11-طوری که من فهمیده ام کاوه نقطه ضعف ضد انقلاب را کشف نموده و همان را تبدیل به نقطه ی قوت خودمان کرده است . دشمن از پای کار بودن، مقاومت و سرسختی ما در نبرد، وحشت دارد . کاوه همین ها را ملاک قرار داد،در عملیات، سرسختانه می ایستاد. وقتی خودش اولین نفری است که سینه اش را سپر می کند، تکلیف نیروهایش که دیگر معلوم است. نتیجه آن وقت ،عملیات « گزلان » می شود. آقای منصوری تحقیقاتم را در این باره با آنچه در عملیات گزلان از کاوه دیده است کامل می کند: ضد انقلاب پیامی را برای سپاه میاندوآب فرستاده بود که ما در اینجا هستیم ، جمهوری اسلامی اگر مرد جنگ هست بیاید. خبر که به برادر کاوه رسید، با سرعت خودمان را به منطقه رساندیم، نگران این بودیم که آنها میدان را خالی بکنند؛ زمستان بود و برف سنگینی باریده بود، طوری که امکان استفاده از سلاحهایی مانند خمپاره و 106 نبود، جاده ها هم بسته بود . تا گردان آماده ی حرکت شود به همراه برادر کاوه و ده پانزده نفر دیگر افتادیم جلو . کمی که رفتیم و به روستا نزدیک شدیم ، دیدیم تعدادی از ضد انقلاب از مسیر یک کانال آب فرار می کنند . ما هم شروع کردیم به تعقیب شان . ضد انقلاب داشت ما را فریب می داد و می کشاند به منطقه ای که می خواست . تصورش این بود که ما نیروهای گردان جندا... سپاه میاندوآب هستیم، درحین تعقیب و گریز رسیدیم به منطقه ای که چپ و راست مان باغ بود با دیوارهای نه چندان بلند . یک هو به سمت مان تیراندازی شد . از روبرو،از سمت راست و از سمت چپ. عده ای شان غلت می زدند و خودشان را به ما نزدیک می کردند . فاصله ی ما با آنها کمتر از سی متر بود . افتاده بودیم تو محاصره، هیچ امیدی به زنده ماندنمان نبود . کاوه همینطور که زیر آن باران تیر و گلوله ایستاده بود گفت : همه بپرید پشت دیوار . ضد انقلابی که پشت دیوار بود رفته بود عقب تر سمت رودخانه . دوباره برگشتیم همان طرف قبلی . ده _ پانزده متری که جلوتر رفتیم، چند آر پی جی همزمان به طرفمان شلیک شد، من و چند نفر دیگر مجروح شدیم . حالا دیگر کاملادرمحاصره بودیم . برادر کاوه گفت شما برو عقب و نیرو بیاور . گفتم: من اینجا می مانم، شما برگردید . اما ایشان قبول نکرد . به ناچار ده _ پانزده متری کشیدم عقب . تماس گرفتم که نیروها خودشان را سریعتر برسانند . برادر کاوه گفت : حالا که قرار است شهید بشویم ، بهتر است در حال حمله شهید بشویم. تاآن روزدرچنین صحنه ای گرفتار نشده بودیم . با این صحبت کاوه نیروها ، از جمله کشمیری و شاکری - از فرماندهان گردان که هر دو شهیدشده اند-حمله کردند سمت ضد انقلاب،درگیری در فاصله ی دو سه متری شروع شد . این وضع دو ساعتی طول کشید . ضد انقلاب اینجایش را نخوانده بودومجبور به فرار شد . آن روز با رسیدن بقیه ی نیروها ضد انقلاب را تعقیب کردیم و تعداد زیادی شان را به هلاکت رساندیم. مجید ایافت با هدف کمک به تحقیقاتم حرف قشنگی زد و گفت : یکی از ابعاد وجودی کاوه که روی آن کم صحبت شده معنویتش هست . بیشتر افراد کاوه را آدم بزن و بکوب می دانند ؛ کمتر از معنویتش می گویند، در حالی که او به تمام معنا با قرآن زندگی می کند . هر وقت وارد اتاقش می شدم می دیدم دارد قرآن می خواند ، اصلا کاوه در کارها و عملیاتهایش از قرآن الهام می گیرد . ادامه دارد...... @mahmodkaveh