#امام_رضا_علیهالسلام
گدایی را چنین آموختم هرجا کریمی هست
یقیناً روی دوشش رد بال یاکریمی هست
یقین دارم که با دستان خالی برنمیگردم
یقین دارم برای حاجت من هم کریمی هست
نمازم را به سوی چشمهای یار می خوانم
برای اهدنا هایم صراط المستقیمی هست
شفا یعنی طلب از پنجره فولاد در صحنش
که حتی نیمه شب پایین پای آن مقیمی هست
نشان دادی تفاوت نیست بین جنس خوب و بد
برای هر که آمد سفره ای پهن و صمیمی هست
کبوتر در حرم بسیار داری روسفید اما
به بیرون حرم بنگر کلاغی روی سیمی هست
شنیدم باد وقتی می وزد یعنی خریداری
خدا را شکر امشب در هر حرم نسیمی هست
#مجتبی_فلاح_نیا
۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲
لسلام علیک یا ثارالله.....
گوشه ای باید نشست،با اشکِ نم نم حرف زد
با تو باید با سر و با گردنِ خم،حرف زد....
آه یک عمری دلم در های و هوی هیأتت
با همان اسم نوشته روی پرچم حرف زد....
در شکم با مادرت زهرا سخن گفتی اگر
در بغل با مادرش عیسی ابن مریم حرف زد...
ای فدای دختری که نیمه شب نشناختَت
اولش با بهت ولکنت بود و کم کم حرف زد...
من دلم تنگ است باور کن محالِ ممکن است
با منِ دیوانه دیگر مثل آدم حرف زد.....
یا برات کربلا یا مرگ را امضا بزن
امشب از اول دلم معقول و محکم حرف زد....
فعلا از دلتنگی ام گفتم،بماند دردها...
در خصوصِ روضه ها باید مُحرم حرف زد.....
آیینی زهراسادات موسوی مقدم
۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲
#دهه_ی_کرامت
ذیقعده شد و بهار ایران آمد
در مشهد و قم دو گنج پنهان آمد
در روز یکم کریمه آل رسول (ص)
در یازدهم شاه خراسان آمد
۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲
#امام_حسین__ع__روضه
مرا با غصّه مَحرم آفریدند
دلم را از گِل غم آفریدند
همیشه در درونم روضه خوانی است
مرا مثل محرّم آفریدند
بدون بال تا خورشید رفتم
مرا از نسل شبنم آفریدند
برای اشک ریزی در محرّم
خطائی بهر آدم آفریدند
اشاره بر قد زینب نمودند
که طاق آسمان، خم آفریدند
ز گیسوی رهای روی نیزه
به یک الهام پرچم آفریدند
شاعر:حجت الاسلام رضا جعفری
امام حسین (ع)
روضه
۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲
#یاامام_رئوف
گر چه از دست شما خواهم دوا را بیشتر
بیشتر خواهی اگر خواهم بلا را بیشتر
چون تو سلطانی در این وادی ز هر پست و مقام
دوست دارم رتبه و شان گدا را بیشتر
میکشم ناز غریبان را به حکم دین ولی
میکشم از هر کسی ناز رضا را بیشتر
هر چه کردم بیشتر گیرد دل آرام و قرار
باختم اینجا دل درد آشنا را بیشتر
من به امید شما اینجا به مشهد آمدم
چون شفاعت میکنی اهل خطا را بیشتر
چون کریم و مهربانی دست خالی آمدم
با سه حاجت میدهم زحمت شما را بیشتر
در هوای وعدهء دیدار رویت در صراط
آرزو کردم ز هر چیزی فنا را بیشتر
چشم دارم از تو گیرم نامه اعمال خویش
اعتبارت میکند فضل خدا را بیشتر
دست من گیر و بِبَر تا پای میزان وَز کرم
کفّهء جرم مرا کم کن ، عطا را بیشتر
ای که روی خاک حجره مثل جد اطهرت
خفتی و کردی غم آل عبا را بیشتر
هر چه میخواهی بگیر از من ولی جان جواد
حکم کن در طالع ما کربلا را بیشتر
#داریوش_جعفری
۲ خرداد ۱۴۰۲
#امام_رضاعلیه_السلام
الا ای آنکه از بالا به مشتاقان نظر داری
مرا بیمار خود کردی و از دردم خبر داری
طبیب دردهای جان ما کس نیست الّا تو
فقط تو میتوانی درد از این بیمار بر داری
پر از دلتنگی ام ، چیزی شبیه ساحل خشکم
بگو ای موج جان افزا به این ساحل گذر داری؟
نه تنها صید خود کردی دل صیاد و آهو را
جهان صید نگاهت میشود از بس هنر داری
فقط یک دانه گندم بهر مرحم از تو میخواهم
که تو دارالشفایی از دو عالم خوبتر داری
بِکِش من را از این بند بلا تا گنبدت بالا
که میدانم به کار خلق هم حق نظر داری
نیازم یک نوازش بر سر از دستان گرم توست
اگر چه یک جهان بهتر ز من در زیر پر داری
دلم را غرق نورت کن جدا از هر چه غیر از خود
که دانم مثل جدت قدرت شق القمر داری
ضمانت نامه از دست تو میخواهم و میدانم
برای لیله الدفنم چراغی زیر سر داری
#داریوش_جعفری
۲ خرداد ۱۴۰۲
شعر ولادت امام رضا (ع)
#امام_رئوف
امام، کار ندارد به نام، می بخشد
رئوف، اوست که بر خاص و عام می بخشد
به جنگِ بدخواهش آمدم ولی چه کنم؟
من انتقام بگیرم امام می بخشد!
حرم ندیده چه می داند؟ این امام رئوف
گدا هنوز نگفته سلام، می بخشد
مجیز شاه بگو، طعنه بر امام بزن
خودت ببین که از این دو کدام می بخشد
همین تفاوت کافی ست بین شاه و امام
که هست و نیست خود را امام می بخشد
مدام توبه شکستی؟ بیا! یکی این جاست
که عادت است برایش، مدام می بخشد
تو زخم می زنی آن هم به که؟! امام رضا!
که زخم های تو را التیام می بخشد؟
بزن! که زخم تو هرچه عمیق تر باشد
به دوستی محبان دوام می بخشد
ولی اگر که پشیمان شدی حرم باز است
بیا! امام علیه السلام می بخشد
#محمدحسین_ملکیان
۲ خرداد ۱۴۰۲
🌷بهمناسبت #دهه_کرامت
مشهد حرم مطهرِ سلطان است
قم مرقد پاک بانوی باران است
گویند که حد فاصلِ این دو حرم
بین الحرمینِ کشور ایران است
✍ #اسماعیل_شبرنگ
💠اللّٰهمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّكَ ٱلْفَرج
۲ خرداد ۱۴۰۲
#السلام_علیک_یاسلطان_یاعلی_ابن_موسی الرضا_یابن_الزهرا_یاابالجوادایهاالامام_الرئوف
ما را کرمش داد ز هر غصه نجات
بر معرفت و مرام سلطان صلوات
عازم زیارت سلطانم ودعاگوی دوستان
یاعلی مدد
۲ خرداد ۱۴۰۲
💐✨⭐️✨🌟✨⭐️✨💐
#بحارالاشعار
#امام_رضا__ع__مناجات
من کجا و قبله گاه کوی تو سلطان طوس
گرچه نالایق می آیم سوی تو،سلطان طوس
دل خوشم یک عمرهستم من خریدار تو و
زیر دِین ِخواهر دلجوی تو، سلطان طوس
اغنیا رفتند حجّ و ، مانده این قلب فقیر
دل فریب کعبه ی ابروی تو، سلطان طوس
روح داد ولحظه لحظه جان من راتازه کرد
اشتیاق یک نظر بر روی تو ،سلطان طوس
گل به گل هرباغ را گشتم ندیدم بهتراز
آن شمیم دل نواز بوی تو ، سلطان طوس
من گدا هستم تو آقا کن ضمانت بازهم
گرچه هستم کمترازآهوی تو،سلطان طوس
علی مهدوی نسب(عبدالمحسن)
امام رضا (ع)
مناجات
۲ خرداد ۱۴۰۲
#امام_رضا__ع__مناجات
طلبیدی و به پابوس رسیدم با اشک
چشم خود را وسط صحن تو دیدم با اشک
خیره بر آینه کاری شدم و آب شدم
از خجالت! که چرا دیر رسیدم با اشک
سخت دلتنگ نجف هستم و هنگام اذان
زیر ایوان طلا آه کشیدم با اشک
تو غریب الغربایی و به یادت عمری-
زندگی را چه غریبانه چشیدم با اشک
باز هم تا که ببندم به ضریحِ تو دخیل
تکّه ای پارچۂ سبز بُریدم با اشک
حاجتم شوقِ برآورده شدن داشت اگر-
طرف ِ پنجره فولاد دویدم با اشک
تا که از لطف تو بی واسطه دعبل بشوم
باز از بوتۂ دل قافیه چیدم با اشک
لحظۂ ذکر توسل شد و ابیاتم را...
نه که با گوش! که اینبار شنیدم با اشک
جملۂ «یأبن شبیبِ» تو پُر است از گریه
تا که روشن بشود شمعِ امیدم با اشک
روضۂ جدّ تو را در حرمت ضجّه زدم
آبرومند شدم تا که خریدم با اشک!
مرضیه عاطفی
امام رضا (ع)
مناجات
۲ خرداد ۱۴۰۲
#امام_رضا__ع__روضه
سائل، اگر کنار کریمی رصد شود
عالم اسیر ذکر رضا جان مدد شود
دست از نخ عبای شما بر ندارد او
حتی اگر که راه خدایی بلد شود
پس می شود که عبد عبید شما شویم
وقتی ردیف قافیه هامان شود شود
هر کس اسیر پنجه ی عشق شما نشد
باید اسیر پنجه ی هر دیو و دد شود
امشب شبیه ابر بهاریم یا رضا (ع)
اذنی بده دوباره بباریم یا رضا (ع)
امشب به قلب مرده جلا می دهد رضا (ع)
حال و هوا به چشم گدا می دهد رضا (ع)
بر خیز ... ناامید و خطاکارِ روسیاه ....
امشب امان به روز جزا می دهد رضا (ع)
بیمار خود بیار و دوا از رضا بخواه
امشب به هر مریض ، شفا می دهد رضا (ع)
ای کربلا نرفته غم کربلا بس است
امشب برات کرب و بلا می دهد رضا
امشب دخیل پنجره فولاد می شویم
امشب به دست عشق تو آباد می شویم
شاعر بیا ترنم انفاس را بگو
ابراز وجد سوده ی الماس را بگو
در روبروی گنبد زرد و مناره ها
از جان و دل تلاطم احساس را بگو
در بین روضه های حریم رضا کمی
حال و هوای زائر حساس را بگو
وقتِ دخیل بستن لبهات با ضریح
شاعر بیا تو قصه ی عباس را بگو
اهل حرم عموی رقیه شهید شد
موی حسین و زینب (س) از این غم سپید شد
دست از تنش جدا شده ای خاک بر سرم …
آهش چه نارسا شده ای خاک برم سرم …
آنیکه سالهاست عصای من است خود …
بی دست و بی عصا شده، ای خاک برسرم …
دنیا چه بی وفا شده … ای خاک بر سرم …
حمله به خیمه ها شده … ای خاک بر سرم …
پای تمام اهل حرم بعد رفتنت
با خار آشنا شده…. ای خاک بر سرم …..
آقا ببخش روضه ی تان ناتمام ماند
در شهر شام شعر دلم پشت بام ماند....
امام رضا (ع)
۲ خرداد ۱۴۰۲