قشنگی! و دلتنگی؛

_)

_وَجَدتَ‌رائِحَةَ‌الوُدِّ‌إن‌شَمَمتَ‌رُفـاتی اگر‌خاک‌قبرم‌را‌ببویی‌،بوی‌عشق‌را‌می‌یابی.

🙂💔

چکار کنیم که از گناه بترسیم...؟:)

خخییلی به یادتونم:)

و همچنین اینجا:)

و اعلَم یا بُنی اَنّک انَّما خُلقت للآخره لا للدّنیا و لِلفناء لا لِلبقاء وَ للمَوت لا للحیاه... وقت‌هایی هم هست که آدم دلش می‌خواد این کفش تنگِ زندگی رو آروم در بیاره، جفت کنه، بگذاره کنار و بدوِ دور بشه. دور بشه. همه‌چیز رو رها کنه و بره. کجا؟ هر جا که این‌جا نیست. دنیای دیگری لابد. دلش می‌خواد آروم و یواش که کسی نفهمه به قطار زندگی بگه بایستد. بگه من دوست دارم پیاده بشم. بگه من سعی می‌کنم قدرِ این قطار رو، قدرِ نعمتِ هستی و وجود رو بفهمم امّا گاهی نمی‌تونم دوم بیارم. نمی‌شه. بگه زودتر من را ببر برسان به ایستگاه آخر. وقت‌هایی هست که زندگی ملال می‌شود. نفس‌کشیدن سخت می‌شود. اصلاً زندگی خیلی خوب است. نعمت‌ها فراوان‌اند. این منم که خسته‌ام. #من_این‌جا_بس_دلم_تنگ_است‌:)

یه چیزی تو قلبم خیلیی پلی میشه...

دلگیرم! هرچه میدوم! به گرد پاهایتان هم نمیرسم... مسئله یک سربند و لباس خاکی نیست.. هوای دلم از حد هشدار گذشته شهدا یاری ام کنید:)..

🙂🍁