یه مادر رو تصور کنید که بچه اش قبل اینکه بخوابه بهانه بستنی میگیره مامان هم میگه ببین خودتو بکشی هم نمیدم بهت

حالا آیا بستنی ندارن تو خونه شون؟

یا بچه مریضه مادر نمیخواد بستنی بخوره ؟

یا مادر بخیله نمیخواد بستنی بده به بچه اش ؟

اتفاقا یخچالشون پر بستنیه

اون بچه هم مریض نیس

مامان هم بخیل نیست و خیلی دست و دل بازه

ولی میدونی چیه ؟

اینکه اون بچه داره همون لحظه خوردن و لذت بردن از بستنی رو میبینه اما مامانش میگه ببین الان این بستنی بخوره به خاطر کاکائو و موادی که داره نمیتونه شب بخوابه به صلاحشه که فردا بدم بهش

حالا اون وسط بچه گریه میکنه کلی هم اذیت میکنه و میگه مامان تو دوستم نداری و خیلی بدی و …

یه لحظه خودتو بزار جای اون بچه انصافا چقد تا حالا شده که یه چیزی رو طلب کردیم کلی هم دویدیم براش کلی هم شهدا و ائمه علیهم السلام رو واسطه قرار دادیم ولی تهش نشده به هیچ رسیدیم ! و معمولا این موقع ها نا امید میشیم و حتی دیدم مواردی که با خدا و اهل بیت قهر کردن !!

یه ایه داریم تو سوره بقره ، که میگه وَ عسي از تَکرهوا شيءً و هو خیرٌ لکم و عسي ان تحبوا شيءً و هو شرٌ لکم والله یعلم و انتم لا تعلمون