اعلام جشن میلاد امام زمان(عج)درکرمانشاه مداح..حاج آرمین غلامی ویژه خواهران

#اشعارمیلاد_مهدی _ع_مدح سر موی تویامهدی بحق حبل المتین باشد ز یومن خلق تودنیاهمه در آفرین باشد جمال روی تو حقا که خیرالخالقین باشد چه رخساری،چه دلداری،جمالت مه جبین باشد که بر انگشتر حسن ووقار، همچون نگین باشد دوباره کندن خیبر به دستان تویامهدی است تمام اولیا دیدم که حیران تویامهدی است که هشیاران عالم جمله مستان تویامهدی است که جنت را گیاهی در گلستان تویامهدی است که آن دست توانمند خدا در آستین باشد همان شاهی که حلال تمام کل کار،ازاوست اگرآیدبدان یکسر،تمام کارزار،ازاوست ببین در عالم گیتی همه بودوقرار،ازاوست زنسل مرتضی،جنگاوراست و ذوالفقار،ازاوست یل جنگاوری،بوده ست و گاهی این چنین باشد ببین بر خاتمش "للّه مُلکٌ" گشته حک مهدی زمین بر روی انگشت تو چون چرخ فلک مهدی به غیر از خالقش هرگز نمی خواهد کمک مهدی که درمانده جهان یکسر، دراین تردید و شک مهدی که اوعلم الیقین عین الیقین حق الیقین باشد نباشد جلوه ی دنیا؟ به جز مردار، تا اونیست بودچون استخوان خوک بی مقدار تا اونیست که حوران مشق بنویسند از اسرار تا اونیست نویس، از استخوان در گلو از خار تا اونیست جهان چون،خطبه های ناتمام آتشین باشد تمام فضل یک انسان اگر باشد به قرآن اوست که چون خورشید می باشد نگاه کل ایمان اوست به کل خیل مشتاقان رسدیاری، کماکان اوست بگو چشم نبی روشن بگو دلدارجانان،اوست برای این جهان مهدی،دلا باید قرین باشد خلایق درپی اویند،دل ازشیطان خود راندند که اجدادم،همه یکسر،به پای عشق او ماندند خوشا آن مادرانی که به عشقت شیر نوشاندند به فرزندان خودیکسر،اذان در گوش ما خواندند که مهدی گوید این حیدر امیرالمؤمنین باشد ✍ #آرمین غلامی (مجنون کرمانشاهی)

#امام_زمان_عج #ولادت_امام_مهدی_ع -موضوع بسیارشنیدنی دختر قیصرپادشاه روم -حضرت نرجس خاتون -مداح-حاج آرمین غلامی @majnon1396 کانال جدید اشعار ناب

تقدیم شما اعضای محترم کانال شاد وسرافراز باشید 🌸

عشق حسینی چه ها که نمی کند! آیت اله قاضی می فرمودند: « محال است انسانی به جز از راه سیدالشهداء(ع) به مقام توحید برسد.» می گویند: « آیت الله قاضی شب های جمعه تا صبح در حرم سیدالشهداء(ع) می ایستاد و هیچ چیز نمی گفـت، نه زیارتی و نه ... تنها تماشا می کرد.» او می گوید: «ثواب رفـت و آمد بین حرم شریف حضرت اباعبدالله و حضرت اباالفضل از سعی بین صفا و مروه بیشتر است.» آیت الله نجابت می گفـت: «ایام زیارتی که می شود حالش دگرگون است آن قدر که اگر نتواند زیارت برود آرام ندارد به نحوی که خانواده ایشان می گویند وقت زیارتی شما دیوانه می شوید و به همین خاطر نمی گذارند در آن ایام در نجف بماند پولی برای خوراکش تهیه می کنند و او را روانه کربلای معلا می کنند و او پیاده به حرم می رود و پیاده برمی گردد. » کمتر کسی ایشان را در سواری های بین راه می بیند و کسی هم کنجکاوی نمی کند که این سید چگونه به کربلا می رود و برمی گردد. او به سوی مولایش با عشق بال و پر می گشاید و به پابوسی حریمش مشرف می شود. و می گویند: « آن جا در حریم دوست از کثرت ادب مانند چوب خشک می گردد.» در خانه مجلس روضه هفـتگی به پا می کند که عامه مردم در آن حضور دارند و خودش عقیده اش این است که: « من باید برای حضرت ابا عبدالله کار کنم، چه عالم باشم چه عامی.» کفش های مردم را جلوی در جفـت می کند. عده ای هم بر او خرده می گیرند که این آقا اهل علم است و این کوچک کردن خود اوست نباید از این کارها بکند، اما ایشان گوشش به این حرف ها بدهکار نیست. و اواخر عمر، آب را که می بیند بی اختیار اشک می ریزد و عجب ماجرای غریبی است این داستان عطش! از آیت الله سید عبدالکریم کشمیری نقل شده که: « آقای قاضی تمام مکاشفه بود و در اواخر عمر بسیار لطیف و رقیق شده بود و با دیدن آب به یاد امام حسین ( ع)لیه السلام می گریست.» کافی بود که شخصی که به منبر رود جمله اولش با «صلی الله علیک یا ابا عبدالله» شروع شود تا اشک های قاضی دیگر بند نیاید و تا آخر مجلس اصلاً نشنود که قصه می خوانند یا روضه! برای تربت امام حسین علیه السلام آن قدر احترام قائل است که شبی تسبیح تربتش به زمین می افـتد و چشم هایش دیگر قادر به یافـتن آن نیست و ترس آن که مبادا پاهایش را به طرف تربت دراز کند تا صبح نمی تواند بخوابد، امام حسین ( ع)لیه السلام در آغاز راه دستگیری اش نموده و او تا آخر عمر شاکر آن نعمت است.