اگه به امارها دقت کنین بیشترین خودکشي در تجریش و مناطق بالاشهر تهران اتفاق میفته. خب چرا مگه طرف مغز حمار (همون خَر خودمون😂) خورده ؟ همچنین افرادي یه عمر روحشون رو محدود کردن در جسم و فقط دنیا رو دیدن وقتي به آرزوهاشون میرسن حسِ پوچی میکنن.

یه رمزي که باعث میشه ما به پوچی نرسیم و بعد از رسیدن به اهداف‌مون احساس رضایت کنیم اینه که روح‌مون رو هم در نظر بگیریم.

سعی کنین تو همه اهداف تون که براش دارین تلاش میکنید روح وجود داشته باشه.

بعدازهرکدوم‌ از آرزو و خواسته‌هامون یه سوال از خودمون باید بپرسیم: اخرش که چی؟

مثلا میگه میخوام فلان دانشگاه قبول شم! خب اخرش که چی؟ که لیسانس بگیرم و بتونم کار پیدا کنم.

چرا روحت رو محدود کردي ؟ بگو میرم فلان دانشگاه لیسانس میگیرم تا دو روز دیگه موقع ظهور یه چیزي بلد باشم و بتونم خدمت کنم بیسواد نباشم در محضر حضرت مهدی ارواحنا له الفداء.

خب حالا هدفت رنگ و بوی خدایی گرفت و تو دنیا محدود نکردی هدفتو...

خدا شماها رو نخودي خلق نکرده كه باور کنید والله بالله تالله هر کدوم از ما یه رسالتي داریم تو این دنیا. در پسِ آفرینش تك تك‌مون یه هدف و برنامه‌اي بوده.

بعضیا منتظر این هستن که بهشون وحی بشه یا حتما یه اتفاق عجیب معنوي بیفته تو زندگیشون تا یه تکونی بدن به خودشون ..

رفقا اگه رسالت خودمون رو بفهمیم دیگه یه جا بند نمیشیم. همش در حالِ فعالیتیم برا همینه میگن مومني که واقعی باشه فرصت برا سرگرمي‌هاي پوچ و بیهوده نداره.