البته یه تفاسیر دیگه ای هم داره مثلا بعضیا میگن: توبه نصوح اون چیزیه که گناهِ خودت رو در مقابل چشم خودت ببینى و از اون شرمنده باشى..

یا این که توبه نصوح توبه ایه که رد مظالم بدی و از کسایی که در حقشون بدی کردی حلالیت بگیری، و بر اطاعت خدا اصرار داشته باشی!

حالا یه داستان براتون میگم از کسی که هم اسمش نصوح بود و هم گناهکاری بود که توبه نصوح کرد:)

شخصی بوده به نام نصوح که مرد بوده ولی تو حموم زنونه دلاکی می‌کرده! چون شباهت ظاهری زیادی با خانوما داشته و از این راه پول در می‌آورد...! نصوح هزاران بار توبه کرده بود ولی لذت گناه مانع این میشد که بتونه گناهش رو ترک کنه! واسه همین یه اتفاقی میفته که باعث میشه نصوح یه روزی توبه نصوح که همون توبه خالص و واقعی خودمون باشه انجام بده..

این اتفاق این بوده: یه روز پادشاه که میبینه همه دارند از دلاکی خوبِ نصوح تعریف میکنند به دخترش پیشنهاد میده که برای حموم بره حمومی که نصوح توش کار می‌کنه!

زمانی که شاهزاده تو حموم بود گوشواره مرواریدش گم میشه و دستور میده درِ حموم بسته بشه و همه توسط مامورین بازرسی بشن..

اگه مامورین نصوح رو بازرسی میکردن لو می‌رفت که زن نیست و دستگیر میشد!

واسه همین میره یک جایی قایم میشه

یک مامور می بینه که نصوح رفت و قایم شد

واسه همین بهش شک میکنه در همون حین که مامور داره می‌ره سمت نصوح... نصوح یک توبه واقعی و از ته دلش کرد و قول داد هرگز دیگه به گناه برنگرده

یهو گوشواره پیدا میشه و اون مامور برمیگرده

بعد از این که نصوح لطف خدا به خودش رو دید برای همیشه از اون شهر رفت تا به عبادت مشغول بشه