من یه پوتوس دارم حدود دوسال پیش یکی برام گرفت این پوتوسه از دوسال پیش تا همین چند روز پیش هیچ رشدی نکرد حتی یک هزارم سانت😅

آقا من این اواخر دیگه ازش ناامید شده بودم میگفتم این دیگه رشد نمیکنه چند بار هم میخواستم از گلدونش بیارمش بیرون و یه چیز دیگه به جاش بکارم ولی گفتم چون هنوز سبزه گناه داره و بیخیال شدم

همین چند روز پیش بود که رفتم بهش آب بدم دیدم داره رشد می‌کنه😅

و الان خدارو شکر داره بزرگ میشه و رشد میکنه🕊

می‌دونی می‌خوام چی بگم؟

ببین ما گاهی داخل زندگیمون ممکنه شرایط خیلی بد بشه و ما فک کنیم دیگه همه چیز تموم شده دیگه هیچ راه نجاتی نیست دیگه من آدم نمیشم دیگه نمیتونم بهش برسم دیگه همه چیز خراب شده یا گاهی هم هست که صبرمون ته می‌کشه و با خودمون میگیم پس کی قراره من آدم بشم پس کی قراره درست بشه این دیگه درست نمیشه دیگه هیچ امیدی به موفقیت نیست و.....

اگه داخل این شرایط خودتو ببازی ناامید بشی و صبر و استقامت نداشته باشی و دست از تلاش بکشی نه تنها هیچ وقت مزه موفقیت رو نمیچشی بلکه یه حسرت بزرگ توی قلبت ایجاد میشه یه حسرت که همیشه بهت میگه اگه یه خورده صبر میکردی شاید میشد اگه جا نمیزدی و تلاش میکردی شاید میشد و هزار اگه و شاید دیگه ای که تو رو از پا در میاره

+میشه لطفاً بیای؟ -کجا؟ +به خودت...)

می‌دونی یه حقیقتی هست که خیلی از ماها ازش فرار میکنیم...

یه حقیقتی که نه اینکه نتونیم، نمیخواییم قبولش کنیم...

و اون حقیقت داخل یه جمله خلاصه میشه