بخوام خودمونی بگم وقتی یه گناهِ بزرگی رو انجام میدیم که خودمون هم حسابی ازش کلافه ایم باید توبه نصوح کنیم!

توبه نصوح یعنی توبه ای که از هر نظر خالص باشه و شخص توبه کننده، به هیچ وجه بازگشت به گناه نکنه! توبه اى که براى همیشه انسان را از معصیت جدا کنه و بازگشتى دیگه در کار نباشه!

توبه نصوح چهار تا شرط داره...

۱. پشیمانى قلبى

٢. استغفار زبانى

٣. ترک گناه

۴. تصمیم بر ترک در آینده..

اگه این چهار تا شرط رو داشته باشی مشخصه که توبه واقعی کردی:)🌱

البته یه تفاسیر دیگه ای هم داره مثلا بعضیا میگن: توبه نصوح اون چیزیه که گناهِ خودت رو در مقابل چشم خودت ببینى و از اون شرمنده باشى..

یا این که توبه نصوح توبه ایه که رد مظالم بدی و از کسایی که در حقشون بدی کردی حلالیت بگیری، و بر اطاعت خدا اصرار داشته باشی!

حالا یه داستان براتون میگم از کسی که هم اسمش نصوح بود و هم گناهکاری بود که توبه نصوح کرد:)

شخصی بوده به نام نصوح که مرد بوده ولی تو حموم زنونه دلاکی می‌کرده! چون شباهت ظاهری زیادی با خانوما داشته و از این راه پول در می‌آورد...! نصوح هزاران بار توبه کرده بود ولی لذت گناه مانع این میشد که بتونه گناهش رو ترک کنه! واسه همین یه اتفاقی میفته که باعث میشه نصوح یه روزی توبه نصوح که همون توبه خالص و واقعی خودمون باشه انجام بده..