یچیزی مایه‌ی دلگرمی بود واسمون که"غمت نباشه خدا هست:) "

تهِ همه‌ی ناامیدی‌هامون، توی ذهنمون پلی میشد که: "خدا هرچی روسیاهُ به حسین می‌بخشه"

داشتم به خودم میگفتم....

آره .. عشقِ به اربابمون امام حسین تا اینجا رسوند مارو؛ وگرنه که ای بابا!ما کجا و روزهای روشنِ زندگی کجا؟! (:::

حتی بنظرم اون روزهایی که نمی‌دونستم خدا کیه و توی این فازِ اکلیلی نبودیم هم...

نگاه اهل بیت روی زندگیمون بود و حواسمون نبوده ..

حتی اون وقتایی که سرمون گرم گناه بود،خدا دید و پوشوند واسمون، اهل بیت هم واسطه‌یِ بخشش شدن؛ وگرنه ما کجا و اینجا کجا ..؟! :=)

خدا رو چه دیدی؛ این روزهای سختمون هم می‌گذره رفیق❤️‍🩹 امام حسین که امام حسینِ آدم حسابی ها نیست فقط :)

سفینة النجاتِ ارباب واسه من و توییِ که غرق شدیم و امیدی به جز امام حسینمون نداریم...

واسه من و تویی که غرقِ بازیِ دنیا شدیم ارباب نجاتمون می‌ده ...

من هیچوقت اینجا، اینجوری از امام حسین نگفتم. امشب عجیب دلم خواست اینارو اینجا بنویسم .. عجیب دلم خواست جار بزنم بگم تنها کسی که پامون وایساد حسینِ فاطمه(س)بود تنها کسی که دستمونُ گذاشت تو دست امام زمان و پیشِ مادرش واسطه شد،اربابمون بود ...🙂❤️🕊️

نمی‌دونم امتحان کردی یا نه؛ ولی اگه تا حالا با امام حسین حرف نزدی،امتحانش کن .. اشکاتو ببر در خونه‌ی اهل بیت درد و دل‌ها و غم و غصه‌هاتو ببر بگو با یه کوله بار غم اومدم،ازم می‌خَری؟(: اگه حالت بهتر نشد،با من..