🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴 وصیت‌های آن حضرت در نهج البلاغه بدین شرح است:👇👇👇 وصایای آن حضرت پس از ضربت خوردن خطاب به عموم که در دو جای نهج البلاغه آمده: یکی خطبه 149 نهج البلاغه با عنوان "و من كلام له علیه السلام قبل موته" و دیگری نامه شماره 23 با عنوان "و من کلام له عليه السلام قاله قبل شهادته علي سبيل الوصية لمّا ضربه ابن ملجم لعنة الله عليه" که با عبارت "وَصِيَّتِي لَکُمْ: أَنْ لاَتُشْرِکُوا بِاللهِ شَيْئاً" آغاز شده و سید رضی پس از نقل آن می‌گوید: بعضی از این کلام در قسمت خطب آمد جز آن که در این جا زیاده‌ای است که موجب شد آن را تکرار کنیم. نامه 47 با عنوان "و من وصية له عليه السلام للحسن والحسين عليهم السلام لما ضربه ابن ملجم لعنه الله" که خطاب به حسنین علیهم السلام بوده. وصیت امام علیه السلام در مورد دارائی خود اين وصيتي است که بنده ي خدا علي بن ابيطالب اميرالمومنين درباره ي دارايي خود بدان فرمان مي دهد، به جهت خشنودي خداوند تا او را به بهشت برد و در سراي امن خود فرود آورد 🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴

🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴 بخشي از اين وصيت: حسن بن علي به اين وصيت اقدام و براي خود از اين دارايي آن گونه که شايسته است هزينه مي کند و به نحوي که سزاوار است از آن انفاق مي کند. اگر براي حسن حادثه اي پيش آيد و حسين زنده باشد، او کار را بر عهده خواهد گرفت و همان نقش وي را ايفا مي کند. سهم دو پسر فاطمه از اموال علي همانند ديگر فرزندان علي است و اگر پسران فاطمه را براي اين کار تعيين کرده ام محض خشنودي خدا و تقرب به رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم و پاس حرمت و شرافت خويشاوندي با اوست. و با کسي که اين کار را بر عهده دارد شرط مي کنم که اصل مال را همان گونه که هست باقي گذارد و از درآمد آن به شيوه اي که بدان مامور و راهنمايي گشته انفاق کند و نهالهاي تازه روئيده ي اين قريه ها را نفروشد تا به قدري فراوان گردد که شناختن نخلستان‌ها براي کساني که آن‌ها را پيش از اين ديده اند دشوار گردد. و هر يک از کنيزانم که با آن‌ها بوده ام و از من فرزندي آورده يا باردار باشد به فرزندش واگذارند و از براي بهره ي ارث به شمار آرند و اگر فرزندش بميرد آزاد مي شود، زيرا کنيزي از او برداشته شده و حريت فرزند او را آزاد نموده است 🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴

🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴 وصیت امام علیه السلام به فرزند خویش به هنگام بازگشت از صفین آن چه ‌مي‌خوانيد وصيت ‌امام ‌علی علیه السلام به‌ فرزندش ‌امام ‌حسن علیه السلام است ‌كه ‌پس ‌از بازگشت ‌از صفين ‌در قريه ‌"حاضرين‌" نوشت‌. وصيتي ‌و سفارشي ‌كه ‌به ‌همه ‌فرزندان ‌اسلام ‌و عموم ‌مومنان ‌است‌: «فرزندم ‌اين ‌نامه ‌از پدريست‌ كه ‌گرمي ‌آفتاب ‌زندگيش‌ به‌ سردي‌ و غروب ‌مي‌نشيند. معترف ‌به ‌مصائب ‌توانسوز روزگار است ‌و سال ‌و ماه‌ و ساعات ‌از او روي ‌برتافته‌اند، و هر دم ‌به مرگ‌ نزديك ‌مي‌شود. پدري‌ كه ‌به ‌پيش آمدهاي ‌اين ‌جهان ‌ناپايدار و بي‌‌مقدار، سر فرود آورده ‌و در خانه ‌مردگان ‌سكني ‌خواهد گزيد و فردا به عزم ‌سفري جاودانه ‌از اين ‌گيتي ‌كوچ ‌خواهد كرد. چنين ‌پدري ‌به ‌فرزند جوانش‌ ـ كه ‌آرزومند چيزي ‌است ‌كه‌ آن را نمی‌يابد ـ سخن ‌مي‌گويد فرزندي‌ كه ‌ـ به هر حال ‌مانند تمام ‌موجودات ‌ـ هلاك ‌خواهد شد و آماج‌ تيرهاي ‌بلا و هدف ‌دردها و رنج‌ها و گروگان ‌مصائب ‌سخت ‌روزگار غدار است‌. موجودي ‌كه ‌خدنگ‌هاي ‌زهرآگين‌ و تلخ ‌را نشانه ‌است 🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴

🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴 پس‌ از ثنا و ستايش‌ پاك‌ آفريدگار و درود فراوان‌ بر رسول‌ خدا، پسرم‌ تو بدان‌: من‌ آن ‌هنگام ‌در چيزي ‌كه ‌برايم آشكار گرديده مي‌نگرم‌. چون ‌مي‌بينم ‌جهان‌ از من‌ روي ‌مي‌گيرد و روزگار با من ‌به سركشي ‌مي‌گرايد و آخرت ‌از من ‌استقبال ‌مي‌كند، احساس ‌مي‌كنم‌ كه ‌هر چيز ديگر از يادم ‌مي‌رود و جز به كار خويش‌ به چيزي ‌رغبت ‌ندارم‌. اما لحظه‌‌اي‌ كه ‌فارغ‌ از ديگران ‌غم ‌خويش ‌مي‌خورم ‌و هوس ‌مرا آسوده ‌مي‌گذارد حقيقت ‌در برابرم ‌رخ‌ مي‌نمايد و جلوه‌‌گر مي‌شود. چنين‌ كيفيتي ‌است‌ كه ‌مرا به كوشش‌ و تلاش‌ وامي‌دارد، كه ‌بي‌‌ترديد بازيچه‌ نيست ‌و از آميختگي ‌به دروغ ‌و ريا، فرسنگ‌ها به دور است‌ 🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴

🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴 نيك‌ كه‌ مي‌نگرم ‌تو را جزيي‌ از خود ميابم ‌ـ نه‌ خطا گفتم‌ ـ بلكه‌ تو همه ‌وجود مني ‌و چنان‌ آميخته ‌با مني ‌كه ‌اگر چيزي ‌به تو روي‌ آورد، درست‌ مانند آنست‌ كه‌ به من‌ روي ‌آورده ‌است‌. از اين رو اگر مرگ ‌تو را فراگيرد، چنان ‌است ‌كه‌ مرا گرفته‌. بدين ‌سبب‌ كار تو مرا در اندوه ‌افكنده‌، بدان گونه ‌كه‌ كار خودم ‌مرا به ‌غم ‌و افسوس‌ مي‌كشاند. بنابراين ‌وصيت ‌خويش ‌را بر تو نوشتم ‌در حالي ‌كه ‌خواه‌ براي ‌تو بمانم ‌يا بميرم ‌از اجراي‌ آن‌ بدست ‌تو دل‌ قوي ‌دارم ‌و مطمئن‌ هستم‌ 🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴

🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴 نوشتم ‌در حالي ‌كه ‌خواه‌ براي ‌تو بمانم ‌يا بميرم ‌از اجراي‌ آن‌ بدست ‌تو دل‌ قوي ‌دارم ‌و مطمئن‌ هستم‌. پسرم ‌تو را به پرهيزکاري‌ و ترس‌ از عقوبت‌ خدا و متابعت‌ و فرمانبرداري‌ از آفريدگار وصيت‌ و سفارش ‌مي‌كنم‌. ويرانه‌ دل ‌را به نور تابناكش ‌آبادگردان‌، در رشته‌ مهر با او به بندگي‌ و دلسپاري‌ چنگ‌ بزن‌. زيرا هيچ‌ رشته ‌و پيوندي‌ استوارتر از پيوستگي‌ و همبستگي‌ با ذات‌ لايزال‌ كردگار متعال‌ نيست‌. دل ‌به ‌حكمت ‌و موعظ‌ت‌ شاد و پاك ‌بگردان ‌و با ياد مرگ‌ در زهد و پارسايي ‌بكوش ‌و نرم ‌رفتار و نيك ‌گفتار باش‌. پيوسته ‌به يقين ‌ايمان ‌خويش ‌را قوي ‌كن ‌و تقدير مرگ‌ را به خود بقبولان ‌و نفس‌ خود را به ‌اعتراف ‌در ناپايداري ‌دنيا وادارساز. آلام ‌و آزار و مصائب ‌سخت روزگار را به ‌او بنمايان‌ و زشتي‌ دهر و ناملايمات ‌روزها را نكته ‌به ‌نكته‌ برايش‌ برخوان ‌و او را بترسان. 🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴

🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴 با دفتر زندگي‌ گذشتگان ‌او را آشناساز و حوادث‌ و رويدادهايي‌ را كه‌ بر آن‌ها گذشته‌ است ‌براي ‌او بازگو. نفس ‌خويش‌ را در بارگاه‌هاي ‌ويران ‌سفر ده ‌و بگذار آثار آن همه ‌قدرت ‌و عظمت ‌را نيك‌ بنگرد و دريابد كه ‌از كجا تا به كجا رسيده‌اند و چگونه‌ از دوستان‌ جدا شده‌اند و در سراهاي‌ تنگ ‌و تاريك‌ مانده‌اند. در اين‌ موقع ‌به خويش ‌فكر كن ‌كه ‌دير يا زود تو نيز همچون‌ يكي‌ از تن‌‌هاي ‌تنهاي ‌آن‌ها خواهي ‌بود 🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴

🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴 پسر، خانه ‌ايمان ‌و آرامگاه ‌خويش ‌سامان ‌ده ‌و جهان ‌جاودان ‌را به سراي ‌ناپايدار مفروش‌. سخني ‌كه‌ نيك‌ نمي‌داني ‌مگو و پيرامون آن چه ‌مربوط‌ به تو نيست ‌گفتگو مكن‌. در هر راهي ‌كه ‌گام‌ مي‌نهي‌، مبادا به گمراهي‌ برسي‌. زيرا در گمراهي‌ و سرگرداني ‌خويشتن‌داري‌ بسي ‌بهتر از انجام ‌كاري ‌است ‌كه ‌سرانجامش ‌هراس ‌است ‌و نگون باري‌. مروج‌ نيكوكاري‌ باش‌ تا خود از نيكوكاران‌ گردي‌. پيوسته‌ با دست‌ و زبان‌ نيكان ‌را به ‌كارهاي ‌پسنديده‌ تشويق ‌كن ‌و از كردار نكوهيده‌ بازدار، و هر چند كه‌ مي‌تواني‌، با بدكاران‌ و پليد فكران‌ مياميز و از آن‌ها دوري‌ گزين‌. در راه‌ خدا جهاد كن ‌چنان ‌جنگ ‌و جهادي ‌كه ‌شايسته ‌قدر اوست‌. هر جا و در هر موقعيتي ‌هر چند كه‌ سختي ‌كشي ‌و به رنج ‌افتي، براي‌ حق ‌و عدالت ‌قيام ‌كن‌ 🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴

🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴 در كار دين ‌پيوسته ‌دانشجو باش ‌و خويشتن‌ را به ناملايمات ‌عادت ‌ده‌. صبوربودن‌ در راه‌ حق‌، نيك خويي‌ است‌. در همه‌ كارها به كردگار خويش‌ توكل ‌كن ‌زيرا تو به ‌پناهگاهي ‌استوار و نيرومند روي‌ آورده‌اي‌. آن گاه ‌كه ‌دست ‌نياز به سوي‌ خداي ‌آوري‌، با همه‌ دل ‌و جان‌ نيازمند باش‌ زيرا وجود و كرم‌ تنها از خداست‌. در كارها بسيار از او طلب ‌خير و نيكي‌ كن‌، و در وصيت ‌و سفارش‌ من‌ انديشه‌ بكار بند و چيزي‌ را از ياد مبر. زيرا نيكوترين‌ گفتار سخني‌ است‌ كه‌ شنونده ‌را سودي‌ سرشار و بهره‌اي‌ بي‌شمار بخشد، سخن‌ پاك‌ و نيك‌ آن ‌نيست ‌كه ‌بهره‌اي ‌نرساند و آموختن ‌دانشي‌ كه ‌پسنديده‌ نيست‌ بي‌‌ترديد علم ‌و عملش ‌هم ‌سودمند نخواهد بود 🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴

🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴 فرزندم‌! به خود مي‌نگرم ‌كه ‌خردسالي‌ و جواني‌ به‌ پيري ‌و سالخوردگي ‌رسانيده‌ام ‌و سستي ‌و ناتواني‌ در وجودم‌ خانه‌ كرده‌، از اين رو در وصيت‌ به تو شتافتم‌. ديدم ‌در آن‌ حكمت ‌و عبرتي ‌است‌. بيم ‌داشتم‌ كه ‌مبادا مرگم‌ فرارسد و آن چه ‌در خاطرم‌ مي‌گذرد به تو نرسانده‌ باشم ‌و يا همان گونه‌ كه‌ تنم ‌را ضعف‌ و سستي‌ فرامي‌گير 🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴

🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴 فرزندم‌! اگر چه‌ عمر من‌ همچون ‌كساني ‌كه ‌پيش ‌از من‌ بودند دراز نبود، اما با همان‌ مهلت‌ كوتاه‌، بديده ‌كاوشگري ‌در كارشان ‌نگريستم ‌و در چند و چون‌ كار و اخبار و سرگذشت ‌زندگيشان ‌انديشه‌ كردم‌ و در احوال‌ و اوضاع‌ بازماندگانشان‌، مطالعه‌ نمودم ‌و چنان‌ در اين‌ بحر مستغرق‌ بودم ‌كه‌ دريافتم ‌خودم ‌هم‌ يكي ‌از آن‌ها هستم ‌بلكه ‌ـ فراتر از اين‌ ـ در سير تاريخ‌ و چگونگي ‌زندگيشان ‌چنان ‌با آن‌ها آميختم‌، كه‌ احساس ‌كردم‌ با اولين‌ و آخرين‌شان ‌زندگي‌ كرده‌ام‌! آن گاه‌ پاكي ‌دنيا را از ناپاكيش‌ و سودش ‌را از خسرانش‌ بازشناختم‌ 🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴

🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴 هر كس از شما بايد به قدر طاقتش بكوشد و بر نادانان آسان گيرد. پروردگارى است بخشاينده و دينى است استوار و درست و پيشوايى است دانا. من ديروز يار و مصاحب شما بودم و امروز عبرت شما هستم و فردا در ميان شما نخواهم بود خدا مرا و شما را بيامرزد. اگر در اين لغزشگاه (دنيا) جاى پاى استوار باشد و زنده بمانم، كه مطلوب شماست و اگر پاى بلغزد و مرگ در رسد، نه عجب در سايه شاخه هاى درختان و در معرض بادهاى وزنده و در سايه ابرها، ابرهايى كه خود در فضا پراكنده مى شدند و از ميان مى رفتند و سايه شان نيز از روى زمين ناپديد مى گشت، بسر برديم. روزهايى همسايه شما بودم، تنم در جوار شما بود. بزودى از من جسدى خواهد ماند، بيجان. پس از آن همه تلاش و جنبش، ساكن و بى حركت و پس از آن همه سخنورى، ساكت و خاموش. آرام خفتن من، از حركت بازماندن ديدگانم و دستها و پاها و سر و گردنم، براى آنان كه پند مى پذيرند از هر بيان بليغ و سخن شنيدنى، اندرزدهنده تر است. وداع كردن من با شما، همانند وداع كردن كسى است كه منتظر ديدار ديگرى است. فردا به ياد روزهاى زندگى من مى افتيد و رازهاى درون من برايتان آشكار خواهد شد. آنگاه كه من از ميان شما بروم و ديگرى جاى مرا بگيرد، مرا خواهيد شناخت. 🏴🖤🖤🏴🖤🏴🖤🖤🏴