💢مدارا ، مدارا ، مدارا ✅بكربن صالح، نقل میکند: به امام جواد علیه‌السلام نامه نوشتم: «پدرم ناصبى (دشمن امام علی) و خبيث است و از او بسيار سختى ديده ‌ام. براى من دعا كن و بفرما چه كنم، آيا رسوايش كنم يا با او مدارا نمايم؟» امام جواد علیه السلام در جواب نوشتند: «پيوسته ان شاء الله براى تو دعا می ‌كنم، مدارا کردن ، بهتر از افشاگرى است. پس ار هر سختى ، آسانى است. صبر كن. «ان العاقبة للمتقين» خدا تو را در ولايت كسى كه در ولايتش هستى ثابت قدم فرمايد. من و شما در امانت خداوند هستيم؛ خدايى كه امانتهاى خويش را ضايع نمی‌كند.» 🔹بكربن صالح می‌گويد: با پدرم مدارا کردم و پس از مدتی، پدرم اصلاح شد. 📚بحارالانوار ، جلد ۵۰ ، صفحه ۵۵ ⚫️⚫️⚫️⚫️

اعتبار زنی با لباس های كهنه و نگاهي مغموم وارد خواربار فروشی شد و با فروتنی از صاحب مغازه خواست كمی مواد خوراکی به او بدهد. آهسته و با خجالت گفت: شوهرش بيمار است و نمي تواند كار كند و بچه هایشان بي غذا مانده اند. مغازه دار با بي اعتنايی، محلش نگذاشت و با حالت بدي خواست كه زن از مغازه اش بيرون برود! زن نيازمند، درحالي كه اصرار مي كرد، گفت:«آقا شما را به خدا،به محض اين كه بتوانم، پولتان را مي آورم.» فروشنده گفت نسيه نمي دهد. مشتري ديگری كه كنار پيشخوان ايستاده بود و گفت وگوی  آنها را مي شنيد به مغازه دار گفت: «ببين خانم چه مي خواهد،خريد اين خانم بامن!» خواربار فروش با تمسخر گفت: «لازم نکرده ادای انسانیت در بیآوری برای دو قلم جنس. می تواند رایگان ببرد »  بعد رو به زن کرد و با صدايي كنايه آمیز گفت: « ليست خريدت كو؟ ليست را بگذار روي ترازو، به اندازه ی وزنش، هرچه خواستی ببر!» زن که صورتش از خجالت سرخ شد لحظه ای مكث كرد،بعد از كيفش تكه كاغذی درآورد، پشتش چیزی نوشت و روي كفه ی ترازو گذاشت. همه با تعجب ديدند كفه ی ترازو پايين رفت! خواروبار فروش باورش نشد. مشتری از سر رضايت خنديد. مغازه دار با ناباوري شروع به گذاشتن جنس درترازو كرد. كفه ی ترازو برابر نشد. مجبور شد آن قدر جنس بگذارد تا كفه ها برابر شدند! خواروبار فروش با تعجب و دل خوری تكه كاغذ را برگرداند تاببيند وافعیت ماجرا چیست! پشت لیست خرید نوشته شده بود‌. «خدای کریم ، تو از نياز من با خبری،خودت آن را برآورده ساز !» ⚫️⚫️⚫️⚫️

اعتبار زنی با لباس های كهنه و نگاهي مغموم وارد خواربار فروشی شد و با فروتنی از صاحب مغازه خواست كمی مواد خوراکی به او بدهد. آهسته و با خجالت گفت: شوهرش بيمار است و نمي تواند كار كند و بچه هایشان بي غذا مانده اند. مغازه دار با بي اعتنايی، محلش نگذاشت و با حالت بدي خواست كه زن از مغازه اش بيرون برود! زن نيازمند، درحالي كه اصرار مي كرد، گفت:«آقا شما را به خدا،به محض اين كه بتوانم، پولتان را مي آورم.» فروشنده گفت نسيه نمي دهد. مشتري ديگری كه كنار پيشخوان ايستاده بود و گفت وگوی  آنها را مي شنيد به مغازه دار گفت: «ببين خانم چه مي خواهد،خريد اين خانم بامن!» خواربار فروش با تمسخر گفت: «لازم نکرده ادای انسانیت در بیآوری برای دو قلم جنس. می تواند رایگان ببرد »  بعد رو به زن کرد و با صدايي كنايه آمیز گفت: « ليست خريدت كو؟ ليست را بگذار روي ترازو، به اندازه ی وزنش، هرچه خواستی ببر!» زن که صورتش از خجالت سرخ شد لحظه ای مكث كرد،بعد از كيفش تكه كاغذی درآورد، پشتش چیزی نوشت و روي كفه ی ترازو گذاشت. همه با تعجب ديدند كفه ی ترازو پايين رفت! خواروبار فروش باورش نشد. مشتری از سر رضايت خنديد. مغازه دار با ناباوري شروع به گذاشتن جنس درترازو كرد. كفه ی ترازو برابر نشد. مجبور شد آن قدر جنس بگذارد تا كفه ها برابر شدند! خواروبار فروش با تعجب و دل خوری تكه كاغذ را برگرداند تاببيند وافعیت ماجرا چیست! پشت لیست خرید نوشته شده بود‌. «خدای کریم ، تو از نياز من با خبری،خودت آن را برآورده ساز !» ⚫️⚫️⚫️⚫️

#پدربزرگ یادم هست آن قدیمتر ها، پدر بزرگم همیشه وقتی دو ساعت بعد اذانِ ظهر ، از سرِ کارش می آمد، به خانم جان می گفت : " غذایم را که می آوری ، نرو ... بنشین، بگذار غذا به من بچسبد ..." من هم که بی خبر از همه جا، عالَمِ کودکی بود و نافهمیِ کمالات ....! به خودم می گفتم : چه ربطی دارد "نشستنِ خانم جان و چسبیدنِ غذا به آقا جان ؟!" بزرگتر که شدم ، اوّلش در کتابها خواندم حسّی در دنیا هست به نامِ "عشق"... که بی خبر می آید و اوّلین نشانه اش ، تپشهای ناهماهنگ قلب است ... خواندم آدمها تنها ازراهِ چشمهایشان به دلِ هم نفوذ می کنند ، نه حرف اهمیتی دارد و نه بودنِ کسی که دلت را به تپیدن وامیدارد ... یک وقتهائی شاید ، آن غریبه ی آشنا ، هرگز قسمتِ آدم هم نباشد، ولی همان یک بار که ناغافل ، صیدِ مردمکهای بی قرارش می شوی، کافی ست برای هزار سال رؤیا بافتن و خواب دیدن ! اینها همه، مربوط به داستانها بود و کتابهای ادبیات ، تا آن روز که... اوّلین شعرم به نامِ نگاهِ تو به دنیا آمد ، "یارجان"...! همان "تو" که نه دارَمَت و نه ، نداشتنت را بلد می شوم ...! حالا دیگر خوب می دانم چیزی که آن وقتها باید به آقاجان می چسبید ، غذا نبود ... چشمهای خانم جان بود که "عشق" را در همۀ ثانیه های زندگی ، لقمه می گرفت و می گذاشت در تنورِ دلِ آقا جان... مهر خانم جان بود که باید به وجود آقاجان می چسبید... حالا خوب می فهمم "زنده بودن" ، بی آنکه دلت عاشقی را زندگانی کند ، به هیچ کجای نامِ آدمیزاد ، نمی آید ... ─┅─═इई 🌸🌺🌸 ईइ═─┅─

#پدربزرگ یادم هست آن قدیمتر ها، پدر بزرگم همیشه وقتی دو ساعت بعد اذانِ ظهر ، از سرِ کارش می آمد، به خانم جان می گفت : " غذایم را که می آوری ، نرو ... بنشین، بگذار غذا به من بچسبد ..." من هم که بی خبر از همه جا، عالَمِ کودکی بود و نافهمیِ کمالات ....! به خودم می گفتم : چه ربطی دارد "نشستنِ خانم جان و چسبیدنِ غذا به آقا جان ؟!" بزرگتر که شدم ، اوّلش در کتابها خواندم حسّی در دنیا هست به نامِ "عشق"... که بی خبر می آید و اوّلین نشانه اش ، تپشهای ناهماهنگ قلب است ... خواندم آدمها تنها ازراهِ چشمهایشان به دلِ هم نفوذ می کنند ، نه حرف اهمیتی دارد و نه بودنِ کسی که دلت را به تپیدن وامیدارد ... یک وقتهائی شاید ، آن غریبه ی آشنا ، هرگز قسمتِ آدم هم نباشد، ولی همان یک بار که ناغافل ، صیدِ مردمکهای بی قرارش می شوی، کافی ست برای هزار سال رؤیا بافتن و خواب دیدن ! اینها همه، مربوط به داستانها بود و کتابهای ادبیات ، تا آن روز که... اوّلین شعرم به نامِ نگاهِ تو به دنیا آمد ، "یارجان"...! همان "تو" که نه دارَمَت و نه ، نداشتنت را بلد می شوم ...! حالا دیگر خوب می دانم چیزی که آن وقتها باید به آقاجان می چسبید ، غذا نبود ... چشمهای خانم جان بود که "عشق" را در همۀ ثانیه های زندگی ، لقمه می گرفت و می گذاشت در تنورِ دلِ آقا جان... مهر خانم جان بود که باید به وجود آقاجان می چسبید... حالا خوب می فهمم "زنده بودن" ، بی آنکه دلت عاشقی را زندگانی کند ، به هیچ کجای نامِ آدمیزاد ، نمی آید ... ─┅─═इई 🌸🌺🌸 ईइ═─┅─

🌸قشنگ ترین عشق 💫نگاه خداوند بر بندگان است 🌸هر کجا هستید به 💫به نگاه پر مهر خدا می‌سپارمتون 🌸الهی 💫مهـر؛ بركت؛ عشـق 🌸محبت و سلامتى 💫شادی و عاقبت بخیری 🌸هميشه همنشین شما باشند 💫شبتون به نور خدا روشن 🌸 شب بر شما خوش 🌸🍃

جزوه مکالمه عربی مورد نیاز جهت سفر اربعین

📚 دانلود فایل: زبان‌یار اربعین 🔸۲۵۰ اصطلاح پرکاربرد عربی 🔸ویژه سفر #اربعین

سلاحی که احتمال زیاد باهش هنیه ترور شده ساخت سال ۱۴۰۱

✔️ برداشت‌های دیدنیِ محصولات کشاورزی... با ماشین‌هایی عجیب...🥬🍑🍊 عالیه 🥦 دیدن این کلیپ رو از دست ندید

🔹 چند روز پیش در جولان اشغالی بر اثر اصابت یک راکت به زمین بازی، تعدادی کودک و نوجوان کشته شدند. اسرائیل، حزب الله را مقصر این حادثه دانست و طرح آغاز حمله فراگیر به لبنان را در دستور کار قرار داد. حزب الله از همان آغاز، قاطعانه هرگونه نقشی در این حادثه را تکذیب کرد. برخی رسانه ها گزارش کردند شلیک خطای سیستم دفاعی رژیم صهیونیستی این حادثه را رقم زده است. کشته شدگان این حادثه از پیروان فرقه دروزیه هستند. این فرقه کم جمعیت، در هر سه کشور لبنان، سوریه و فلسطین اشغالی پیروانی دارد. شاید سرشناس ترین چهره سیاسی این فرقه ولید جنبلاط باشد. کسانی که اخبار لبنان را دنبال می کنند، قطعا این نام را بارها و بارها شنیده اند. ولید جنبلاط با همه فرازها و فرودهای سیاسی اش در مجموع یکی از مخالفان اصلی حزب الله و سید حسن نصرالله به شمار می رود. او به همراه سعد حریری و سمیر جعجع، ائتلاف 14 مارس یعنی مخالفان حزب الله و سوریه را رهبری می کند و نقطه مقابل ائتلاف 8 مارس یعنی شامل حزب الله و برخی احزاب، محسوب می شود. 🔹 مطالعه تاریخ چند دهه اخیر لبنان نشان می دهد گروه ها و احزاب معارض در لبنان، به لفاظی سیاسی و تجمعات خیابانی اکتفا نمی کنند، بلکه به امورخطیری از قبیل توطئه های امنیتی بر ضد یکدیگر، کشاندن طیف مقابل به محکمه های بین المللی، استمداد از دولت های خارجی برای مقابله با حزب مقابل، خرابکاری در مناطق سکونت طرفداران طیف مقابل و حتی اقدامات تروریستی و حذف فیزیکی رقبا دست می زنند. 🔹 جنگ داخلی لبنان در دهه هشتاد میلادی گواه این مدعاست. در جنگ سی وسه روزه حزب الله با اسرائیل، طیف مقابل حزب الله خیانت های بزرگی به حزب الله کردند و مسئولیت خونهای شهیدان زیادی به پای ایشان است. اما آنچه در این میان، بسیار حایز اهمیت است، نحوه تعامل شخص سید حسن نصرالله با مخالفان است. ایشان با وجود صداقت مثال زدنی و صراحت در گفتار و اجتناب از بازی های زبانی دیپلمات ها و با وجود اینکه مخالفانش به انواع دشمنی ها با او دست می زنند، در برخورد با آنها کاملا با بردباری، تدبیر، کرامت و ادب رفتار می کند. اگر سید به جای این منش کریمانه به گونه ای دیگر رفتار می کرد، شاید شاهد حمایت شخصی مانند ولید جنبلاط از حزب الله در برابر اسرائیل نبودیم. 🔹 اسرائیل در جریان کشته شدن تعدادی کودک و نوجوان دروزی در جولان اشغالی تلاش می کرد یک پایگاهی برای خود در برابر مقاومت درست کند و جمعیتی از اقلیت دروزی را بر ضد حزب الله بشوراند. ولی رهبران دروز از جمله شخص ولید جنبلاط تسلیم نقشه اسرائیل نشدند و همان طور که سید حسن نصرالله در سخنرانی اخیر خود اشاره کرد، رهبران های مذهبی و سیاسی دروز چه در لبنان و چه در سوریه و چه در جولان اشغالی موضع خوبی در این قضیه اتخاذ کردند. امیر مومنان علیه السلام می فرماید: «..وأبغض بغيضک هوناً ما، عسی أن یکون حبیبک یوماً ما» (حکمت 268 نهج البلاغه) ... با دشمنت به اندازه دشمنى كن شايد روزى با تو دوست شود. 🔹 این منش سید درسی برای ما انقلابی هاست. ما در نزاع های سیاسی خود با چه منش و اخلاقی، رفتار می کنیم؟ همه مخالفان ما منحرف و فاسق نیستند. بسیاری متدین و متقی هستند و صرفا دچار فهم نادرست از واقعیت‌ها هستند. آنهایی هم که با وجود درک واقعیت، مخالفت می کنند، همگی دچار انحراف مطلق نیستند، بلکه بسیاری از آنها دچار لغزش هایی قابل اصلاح هستند. متاسفانه برخورد برخی از ما انقلابی‌ها با کسانی که مثل ما فکر نمی کنند، خیلی تند و ویرانگر است. اصلا مخالفان و دگر اندیشان به کنار؛ با فلان منبری و فلان مداح که در جبهه خودمان محسوب می شود و بارها رفتار و گفتارش را ستوده‌ایم، صرفا به خاطر یک موضع و یک رفتار، چنان تند و خشن رفتار می کنیم که گویا هیچ راهی برای حمل رفتار او بر یک محمل صحیح وجود ندارد.