❇️ پرتویی از #مناجات_شعبانیه
🤲 «اِلهی اِنْ اَنامَتْنِی الْغَفْلَةُ عَنِ الاِْسْتِعْدادِ لِلِقائِکَ فَقَدْ نَبَّهَتْنِی الْمَعْرِفَةُ بِکَرَمِ الآئِکَ».
💥ترجمه
🤲 معبود من! اگر غفلت مرا در خواب فرو برده و از آمادگی برای" ملاقات و رسیدن" تو باز داشته ، معرفت به الطاف کریمانه ات مرا بیدار نموده است.
✍ منظور از ملاقات و رسيدن به پروردگار، ملاقات و رسیدنِ "معرفتی" است؛ همانگونه که بعنوان مثال، وقتی می گویی: من به فلان مساله علمی رسیده ام یعنی به آن، معرفت یافته ام.
⏪ همه موجودات عالم محتاج رحمت الهی هستند، این ملاقات و رسیدن، از سنخِ ملاقات فیزیکی یا بصری نیست؛ بلکه یک ملاقات "بصیرتی" است.
💢 لذا حضرت در مناجات با معبودش، عرضه می دارد که آنچه انسان را از ملاقات معرفتی و شناخت خداوند باز میدارد، غفلت است و مشغول شدن به آن چیزهایی که انسان را از یاد خدا باز میدارد و در روایتی نیز می خوانیم:
✅ امیرالمؤمنین (علیه السلام) میفرماید: «مَنْ غَلَبَتْ عَلَیْهِ الغَفْلة ماتَ قَلْبُه»¹
کسی که غفلت بر او چیره شده قلبش مرده است.📚 ۱. غررالحکم، ج۱، ص۲۶۶
مجالس جشن میلادشهزاده علی اکبر(ع)
پنجشنبه۱۱/اسفندماه/کرمانشاه