بخوام خودمونی بگم
وقتی یه گناهِ بزرگی رو انجام میدیم
که خودمون هم حسابی ازش کلافه ایم
باید توبه نصوح کنیم!
توبه نصوح یعنی توبه ای که از هر نظر خالص باشه و شخص توبه کننده، به هیچ وجه بازگشت به گناه نکنه!
توبه اى که براى همیشه انسان را از معصیت جدا کنه و بازگشتى دیگه در کار نباشه!
البته یه تفاسیر دیگه ای هم داره
مثلا بعضیا میگن:
توبه نصوح اون چیزیه که گناهِ خودت رو در مقابل چشم خودت ببینى و از اون شرمنده باشى..
یا این که توبه نصوح توبه ایه که رد مظالم بدی و از کسایی که در حقشون بدی کردی حلالیت بگیری، و بر اطاعت خدا اصرار داشته باشی!
حالا یه داستان براتون میگم
از کسی که هم اسمش نصوح بود و هم
گناهکاری بود که توبه نصوح کرد:)