روزی، یه قدم شد «قدم اول» من ولی یادم نیست قدم اولم رو‌ کی برداشتم! دستم تو دست کی بود؟! شاید دست در دست مادر، شاید هم پدر راه افتادم قدم اول، قدم دوم، قدم سوم … آقای ماه! حضرت عشق! وسط سینه‌زدن در مجلس عزای شما به دست‌هام فکر می‌کنم به پاهایی که روش ایستادم و روزی که یک قدم، می‌شه قدم آخرم… نمی‌دونم کی؟ ولی می‌رسه اون روز ، محتاج‌ترم به این‌که دستم تو دست کسی باشه. دعا می‌کنم به‌وقت «قدم آخر»، دستم تو دستای شما باشه رهاش نکنید لطفا...

زینب قرار بود که سر را بغل کند آه از سعادتی که نصیب تنور شد...

پرسشی بد نگران کرده منِ مجنون را اربعین، کرب و بلا حک شده در تقدیرم؟!

آمدم پشتِ در خانه ے تو منتظرم تا که اذنم بدهی خادمِ این در باشم(:

محرم امسال هم تمام شد... الحمدلله که یکسال دیگه توفیق نوکری داشتیم. هرکاری میتونستیم واسه ارباب بکنیم و نکردیم حسرت میشه برامون... هرکدوم از ماها اگه سال بعد نبودیم بجامون گریه کنید، سینه بزنید...

چقدرها بودند که حسرت محرم به دلشون بود و قبل از دیدنش ازدنیا رفتن

خداکنه مایی که بودیم و دیدیم حسرت زده نباشیم!(:

قسمتم کن که پیاده برسم پابوست چقدر گریه کنان خیره به تصویر شدم...

روزی که شود ذره ذره استخوان من باشد هنوز در دل تنگم هوای تو!

در بزم وصالش همه ڪس طالب دیدار تا یار ڪه را خواهد و میلش به که باشد... #یااباعبدالله :) #یااباالفضل‌العباس

‌ یه روزی روضه ای که رفتیم، قطره اشکی که ریختیم اربعینی که رفتیم، قدمی که برداشتیم، سلامی که دادیم، یه "آخرین" میاد پشتش... همشون میشن آخرین های زندگی‌مون... ما که نمیدونیم کی آخرینمون میرسه! پس یه جوری از این لحظاتمون استفاده کنیم که وقتی آخرینش رسید اون دنیا حسرت نخوریم...