جمعه‌های مهدوی

📛 مرجع انقلابی کجا ؛ مرجع خودخوانده کجا؟!!! بسم الله الرحمن الرحیم وصلی الله علی محمّد وآله الطاهرین. ۱۳ خرداد سال ۱۳۴۲ (عاشورای سال ۱۳۸۳ ه‌ق) بود که انقلابی‌ترین مرجع تقلید عصر غیبت کبری، حضرت آیت‌الله‌العظمیٰ حاج سید روح‌الله الموسوی الخمینی در سخنرانی‌ای کوبنده و طوفنده، رژیم دیکتاتوری دست‌نشانده‌ی پهلوی را مورد شدیدترین حملات و انتقادها قرار داد؛ وابستگی شدید شاه به بیگانگان در رأس‌شان آمریکا، حمایت از اسرائیل، «ارتباط با بهائیان»، ظلم و ستم گسترده‌ی اطرافیان و درباریان، و ... را نکوهش کرده، شجاعانه و دردمندانه و پدرانه به نصیحت محمدرضا پهلوی پرداخت. آن سخنرانی افشاگرانه و انقلابی، دستگیری و زندانی شدن امام امت را در پی داشت که قیام عمومی مردم، نتیجه‌ی اقدام اشتباه رژیم شد و دیری نپائید که حکومت مجبور به آزاد کردن رهبر انقلاب گردید. 📛 شصت سال بعد ...! اگرچه بشخصه و به عنوان یک طلبه، برای بیت شریف و معظم و مکرم مرجع تقلید بزرگ شیعه، مرحوم حضرت آیت‌الله‌العظمی حاج‌‌آقا حسین طباطبایی بروجردی [که تلاش‌های روشنگرانه و افشاگرانه‌اش در مبارزه با فرقه‌ی ضالّه و مضلّه‌ی بهائیت زینت‌بخش صفحات تاریخ زندگی‌اش است] نهایت احترام و تکریم و تعظیم را قائل‌ام، ولی این روزها از اظهارات عجیب و تأسف‌بار یکی از منتسبین به آن فقیه والامقام (آقای سید محمدجواد علوی) در حمایت از آن فرقه‌ی کثیف صهیونیستی، سرخورده و دل‌آزرده شده‌ام. اگرچه به خاطر حق استادی‌ای که نامبرده بر گردن حقیر دارد (مدتی در درس خارج ایشان حاضر می‌شدم) نمی‌توانم رعایت ادب شاگردی را در حق‌اش ننمایم، اما نمی‌توانم از کنار ظلم فاحش و بیّن «متهم نمودن نظام اسلامی به کشتار بهائیان»؟!!! نیز به آسانی بگذرم! معلوم نیست چه عاملی باعث اینگونه لغزش‌ها در بزرگان می‌شود؛ آنچه برابر تجربه، به عقل قاصر این کمترین می‌رسد، عدم تهذیب، حب ریاست، عدم فطانت و تیزبینی و کیاست، و ... و بعضاً فساد اطرافیان است که چنین فجایعی را رقم می‌زند. اما از همه‌ی این‌ها که بگذریم، امتحان شدید شیعه (اعم از خواصّ و عوام) در آخرالزمان را نباید از نظر دور داشت که غربال‌گری وسیع و گسترده‌ی مدعیان دین‌داری و دین‌مداری از مهم‌ترین نشانه‌ها و شرایط حتمی و تحقیقی ظهور موفورالسرور منجی عالم بشریت حضرت بقیةالله الاعظم حجت بن الحسن المهدی ارواحنا فداه است. اعاذنا الله الرحمن الرحیم من شرور انفسنا و جعل الله عواقب امورنا خیرا؛ بحق محمّد وآله الطاهرین. والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته علی‌رضا احمدی‌ دهبالایی (ایلامی) شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۲ ؛ ۱۴ ذی‌القعده ۱۴۴۴ https://eitaa.com/vaqayeolayam

🔅ویژه برنامه گرامیداشت رحلت بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) و گرامیداشت قیام ۱۵ خرداد 🎙سخنران: حجت الاسلام دکتر حسینی 📢مداح: حاج سید کاظم عباسپور ⏰ یکشنبه ۱۴ خرداد همراه با نماز مغرب و عشاء 🕌بابل خیابان شهید نواب صفوی مسجد گلشن 🆔 @Quds_Golshan

یادی از آن روزها (خاطره‌ی کودکانه‌ی نگارنده از اولین چهارده خرداد) بسم الله الرحمن الرحیم و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین. آنچه در زیر می‌خوانید، خاطره و حال و روز خودم در ۱۴ خرداد سال ۶۸ است؛ اگر با زبان عامیانه نوشته‌ام، عذرخواهی می‌کنم: ... إنا لله و إنا إلیه راجعون! روح بلند پیشوای مسلمانان و رهبر آزادگان جهان حضرت امام خمینی به ملکوت اعلیٰ پیوست ... اینها اولین کلماتی بود که ساعت هفت صبح روز یکشنبه ۱۴ خرداد پیچ رادیو رو که باز کردیم، ناباورانه از «محمدرضا حیاتی» شنیدیم و چونان پتکی سنگین بر روح و جسم و جان و قلبمون فرود اومد! اون روزا، ایام امتحانات آخر سالمون بود و یادمه دو روز بعدش امتحان «ریاضی» داشتیم. شب قبلش اخبار ساعت ۱۹ تلوزیون اعلام کرده بود در روند معالجه‌ی امام، برا قلبشون مشکلی پیش اومده، مردم دعا کنن خونه‌ی ما مثل همه‌ی خونه‌های دیگه ماتم‌سرا شده بود. مونده بودیم چه بکنیم؛ جز دعا هیچ کاری ازمون ساخته نبود. مادرم رو یادمه شدیداً بی‌تاب بود و سیلاب اشک بود که لحظه‌ای امونش نمی‌داد. خبر رو که از رادیو شنیدیم، شیون بود و گریه و زاری ... خانواده‌ی دایی مرحومم منزل ما مستأجر بودن؛ ... انگار یکی از اعضای خانواده از دست رفته باشه، ... با داداش کوچک‌ترم حسن از خونه زدیم بیرون و یواش‌یواش از کنار دیوارها و کوچه پس کوچه‌ها و خیلی با احتیاط خودمون رو به مسجد جامع رسوندیم. تصور کودکانه‌ی ما این بود حالا که امام رفته پیش خدا، شاه دوباره برمی‌گرده و حالا نوبت ماست مبارزه کنیم و بجنگیم تا کی خدا یه امام خمینی دیگه رو به فریادمون برسونه! چندتا از همکلاسی‌هامون رو دیدیم تو یه زمین خاکی مشغول بازی‌ بودن؛ یکیشون (آقای علی میرزاد که بعدها کارمند بانک ملی شد) رو صدا زدم: علی! بیا اینجا ببینم! ... هول کرده بود! اومد با تعجب و ترس گفت: ها؟! چیه؟! چتونه؟ چرا رنگتون پریده؟! چرا چشماتون سرخه؟! گریه کردین؟! خب بگین چی شده کشتیمون!!! گفتم خاک تو سرتون فوتبال بازی می‌کنین؟! بی‌چاره‌ها امام خمینی مرد😭 اینا رو گفتم در حالی که گریه امونم نمی‌داد ... به یکباره همه‌ی بچه‌ها زدن تو سر خودشون و گریه‌کنان چنان فرار کردن که توپشون جا موند! انگار همه همین حس من رو داشتن و شدیداً وحشت سراپای وجودشون رو فرا گرفته بود. می‌دیدم مردم رو که چندتا چندتا به سمت مسجد جامع شهر در حرکتن و همه ناراحت و ... در خیال خودم فکر می‌کردم الان اطراف مسجد، مردم دارن با مأمورای گارد و ساواک می‌جنگن و کوچه خیابونای اطراف مسجد پر از شهید و مجروحه!!! آخه از بس خاطرات ایام مبارزه رو در کتاب‌های درسی و غیر درسی خونده بودیم و برامون تعریف کرده بودن که احساسمون این بود به محض از دست دادن امام دوباره «روز از نو روزی از نو»! تقصیر هم نداشتیم. از بدو ورود امام و پیروزی انقلاب تا اون لحظه و ساعت، درگیر جنگ با دشمنان بودیم. بله؛ خودمون رو آماده کرده بودیم که شعار بدیم و سنگ و کوکتل مولوتف پرتاب کنیم و شهید بشیم و ...!!! در همین فکر و خیال‌ها بودیم که رسیدیم مسجد و آنچه دیدم، با همه‌ی تصورات و انتظاراتم متفاوت بود! مردم سیاه‌پوش و با سر و صورت گل‌مالی مشغول عزاداری بودن؛ نه از درگیری خبری بود و نه ... غریو غم‌بار «وای‌وای» مردم لرزه‌ای غیر قابل توصیف بر در و دیوار مسجد انداخته بود؛ آدم بود که غش می‌کرد و روی زمین می‌افتاد! هرکس روی زمین می‌افتاد بلافاصله روی دست مردم به بیرون و به بیمارستان هدایت می‌شد و واقعاً هنگامه‌ای بود از مصیبت و عزا؛ و الان که به اون روزا فکر می‌کنم اشکم سرازیر می‌شه و قلبم به درد میاد😭 بزرگ و کوچک داشتن اشک می‌ریختن و گریه و شیون می‌کردن. یکی روی زمین نشسته بود و چنان با مشت خودش رو می‌زد که چندنفری دستش رو گرفته بودن نمی‌تونستن کنترلش کنن ... نفهمیدیم کی ظهر شد و کی بعد از ظهر شد؛ اصلا از خونه و مادرم‌اینا خبر نداشتم. طرفای عصر بود و مردم همچنان بی‌تاب، که ناگهان روزنامه‌ی کیهان (که اون زمان روزنامه‌ی عصر بود) در میان جمعیت توزیع شد با یک خبر باورنکردنی! «خامنه‌ای رهبر شد »! نمی‌دونم چرا انگار آب سردی رو سر جمعیت پاشیده باشی! به یکباره همه آرام شدن و خبر را با بهت و حیرت برا هم زمزمه کردن ... این حالت یکی دو دقیقه بیشتر طول نکشید؛ فریاد مردم دوباره به هوا بلند شد: «عزا عزاست امروز روز عزاست امروز خامنه‌ای رهبر صاحب عزاست امروز»! تا چهل شبانه‌روز کار ما شده بود رفتن به مسجد جامع و عزاداری ... امتحانات هم که افتاد مرداد! خدا سایه‌ی پر مهر رهبر عزیز رو تا ظهور ولی‌عصر عجل الله فرجه مستدام بدارد. آقاجان سرت سلامت. والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته علی‌رضا احمدی‌ دهبالایی (ایلامی) یکشنبه ۱۴ خرداد ۱۴۰۲ ؛ ۱۵ ذی‌القعده ۱۴۴۴ https://eitaa.com/vaqayeolayam

دستیابی ناسا به صدای ستاره تپنده وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ قرآن ۱۴۰۰ سال پیش کلام خدا از ستاره ای که صدای تپنده دارد خبر داده است...

همت بلند #امام_خمینی (ره) 💢 امام زمان (عج) ظهور کنند، خودشان مشکلات را رفع خواهند کرد...؟! 🔹 برشی از سخنرانی #حجت_الاسلام_راجی به بهانه ایام ارتحال بنیانگذار جمهوری اسلامی 💠 اندیشکده راهبردی #سعداء 🆔 @‌soada_ir

وعده #امام_زمان به امام خمینی که محقق شد! ♨️ خاطره عجیب مداح #امام_خمینی 🔹برشی از سخنرانی #حجت‌_الاسلام_راجی به مناسبت ایام ارتحال بنیانگذار جمهوری اسلامی 💠 اندیشکده راهبردی #سعداء 🆔 @soada_ir

. 📌🔸اسلام...🔸📌 ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄ 🔸🔸امام خمینی (رضوان الله علیه): ▫️▫️▫️«من با اطمینان می‌گویم: ▫️🔹اسلام ابرقدرت‌ها را به خاک مذلت می‌نشاند.🔹▫️ ▫️🔸اسلام موانع بزرگ داخل و خارج محدوده خود را یکی پس از دیگری برطرف و سنگرهای کلیدی جهان را فتح خواهد کرد.» 🔸▫️ 📔صحیفه نور جلد ۲۰ صفحه ۳۲۵ ꧁__________._________꧂ 📍"عضویت کانال رفیق شفیق" 🔗Eitaa.com/Adibi_Larijani

ارمغان بزرگ امام برای امت اسلامی بسم الله الرحمن الرحیم وصلی الله علی محمّد وآله الطاهرین. امروز، شصتمین سالگرد یوم الله ۱۵ خرداد و قیام مردم مسلمان ایران به رهبری حضرت امام خمینی در سال ۱۳۴۲ است. در این وجیزه، می‌خواهم به این سؤال پاسخ بدهم که: ۱۵ خرداد چه پیامدی برای ملت داشت؟! به عبارت دیگر، قبل از آن مقطع چه نداشتیم که با آن خیزش عظیم واجد آن شدیم؟! امام چه ارمغانی برای امت و ملت آورده بود؟! قرآن کریم می‌فرماید: وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ «نحل، ۳۶» ﻭ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺍمتی ﭘﻴﺎﻣﺒﺮی ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻳﻢ ﻛﻪ [ﺍﻋﻠﺎم ﻛﻨﺪ] ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺳﺘﻴﺪ ﻭ ﺍﺯ [سرسپردگی] ﻃﺎﻏﻮﺕ ﺑﭙﺮﻫﻴﺰﻳﺪ. امام راحل، ولیّ‌ای از اولیاء خدا بود که «معنویت و خداباوری» و به دنبال آن، «خودباوری و امید به آینده‌ی بهتر» را فریاد برآورد و امت را بدان‌ها فراخواند. این دو عنصر مبارک، خود بخود، اجتناب از طاغوت (به عنوان سرمنشاء همه‌ی ذلت‌ها و بدبختی‌ها) را در پی داشت. امام بزرگوار امت، یک ملت را با تکیه بر نیروی ایمان احیاء کرد و احیاء ملت ایران، می‌رود که به احیای دیگر ملت‌های مسلمان و حتی غیر مسلمان منجر شود؛ همان شرط اساسی و علت‌العلل رسیدن به جامعه‌ی آرمانی بشری یعنی دوران طلایی ظهور منجی عالم بشریت حضرت مهدی موعود عجل الله فرجه. آری؛ امام کلید طلایی سعادت را برای امت اسلامی به ارمغان آورد. روح مطهر امام و شهدای ۱۵ خرداد و شهدای انقلاب اسلامی شاد؛ صلوات. والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته علی‌رضا احمدی‌ دهبالایی (ایلامی) دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۲ ؛ ۱۶ ذی‌القعده ۱۴۴۴ https://eitaa.com/vaqayeolayam

♦️ آغاز زعامت و ولایت نائب المهدی عج حضرت امام خامنه ای روحی فداه بر امام زمان ارواحنا فداه و منتظرانش مبارک باد. ┅══❉💠❉══┅ #کانال_مهدویت_و_انتظار https://eitaa.com/ammar_3132

خداوندا! تو را سپاس كه مرا در زمانی اجازه ظهور و وجود دادی که امكان درك یكی از برجسته‌ترین اولیائت را كه قرین و قریب معصومین است، عبد صالحت خمینی كبیر را درك كنم و سرباز ركاب او شوم... بخشی‌ از‌ وصیتنامه‌ سردار‌ سلیمانی @besooyetoo

انگجی، فقیه مبارز آذربایجان بسم الله الرحمن الرحیم وصلی الله علی محمّد وآله الطاهرین. آسمان فقاهت و مرجعیت را در هر عصر و زمانی ستارگانی فروزان است که نورانیت و درخشش‌شان، هدایت خلایق به شاهراه حقیقت بندگی و عبودیت را به بشریت ارزانی داشته است. سر سلسله جنبان شریعت و طریقت، حضرت محمّد مصطفی صلی الله علیه وآله در وصف علمای راستین امت، ایشان را از انبیاء بنی‌اسرائیل علیهم السلام افضل دانسته، و حجت آخرین، مهدی موعود ارواحنا فداه، این نیک‌مردان را حجت خویش بر مردم، و خود را حجت خدا بر آنان معرفی فرموده است. مرحوم آیت‌الله حاج سید ابوالحسن انگجی تبریزی یکی از فقهای عظیم‌الشأن شیعه بود که سیادت و فقاهت را با هم در کنار سیاست و صلابت، با بندگی و عبودیت ممزوج کرده، در قامت یک رهبر و مرشد بیدار و بیدارگر، هادی و راهنمای مردم خطه‌ی عالم‌پرور آذربایجان گشته بود. او که سلاله‌ی حضرت سیدالشهداء علیه السلام و آیةالله‌زاده‌ی مرحوم سید محمد شیخ‌الشریعه‌ی تبریزی بود، در سال ۱۲۸۲ ه‌ق در تبریز متولد شد؛ تحصیلات علوم دینی را در زادگاهش تبریز نزد اساتید حوزه‌ی آن سامان آغاز کرد و در سال ۱۳۰۴ ه‌ق راهی سرزمین پر رمز و راز نجف‌اشرف گردید تا سایه‌نشین ایوان باعظمت مولی‌الموحدین علیه السلام و خوشه‌چین خرمن علوم عالمان خودساخته و مهذب آن دیار باشد. هوش سرشار و استعداد فوق‌العاده‌ی سید ابوالحسن، در اندک‌زمانی او را به مجتهدی زبردست مبدّل ساخت، به گونه‌ای که تنها چهار سال بعد، یعنی در سال ۱۳۰۸ ه‌ق، نجف را به مقصد زادگاه خود تبریز ترک گفته، در آنجا مرجعیت و تمشیت امور دینی و تربیتی مردم را عهده‌دار شد کما اینکه در طلبه‌پروری و تربیت شاگردان هم توفیقات بالایی به دست آورد. «شیخ محمد خیابانی» رهبر قیام مردمی تبریز، و شوهرعمه‌ی آیت‌الله العظمیٰ سید علی خامنه‌ای از سرآمدان شاگردان انگجی به شما می‌رود. نیز آیت‌الله سید حسین قاضی طباطبایی پدر عارف پرآوازه‌ی تاریخ تشیع، آیت‌الله سید علی قاضی طباطبایی، در محضر علمی آیت‌الله انگجی بوده است. آیت‌الله انگجی کوه مقاومت و ایستادگی در برابر قدرت‌ها و حکام فاسد و زورگو و عمال‌شان بود؛ مبارزات او در ابتدا، در قالب مشروطه‌خواهی رخ نمود، اما با آشکارشدن علائم فساد مشروطه و مشروطه‌خواهان، از ایشان کناره‌ گرفته، به دنبال راهی بود که هم منافع و مزایای مشروطیت مبتنی بر فقاهت را در بر داشته باشد و هم از مفاسد و معایب آن به دور باشد. انگجی بر این باور بود تا رضاخان، آن قلدر بی‌هویتی که دست اجانب او را بر مقدرات کشور حاکم ساخته بود، بر سر قدرت است، هیچ مصیبتی از مصائب ملک و مملکت به سامان نخواهد شد؛ لذا می‌گفت حاضرم این سقف بر سرم فرود آید و بمیرم، اما پای رضاخان از این مملکت بریده شود! آیت‌الله انگجی در اجرای احکام اسلام با هیچ احدالناسی تعارف و رودربایستی نداشت؛ تا جایی که یکی از صاحب‌منصبان تبریز را که در روزهای تاسوعا و عاشورا مرتکب فسق علنی شده بود، حد شرعی زد! او از مخالفین سرسخت طرح لباس متحدالشکل رضا پهلوی بود و هیچ‌گاه به آن ملتزم نشد و عمل ننمود. فرزندان ایشان همگی از بزرگان عرصه‌ی علمی در حوزه و دانشگاه بودند؛ یکی از فرزندان ایشان شاگرد مرحوم حاج شیخ مؤسس بود، دیگری از علمای مبارز تبریز و نماینده‌ی خبرگان اول، و سومی نیز عالم بزرگی بود که کتابی نیز به نام جامع‌الاخبار از خود به یادگار گذاشت. دو فرزند دیگر ایشان هم از پزشکان متخصص و متعهد مملکت هستند. آیت‌الله انگجی سرانجام در ۱۸ ذی‌القعده‌ی سال ۱۳۵۷ ه‌ق (هشتاد و هفت سال پیش در چنین روزی) در تبریز وفات یافت و در مقبره‌ی خانوادگی به خاک سپرده شد. امام خمینی در دیدار مردم آذربایجان با ایشان به مناسبت ۲۹ بهمن، از مبارزات و مردان مبارز تبریز و آذربایجان از جمله مرحوم آیت‌الله انگجی به بزرگی یاد کرد. روح مطهرش شاد؛ حشره الله مع خاصة اولیائه والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته علی‌رضا احمدی‌ دهبالایی (ایلامی) چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۲ ؛ ۱۸ ذی‌القعده ۱۴۴۴ https://eitaa.com/vaqayeolayam