🎙بشنوید| سخنرانی #حجت_الاسلام_راجی 💠 مولفه‌های عاشورایی #مکتب_سلیمانی 🔶 جلسه هفتم با موضوع بصیرت 🔸 هیئت بیت‌الزهراء مشهد 🗓 شب دهم محرم ۱۴۴۲ 💢 جهت دریافت صوت باکیفیت بالا و مشاهده گزارش تصویری، به سایت سعداء مراجعه فرمایید. https://b2n.ir/292456 🆔 @salehinrasad

معرفت پشه‌ها برای دیدن یکی از دوست های جانبازم، رفته بودم آسایشگاه امام خمینی (ره) که در شمالی ترین نقطه تهران است. فکر می کردم از مجهزترین آسایشگاه های کشور باشد، که نبود. بیشتر به خانه ای بزرگ شبیه بود. دوستم نبود، فرصتی شد به اتاق های دیگر سری بزنم. اکثر جانبازها آنجا قطع نخاع بودند، برخی قطع نخاع گردنی، یعنی از گردن به پایین حرکت نداشتند، بسیاری از کمر، بعضی نابینا بودند، بعضی جانباز از هر دو دست. و من چه می دانستم جانبازی چیست، و چه دنیایی دارند آن ها... جانبازی که ۳۵ سال بود از تخت بلند نشده بود پرسید؛ "کاندیدا شده ای! آمده ای با ما عکس بگیری؟" گفتم نه! ولی چقدر خجالت کشیدم. حتی با دوربین موبایلم هم تا آخر نتوانستم عکسی بگیرم. می گفت اینجا گاه مسئولی هم می آید، البته خیلی دیر به دیر، و معمولا نزدیک انتخابات! همه اینها را با لبخند و شوخی می گفت. هم صحبتی گیر آورده بود، من هم از خدا خواسته! نگاه مهربان و آرام اش به من تسلی می داد. وقتی فهمید در همان عملیاتی که او ترکش خورده من هم بوده ام، خیلی زود با من رفیق شد. پرسیدم خانه هم می روی؟ گفت هفته ای دو هفته ای یک روز، نمی خواست باعث مزاحمت خانواده اش باشد! توضیح می داد خانواده های همه جانبازهای قطع نخاع خودشان بیمار شده اند، هیچکدام نیست دیسک کمر نگرفته باشند. پرسیدم اینجا چطور است؟ شکر خدا را می کرد، بخصوص از پرسنلی که با حقوق ناچیز کارهای سختی دارند. یک جور خودش را بدهکار پرسنل می دانست. گفتم: بی حرکتی دست و پا خیلی سخت است، نه؟ با خنده می گفت نه! نکته تکاندهنده و جالبی برایم تعریف کرد، او که نمی توانست پشه ها را نیمه شب از خودش دور کند، می گفت با پشه های آنجا دیگر دوست شده است... می گفت "نیمه شب ها که می نشینند روی صورتم، و شروع می کنند خون مکیدن، بهشان می گویم کافیست است دیگر!" می گفت خودشان رعایت می کنند و بلند می شوند، نگاهم را که می بینند، می روند. شانس آوردم اشک هایم را ندید که سرازیر شده بودند. نوجوان بوده، ۱۶ ساله که ترکش به پشت سرش خورده و الان نزدیک ۵۰ سالش شده بود. و سال ها بود که فقط سقف بی رنگ و روی آسایشگاه را می دید. آخر من چه می دانستم جانبازی چیست! صدای رعد و برق و باران از بیرون آمد، کمک کردم تختش را تا بیرون سالن بیاوریم، تا باران نرمی که باریدن گرفته بود را ببیند. چقدر پله داشت مسیر! پرسیدم آسایشگاه جانبازهای قطع نخاع که نباید پله داشته باشد. خندید و گفت اینجا ساختمانش مصادره ای است و اصلا برای جانبازها درست نشده است. خیلی خجالت کشیدم. دیوارهای رنگ و رو رفته آسایشگاه، تخت های کهنه، بوی نم و خفگی داخل اتاق ها... هر دقیقه اش مثل چند ساعت برایم می گذشت. به حیاط که رسیدیم ساختمان های بسیار شیک روبرو را نشانم داد. ساختمان هایی که انگار اروپایی بودند. می گفت اینها دیگر مصادره ای نیستند، بسیاری از این ساختمان ها بعد از جنگ ساخته شده، و امکاناتش خیلی بیشتر از آسایشگاه های جانبازهاست. نمی دانستم چه جوابش را بدهم. تنها سکوت کردم. می گفت فکر می کنی چند سال دیگر ما جانبازها زنده باشیم؟ یکه خوردم. چه سئوالی بود! گفتم چه حرفی می زنی عزیزم، شما سرورِ مایید، شما افتخار مایید، شما برکت ایرانید، همه دوستتان دارند، همه قدر شما را می دانند، فقط اوضاع کشور این سال ها خاص است، مشکلات کم شوند حتما به شما بهتر می رسند. خودم هم می دانستم دروغ می گویم. کِی اوضاع استثنایی و ویژه نبوده؟ کِی گرفتاری نبوده. کِی برهه خاص نبوده اوضاع کشور... چند دقیقه می گذشت که ساکت شده بود، و آن شوخ طبعی سابقش را نداشت. بعد از اینکه حرف مرگ را زد. انگار یاد دوستانش افتاده باشد. نگاهش قفل شده بود به قطره های ریز باران و به فکر فرو رفته بود. کاش حرف تندی می زد! کاش شکایتی می کرد! کاش فریادی می کشید و سبک می شد! و مرا هم سبک می کرد! یک ساعت بعد بیرون آسایشگاه بی هدف قدم می زدم. دیگر از خودم بدم می آمد. از تظاهر بدم می آمد. از فراموش کاری ها بدم می آمد. از جانباز جانباز گفتن های عده ای و تبریک های بی معنای پشتِ سر هم. از کسانی که می گویند ترسی از جنگ نداریم همان ها که موقع جنگ در هزار سوراخ پنهان بودند. و این روزها هم، نه جانبازها را می بینند نه پدران و مادران پیر شهدا را... بدم می آمد از کسانی که نمی دانند ستون های خانه های پر زرق و برقشان چطور بالا رفته! از کسانی که جانبازها را هم پله ترقی خودشان می خواهند! کاش بعضی به اندازه پشه ها معرفت داشتند وقتی که می خوردند، می گفتند کافیست! و بس می کردند، و می رفتند، ما چه می دانیم جانبازی چیست... "هفته دفاع مقدس گرامی باد"

اگر روحانی کرونا بگیره و بمیره به نام خدا و برای خدا واعظی رئیس دفتر یا همان رئیس جمهور واقعی در دفاع از حسن روحانی گفت: «خون مقامات از مردم رنگین‌تر نیست، اما اگه روحانی کرونا بگیرد و ۱۴یا۲۱ روز بخواهد درمنزل بماند، قطعا به کشور لطمه وارد میشود.» فرض کنیم که حسن روحانی، نه در استخر فرح! با ویروس کرونا بمیره، قطعا به نفع دین، انقلاب، مردم، کشور و جبهه مقاومت است، زیرا با مرگ یک لیبرال نوکر صفت، کشور و مردم از توطئه و فتنه های دولتش آزاد، امور جاری کشور به نفع مردم تسهیل، شیطان بزرگ در رسیدن به برجام موشکی و منطقه ای ناامید و حتی مانع اصلی پیاده روی اربعین مردم ایران و جهان هم برطرف می شود. همانگونه که با فوت استادش در استخر فرح، کشور و مردم، از هزینه های مادی و شرارت و فتنه های خاندان هاشمی رفسنجانی تا حدودی آزاد شدند. والسلام

پیام جناب سرهنگ مهجوری فرمانده ناحیه مقاومت بسیج اراک در اغاز رزمایش ثامن 2

📹 ببینید| چه کسی #عمار را کشت؟! ♨️عوض کردن جای جلاد و شهید به سبک معاویه، نتیجه جهل مردم! 🗓 به مناسبت سالروز شهادت عمار بن یاسر 🔰 برشی از سخنرانی #حجت_الاسلام_راجی با موضوع تبیین بیانیه #گام_دوم_انقلاب 🆔 @salehinrasad

چرا دختر صدام به عربستان احترام می‌گذارد؟! *رغد» دختر صدام، دیکتاتور بعثی، 90امین سالروز ملی عربستان را به این کشور و مردمش تبریک گفت. دختر دیکتاتور بعثی به خوبی می‌داند که عربستان نقش اصلی در سرنگونی حکومت پدر جنایتکارش در عراق داشته است. عربستان هزینه طرح‌ها و برنامه‌های آمریکایی‌ها برای سرنگونی نظام پدرش را تأمین کرد و پایگاه‌های نظامی و خاک و حریم هوایی و آبی خود را به طور کامل در اختیار نیروهای آمریکایی قرار داد تا نظام پدرش را سرنگون کنند. عربستان به نحوی در کشتن پدرش و برادرانش و عموها و دایی‌هایش و خویشاوندانش در منطقه العوجه دست داشته است. پدرش اذعان کرد که جنگ علیه ایران دامی بود که آمریکا و عربستان او را در آن گرفتار کردند. عربستان مادر قانونی داعش و دیگر گروه‌های تکفیری است که عراق را غرق در خون کردند. فرزندان و نوادگان دیکتاتور بعثی و نیز اعضای حزب بعث و افراد استخبارات و گارد ریاست‌جمهوری صدام و گارد ویژه او و دیگر باندهای صدامی نیز این اطلاعات را به خوبی می‌دانند؛ اما هیچ گاه نقش عربستان در سرنگونی صدام را محکوم نکردند؛ بلکه از سال 2003 تاکنون همواره عربستان و پادشاهان و شاهزاده‌های آن را مدح و ستایش کردند و از آنها درخواست کمک می‌کنند و از آنها می‌خواهند تا در عراق حضور داشته باشند؛ شاید به این دلیل که کورسوی امیدی از ناحیه حمایت عربستان از گروه‌های تکفیری دارند تا بلکه به واسطه آن بتوانند مجدداً در عراق قدرتی کسب کنند.

چرا دشمن به دنبال تحریف دفاع مقدس است؟ *نقش دفاع مقدّس در فراهم‌سازی پشتوانه شجاعت و اعتماد به نفس برای ملت ایران و مجهزکردن آنان به تفکر و روحیه مقاومت در مقابل نظام سلطه؛ *اعتبارزدایی از توان دفاعی جمهوری اسلامی ایران؛ *تخریب رهبران انقلاب اسلامی و معرفی آنان به عنوان افراد رادیکالی که بدون برخورداری از دانش نظامی و توان فرماندهی، مردم کشورشان را روانه جبهه و کشته شدن کردند، در حالی‌که تمامی تصمیمات و طراحی‌های عملیات با حضور فرماندهان ارتش و سپاه و مقامات عالی کشور و به‌پشتوانه بررسی‌های علمی، داده‌های اطلاعاتی و آگاهی دقیق از آرایش نیرویی دشمن صورت می‌گرفته و به‌هیچ وجه تصمیماتی یک‌جانبه از سوی رهبر کبیر انقلاب اسلامی نبوده است؛ *تلاش دشمن برای از بین بردن اعتبار فرماندهان و نیروهای نظامی ایران در افکار عمومی جامعه در راستای کلان‌پروژه تضعیف و نابودی ارتش‌های جهان اسلام؛ #ثامن2

در جنگهایی که در دوره‌ی پادشاهان، در دوره‌ی طواغیت در این یکی دو قرن اخیر اتّفاق افتاد، ایران همیشه شکست خورده؛ چه در دوره‌ی قاجار، چه در دوره‌ی پهلوی، حتّی در جنگی که ایران اعلام بی‌طرفی کرد. ایران، هم در جنگ بین‌الملل اوّل، هم در جنگ بین‌الملل دوّم اعلام بی‌طرفی کرد و کشور در هر دو جنگ اشغال شد که اوّلی در دوره‌ی قاجار بود، دوّمی در دوره‌ی پهلوی بود. در جنگ دوّم، در همین شهر تهران، نیروهای آمریکایی و نیروهای شوروی در خیابانها رژه میرفتند، راه میرفتند و جلوی چشم مردم فساد ایجاد میکردند؛ بخشهایی از شمال کشور، بخشهایی از جنوب کشور تحت سلطه‌ی اینها قرار گرفت و حضور مستقیم داشتند. سران سه کشور، بدون اجازه، بدون ویزا، بدون اطّلاع سران کشور ایران -[یعنی] پادشاهان بی‌عرضه و اطرافیان نادان و ناتوان [آنها]- آمدند در ایران جلسه [برگزار] کردند،(۷) محمّدرضا شاه ایران، رفت وارد جلسه‌ی اینها شد، تحقیرش کردند؛ یعنی در جلسه‌ای که سه‌نفری نشسته بودند و شاه وارد شد، این دو نفر، یعنی چرچیل(۸) و روزولت(۹) برایش از صندلی بلند نشدند؛ یک صندلی گذاشتند آنجا نشست

اقتدار پهلوی

به گزارش تابناک به نقل از ایسنا، به نوشته روزنامه القدس العربی، حساب کاربری "بدون سایه" که از سوی افسر اطلاعاتی امارات در توییتر اداره می‌شود تحت عنوان "بند‌های محرمانه عادی سازی" مطالبی را توییت کرده و نوشته است: - اسرائیل به نظارت بر تمام حساب‌های افراد، شرکت‌ها، موسسات خصوصی فعال در داخل کشور و نظارت بر تمامی حواله‌جات بانکی می‌پردازد. - تمامی بنادر دریایی و پایگاه‌های هوایی تحت نظارت دائم اسرائیل خواهند بود. همچنین اسرائیل بر تمام شبکه‌های ارتباطی و شبکه‌های مجازی و اسامی افراد و تابعیت‌های کارمندان در رسانه‌ها، روزنامه‌ها و شبکه‌های تلویزیونی دولت نظارت خواهد داشت. - تل‌آویو از اطلاعات تمامی دیپلمات‌ها، نظامیان، کارمندان مدنی و کارمندان سفارت‌خانه‌های امارات در خارج اطلاع خواهد یافت. همچنین از حساب‌های بانکی آن‌ها و محل زندگی‌شان در کشور‌هایی که مقیم آن‌ها هستند، مطلع خواهد شد. - امارات تمام حجم سلاح‌ها، منابع آن، صنایع و سال‌های امحا و رهایی از آنها، محل‌های ذخیره سازی آن‌ها و اسامی محافظان آن‌ها را در اختیار اسرائیل می‌گذارد. * اگر درست باشد ولیعهد ابوظبی کشورش را فروخته و تقدیم رژیم صهیونیستی کرده است. دیگر امارات کشور مستقل نخواهد بود و دیگر اسراری نخواهد داشت. چه آینده‌ای در انتظار ملت این کشور خواهد بود؟