بسم رب حسن (ع)🏴

باز شب قاسم و باز شمیم حسن صاحب این سفره است دست کریم حسن

سبط نخست نبی، نور دل فاطمه مشرق و مغرب همه، غرق نعیم حسن...

از صف صفین بپرس، وز جمل و نهروان تا نگری دشمنان، کشته ز بیم حسن

همدم او بی وفا، هجمه و تیر جفا نیست یکی و دو تا، هتک حریم حسن

حرمت او را شکست، راه به تابوت بست تیر به تابوت زد، خصم لئیم حسن

ما که تباهیم و بس، نامه سیاهیم و بس کاش شفاعت کند لطف قدیم حسن 😔

آه از آن ساعتی، که آمد و از حسین بی زره اذن قتال، خواست یتیم حسن...😭😭😭

زینب اگر دیده ای، تو جگرش را به تشت در نگر اینک به دشت، فرق دو نیم حسن... 😭😭💔

شب ششم محرم و شب قاسم ابن الحسن (ع)

🌱 این طفل سیزده ساله (قاسم) در کنار مجلس نشسته است. وقتی که اباعبدالله این مژده را می‌دهد که فردا همه شهید می‌شوند، او با خود فکر می‌کند که شاید مقصود، مردان بزرگ باشد و ما بچه‌ها مشمول نباشیم. یک بچه سیزده ساله حق دارد چنین فکر کند. نگران است، مضطرب است. یکمرتبه سر را جلو آورد و عرض کرد: «یا عَمّا! وَ انَا فیمَنْ یقْتَلُ؟» آیا من هم فردا کشته خواهم شد یا کشته نمی‌شوم؟ حسین بن علی نگاه رقّت آلودی کرد. فرمود: پسر برادر! من اول از تو سؤالی می‌کنم. سؤال مرا جواب بده، بعد به سؤال تو پاسخ می‌دهم. عرض کرد: عمو جان بفرمایید! فرمود: مرگ در ذائقه تو چه طعمی دارد؟ فوراً گفت: عمو جان! «احْلی‏ مِنَ الْعَسَلِ» چنین مرگی در کام من از عسل شیرین‏تر است (یعنی من که می‌پرسم، برای‏ این است که می‏ترسم فردا این موهبت شامل حال من نشود). فرمود: بله فرزند برادر! تو هم فردا شهید خواهی شد اما بعد از آنکه مبتلا به یک بلای بسیار سخت و یک درد بسیار شدید می‌شوی. ولی اباعبدالله توضیح نداد که این بلا چیست. اما روز عاشورا روشن کرد که مقصود اباعبدالله چیست....😔😭 #استاد_شهید_مرتضی_مطهری 🌱 @mahdihoseini_ir | #آقا_مهدی