تازه همه تحویلت می‌گیرن.. رفیق شهید خیلیا میشی..

تازه اونجاس که امام حسین میاد سرتو به دامن می‌گیره... چقدر قشنگه فداییِ این راه شدن :)))

مثلا روی سنگ قبرت بنویسن: عملیات آزادسازی قدس یا مثلا: حادثه‌ی تروریستی توسط عوامل موساد

وقتایی که میرم گلزار شهدا یه سر هم میرم قبرستون فقط به قبرها نگاه می‌کنم نوشته‌هاشونو می‌خونم با خودم میگم ببین! تهش جات ایستاد... نیم متر زمین... این بغل،گلزار شهداست دست خودته اینور خاکت کنن یا اونور!

از شهید محمودرضا بیضایی پرسیدن اینجا که پلیس نیست،چرا کمربند می‌بندی؟! جواب داد: می‌دونی چقدر تلاش کردم که با تصادف نَمیرم؟(:

ما، (که یکیش خودم باشم،) چقدر واسه شهادت دویدیم؟

چقدر واسش تلاش کردیم جز اینکه فقط گفتیم اللهم ارزقنا شهادت ..

شهید شدن سخت نیست؛ هنر می‌خواد!

شهدا تافته‌ی جدا بافته نبودن.. تلاش کردن.. خواستن.. خدا به اندازه‌ی تلاش آدم بهش پاداش میده :)

جدی جدی شهید نشیم،می‌میریم....

وجودی که می‌تونه فدایِ راهی بشه که تهش به امام زمان و نگاه حضرت مادر و سوگولیِ خدا شدن ختم میشه، چرا فدایِ یه نفس طمع‌کار بشه...

کاش مرگمونم مفید و اثرگذار باشه!