میانبر به ابتدای کانال☝️☝️

آموزش #جلد۲ #قسمت۳۵ 🌺اموری که بدن را می سازد از قبیل آب و شیر 🍃 چنانچه در روایاتی امام علیه السلام به بیمار فرمود: چه چیزی تو را از آب باز میدارد که خداوند هر چیز زنده ای را از آن آفریده است؟ 🍃و نیز فرمود: چه چیزی تو را از شیر باز می دارد که گوشتت از آن روییده و استخوانت از آن محکم شده است؟ 👌می بینیم که امام علیه السلام در درمان بیماری به آب اشاره فرمودند پس در طب اسلامی #آب_درمانی وجود دارد بطور مثال برای کسانی که غلبه ی صفرا دارند آب مفید هست. لینک عضویت •✾🎓 مکتب ستاد🎓✾•👇👇 🎓 @maktab_setad

آموزش #جلد۲ #قسمت۳۶ 🍀درمان با شراب و چیزهای مست کننده چیزی که مست کننده باشد، بی تردید از نگاه شریعت اسلامی حرام است. ⁉️حال سوالی که مطرح هست آیا برای درمان می شود از مسکرات استفاده نمود؟ 🍃روایت: خداوند مقتدر و بزرگ در چیزی که حرامش کرده، نه شفا قرار داده است و نه دوایی. 🍃شخصی به امام صادق علیه السلام عرضه داشت: فدایت گردم من باد بواسیر دارم و چیزی جز نوشیدن شراب برایم خوب نیست. حضرت به وی فرمود: تو را چکار به آنچه خدا و پیامبرش حرام کرده اند. حضرت این سخن را سه بار به او می فرماید. و فرمودند: بر تو باد به این خرمای خیسانده در آب... ✍با وجود اینکه شخص می گوید مرا سود بخشید امام او را از این کار باز می دارد زیرا شراب مست می کند و شخص که آنرا می نوشد رنج و درد را احساس نمی کند و امام بجایش دوایی مباح و سودمند برایش تجویز می کند. لینک عضویت •✾🎓 مکتب ستاد🎓✾•👇👇 🎓 @maktab_setad

آموزش #جلد۲ #قسمت۳۷ 🍀دو نکته در باب درمان با شراب: 1⃣اگر شراب دارو نباشد، بی تردید از مسکّن ها به شمار می رود و این اثر طبیعی شراب و هر مست کننده ای است؛ روشن است که دوا و مسکّن به مرور اثرش را از دست می دهد. در نتیجه بیمار ناگزیز می شود که به مقدار آن بیفزاید، تا اینکه شخصی که شراب را بعنوان مسکّن مصرف می کند، ناخودآگاه به یک شرابخوار تبدیل می شود. اگر انسان آرام بخش بخورد، بدن تلاش نمی کند که عامل بیماری را دفع کند، زیرا احساس درد نمی کند و به مقاومت و تولید پادزهر عادت ندارد به گونه ای که پس از پایان یافتن اثر آرامبخش دوباره درد و بیماری بازمی گردد و بدن نه توان مقاومت دارد و نه توان ایجاد پادزهر.😞 🍃روایت: دوای تو در خود توست و تو نمی دانی. 🔶از اینرو در طب اسلامی جایی برای آرام بخش و قرص های آرام بخش وجود ندارد، مگر به ندرت. لینک عضویت •✾🎓 مکتب ستاد🎓✾•👇👇 🎓 @maktab_setad

آموزش #جلد۲ #قسمت۳۸ 2⃣حکم درمان با شراب از راه غیر نوشیدن نظیر سرمه کشیدن و ریختن آن در گوش یا چشم یا ضدعفونی کردن بدن با آن. 🍃امام صادق(ع): هر که با میلی از مست کننده سرمه کند، خداوند او را با میلی از آتش سرمه می کند. ✍شخصی از امام صادق(ع): درباره دوایی پرسید که با شراب آمیخته شده است. آیا با این دوا سرمه کنیم یا نه؟ امام فرمودند: خداوند مقتدر بزرگ در حرام شفایی قرار نداده است. 🍃لیکن شیخ طوسی با سندش از امام صادق(ع) درباره مردی پرسید که از بیماری چشمانش شکایت دارد و برای او سرمه ای نسخه می شود که با شراب آمیخته است؟ حضرت فرمودند: این سرمه به سان مُردار آلوده است؛ اما اگر ناگزیر است با آن سرمه کند. 👌لیکن روایاتی که می گوید خداوند در حرام شفایی قرار نداده است، حتی در سرمه کشیدن، موجب می شود که انسان در دوا بودن و درمان با شراب در ظاهر بدن نیز تردید کند. لینک عضویت •✾🎓 مکتب ستاد🎓✾•👇👇 🎓 @maktab_setad

آموزش #جلد۲ #قسمت۳۹ 🔺درمان با سایر محرمات : ✍در بسیاری از روایات آمده است: خداوند در حرام نه شفایی قرار داده است نه دوایی... 🍃شخصی به امیرالمومنین(ع) گذر کرد و ماهی جری به همراه داشت. حضرت فرمود: این چیست که به همراه توست؟ او گفت برادرم کمرش درد می کرد و برایش خوردن جری را نسخه کرده اند. حضرت فرمود: خداوند در آنچه حرام کرده شفایی قرار نداده است. 🍃امام صادق(ع) درباره مردی که بیمار بود و به وی دستور دادند که ادرار بنوشد. امام فرمود: ادرار ننوشد⛔️ گفتند: او ناگزیر از نوشیدن آن است. امام فرمودند: چنانچه وی از نوشیدن آن ناچار است و دارویی برای دردش نمی یابد؛ باید ادرار خود را بنوشد، امّا ادرار دیگری را نباید بنوشد.🤢 👈معنای نهی امام یا دوا نبودن ادرار است یا حرام بودن آن و هنگامی که پرسش کننده خبر از ناچاری می دهد زیرا امکان دارد که وی اعتقاد دارد، ادرار دواست و یقین دارد که درد او، دوایی ندارد و به همین علت امام بطور قطع از آن نهی نمی کند، ممکن است وی برای ادرار اثری ببیند، اگرچه ادرار در واقع دارو نباشد و در لیست #درمان_اسلامی قرار ندارد. 🍃برخی از پیامبر(ص) درخواست اجازه برای انجام عمل جرّاحی کردند، حضرت در آغاز آنان را نهی کردند لیکن وقتی پافشاری ایشان را دیدند، اجازه داد... ✍نتیجه: درمان با حرام مادامی ممنوع است که جایگزین حلال نداشته باشد.امّا در صورتی که جایگزین نداشته باشد، درمان با #شراب و #ماهی_جری روا نیست‌. 🐠ماهی جری یک نوع ماهی بدون فلس می باشد. لینک عضویت •✾🎓 مکتب ستاد🎓✾•👇👇 🎓 @maktab_setad

آموزش #جلد۲ #قسمت۴۰ 🔸تقسیم بندی درمان 🍃درمان در طب اسلامی، سری دارد، بدنی و اعضایی. سر درمان #پرهیز کردن است و بدن آن #داروهایی_عمومی که برای هر دردی دواست و اعضای آن، #داروهای_ویژه برای هر دردی ویژه است. ✅برتری طب اسلامی در وجود داروهای عمومی در لیست داروهای آن و داروخانهء آن است که برای هر درد و بیماری یا دسته ی بزرگی از بیماری ها دواست. سایر درمان ها در مراحل بعدی قرار دارند . 💠انسانی که دارای سرشت سالم است و از غذاهای سالم استفاده می کند و شمار وعده های غذا را رعایت می نماید و از حد اعتدال بیرون نمی رود با داشتن ایمان از آرامش فکری برخوردار است، به بیش از #داروهای_عمومی و درمانهای عمومی نیاز ندارد. 🔸پس از ورود بشر به بحران های فکری و اعتقادی و انجام کارهایی که از آنها نهی شده است، نوبت به #داروهای_ترکیبی_عمومی که برای بیماری ها سودمندند رسید که این داروها با نوعی‌ پیچیدگی، ترکیب و پخت و آماده سازی همراه هستند. 👈در مرحله ی بعدی و پس از شدت یافتن بحران مذکور و ازدیاد انجام کارهای مضرّ به طبیعت و جسم و آنچه باعث آلودگی هوا و ضعف توان و کاهش حالت بازدارندگی شده نوبت به #داروهای_ترکیبی_خاص به هر بیماری می رسد. 🔴البته با وجود این،#داروهای_عمومی در سخت ترین حالت ها نقش خود را از دست نمی دهند، لیکن اثرگذاری آن با کاهش اعتقاد و اندازه پیچیدگی یا سادگی زندگی شخص و میزان کیفیت آن و اندازه خالص و اصلی بودن و... در تاثیر این داروها دخالت دارد. ✍از اینرو بسیاری از بیماری هایی که پزشکان امروز می گویند:این بیماری درمان ندارد، بلکه بیشتر بیماری هایی که امروزه مردم به آن مبتلا می شوند(به ویژه بیماری هایی که در سنین پیری رخ می دهد)پزشکان از معالجه آن عاجزند و غیر از #مسکّن برایش دارویی تجویز نمی کنند. در حالی که از دیدگاه اسلام، دردی نیست که برایش دوایی نباشد.اگر در برخی اوقات گفته اند: دارویی ندارد، بدین معناست #دارویی_خاصّ ندارد؛ امّا #داروهای_عام به حال خود باقیست و اثرگذاری خود را دارد.امّا برخی امور مانند #کار_نیکویی که شخص انجام می دهد یا #صدقه ای که می پردازد ،خداوند به بهبودی او شتاب می بخشد. ✅تکیه بر طب جدید، تکیه بر طبّ ناقص است. در حالی که تکیه بر #طب_اسلامی، اتکا بر طبّی است که بر قاعده ای پهناور و با امنیت استوار است و در این طب، امید #شفا و بهبودی وجود دارد. لینک عضویت •✾🎓 مکتب ستاد🎓✾•👇👇 🎓 @maktab_setad

آموزش #جلد۲ #قسمت۴۱ ⛔️پرهیز(رژیم غذایی): پرهیز کردن در حالت عادی و پیش از بیماری خوب نیست و هیچ فایده ای ندارد؛ آنچه از روایات برداشت می شود اینست که در حالت ذکر شده، پرهیز ممکن است مضر باشد و منجر به ضعف و غلبه بیماری گردد. 🍃روایت: دو تن بیمارند: شخص سالمی که پرهیز کند و بیماری که بهم خوری کند. 🔸آنچه از حدیث فوق برداشت می شود: 1⃣پرهیز بطور مطلق، یعنی تمام چیزهایی را که در حال بیماری زیان دارد و تمامی چیزهایی را که بیمار از آن پرهیز می کند به هیچ گونه بیماری دچار نمی شود؛ امّا غافل از اینکه موضوع برعکس است، زیرا ترک غذاها به این منجر خواهد شد که بدن بسیاری از مواد ضروری را از دست بدهد موادی که کمبود آنها موجب #ضعف و انواع بیماری می شود. 2⃣پرهیز از غذایی که در حال بیماری زیان می رساند امّا پرهیز از این غذا در حال تندرستی انسان را به بیماری دچار می کند. به عنوان نمونه، اگر کسی خوردن شکر را به طور کلی ترک کند، به بیماری قند مبتلا می شود. ✍احتمال اول قوی تر است در حالیکه احتمال دوم، از احتمال بودن فراتر نمی رود. ✅نتیجه: پرهیز در حال سلامتی پسندیده نیست، به این معنا که انسان نباید با این هدف که به بیماری دچار نشود، بسیاری از غذاها را رها کند و نخورد؛ حتی ممکن است این کار زیان آور باشد و موجب ابتلای شخص به بیماری شود. البته #کم_خوری همیشه سودمند است و #پرخوری زیان آور. 3⃣این روایت به فردی دیگر اشاره می کند که بیماری که به هم خوری می کند، یعنی در حال بیماری از خوردن چیزی خودداری نمی کند، اگر چه برایش زیان داشته باشد که موجب طولانی شدن بیماری او می گردد. ممکن است منظور روایت خوردن غذاهای گوناگون باشد. و احتمال دارد بسنده نکردن به غذاهایی که برای بیمار تهیه می شود از قبیل سوپ باشد. برخی غذاها برای بیمار زیانبار است و برخی غذاها سودمند که باید تشخیص آن را به طبیب واگذار کرد یا از روایات بدست آورد. لینک عضویت •✾🎓 مکتب ستاد🎓✾•👇👇 🎓 @maktab_setad

آموزش #جلد۲ #قسمت۴۲ 🍃روایت: پرهیز سر دستهء داروهاست. این حدیث ممکن است بدین معنا باشد که پرهیز سرِ نخ و آغاز درمان باشد. یا ممکن است به منزلهء سر نسبت به بدن باشد؛ پرهیز به سان دست نیست که بتوان بدون آن زندگی کرد بلکه به منزله ی سر است که بدون آن نمی شود زندگی کرد. 👈بهمین دلیل بیماری که نا پرهیزی کند بیماریش ادامه می یابد و دارو برایش سود نمی رساند. 🍃امام علی(ع): به تندرستی نمی رسی، جز با پرهیز کردن. 🌺امام صادق(ع): پرهیز همان دواست. 🔹چنین بر می آید که پرهیز فقط کمک کننده برای شفا و تنظیم کننده مدت درمان نیست، بلکه خود #دواست. 🔴مدّت زمان پرهیز 🍃امام صادق(ع): پرهیز پس از هفت روز برای بیمار سودمند نیست. 🌺روایت: نهایت پرهیز چهارده روز است. 👈در حدیثی دیگر مدت پرهیز ده روز تعیین شد. ✍امکان دارد اختلاف مدّت پرهیز به دلیل اختلاف بیماری باشد؛ کمترین مدت پرهیز هفت روز و بیشترین آن چهارده روز است. 👌پرهیز در برخی بیماری ها نظیر فشارخون و دیابت دائمی است، مگر اینکه این گونه پرهیز را جزء #کم_خوری بدانیم نه پرهیز. لینک عضویت •✾🎓 مکتب ستاد🎓✾•👇👇 🎓 @maktab_setad