#صوت نشست هویت و اراده آزاد زن با حضور جناب آقای مهدی تکلو و جناب آقای ابوالفضل اقبالی یکشنبه ۱۴۰۱٫۷٫۲۴ دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی * البته 5دقیقه ابتدایی عرض بنده ضبط نشده است. توضیح دادم که وقایع اخیر یک واقعیت امنیتی-سیاسی و یک واقعیت اجتماعی دارد. این واقعیت امنیتی-سیاسی نباید ما را از واقعیت اجتماعی غافل کند. @Mahdi_Takallou

✨ «اساس ملت» «روز ولادت سرتاسر سعادت صدیقه طاهره که والاترین روز برای انتخاب روز زن است، به ملت شریف ایران، خصوصاً زنان محترم تبریک و تهنیت عرض می‌کنم. این ولادت با سعادت در زمان و محیطی واقع شد که زن به عنوان یک انسان مطرح نبود و وجود او موجب سرافکندگی خاندانش در نزد اقوام مختلف جاهلیت به شمار می‌رفت. در چنین محیط فاسد و وحشتزایی، پیامبر بزرگ اسلام دست زن را گرفت و از منجلاب عادات جاهلیت نجات بخشید. و تاریخ اسلام گواه احترامات بی‌حد رسول خدا صلی الله علیه و آله- به این مولود شریف است، تا نشان دهد که زن، بزرگی ویژه‌ای در جامعه دارد که اگر برتر از مرد نباشد، کمتر نیست. پس این روز، روز حیات زن و روز پایه گذاری افتخار و نقش بزرگ او در جامعه است. این جانب به زنان پر افتخار ایران، مباهات می‌کنم که تحولی آن چنان در آنان پیدا شد که نقش شیطانی بیش از پنجاه سال کوشش نقاشان خارجی و وابستگان بی‌شرافت آنان، از شعرای هرزه گرفته تا نویسندگان و دستگاههای تبلیغاتی مزدور را نقش بر آب نمودند، و اثبات کردند که زنان ارزشمند مسلمان دچار گمراهی نشده و با این توطئه‌های شوم غرب و غربزدگان آسیب نخواهد پذیرفت. هر چند در طول سلطنت غاصبانه پهلوی با آن بوق و کرناهای تبلیغاتی، بجز مشتی زنان مرفه طاغوتی و وابستگان ساواکی و سرسپردگان آنان دیگر قشرهای میلیونی زنان متعهد که «اساس ملت» مسلمانند، در دام فریب دلباختگان به غرب نیفتاده و با عمل خود در طول پنجاه سال سیاه با روی سفید نزد خدا و خلق شجاعانه مقاومت نموده‌اند. لکن در این‌ تحول الهی اخیر، امید کوردلانی را که قبله گاه خود را غرب می‌دانستند و اکنون هم می‌دانند، به طور قاطع و برای همیشه قطع نموده‌اند.» ۴ اردیبهشت ۱۳۶۰/ ۱۹ جمادی الثانی ۱۴۰۱ امام خمینی (ره)؛ @Mahdi_Takallou

مطلبی از خانم سحر دانشور بسم‌الله در اتفاقات اخیر ایران، متفکران شاخصی مثل جودیت باتلر، ژاک رانسیر، سارا احمد، شیلا بن‌حبیب‌، آنجلا دیویس و تعدادی دیگر از‌ چهره‌های دانشگاهی بیانیه‌ای با عنوان «صدای انقلاب فمینیستی در ایران را بشنوید» منتشر کردند. معتقدم فاصله این متفکرین از واقعیت‌های ایران و شکل‌گیری فهمشان به میانجی رسانه بخشی از عللی است که در پس این مواضع دیده می‌شود. از سوی دیگر نمی‌توان به علت بزرگ‌ بودن نام‌ها چشم بر مواضع خطای آنها بست. بر هر فرد دغدغه‌مندی است که زمینه ارتباط و گفتگو را فراهم آورده و تا حد ممکن زوایای وضعیت را به کلمه تبدیل کند. از این روی با نوشتن نامه‌ای خطاب به این متفکرین در حد خود تلاش کردم در رابطه با بیانیه آنها موضعم را روشن کنم و زمینه اندیشیدن به واقعیت‌های نادیده ایران را برایشان فراهم کنم. متن نامه که به زبان انگلیسی نیز ترجمه شده است را برای این متفکرین ارسال کردم و آن را همراه با متن فارسی منتشر می‌کنم. http://ble.ir/emroznevesht

ترجمه فارسی بیانیه صداهای یک انقلاب فمینیستی را در ایران بشنوید روز ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۲ مهسا (ژینا) امینی، یک زن ایرانی کُردِ ۲۲ساله را پلیس امنیت اخلاقی جمهوری اسلامی ایران وحشیانه کُشت. بعد دستگیری به‌خاطر حجاب به‌اصطلاح «نامناسب» چندین بار به سرش کوبیده بودند. این فقط یکی از انبوهِ جنایت‌هایی حکومتی بوده که حاکمیت مبتنی بر آپارتاید جنسیتی ایران عامدانه و ‌به‌شکلی نظام‌مند مرتکب شده. از زمان وقوع این قتل حکومتی تا همین الان، مردم بسیاری شهرهای ایران درگیر اعتراضات بوده‌اند. این خیزش، خیزشی به وسعت کل کشور، علیه نه‌فقط قتل وحشیانه‌ی مهسا بلکه در مخالفت با اساس حکومت اسلامی بوده. خواسته‌ی معترضان رسا و‌ روشن است: پایان دادن به حاکمیت حکومتی مذهبی که جلوه‌ای از خشونت چندجانبه‌اش علیه به‌حاشیه‌رانده‌شدگان جامعه به‌روشنی در مرگ مهسا هویداست. در برابر این وحشت‌افکنی و سرکوب، ما شاهد انقلابی فمینیستی در ایران هستیم که جرقه‌اش را خشم از قتل مهسا (ژینا) امینی زد. معترضان با الهام از آن‌چه کُردها گفتند، شعار می‌دهند «زن، زندگی، آزادی». خیزش‌های مردمی، بدن‌های بی‌حجاب رقصان، و معترضانی که نمادهای حجاب را آتش می‌زنند به‌مدد ارتش‌هایی از ترول‌ها که حکومت پشتیبان‌شان است، قطع‌های مکرر اینترنت، گازهای اشک‌آور، دستگیری‌های گسترده، و کشتار وحشیانه با خشونت تمام سرکوب می‌شوند. اما دورتادور دنیا گروهی وسیع‌تر از دانشگاهیان و فعالان سیاسی و اجتماعی عمدتاً در برابر آن‌چه در ایران دارد می‌گذرد، هنوز ساکت‌اند. بحران ایران بین دو دیدگاه تقلیل‌دهنده اما مسلط و مستقر در رسانه‌ها و هم‌چنین جوامع دانشگاهی گیر افتاده. از یک ‌طرف تاریخ دیرپای سرکوب استعماری همپای ظهور تازه‌ی گفتمان‌های بیگانه‌هراسانه، نژادپرستانه، و ضد حقوق زنان و اقلیت‌های جنسی در غرب، مسایلی چندوجهی چون حجاب را به «مسئله‌هایی فرهنگی» تقلیل داده‌اند. مشخصاً همین قضیه مانع شده تا چهره‌هایی مترقی در کشورهای جهان‌اولی قاطع و رسا با مبارزات مردم خاورمیانه و دیگر کشورهای مسلمان همراه شوند، بی‌ترس از این‌که موضع‌گیری‌شان خوراک تبلیغاتی ایدئولوژی‌های ضد حقوق زنان و اقلیت‌های جنسی در غرب بشود. از طرف دیگر یک رویکرد به‌اصطلاح مترقی اما نوشرق‌نگرانه هم هست که آینده و عاملیت ساکنان کشورهای غیرغربی، به‌خصوص مردمان خاورمیانه و شمال افریقا را ندیده گرفته. این دیدگاه‌ها موجب شده مقاومت‌های فمینیستی و دگرباشانه‌ی ایرانیان نه مطالعه و نه از منظر سیاسی جدی گرفته شود. سرکوب لایه‌لایه و مبارزات‌شان ناشناخته مانده و به چشم نمی‌آیند مگر آن‌که مبارزات‌شان را گره بزنند به مسائل موردتوجه غربی‌ها یا خودشان را با آن‌چه نوشرق‌نگران انتظار دارند، تطبیق دهند. علیه و ورای این گرایش‌های تقلیل‌دهنده، ما، گروهی از فعالان دانشگاهی فمینیست، از جمعیت‌های فمینیستی بین‌المللی می‌خواهیم برای ایجاد همبستگی‌ای فراملیتی با زنان و به‌حاشیه‌رانده‌شدگان در ایران به ما بپیوندند. جایگاه مبارزات خواهران ما در ایران در متن تحول تاریخی مناسبات قدرت در جوامع به‌اصطلاح اسلامی و بحران معاصر مرتبط با مناسبات بازتولید ‌اجتماعی در نظام سرمایه‌داری جهانی است. تأکید ما بر برنامه‌ای دگرباش‌فمینیست‌محور، ضدسرمایه‌داری، و ضدفاشیستی است که مبارزات هم‌پیمانان‌مان در ایران را به مسائلی مختص جوامع جهان‌اولی تقلیل نمی‌دهد. به‌عکس، ما باید این مبارزات را قطعه‌ای از یک زنجیره ببینیم و با تصدیق این‌که مبارزات ما مبارزاتی مشترک است نبرد را ادامه دهیم. لازمه‌ی ایجاد و حفظ چنین زنجیره‌ای پذیرفتن ماهیت مشترک مبارزاتی است که زنان و دیگر به‌حاشیه‌رانده‌شدگان دارند در کشورهایی چون ایران و زیر سیطره‌ی حکومت اسلامی کنونی‌اش تجربه می‌کنند. حالا حیاتی‌تر از همیشه است که همبستگی فراملیتی مؤثری نشان بدهیم‌ با زنان و دیگر به‌حاشیه‌رانده‌شدگان در ایران. جودیت‌باتلر، ژاک رانسی‌یر، سارا احمد، شیلا بن‌حبیب، اَلنکا زوپانچیچ، و صدها دانشگاهی دیگر مترجم: بهرنگ رجبی http://ble.ir/emroznevesht

متن فارسی پاسخ خانم دانشور به نامه جودیت باتلر، ژاک رانسیر، سارا احمد و ...

پاسخ حاج آقای مهدی‌زاده‌ی بزرگوار استاد بنده: دوست فاضل و دانشمندم اقای تکلو نقدی به بخشی از مصاحبه اخیر بنده با روزنامه فرهیختگان مرقوم فرموده بودند، آنجایی که گفته بودم که «به‌نظر من غرب در سال‌های اخیر اساسا به‌دنبال بی‌جنسیت کردن جهان بشری است» اما نظر ایشان این بود که مدرنیته به دنبال رسیدن به جامعه تک جنسیتی مردانه است و عملا فقط این زن است که از جنسیتش خالی می شود. بله این حرف درست است و تاکنون همین بوده است که ایشان می فرمایند. اما برداشت بنده این است که این رویه در حال تغییر است. در سالهای اخیر می بینیم سعی می شود که جنسیت فرد به یک حق انتخاب شخصی او تبدیل شود به نوعی که ما هر کسی را که می بینیم اول از او بپرسیم که تو خودت دوست داری خودت را مرد معرفی کنی یا زن یا بی جنسیت یا دارای گرایش دوگانه؟! فارغ از اینکه از لحاظ بیولوژیک میتوان این حد از اختیار را برای انسان تولید کرد یا نه! اما خاصیت این کار برای غرب مدرن چیست؟ گمان بنده این است که بعد از مفهوم «طبقه اقتصادی» در علوم اجتماعی، هیچ مفهومی مثل جنسیت بر علم اجتماعی اثر نگذاشته و به هسته مرکزی این علوم سرایت نکرده است. اما همانطور که طبقه در ابتدا توسط اقتصاددانان سیاسی پذیرفته می شد و بر اساس آن رساله هایی مثل رساله جمعیت مالتوس نوشته می شد، بعد از مدتی به عنوان یک انتقاد بزرگ از مدرنیته بدل شد. طرح غرب درباره جنسیت نیز در آغاز به عنوان نقطه مزیت مدرنیته شناخته می شد، اما به مرور به یک دستگاه برای انتقاد از مدرنیته بدل شده و بسیاری از نابرابری ها و ناراستی های مدرن، در قامت نقد بر نظریه جنسیت آن رو نمایی شده است. امروز صحبت از نقد تنزاعاتی است که مدرنیته بین زن و مرد برقرار کرده، یا انتقاد از اختلاط بی دلیلی که در جامعه زنان و مردان ایجاد شده و نهادهای مردانه و زنانه را نابود کرده است. یا صحبت از این است که زنانگی و مردانگی برای مدرنیته اصالتی ندارند و از هر دو برای رشد سود سرمایه و اخلاق سرمایه داری استفاده می شود و در عین حال نظام سرمایه داری ذاتا تمایلی به حذف نابرابری بین زن و مرد ندارد و این اختلاف پتانسیل را به عنوان منبع نیروی جنبشی می نگرد، لذا همه عرصه های اجتماعی را به عرصه های شیشه ای و مختلط بدل می کند و محدودیت شدید برای عرصه های زنانه و مردانه جامعه به نفع عرصه های سرتاسر مختلط ایجاد می کند. فمنیست ها چند صد نقد ریز و درشت دیگر که ما قبول داشته باشیم یا نداشته باشیم را بر اساس همین نظریه جنسیت بر مدرنیته وارد می دانند و این یعنی مدرنیته باید یک فکری به حال این مورد هم بکند تا دیگر نتوان بر اساس آن نقد تولید کرد! به تعبیر دیگر، نظریه جنسیت غرب از مزیت غرب، در حال تبدیل شدن به پاشنه آشیل جدید غرب است و اینجاست که غرب می خواهد همان کاری را که قبلا (مثلا) با مفهوم فقر و طبقه و اختلاف طبقات اقتصادی نمود و با آوردن مفهوم «util» و مطلوبیت به مرکز علم اقتصاد سیاسی، صحبت از اثرات منفی طبقات را غیر علمی معرفی کند و آنها را تصورات ذهنی، عده ای بیمار تقلیل داد، این بار هم مفهوم جنسیت را به یک مفهوم ذهنی و غیر اصیل و خیالی معرفی کند تا گفتگو از تاثیرات بد تمدن مدرن و نظام های اجتماعی برآمده از آن، بر حقوق و ارزشهای جنسی را غیر علمی و غیر اصیل معرفی شود. اما اینکه اخلاق خشن و تک جنسیتی سرمایه داری هم مردانه است را هم قبول ندارم. خشونت اخلاق سرمایه داری با زنان استعاره ای از یک مرد نیست، بلکه استعاره ای از یک موجود دارای سبعیت ویژه است که گاها در زنان هم وجود داشته است. این صفات رذیله فراجنسیتی هستند، پس غرب انسانی را می خواهد که فراتر از جنستیش، یک اخلاق خاص را داشته باشد و به هیچ دلیلی، از جمله عدالت خواهی، تمایلات جنسیتی، یا غیر آن، تمایل به خروج از این صفات را نداشته باشد. این صفات هم مردانه نیست، یک گرگ است، فارغ از اینکه جنسیت آن چیست، اما اگر بگویید، گرگ بصورت طبیعی مرد است، دیگر اینجا بحث ادبی و هنری می شود نه علمی! @social_theory

اینجا تلاش کردم فارغ از مناقشات سیاسی به شعار زن، زندگی، آزادی نزدیک شوم. این مجاورت احتمالی نویدبخش امیدهایی و هشداردهنده‌ی خطراتی است. بی‌شک تحولات آینده در ایران نسبت مستقیمی با مسائل زنان دارد. از این منظر ضرورت دارد واقعیت زن ایرانی را بهتر درک کنیم و پیش از تحولات بعدی بتوانیم موقعیت درستی اتخاذ کنیم. در اینجا بخوانید: https://gesostu.ir/?p=2506 @Mahdi_Takallou

🔶🔹نشست بصیرتی پیرامون اغتشاشات اخیر با موضوع: نقش دختر انقلابی در آینده ایران و اسلام 💠 ویژه نوجوانان دهم و یازدهم دختر 💠 زمان: پنجشنبه ۵ آبان ، از ساعت ۱۴ 💠 مکان: قم، باجک ۳ ،میدان ادب ،نبش میدان امام صادق ع ، کانون فرهنگی شهید فهمیده 🔰 پخش زنده از طریق اتاق اسکای روم مصلحون نوجوان https://eitaa.com/joinchat/3294691556Cf9d35433f3 🔷 @moslehoun_plus

💢آزمون سخت حکمرانان دینی!💢 🔹پدیده «بهادری جهرمی»، شاید امیدوار کننده‌ترین اتفاق این چند وقت، در سپهر سیاسی کشور است. 🔹سیاست دینی، حضور در مردم می‌خواهد و مردم‌داری . 🔹همین رویه است که سیاست مدار دینی را از لاک عافیت بیرون می‌کشد و به دل حادثه‌ها می‌برد. 🔹همین رویه است که دیوارهای بی‌اعتمادی را فرو می‌ریزد و فرق سیاست مدرن و سیاست دینی را هویدا می‌سازد. 🔹همین رویه است که فارقی است میان تشنگان خدمت و شیفتگان خدمت که متأسفانه سالهاست با سهل‌انگاری در قواعد کارگزاری حکومت دینی، امکان تشخیص و تمیز آنها را به محاق برده‌ایم. 🔹همین رویه است که مفهوم مردم سالاری دینی را عینیت می‌بخشد و باطل سحری خواهد بود بر تور مجازی ـ شیطانی تمدن غربی. 🔹خداوند به ایشان خیر دهد و در این آزمون سخت حکمرانان، بیش از ایشان را موفق و پیروز بدارد.....🤲🌺

فحش، فاحشه و واقعیت زن ایرانی #مهدی_تکلو زن فاحشه چنانچه این توصیف را در مورد خود پذیرفته باشد، احتمالاً رویه‌ی مستمرش به دام افکندن مردان است. در سطح فردی این مرد است که توسط زن آزادی‌اش را از دست می‌دهد و عرفاً به «تور» می‌افتد. از این منظر ظاهراً نوک نیزه‌ی فحشا رو به سوی مرد است و باید زن را ظالم فراست بدانیم. اما اگر نیک بنگریم در همین سطح فردی هم این زن است که از طریق شیءشدگی «خود» را به فروش می‌رساند تا به مقاصدی دست یابد. یعنی در سطح فردی هم، فحشا حتی اگر با عاملیت زن آغاز شده باشد، باز با سلب هویت و تحقیر او پایان می‌یابد. در سطح ساختاری اما حتی همین آغاز و عاملیت زنانه هم وجود ندارد. فاحشه‌گری در سطح ساختاری نوعی صنعت است و عقل سوداگر حاکم بر آن هر زنی را به نحو بالقوه «فاحشه» می‌پندارد. یعنی زن اصلاً فرصت عاملیت‌ورزی ندارد! اساساً در فحشای ساختاری به نحو مضحک و متناقضی، ستاره‌تر شدن به معنای کالایی‌تر شدن و ناانسان‌تر شدن زن است. درحالیکه در فحشای فردی رابطه‌ از نوع زن-مرد است، در سطح ساختاری زن میان فروشنده‌ی مذکر و خریدار مذکر دست‌به‌دست می‌شود؛ یعنی رابطه‌ی مرد-زن-مرد! مرد فروشنده سود می‌کند و مرد خریدار نه فریب زن را می‌خورد و نه به دام او می‌افتد. پس فحشا خصوصاً در وجه امروزینش تماماً علیه زن و نافی عاملیت او است. این وضعیت حاکی از نوعی نابرابری میان زن و مرد در قدرت و استقلال اجتماعی است. «افراد» مونث در دل «ساختارهای» مذکر «هضم» می‌شوند و اصلاً همین نابرابری در وسعت امر اجتماعی زنانه و مردانه است که یکی را به ظرف و دیگری را به مظروف تبدیل می‌کند. لذا من خصوصاً در سطح کلان محمل فحشا را محل قدرت‌نمایی و عاملیت‌ورزی زن نمی‌بینم. محمل قدرت و نفوذ زن جای دیگری است. چه بسا که زن را فطرتاً هم بیش از مرد به حریم و حیا مایل بدانیم. اما جهان اجتماعی فحشا، تصویری از زن را مبنا کرده و از طریق ساختارهایش این تصویر خاص را بر زنان (و مردان) تحمیل می‌کند. جهان اجتماعی یک وجه ساختاری دارد و یک وجه گفتمانی. فحشا در وجه ساختاری همین مجموعه قواعد و نظام‌هایی که بدن زن به متاع تبدیل می‌کند. و وجه گفتمانی (زبانی) این فحشای مردانه، ادبیات جنسی‌ و شوخی‌های جنسی‌ است که سالها در مجلات، رسانه‌ها و ... پمپاژ شده است. وجه سلطه‌گرانه و وحشیانه‌ی این گفتمان، شعارهای علنی قضیب‌محور است. بنابراین هر چه این گفتمان متورم‌تر شود فحشای ساختاری هم مسلط‌تر و محتمل‌تر می‌گردد چرا که این ادبیات جنسی حامل تصویری خاص از روابط زن و مرد است؛ نوع خاصی از مرد و نوع خاصی از زن. اما همراهی کردن زنان با شعار جنسی رکیک و قضیب‌محور از چیز دیگری حکایت دارد. در این لحظه است که زن دارد مغلوب می‌شود و در ظرف گفتمانی فحشا به عنصری مصرف‌کننده تنزل می‌یابد، در حالیکه ابتدا به ساکن تمام این جهان اجتماعی علیه او تکوین یافته است. حوادث اخیر در دانشگاه‌ها را استعاری ببینید. این شعارها به‌خوبی نشان می‌دهند که «زن، زندگی، آزادی» چگونه توسط قدرت‌های سیاسی مذکر مصادره می‌شود و این مصادره هم می‌تواند تا کجا پیشروی کند: تا جایی که زن را وارد میدانی کاملاً ضد زن کرده و عاملیتش را خرج توسعه و تورم دنیایی می‌گرداند که امکان زن بودن و زندگی کردن و آزادی داشتن را روز به روز تنگ‌تر خواهد کرد. من فکر می‌کنم واقعیت زن ایرانی را باید از نیروهای مصادره‌گر او جدا کرد. «انقلاب فاحشه‌ها» توصیف خشن، نادرست و غیرمنصفانه‌ای از دانشجویان دختر است. فحشا منطقاً پروژه‌ی زن نیست و زن ایرانی به‌طور خاص، مطابق با شواهد گوناگون فرسنگ‌ها با این ماجرا ناسازگار است. نه انگیزه‌ی زن از بدحجابی به‌طور خاص انگیزه‌ای جنسی است و نه انتخاب حجاب توسط او منحصراً انگیزه‌ای جنسی دارد. ما داریم روند مغلوبیت زنان را می‌بینیم و قاعدتاً با لحاظ این دقت، نحوه تعامل با زن (ایرانی) و قدرت ساختاری و سیاسیِ مترصد مصادره‌ی او باید متفاوت باشد! @Mahdi_Takallou

🔷 «زن در جامعه اسلامی» 🎙جلسه گفتگو محور با موضوع: - تفاوت مفاهیم حجاب قانونی، اجباری و اختیاری - جایگاه زن در جامعه اسلامی 🕗 زمان: سه شنبه ۱٠ آبان| ساعت ۲۰:۰۰ ◽️ مکان: تالار جوان خوابگاه چمران(روبه روی زمین چمن)

🔰 نامعادله اهانت‌آمیز علیه زنان رهبرانقلاب: در مورد جایگاه زن یک نامعادله‌ای را بتدریج به وجود آورده‌اند؛ طرفِ ذینفع مرد است، طرفِ مورد انتفاع عبارت است از زن. این به طور آرام، با تدریج، با شیوه‌های گوناگون، با تبلیغات مختلف، در جوامع غربی در درجه‌ی اول، و بعد در جوامع دیگر جا افتاده. این نشان‌دهنده‌ی این است که یک فرهنگی، یک سیاستی، یک راهبردی وجود دارد و پایه‌اش این است که این جایگاه، این شأن، این موقعیت غلط و اهانت‌آمیز را برای زن تثبیت کنند؛ و متأسفانه کردند. 🗓 ۱۳۹۰/۰۳/۰۱ 🌱 @Khamenei_Reyhaneh

#نشست | جنسیت و کلام اسلامی (+صوت نشست) 📝 دکتر زینب تاجیک، پژوهشگر و استاد حوزه و دانشگاه تاجیک با بیان اینکه موضوع کلام اسلامی و جنسیت مورد بی مهری قرار گرفته است، یادآور شد: ما آثار ارزشمندی درباره این موضوع و جایگاه و حقوق زنان از برخی علما و بزرگان مانند علامه مصباح یزدی، آیت‌الله جوادی آملی، علامه طباطبایی داریم، اما این آثار شبهه محور هستند که در صدد پاسخگویی به شبهات در موضوعات اختلافات جنسیتی بودند. ما یک منظومه کامل و جامع جنسیتی که در حوزه مباحث کلام اسلامی باشد، نداریم؛ وظیفه اصلی علم کلام، رسیدن به یک نظام جامع و کامل است و ما کار انجام نشده در این زمینه‌ها زیاد داریم. ما برای رسیدن به این نظام جامع باید دو کار انجام دهیم مسائلی که کامل و مشخص در ارتباط با جنسیت هستند، اما برخی پژوهش‌های ما شاید در نگاه اول ارتباطی با مباحث جنسیتی نداشته باشد اما برای رسیدن به نگاه جنسیتی در مباحث کلامی نیاز است که به آنها توجه داشته باشیم. از مهم‌ترین مباحثی که در کلام جنسیتی باید مورد توجه قرار گیرد، بحث هویت جنسیتی و بحث از چیستی جنسیت و تأثیر آن بر هویت و شخصتی انسان است که دامنه این اختلافات جنسیتی و حدود آن باید مشخص شود. 🔗 دانلود صوت ارائه 🚻 دفتر مطالعات راهبردی جنسیت و جامعه @gesostu www.GESOSTU.ir

🔰 تکرار حق؛ راه‌حل مقابله در فضای مجازی ▫️آیت‌الله یزدان‌پناه: - در فضای مجازی هر حقی از هر کسی گفته شود را می‌زنند، مخصوصا وقتی که آن گفته حق اثرگذار باشد. - پرتکرار و پرجانبه بودن یک گفته باطل، راه تفکر را از جوان ما در فضای مجازی می‌گیرد؛ یک مطلب حق را از ده جا می‌زنند به نحوی که دیگر جوان قدرت فکر کردن را ندارد. - در صحنه‌های اجتماعی هم کاری می‌کنند که یک شخصیتی که حق با اوست، اثرگذار نباشد و به طور ناجوانمردانه آن شخص را منکوب می‌کنند. - راه حل این است که جوان را در یک جا در برابر باطل باید به علامت سوال برسانیم و آن‌قدر پرتکرار باشد که این سوال نسبت به آن‌ها برایش باقی بماند تا این که این سوال‌ها جوان ما را به یک عقلانیتی برساند. - همین جوانی که امروز اعتراض می‌کند و برایش ابهام پیش آمده، بهترین رزمنده ما در برابر باطل است. 🏷 برگرفته از درس خارج تفسیر المیزان، سه‌شنبه ۱۰ آبان ۱۴۰۱. #حجاب #فضای_مجازی 💢 نفحات را در فضای مجازی دنبال کنید؛ https://eitaa.com/nafahat_eri

#صوت 🔖 موضوع: ﴿حجاب و بدن‌مندی﴾ 🎙 #دکتر_منصوری ⏳ ۱۳ دقیقه 📌 گزیده: ✓ در الهیات پروتستانی، نه تنها بدن مکان و موضع گناه است بلکه اساسا علت اصلی گناه شناخته می شود. ✓ اکنون بدن نقطه ثقل مقاوت درمقابل سوبژگی است. مصرفگرایی لذت‌محور در فضای جدید عَلَم شده و بحث هستیِ بدنی شده بازتولید می‌شود. ✓ بدن با تصویر، نمایش و با تجربه دارد تمرین می‌شود. بدن با تصویر پیوند می‌خورد. ✓ حجاب به عنوان امری علیه این نقطه مقاوت (بدن)، محل نزاع خواهد بود. ≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈ 📍عصر زنان را با همین نشانی در اینستاگرام، روبیکا تلگرام و ایتا دنبال کنید... @asrezanan_ir

...اگر زن بتواند یک اتصالی با خدا برقرار کند، خداوند با همان بُعد لطیف به آن زن توجه میکند، حالا فرض کن اگر در سبزوار ما در یک شب ده هزار دختر جوان شب داشته باشند، سوز و گداز با خدا داشته باشند، اینها با همان اسم یا لطیف اتصال پیدا میکنند، وقتی که خداوند با ده هزار انسان با آن بُعد لطیف بودن اتصال برقرار بکند، شهر لطیف میشود، حالا تو بگو چرا اخلاق جامعه بد است؟ چرا مردم بداخلاق هستند؟ چرا قتل زیاد است؟ چرا بچه ها روبروی پدر و مادرشان می ایستند؟ چرا خلق و خوی مردم خشن است؟ اگر به یک جامعه شناس بگویی، میگوید مشکلات اقتصادی زیاد است... از من بپرسی میگویم زنان جامعه عبادت خودشان را ترک کرده اند، وظیفه لطیف کردن جامعه و خلق و خوی جامعه با زن است... ...دین در یک لایه خیلی ظاهری در جامعه رواج دارد... استاد مروجی سبزواری @Mahdi_Takallou

قاعدتاً این دست تحلیل‌های عرفانی ناظر به ملکوت حیات اجتماعی، نمیتواند به محاجه‌ی تحلیل‌های جامعه‌شناختی برود اما به‌هرترتیب در مقام تایید و تکمیل برای نگاه‌های کلان در سطح نظریه اجتماعی مفید است. @Mahdi_Takallou

📝 #درسگفتار | ساخت اجتماعی جنسیت (1) با تأکید بر نظریه تعادل جنسیتی 🚹 مدرس: مهدی تکلو (پژوهشگر جامعه‌شناسی جنسیت) 🟢 حضوری و آفلاین 5 جلسه | سه‌شنبه‌ها ساعت 15 تا 16:30 شروع دوره : 24 آبان مهلت ثبت‌نام: 22 آبان مکان: دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی باهمکاری بسیج دانشکده علوم اجتماعی 🔗 لینک ثبت‌نام: https://gesostu.ir/product/sclg1/ ⚠️ دانشجویان دانشگاه علامه با ارسال پیام به آیدی زیر در پیام‌رسان‌های بله یا تلگرام می‌توانند کد تخفیف مربوطه را دریافت کنند: @darsgoftar_jensiat 🚻 دفتر مطالعات راهبردی جنسیت و جامعه @gesostu www.GESOSTU.ir

✅ سرنوشت حجاب چگونه خواهد بود؟ #مهدی_تکلو بررسی‌های گفتمانی در تحلیل تطورات معنای حجاب به‌وضوح نشان می‌دهد حجاب در صد سال گذشته، هرگز یک معنای ثابت نداشته و زمانی که از حجاب صحبت شود، بعید نیست که آن چه که در ذهن و قلب هر مخاطب شکل می‌گیرد با دیگران به‌کلی متفاوت باشد؛ لذا معلوم نیست مراد از الزامی بودن یا نبودن حجاب، الزام کدام معنای حجاب است. معنای حجاب در قرن گذشته، روبنای نزاع گفتمان‌هایی بوده که در زیربنا در مورد معنای زن با هم منازعه داشته و تا امروز یکی از پرمناقشه‌ترین مسائل را رقم زده‌اند. دهه‌ی پنجاه و شصت دهه‌های بازیابی قدرت اجتماعی زن است. زن ایرانی پس از توفیق نسبی در نبردی پنجاه‌ساله با جریاناتی که در سطح روبنا، حجاب و در سطح زیربنا، حرمت زن را هتک می‌کردند، عامل پیروزی یکی از بزرگ‌ترین انقلاب‌های مردمی تاریخ شد. تغییر یک نظام سیاسی مستبد با پیشرانی زن را باید حاکی از قدرت اجتماعی او دانست. بر همین اساس، پس از وقوع انقلاب 57 در یک برآیند نسبی، هنوز گفتمان حجاب با مؤلفه‌های نظیر کرامت، شخصیت و جایگاه والای زن در جامعه مفصل‌بندی می‌شود. پذیرش عمومی قانون پوشش و عمومی نشدن مخالفت‌ها با آن در این فضا به‌ویژه مقارن با اتمسفر فرهنگی ناشی از جنگ تحمیلی قابل توضیح است. اما سال‌های واپسین دهه‌ی شصت مصادف است با بروز برخوردهای خشن و تند مردمی با «بدحجاب‌ها» و متعاقباً دوباره مساله‌شدن حجاب. در دوره‌ی دوم دولت سازندگی و سپس دولت اصلاحات با تقبیح مواجهه‌ی قهری فضای تساهل فرهنگی در موضوع حجاب، فتح بابی برای جریان‌های مدگرا بود. مقارن با پایان جنگ، قرائت‌های سنتی و غیرسیاسی از زن، بر اساس همان تعریف ثانوی‌پندارانه، او را به حاشیه‌ی زندگی اجتماعی سوق می‌داد و هر چه می‌گذشت صحنه بیشتر به نزاع دو نیروی سیاسی نگران از بی‌بندوباری و مایل به آزادی در سبک‌زندگی (با تمایل به سبک زندگی غربی) رقم می‌خورد. در این فضا ما شاهد یک چرخش گفتمانی در حجاب هستیم. هر چه می‌گذرد در هم‌نشینی معنای حجاب، امر جنسی و فحشا، تحریک مردان و... قرار می‌گیرد. یک سوی میدان سیاست، حجاب زن را نه برای تشخص او بلکه برای کنترل تحریک مردانه معنا می‌کند و سوی دیگر این میدان پوشش زن را دقیقاً برای تزئین جهان مردانه توضیح می‌دهد. دست آخر محصول این نزاع مردانه‌ی «غرب‌ستیزی - غرب‌زدگی» فروکاست گفتمان حجاب از منظری هویتی و تشخصی (با دلالت‌های زنانه) به تنظیم‌گری امر جنسی (با دلالت‌های جنسی مردانه) بود. در تجربه‌ی تاریخی دلالت‌های زنانه که ناظر به هویت و تنظیم جایگاه زن در جامعه بود، توفیقات گفتمانی متعددی کسب کرد (دهه‌ی پنجاه و شصت) اما هم‌زمان با توسعه و تورم ادبیات جنسی با دلالت‌ها و اصالت‌های مردانه از دهه‌ی هفتاد تا کنون شاهد ناکارآمدی گفتمان حجاب هستیم. در حالی‌که از منظر زنانه نه حجاب انگیزه‌ای جنسی دارد و نه کشف آن صرفاً با غایت‌های جنسی قابل تفهم است. حوادث اخیر را نقطه‌ی معکوس شدن گفتمان اصیل حجاب می‌بینم. گفتمان جدید برخلاف گفتمان دهه شصتی این بار کشف حجاب را با مؤلفه‌هایی چون قدرت و تشخص زن را معنا می‌کند و طبیعتاً ذیل این گفتمان ساختارشکنی حتی در سطح خرد و هرآنچه که بوی مبارزه و قدرت‌ورزی بدهد امری بهنجار و هویت‌ساز (زیربنا) است. حال بیایید به آینده‌ی حجاب و زن ایرانی از منظر گفتمان حجاب فکر کنیم. مشخص است که گفتمان حجاب در دهه‌های اخیر جمهوری اسلامی ناکارآمد و معیوب است و این خلل از ناحیه‌ی تخلیه‌ی معناپردازی‌های زنانه و اصالت‌بخشی به قرائت‌های مردانه از حجاب زن و جوانب آن ایجاد شده است. در سرنوشت حجاب نزاع اصلی این است که زن قدرتمند چه تصویری دارد؟ باحجاب یا بی‌حجاب؟ درهرصورت آنچه که بدیهی است این است که زن غیرسیاسی، ضعیف و فاقد نسبت‌های روشن با سرنوشت تاریخی از این نزاع بیرون است. @Mahdi_Takallou

✅ عرضی با عزیزان فعال در تشکل‌های دانشجویی انتخاب قالب برنامه‌های علمی، نیازمند این است که نسبت به شرایط روز مشرف باشیم. عزیزان تشکلی معمولا در ایام حوادث در برنامه‌های خود به قالب‌هایی نظیر میزگرد و مناظره رو می‌آورند. من فکر می‌کنم این قالب‌ها مناسب روزهایی است که ما دو یه چند چارچوب نظری متقن موجود داریم و در شرایط انتخاب هستیم. میخواهیم عیار هر چارچوب نظری و ایده‌های عملیاتی‌اش را بدانیم و درنهایت به یکی حق بدهیم. مثلا در مورد مذاکره با آمریکا، ما نیاز داریم بدانیم هر مبنای فکری در این خصوص موضعش چیست. این جا می‌شود از قالب مناظره یا میزگرد استفاده کرد. اما گاه ما در شرایطی قرار داریم که باید با چراغ به دنبال یک چارچوب نظری بگردیم تا اولاً برای ما بصیرتی فراهم آورد و سپس بتوانیم بر مبنای آن راجع به بایدها و نبایدهای آینده گفتگو کنیم. در این شرایط (که من این را شرایط کنونی می‌بینم) نباید با فرمت‌های ساندویچی یا هیجانی امکان تولد و خلق چنین چارچوب‌هایی را سلب کنیم. در این روزها نیاز داریم حرف‌های تفصیلی بشنویم. نیاز داریم ارائه‌های جامع‌تر با صغری و کبری‌اش را بشنویم. در خصوص حجاب و بسیاری مسائل مربوط به زنان ما در نقطه‌ی یافتن #راهکار و سیاست نیستیم! بلکه پیش از نیازمند کشف راهبرد و باز پیش از آن نیازمند تدوین یک چارچوب نظری هستیم. لذا این روزها پیشنهاد من این است که جلسات دانشجویی سیاق ارائه‌محور با رویکرد نقد و تکمیل چارچوب‌ها بگیرند و رویکرد تعمق و تولید را جایگزین رویکرد «گفتگو برای گفتگو» کنیم. @Mahdi_Takallou

📚 معرفی مباحث درسگفتار ساخت اجتماعی جنسیت(1) 🚹 مدرس: مهدی تکلو (پژوهشگر جامعه‌شناسی جنسیت) 🔗 لینک ثبت‌نام: https://gesostu.ir/product/sclg1/ 🚻 دفتر مطالعات راهبردی جنسیت و جامعه @gesostu www.GESOSTU.ir