانم و در راهم و گردنه‌های سخت در پیش است و رهزن‌های بسیار در كمین و بار گران بر دوش. «یا هادی، اهدنا الصراطَ المستقیم،صراطَ الّذین أنعمتَ علیهم غیرِ المغضوبِ علیهم ولاالضّالّین!»[1] الهی، از روی آفتاب و ماه و ستارگان شرمنده‌ام، از انس و جان شرمنده‌ام، حتی از روی شیطان شرمنده‌ام، كه همه در كار خود استوارند و این سست عهد، ناپایدار. الهی، رجب بگذشت و ما از خود نگذشتیم، تو از ما بگذر! الهی، عاقبت چه خواهد شد و با ابد چه باید كرد؟ الهی، عارفان گویند «عَرِّفنی نفسَك»، این جاهل گوید «عَرِّفنی نفسی!» الهی، اهل ادب گویند به صدرم تصرفی بفرما، این بی‌ادب گوید بر بطنم دست تصرفی نه! الهی، در راهم، اگر درباره‌ام گویی «لمْ نَجِدْ له عَزْماً»[2] چه كنم؟ الهی، آزمودم تا شكم دایر است، دل بایر است. «یا مَن یُحیی الأرض المیته» دلِ دایرم ده! الهی، همه گویند خدا كو، حسن گوید جز خدا كو. الهی، همه از تو دوا خواهند ‌و حسن از تو درد. الهی، آن خواهم كه هیچ نخواهم. الهی، اگر تقسیم شود به من بیش از این كه دادی نمی‌رسد، «فلك الحمد!» الهی، ما را یارایِ دیدن خورشید نیست، دم از دیدار خورشید آفرین چون زنیم؟! الهی، همه گوینده بده، حسن گوید بگیر. الهی، همه سرِ آسوده خواهند، و حسن دل آسوده. الهی، همه آرامش خواهند، و حسن بی‌تابی؛ همه سامان خواهند، و حسن بی‌سامانی. الهی، چون در تو می‌نگرم از آنچه خوانده‌ام شرم دارم. الهی، از من برهان توحید خواهند، و من دلیل تكثیر. الهی، از من پرسند توحید یعنی چه، حسن گوید تكثیر یعنی چه. الهی، از نماز و روزه‌ام توبه كردم؛ به حق اهل نماز و روزه‌ات توبه این نااهل را بپذیر! الهی، به فضلت سینه بی‌كینه‌ام دادی، به جودت شرح صدرم عطا بفرما! الهی، عقل گوید «الحَذر الحَذَر!» عشق گوید «العَجَل العَجَل!»؛ آن گوید دور باش، و این گوید زود باش! الهی، ضعیف ظَلوم و جهول كجا، و واحد قهّار كجا. الهی، آن‌كه از خوردن و خوابیدن شرم دارد، از دیگر امور چه گوید. الهی، اگر چه درویشم، ولی داراتر از من كیست، كه تو داراییِ منی. الهی، در ذات خودم متحیّرم تا چه رسد در ذات تو. الهی، نعمت سكوتم را به بركت «واللهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشاء»[3]، اَضعافِ مضاعفه گردان! الهی، به لطفت دنیا را از من گرفته‌ای، به كرمت آخرت را هم از من بگیر! ⚘ هدیه به روح ملکوتی آیت الله سوره حمدی نثار کنیم⚘ ‌@madarezirak