تا ظاهر درست نشه،باطنِ درست نمیشه و خیال پردازیِ قشنگ نمیشه.. اول ظاهرمونُ باید با خوراکی‌ها و روابطمون رو با آدما درست کنیم.. آدما و حرفاشون،روی ما اثر می‌ذاره.. آدمایی که دنیا،روحشون رو خفه کرده،دنیا به خوردمون میدن و نمیزارن خیال‌پردازیِ قشنگ داشته باشیم..

بیشترِ خوراکی‌ها آدم رو سنگین می‌کنه..

یادتونه یبار گفتم خدا بهترین مربیِ؟! اینم یه نظام تربیتیِ صحیحه.. نسبت به دم و دستگاهِ محدود دنیا، اعلی‌تر و بیشتر و پاک‌ترش وعده داده شده ..

خدا داره میگه خودت رو به خوراکی‌ها و آدما نفروش.. بنده‌ی دنیا و شکم نباش..

حرام،هرچیزش، محرومیت میاره قساوت میاره تحوش میاره چشمی که حرام میبینه فکری که تا فعل حرام می‌ره نمیتونه افقِ نگاه و تفکر و خیالش رو بهشتی کنه..

حرام آدم رو هار میکنه و روی همه چیزش پا می‌ذاره..

مثل روز عاشورا! خیلی از لشکریان یزید میدونستن امام حسین کیه؛ولی وعده‌ی دنیا رو بیشتر دوست داشتن.. بخاطر همین امام حسین گفت اینا همشون شکم‌هاشون از حرام پر شده!...

اشتیاق به طعامِ لذیذِ بهشت،حداقلش اینه اینجارو واسه من کوچیک و ذلیل میکنه .. اینا دیگه به چشمت نمیاد ..

حلالِ زیادی هم همینطوره.. حلال،وقتی درست جذب نشه، تنبلی ها و بی‌رغبتی‌ها و .. رو میاره.. اضافه‌یِ لقمه‌ی حلال مثلِ چربی و قندِ اضافه واسه بدنه :)

هم شیرینه هم خوشمزه هم واجب؛ اما اگه زیادتر جذب بشه، همین شیرین و خوشمزه واسه بدن ضرر داره..

حرف دقیقا همینه.. ببین داریم بازی می‌کنیم ببینیم تهش کی برنده میشه و عند ربهم یرزقون میشه :))