طبیب را تو بیاری، حبیب را تو بخوانی دلم غریب؛ خوشا این غریب را تو بخوانی دعای این دل شرمنده مستجاب نگردد مگر که آیۀ أمّن یُجیب را تو بخوانی عجیب قصه ی اصحاب کهف نیست، می آیی که قصه های شگفت وعجیب را تو بخوانی خوشا مُکبّر قد قامت الصلات تو باشم نماز این غزل ناشکیب را تو بخوانی حسین نصرُ من الله را نوشت به خونش به شرط اینکه وَ فتحٌ قریب را تو بخوانی شاعر: مهدی جهاندار

#مناجات امام زمان #سلام امام زمان سلام عزیز خدا سلام امید جهان سلام غریب ترین سلام امام زمان خدا کنه من مال تو باشم با یه نگکاهت حاجت روا شم بیچاره اون دل که مال تو نیست حاجت من جز وصال تو نیست سلام عزیز خدا سلام امید جهان سلام غریب ترین سلام امام زمان آقام همیشه خودش برام دعا میکنه امام حاضر من تو بگو منو نگاه میکنه میترسم از این عمرای کوتاه دلتنگتم یا بقیه الله میون گریه از خدا میخوام خدایا من رو ببخش به آقام

#اربعین #زمینه اربعین کربلا کربلا ما داریم میاییم اومدیم پای پیاده آقا، از همون لحظه که خوندی مارو تا با گریه آب و جارو کنیم. جاده ی نجف به کربلا رو زنده مونده هنوز، شور هل من معین وعده ی عاشقاست، کربلا، اربعین سر ما فدای جوون رعنای تو می خونیم همقدم با حججی های تو کربلا کربلا ما داریم میاییم کوله بار همه از غم پره، چه غمی؟ غمی که احیاگره اون غمی که راوی حماسه ست، خطبه های زینب مضظره جونمونو میدیم، واسه این قافله بپذیر یاحسین، خیلی ناقابله اومدیم به یاری ت نگو که دیر اومدیم از تو شرمنده ایم که سربه زیر اومدیم کربلا کربلا ما داریم میاییم قطره قطره تا به هم می رسیم، چه شکوهی داره دریای ما میل دنیا نداریم تا دنیاست، که حسینه همه دنیای ما رو سیاهیم ولی، حر میشیم باحسین تشنه ی بیعتیم، یا حسین یاحسین میگیم از کربلا با شهدا که گفتن حالا معنا شده حرف اونا که گفتن کربلا کربلا ما داریم میاییم هرکسی از طرف شهیدی، به نیابت اومده زیارت الهی نمونه هیچ زائری، به دلش آرزوی شهادت نه فقط دل که ما، سرمی دیم پای تو همقدم هم نفس، با شهیدای تو نصیری و قمی، ابوحامد، شوشتری صدرزاده، برونسی، جهان آرا، کشوری کاظمی و هادی، خرازی و وزوایی علیپور و سیاح، شاطری و بابایی فاتح و فهمیده، ابوترابی، چمران صیاد و شیرودی، اسکندری و دوران شهریاری رضایی احمدیّ روشن همه ی شهیدا همسفر ما شدن کربلا کربلا ما داریم میاییم به خدا بهشت ما حسینه، کِی بهشت، بهتره از کربلا راهی قدسیم و باور داریم، راه ما می گذره از کربلا دل ما با سلام، می زنه پل به تو فاتحیم یاحسین، با توسل به تو بعد عمری که از راهی شدن دم زدیم کربلا کربلا اومدیم اومدیم

يا حسينُ يا حسينُ إنِّي، لكَ مشتاقٌ ، فَوَفِّ ظَنِّي یا حسین، یا حسین، من مشتاق شما هستم. پس گمانم را محقق کن أنْ أَجِيءَ الأربعينَ هذا، حيث اَحْظَی بِرضاکَ عَنِّي تا در این اربعین بیایم و به رضایت شما نائل گردم إنَّهُ الاربعینْ، مُلتقَی العاشِقِینْ اربعین اجتماع عاشقان است یا حبیبی حسین ، نورَ عینی حسین ای عزیز من حسین، نور چشم من حسین كربلا سَتبقَى على مدارِ العُصُور کربلا در همه روزگار باقی خواهد ماند أربعينُ الفِدا علامةٌ للظهورْ فداکاری ها در اربعین، علامت ظهور است کربلاء كربلاء، إليكِ قادمون کربلا کربلا ما داریم میاییم

شب های جمعه تاریکی دل همه را غرق نور کن این آبروی ریخته را جمع و جور کن شرمندگی من بود آهی که می کشم سنگین شده است بار گناهی که می کشم امشب خدا کند ملکی بین همهمه پرونده مرا برساند به فاطمه تا آن گدانواز گداپروری کند تنها نه من برای همه مادری کند شاید به التماس دلم اعتنا کند امشب حرم که رفت مرا هم دعا کند شب های جمعه فاطمه از حال می رود با پهلوی شکسته به گودال می رود شب تا به صبح فاطمه فریاد می زند با دیدن گلوی حسین داد می زند : ” ای کشته ی فتاده به هامون ، حسین من ! وی صید دست و پا زده در خون ، حسین من ! “ علی اکبر لطیفیان

شبهای جمعه فاطمه با اضطراب و واهمه آید به دشت کربلا گوید حسین من چه شد؟ گردد به دور خیمه گاه آید میان قتلگاه گوید حسین من چه شد نور دو عین من چه شد؟ شبهای جمعه مصطفی با مجتبی و مرتضی آیند به دشت کربلا گویند به صد شور و نوا مظلوم حسین من چه شد؟ نور دوعین من چه شد

طبیب را تو بیاری، حبیب را تو بخوانی دلم غریب؛ خوشا این غریب را تو بخوانی دعای این دل شرمنده مستجاب نگردد مگر که آیۀ أمّن یُجیب را تو بخوانی عجیب قصه ی اصحاب کهف نیست، می آیی که قصه های شگفت وعجیب را تو بخوانی خوشا مُکبّر قد قامت الصلات تو باشم نماز این غزل ناشکیب را تو بخوانی حسین نصرُ من الله را نوشت به خونش به شرط اینکه وَ فتحٌ قریب را تو بخوانی شاعر: مهدی جهاندار

روضه نمی‌خواهد تنی که سر ندارد شب‌های جمعه نیمه شب‌ها تا سپیده بر روی اسرارش خدا پرده کشیده از راه می‌آید زنی قامت خمیده لب می‌گذارد روی حلقوم بریده فریادهای یا بنی پا بگیرد حیدر بیاید بازوی زهرا بگیرد روضه نمی‌خواهد تنی که سر ندارد قربان آن آقا که انگشتر ندارد یک تکه‌ای سالم همه پیکر ندارد جایی برای بوسۀ مادر ندارد گیسوی خود را ریخته روی گلویش مادر بود اینگونه شکل گفتگویش گوید بنی، یا بنی، یا بنی برخیز آمد مادرت زهرا، بنی دیدم خودم در عصر عاشورا، بنی افتاده بودی زیر دست و پا، بنی من بی وضو موی تو را شانه نکردم حالا به دنبال سرت باید بگردم

روضه نمیخواهد تنی که سر ندارد قربان آن آقا که انگشتر ندارد یک تکه ای سالم همه پیکر ندارد جایی برای بوسه ی مادر ندارد گوید بنیه یا بنیه یا بنیه برخیز آمد مادرت زهرا بنیه دیدم خودم در عصر عاشورا بنیه افتاده بودی زیر دست و پا بنیه من بی وضو موی تورا شانه نکردم حالا بدنبال سرت باید بگردم از تشنگی لب های عطشانت به هم خورد ترکیب ابروها و چشمانت به هم خورد از شدت ضربه دو دندانت به هم خورد آیه به آیه نذر قرآنت به هم خورد راه تورا در گودی گودال بستند بر پیکرتو نیزه ها رو میشکستند

🔖سیدنا المظلوم سیدناالعطشان سیدناالغریب غریب غریب غریب 🔖 🔰#مداح: ذبیح الله ابراهیمی 🔰#تنظیم و ریمیکس ذبیح الله ابراهیمی #مدیر کانال مهدویت الوتر الموتور #امام_زمان ┄┅┅٭❅💠❅٭┅┅┄ ##اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج سارِعُوا إِلى المهدی صاحب هذا الأمر الشريدُ الطريدُ الفريدُ الوحيد: بشتابید بسوی صاحب این امر، همان رانده شده دور شده یگانه و تنهاست. 💠 مهدویت وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ ↙️به مابپیوندید↙️ ╭━━❀🕊❀🌼❀🍃❀━━╮ @vetralmotor ╰━━❀🍃❀🌼❀🕊❀━━╯

آه، یاران روزگارم شام شد نوبت شرح ورود شام شد شام شهر محنت و رنج و بلا شام، یعنی سخت تر از کربلا شام یعنی مرکز آزارها آل عصمت را سربازارها شام یعنی از جهنم شوم تر اهل بیت از کربلا مظلوم تر شام یعنی ظلم و جور بی حساب اهل بیت عصمت و بزم شراب در ورود شام، از شمر لعین کرد خواهش ام کلثوم حزین کای ستمگر بر تو دارم حاجتی حاجتی بر کافر دو ن همتی ما اسیران، عترت پیغمبریم پرده پوشان حریم داوریم خواهی ار ما را بری در شهر شام از مسیری بر که نبود ازدحام بلکه کمتر گِرد عترت صف زنند خنده و زخم زبان و کف زنند آن جنایت پیشه آن خصم رسول بر خلاف گفتۀ دخت بتول داد خبث طینت خود را نشان برد از دروازۀ ساعاتشان پشت آن دروازه خلقی بی شمار رخت نو پوشیده، دست و پا نگار بهر استقبال، با ساز و دهل سنگشان در دست، جای دسته گل ریختند از هر طرف زن های شام آتش و خاکستر از بالای بام زینب مظلومه بود و گرد وی هیجده خورشید، بر بالای نی هیجده آئینۀ حق الیقین هیجده صورت زصورت آفرین هیجده ماه به خون آراسته با سر ببریده بر پا خواسته رأس ثارالله زخون بسته نقاب سایبان زینب اندر آفتاب آن سوی محمل سر عباس بود روبرو با رأس خیرالناس بود یک طرف نی سر طفل رباب بر سر نی داشت ذکر آب آب ماه لیلا جلوه گر بر نوک نی گه به عمّه گه به خواهر چشم وی بس که بر آل علی بیداد رفت داستان کربلا از یاد رفت خصم بد آئین به جای احترام کرد اعلان بر یهودی های شام کاین اسیران عترت پیغمبرند وین زنان از خاندان حیدرند این سر فرزند پاک حیدر است روز، روز انتقام خیبر است طبق فرمان امیر شهر شام جمله آزادید بهر انتقام این سخن تا بر یهود اعلام شد شام ویران شام تر از شام شد آن قدر آل پیمبر را زدند دختران ناز پرور را زدند خنده های فتح بر لب می زدند زخم ها بر قلب زینب می زدند آن یکی بر نیزه دار انعام داد این به زین العابدین دشنام داد پیر زالی دید در شام خراب بر فراز نیزه قرص آفتاب آفتابی نه سری در ابر خون لب کبود اما رخ او لاله گون بر لبش ذکر خدا جاری مدام سنگ ها از بام گویندش سلام از یکی پرسید این سر زآن کیست گفت این رأس حسین بن علیست این بود مهر سپهر عالمین نجل احمد یوسف زهرا حسین وای من ای وای من ای وای من کاش می مردم نمی گفتم سخن آن جنایت پیشه با خشم تمام زد بر آن سر سنگی از بالای بام آن سر آن آئینۀ حق الیقین اوفتاد از نیزه بر روی زمین ریخت زین غم بر سر خورشید خاک گشت قلب آسمان ها چاک چاک  

زمینه «اللهم عجل لولیک الفرج» لشکر کربلاییا، منتظر لامرکم نگاه زائر حسین، مرتقب لدولتکم ما سینه‌‌زن‌ها همه یک سپاهیم هزارچارصدساله تو راهیم شبیه طوفان و شبیه سیل‌ایم موج مسلح، به اشک و آهیم ما به نیابت از، خیل شهدا ستون ستون می‌ریم، تا عرش خدا ایشالله اربعین، وعده‌گاه ما میونِ جاده‌ی، نجف تا کربلا یا من علی التراب خده، خالصه لکم موده و نصرتی لکم معدّه «اللهم عجل لولیک الفرج» مسجد سهله تا سحر، بی‌قرار حضورته منبر کوفه تشنه‌ی، خطبه‌‌های ظهورته کاشکی نمایان بشه قامت تو کنار عاشقای تک‌سوارت پرچم نصرتی لکم معده رو دوش سربازای سربه‌دارت یا دافع البلا، عجل فرجه یا سامع الدعا، عجل فرجه لشکر منتقم، آماده شده یاکاشف الغطاء، عجل فرجه یا من علی التراب خده، خالصه لکم موده و نصرتی لکم معدّه «اللهم عجل لولیک الفرج» پشت سر رسیدنت، دعای پابرهنه‌هاست نشونه‌ی قیام تو، پرچم مشکی عزاست حسین هنوز دعا می‌خونه واسه‌ت قسم میدم تو رو به اون مناجات بیا بیا به آه تشنه‌لب‌ها قسم به پرچمای یا لثارات ای التجای، ندبه‌های ما دعاکن آقا، تو برای ما که ما دلیلِ، گریه‌ی توییم تویی دلیلِ گریه‌های ما یا من علی التراب خده، خالصه لکم موده و نصرتی لکم معدّه «اللهم عجل لولیک الفرج»