♦️ چرا باید بر استقلال زن پافشاری کنیم؟ #اختصاصی ✍🏼| آقای مهدی تکلو ▪️یکی از شاخصه‌های اصلی و ارکان هویت زن در نگاه انقلاب اسلامی، استقلال هویتی است. تصویر زن در آینه‌ی انقلاب اسلامی زنی است که به لحاظ هویتی مستقل است و بر استقلال خود پافشاری می‌کند. از سوی دیگر، جهان پیرامونی این زن در این منطق استقلال او را به رسمیت می‌شناسد. استقلال به معنای این است که زن به‌عنوان یک انسان کامل و کافی در نظر گرفته شود که صاحب اراده و اختیار است و بر سرنوشت خویش مشرف و مسلط است. به دیگر بیان، اصرار بر استقلال انسانی و هویتی موجب فاصله‌گذاری و حصارچینی در برابر تمام نیروهایی فردی، اجتماعی و تاریخی است که تمایل دارند به دلایل بر سرنوشت و هویت افراد حاکم و چیره شوند. حفظ استقلال سبب ایجاد روحیه‌ی مقاومت و خودبودگی در زن می‌شود. ▪️از منظری الهیات‌نگر، استقلال جوهره‌ی مخلوقیت انسان است و بدون آن ظرفیت‌ها و قابلیت‌های انسانی، جنسیتی و فردی در خدمت عبودیت غیر خداوند سبحان قرار می‌گیرد؛ لذا زن مستقل زنی است که بر اراده‌مندی خویش پافشاری می‌کند و نیروی خود را خرج دیگری‌هایش نمی‌کند. به همین سبب زن انقلاب اسلامی مبارز است، چرا که همواره جریانات و نیروهایی هستند که درصدد معناکردن و مصادره نمودن او باشند. به همین نسبت زن انقلاب اسلامی عزتمند و صاحب کبریا و عظمت است. ما از چنین زنی که بر شرافت و کرامت خود هم در سطح انسانی و هم در سطح جنسیتی توقف و تحفظ داشته، طبعاً و منطقاً انتظار عفت، حیا و حریم است. ▪️استقلال انسانی زن موجب می‌شود که او انگاره‌های تحمیلی و تصاویر هژمونیک از خود را خارج از اراده و انتخاب نپذیرد و چه‌بسا او خود به برساخت و بازتعریف هویت و معنای زن و جهان پیرامونی آن مبادرت ورزد. پس از سویی دیگر استقلال انسانی زن، موجب شکوفایی جنسیتی زن می‌شود؛ چرا که زن به نحو طبیعی زن است و کوتاه‌کردن دست سیطره‌جویان که زن را به صورت‌ها و سیرت‌های متنوعی می‌بیند سبب می‌گردد تا این سطح از قابلیت‌های او بیش‌ازپیش بالفعل شود. زنانی که استقلالشان را وانهند و جامعه‌ای که با استقلال زنان غیرتمندانه و با حساسیت مواجهه نکند، حاصلی جز زنانی که یا جنسیتشان عامل ضعف و ثانوی‌بودگی آنان می‌شود یا زنانی که تلاش می‌شود عنصر جنسیت در آن‌ها انکار شده و تکراری ناقص از مردانگی بیافرینند و یا زنانی که حتی به وجوه تنانه و جنسی تقلیل می‌یابند ندارد. پس استقلال زن،‌ نخست میان او و هویت، مسیر و جهان معنایی مردانه فاصله و حجاب می‌گذارد، سپس تمایزات او را به‌طور جدی با زن در الگوی غربی و شرقی مشخص می‌کند و از او تصویری واقعاً «نه شرقی و نه غربی» برمی‌سازد و دست آخر میان او و تمدن‌ها و جوامع استیلایی و بازاری مغایرت‌سازی کرده و پیشنهاد خلق و معماری تاریخی جدید را (در همراهی مرد انقلاب اسلامی) پیش‌روی او می‌گذارد. 🔻 پایگاه تحلیلی تخصصی عصر زنان 🌐|@asrezanan_ir|

«به نظر می رسد این چنین نقش تاریخی برای زن در جهان بی سابقه است... و به همین جهت ایجاب می کند که تحقیق کنیم چه عواملی موجب گشت که زن بار دیگر ـ علاوه بر صدر اسلام ـ در صحنه تاریخ ظاهر شود و تاریخ را از «مذکر» بودن محض خارج کند و آن را «مؤنث» (مذکر ـ مؤنث) نماید.» (استاد مطهری، آینده انقلاب اسلامی ، ص ۲۲۴) @Mahdi_Takallou

محمد عربی (ص) تنها منجی دختران نبود، بلکه به یک معنا، او منجی و تنظیم‌گر «حرکت و هندسه‌ی رابطه‌ی زنان و مردان» بود. فعل نبی را با الهیات و ساحت ملکوتی‌اش باید فهمید. در روایت سکولار که در آن الهیات اقدامات غایب است، می‌شود قهرمانان واقعی یا ساختگی دیگری را هم در کنار رسول مکرم (ص) قرار داد. مساله اینجاست؛ حرکت تاریخی انسان بی‌بهره از دو نیروی زنانه و مردانه - چنانچه در شرق و غرب می‌بینیم - به‌نحو هم‌تراز به انجماد و انحراف می‌گراید. محمد عربی (ص) تنها زنان و دختران را نجات نداد، بلکه نهضت و بعثت او نجات تاریخ از مذکرشدگی بود. در مذکرشدگی جامعه و تاریخ، سخت‌افزار و واقعیت اجتماعی و تاریخی دیگر قابلیت نصب و درون‌ریزی «نرم‌افزار توحید» را ندارد. پس به یک اعتبار، می‌توانیم یک پروژه‌ی اصلی جریان ولایت را، ساخت نظام سعادت انسان با احیای جایگاه حقیقی زن و به‌رسمیت‌شناختن انسان مونث بدانیم. لذا از این منظر رابطه‌ی ضروری و مستقیم ِاحیای دین و احیای جایگاه زنان نسبتی ویژه است که می‌توان این خط را به لحاظ تاریخی هم دنبال نمود. رسول اکرم (ص): «کلما ازداد العبد ایمانا ازداد حبا للنسآء» هر چه ایمان بنده زیاد شود، محبت وی به زن ها نیز زیاد می شود. بحار الانوار، ج 103، ص 228. «اگر نگاه کاوشگر انسان بخواهد نقش زن را با نقش‌های دیگر مقایسه کند، خواهد دید که نقش این نیم، حساس‌ترین، ظریف‌ترین، ماندگارترین و مؤثرترین نقش‌ها در حرکت تاریخ انسان و در سیر بشریت به‌سوی کمال است.» (84/5/5) «اگر زنان در حرکت اجتماعی یک ملتی حضور نداشته باشند، آن حرکت به جائی نخواهد رسید، موفق نخواهد شد.» (91/04/21) #تعادل_جنسیتی @Mahdi_Takallou

🔸 .... مهمترین و بارزترین خصلت او این بود که عظمت انقلاب اسلامی را درک کرده بود. انقلاب اسلامی همه وجودش را تسخیر کرده بود. ریشه‌های انقلاب را یافته بود و همه آنها را جدی می‌گرفت. دانش‌های حوزوی را از ریشه‌های قطعی انقلاب یافته بود و با جدیتی مثال زدنی هر محفل علمی وزینی می‌یافت خود را به آن می‌رساند تا از تراث معرفتی اسلامی چیز بیشتر و سنگین‌تری بیاموزد. باز هم شیرین‌ترین گفتگوها برای او گفتگوی عالمانه درباره گذشته، حال و آینده انقلاب بود... . ▪️بخشی از پیام حجت الاسلام و المسلمین استاد محمدرضا فلاح شیروانی —---— ◼️ سید مصطفی مدرس مصلی 🔗@seyyedmodarresi

💠 فراخوان جذب خادم و نیروی متخصص 🔻هیات زوار الزهرا سلام الله علیها برای امور تربیتی و موسسات فرهنگی و هنری خود اقدام به جذب نیروی متخصص می کند 🔻برای اطلاع از فعالیت های هیات به آدرس www.zovvar.com 🔻برای ثبت نام به آدرس zovvar.com/heyat/jahad مراجعه نمائید 💠 @zovvaralzahra

#نیمه_شعبان 💠‌ قیام لله 💡این چراغان‌ها باید برای #قیام لله باشد... برای از ریشه‌کن کردن #فساد باشد. صِرف چراغان فایده‌ای که باید برای اسلام داشته باشد، ندارد. 🎙امام خمینی(رحمه‌الله‌علیه)

نگاه حضرت امام (ره) به مناسبت‌ها و اعیاد نگاهی ویژه است. به عنوان نمونه سخنرانی‌های او را در روز «زن» و «نیمه‌ی شعبان کنار هم بگذارید و مقایسه کنید. این دو مناسبت از نگاه امام اعتباری و تقویمی نیستند بلکه نوعی حقیقت سلوکی هستند که انسان باید به آنها تشرف پیدا کند. تعبیر ایشان «داخل شدن» در روز و مناسبت است. امام جان‌مایه‌ی این ایام را در بستر حرکت سلوکی و کمالی و با‌ کلیدواژه‌ی «قیام» روایت می‌کنند؛ می‌گویند گرامی داشتن این روزها به معنای این است که قیام کنی وگرنه «تو داخل در این روز» نیستی. مثلاً در روز زن میگویند اگر چنانچه زن مانند صدیقه ی طاهره (س) عزم جهاد نکرده نباشد هنوز داخل در روز زن نشده است. خب این زاویه دید به کلی با نگاه تقویمی و فانتزی موجود متفاوت است. اعياد ما خیلی غیرسیاسی، غیرحرکتی و راکد گرامی داشته می‌شود. @Mahdi_Takallou

عجب توییت ترسناکی! چقدر چگالی این توییت در نشانه‌های دلهره‌آور بالاست! قرار است در تابستانی که می‌آید چند درگیری مردمی داشته باشیم؟! «مانور، جان‌برکف، مدافعان انقلاب، اقدام، آشوب، نماینده مجلس، عضو کمیسیون امنیت، مسوولین حمایت» @Mahdi_Takallou

#مقاله_علمی_پژوهشی 💠بررسی رهاورد #جنسیت_پذیری_اخلاق از منظر #فمنیسم با سنجه‌ی مبانی #حکمت_صدرایی 💢مجله #پژوهش‌های_عقلی_نوین نگرة «جنسیت‌پذیری اخلاق» از مسائل چالش‌برانگیزی است که از اواخر قرن هجدهم و با اوج‌گیری فعالیت‌های فمینیست‌ها، در حلقه‌های فکری باورمندان به این جریان مطرح شد. فمینیست‌ها در موضع‌گیری برابر این انگاره، به دو دسته تقسیم شدند؛ گروهی با ادعای برابری کامل زن و مرد، هرگونه تفاوت میان ایشان را انکار کرده و دسته‌ای با سراب‌پنداشتن آرمان جنسیت واحد، انگشت تأکید بر برتری جنس زن نهادند. گرچه پرسش از جنسیت‌پذیریِ اخلاق، در سنت اسلامی، سابقه‌ای ندارد، اما با توجه به مطالعات دقیق و موشکافانه‌ای که اندیشمندان مسلمان (به طور خاص فیسلوفان) پیرامون مسأله نفس داشته‌اند، می‌توان از دل مبانی و مباحثی که طرح کرده‌اند، پاسخی سلبی یا ایجابی به این پرسش داد. به همین منظور در این نوشتار، با تکیه بر مبانی حکمت صدرایی، به استنطاق این مکتب در پاسخ به «جنسیت‌پذیری اخلاق» مبادرت ورزیده‌ایم و ضمن نمایاندن نقص فمینیست‌ها در بی‌التفاتی به مبانی انسان‌شناختی و نفس شناختی مسأله، به مقایسة تطبیقی میان پاسخ برآمده از مبانی صدرایی با انگاشته‌های فمینیست‌های اخلاق‌گرا پرداخته‌ایم و به این نتیجه رهنمون گشته‌ایم که دیدگاه جنسیت‌پذیری نفس به صواب نزدیک‌تر است. البته این به معنای نادیده‌انگاری تفاوت هنجارهای اخلاقی میان مرد و زن نیست. روش ما در این پژوهش، توصیفی_تحلیلی است. لینک دانلود مقاله👇 🌐 http://novin.isca.ac.ir/article_73844.html @zeinab_tajik