💢مباحث رجالی بر خلاف مکتب قم که می‌گوید الأمر فی السهل سهل می‌گوییم الأمر فی السهل صعب و ما نتوانستیم وثاقت او را ثابت کنیم. 📚استاد مروی ج 320

💢 آداب و رسوم عربی پیش از اسلام «ويلحد أهل الحجاز لحدًا في القبر لوضع الميت فيه. ويقال للذي يلحد القبر ويضع الميت فيه: "اللاحد". ويقال للذي يعمل الضريح: "الضارح". وكان من عادة الجاهليين رجم القبور -أي: وضع أحجار فوقها- وذلك على سبيل التقدير والتعظيم للميت. فإذا زار قريب أو صديق قبر قريب أو صديق له رجمه -أي: وضع أحجارًا فوقه- والرجام الحجارة. والرجمة أحجار القبر ثم يعبر بها عن القبر وجمعها رجام ورجم. وقد ورد في كتب الحديث أن الرسول قال: "لا تُرَجِّمُوا قَبْرِي"، وأن "عبد الله بن مغفل المزني" قال: "لا تُرَجِّمُوا قَبْرِي، أي: لا تجعلوا عليه الرجم. وأراد بذلك تسوية القبر بالأرض"، وعدم نصب أحجار فوقه ليظهر واضحًا شاخصًا. وتؤدي لفظة "رجم" و"رجمت" و"هرجم" أي "الرجم"، معنى قبر أيضًا. وترد بكثرة في الكتابات الصفوية. ويراد بها الأحجار التي تكوم فوق قبر. والعادة عندهم أن الشخص الذي يمر على قبر ما، أو يزور قبر قريب له، يضع حجرًا أو أحجارًا فوق القبر، تكريمًا لصاحبه وتخليدًا لذكره، حتى وإن لم يعرفه، لأن ذلك من باب احترام الموت والميت. فالرجام إذن، هي قبور غطيت بأحجار. وقد عثر على عدد من الرجام المكتوب الذي اتخذ شواخص للقبور فيه اسم الميت ودعاء على من يحاول نقل الرجمة من محلها أو على من يحاول تغيير معالم.» 📚المفصل فی تاریخ العرب قبل الإسلام 9: 167 پی‌نوشت: ضریح در عرب قدیم چاله وسط قبر است؛ به عنوان مثال در العین آمده است: الضَّرْح حفرک الضریح للمیت یا در صحاح میخوانیم الضریح الشق فی وسط القبر. #سوره‌ی_تکاثر #روایات_تخریب_قبور #روایات_تسویه_قبور #ضریح

💢دانشگاه غزه 2 وقتی به این دو تا قصه فکر می‌کنم همه وجودم آتیش می‌گیره: 1. یه روز یه دختر ایرانی فوت کرد و به دروغ گفتن کشتنش، رسانه‌هاشون هزاران ساعت برنامه ساختن در اثبات کشته شدن اون دختر و جنگ داخلی در ایران راه انداختن. 2. 26 روز 2 میلیون نفر آدم رو جلوی چشم همه به صورت روزانه بمباران کردند و یک صدم آن یک نفر برایش برنامه نساختن که هیچ؛ یکسره در طول این 26 روز ایستاده برای مهاجم کف زدن. کسی که هنوز پس از غزه شک داره حق با کیه، هیچ وقت به یقین نمی‌رسه؛ چون قطعا مسخ شده. مراقب باش که لایستخفنک الذین لایوقنون... @mahdavi_arjmand

💢دانشگاه غزه 3 چند تا از کارمندای یکی از همین رسانه‌های مدافع حقوق بشر، دلشون برا مرم غزه سوخته و یه کلیک کردن و توییتی رو در حمایت از مردم غزه لایک کردن...هیچی دیگه اخراج و تعلیق از این ماجراها...جوک نیست اینا ها...تاریخ هزار سال پیشم نیست که سندش مشکل داشته باشه...دیگه خدا چجوری حالیمون کنه دولت‌های انگلیس و فرانسه و آلمان و آمریکا و....حیواناتی وحشی هستند که کت شلوار به تنشون کردن و کروات بستن و عطر و ادکلن زدن به خودشون... چطور حالیمون کنه که رسانه ابزاری است در دست این حیوانات وحشی و تنها کاربردش پیش‌برد اهداف قدرت هست و تمام خوبی‌هاش رو هم باید با احتیاط فراوان از میان انبوهی از کثافت به زور بیرون کشید... @mahdavi_arjmand

وقتی کسی ازتون پرسید چرا میگن نظم قدرت در دنیا عوض شده؟ در جواب بگین: «چون شنیدن سخنرانی رهبر یک گروه چریکی که از قضا روحانی شیعه هم هست و رهبر ایران رو هم سیدنا القائد می‌نامد بیش از فینال جام جهانی برا رهبران آمریکا و اروپا هیجان و استرس تولید می‌کنه»

جالبه تا حالا توجه نداشتم در این روایت فرموده من سمع «رجلا» ینادی یا للمسلمین فلم یجبه فلیس بمسلم؛ همیشه فکر می‌کردم این روایت مشهور صراحتا درباره کمک خواستن مسلمان از مسلمان است ولی ظاهراً «رجلا» مطلق است و یا لااقل احتمال اطلاق آن وجود دارد. 📚ر.ک: الکافی 2: 164؛ تهذیب 6: 175.

💢امکان جمع بین ثبوت عصیان و صحت عمل و عدم لزوم اعاده حتی در داخل وقت #مباحث_اصولی 🔸پرده اول قضیه از آنجا شروع می‌شود که یکی از اصحاب امام باقر برایش سؤال شده آیا عدم رعایت جهر و اخفات در نماز مسؤولیت شرعی دارد؟ امام در پاسخش فرمود عمدی باشد نمازش باطل است و باید اعاده کند؛ اما اگر پای نسیان، سهو یا جهل در میان باشد مسؤولیتی بر او نیست و نمازش کامل است.(فقیه 1: 344) دو تن دیگر از اصحاب هم سؤال مشابهی در مورد عدم رعایت قصر و اتمام پرسیدند که در جواب شنیدند اگر آیه تقصیر بر شخص قرائت شده و برایش تفسیر شده با این حال در سفر نماز را کامل خوانده باید اعاده کند و اگر از آیه اطلاع نداشته لزومی ندارد اعاده کند. (فقیه 1: 434) در روایتی دیگر نیز امام مشابه همین سخن را در مورد روزه مسافر در سفر فرمودند که اگر با جهالت به حکم روزه بگیرد، روزه‌اش صحیح است و نیازی به قضا ندارد. (کافی 4: 128) @mahdavi_arjmand

💢امکان جمع بین ثبوت عصیان و صحت عمل و عدم لزوم اعاده حتی در داخل وقت #مباحث_اصولی 🔸پرده دوم 🔹 دو قرن و اندی بعد از سید مرتضی (355-436) پرسیده‌اند چرا شیعه امامیه به سقوط وجوب قضا بعد از اتمام وقت در مورد کسی که وظیفه‌اش تقصیر بوده و نماز تمام خوانده فتوا داده‌اند؟ سائل وجه استبعاد این فتوا در ذهن خودش را اینگونه توضیح داده است: صغری:کسی که تعداد رکعات نمازش را نداند (نداند در سفر دو رکعت باید بخواند) بسیار بعید است تفاصیل احکام نماز را بداند کبری: امت اجماع دارند بر اینکه نماز شخصی که احکام نماز را نمی‌داند مجزی نیست. نتیجه: چگونه فتوای به سقوط قضا از کسی که در سفر نماز تمام خوانده صحیح است. 🔹پاسخ سید مرتضی: اولا: جاهل معذور نیست بلکه ملوم است و مذموم. ثانیا: ممکن است جهل باعث تغییر حکم شرعی شود. ثالثا:تلازمی بین این دو امر وجود ندارد که هر کس قصر و اتمام را ندانست تمام احکام و تفاصیل را نداند. رابعا: جهل به قصر و اتمام آنگونه که شما تصویر کردید جهل به اعداد رکعات نیست. (رسائل الشریف المرتضی 2: 383) @mahdavi_arjmand

💢امکان جمع بین ثبوت عصیان و صحت عمل و عدم لزوم اعاده حتی در داخل وقت #مباحث_اصولی 🔸پرده سوم پرده سوم را در کتب فقهی مانند جواهر می‌بینیم که در آن پس از بیان نظر سید مرتضی می‌گوید: گویا سید می‌خواهد بگوید جاهل نسبت به گناه و عدم گناه معذور نیست اگر چه فعلش به خاطر دلیل صحیح است؛ زیرا اشکالی ندارد قانون‌گذار حکمی را بر فعل یا ترکِ عصیانیِ مکلف بار کند؛ همانند موردی که در مسأله ضد گفته می‌شود شارع از مکلفی که مثلا ازاله نجاست را ترک کرده نماز را مطالبه کرده است؛ بنابراین در مسأله حاضر نیز بحث به همین شکل است. جاهل به دلیل ترک تعلم و تفقهی که در کتاب و سنت به آن امر شده است گناه کار است ولی بعد از این عصیان نماز خوانده و نمازش به خاطر وجود دلیل خاص صحیح است.(جواهر فی ثوبه الجدید 7: 567) @mahdavi_arjmand

💢امکان جمع بین ثبوت عصیان و صحت عمل و عدم لزوم اعاده حتی داخل وقت #مباحث_اصولی 🔸پرده چهارم پرده چهارم داستان مربوط به کتب اصولی است. محقق اشتهاردی در مدارک العروه گفته است همین سخنی که صاحب جواهر پس از بیان کلام سید مرتضی ایراد کرده خاستگاه اشکالی مشهور در اصول شده است و آن عبارت است از اینکه چگونه بین حکم شارع به عصیان و عدم وجوب قضا و اعاده در وقت توافق حاصل می‌شود؟! خصوصا با توجه به اینکه به دلیل عدم اتمام وقت شخص می‌تواند مصلحت فوت شده را که باعث استحقاق عقوبت شده تدارک کند! (مدارک العروة للإشتهاردی 19: 313) @mahdavi_arjmand

💢امکان جمع بین ثبوت عصیان و صحت عمل و عدم لزوم اعاده حتی داخل وقت #مباحث_اصولی 🔸پرده آخر 🔹در ابتدا وقتی سه روایتِ محل بحث را می‌خوانید بعید است احساس تنافی به شما دست دهد؛ قانون‌گذار، در قانون خویش به هر دلیلی خواسته برای افرادی که برخی از قوانین دیگر را رعایت نمی‌کنند تخفیف قائل شود و عمل را بدون اینکه تمام قوانین مربوطه به درستی انجام شده باشد بپذیرد. این تخفیف به سادگی در طبقه اصحاب ائمه مورد پذیرش قرار می‌‌گیرد و اشکالی به آن وارد نمی‌شود. 🔹اما دو و نیم قرن بعد عالمان عقل‌گرا این بحث را مطرح می‌کنند که هر چند عمل جاهل در این سه مورد پذیرفته می‌شود اما مستحق مذمت و ملامت است (طبیعی است این استحقاق امری عقلی و عقلایی است و در آن روایات مطرح نشده) 🔹چند قرن بعد همین مستحق مذمت و ملامت در بیان صاحب جواهر می‌شود غیر معذور نسبت به گناه و عدم گناه و شما نیک می‌دانید که بار واژه‌های سید مرتضی تمایل به نگاه عقلایی دارد؛ اما همین واژه‌ها در بیان صاحب جواهر تبدیل به واژه‌هایی با رنگ و بوی شرعی شده‌اند. 🔹و در پرده چهارم تعبیر محقق اشتهاردی را داریم که به وضوح آن استحقاق عقلی و عقلایی تبدیل به حکم شارع به عصیان شده است. @mahdavi_arjmand

ارسال شده توسط اعلیحضرت انگلیس به فدراسیون صهیونیسم در تاریخ 2 نوامبر 1917 پیشنهاد می‌کنم از اینجا یا اینجا اندکی اطلاعات درباره‌ این بیانیه به دست بیاورید. بعد از داشتن آن اطلاعات حداقل 10 بار بخوانیدش تا مزه تلخ خباثت انگلیس را از تک تک کلماتش بچشید و با هر کلمه‌اش به نفرت خود از این حکومت کثیف و دیگر دول غربی بیافزایید. @mahdavi_arjmand