🔸 جلسه شصت‌ویکم: مسئولیت در برابر طبیعت آسمان و زمین را در اختیار شما نهاده و به شما ابزار و امکان سیطره و تسلط بر آن را داده‌اند «سخر لکم الشمس والقمر»، خدا، خورشید و ماه را رام شما انسان‌ها کرده است تا از آن‌ها بهره‌برداری کنید. روی ماه پیاده شده‌ایم، خورشید چی؟ تو راهیم، البته رفتن و پیاده شدن یک نمونه بسیار کوچکی از رام بودن خورشید و ماه در مقابل انسان است 🔹 رسانه مکتب بهشتی @maktabbeheshti @AndisheBeheshti

🔸 جلسه شصت‌ودوم: سالاری انسان بر طبیعت در انسان این انگیزه‌های طبیعی و خدادادی وجود دارد که زمین را آباد کند و انسان با همان انگیزه‌ها زمین را آباد و استعمار کرد. نگویید خدا مگر استعمارگر است؟ او استعمارگر به معنی واقعی است. بقیه، استعمار را بهانه قرار دادند و به بهانه این که می‌خواهند آباد کنند آمدند ما را چپاول کردند، ولی خدا واقعا ما را به آبادانی زمین‌ها برانگیخت و گفت از آن بهره‌مند شو، که او غنی، حمید و بی‌نیاز است. 🔹 رسانه مکتب بهشتی @maktabbeheshti @AndisheBeheshti

🔸 جلسه شصت‌وسوم: خودپایی و تسلط بر خویشتن انسانی انسان است که بر همه تمنیات و تمایلاتش مسلط باشد. گر بر هوس خویش امیری مردی، گر بر هوس خویش امیری زنی؛ زن با ایمان، مرد با ایمان، زنی که به راستی زن باشد و مردی که به راستی مرد باشد آن است که بر تمنيات و هوس‌های خودش مسلط باشد. 🔹 رسانه مکتب بهشتی @maktabbeheshti @AndisheBeheshti

🔸جلسه شصت‌وچهارم: در خدمت امت [شخصی] شنیده بود که علی (ع) زاهد است و عاشق علی هم بود و می‌خواست او هم زاهد باشد، شنیده بود که علی لباسش از کرباس خشن است و غذایش یک تکه نان خشک است، گفته بود من هم که شیعه علی هستم باید همان‌گونه باشم. روزی علی (ع) وارد خانه این مرد یعنی علاء بن زیاد بصری شد. شنیده بود که مریض و بیمار است، رفته بود از او عیادت کند. نهج‌البلاغه نقل می‌کند وقتی وارد شد دید علاء خانه بزرگی دارد، اول علی او را ملامت کرد که علاء تو را با این خانه بزرگ چه کار؟ بعد فرمود آیا در آخرت به خانه بزرگ نیازمندتر از دنیا نبودی؟ 🔹 رسانه مکتب بهشتی @maktabbeheshti @AndisheBeheshti

🔸جلسه شصت‌وپنجم: زهد منفی، راه اسلام نیست انسان از دیدگاه اسلام باید در میدان زندگی باشد و رشد کند. اگر خانه دارد به خانه‌اش آن‌قدر دلبسته نباشد که خانه، او را از فعالیت باز دارد. این است که علی (ع) هم، بر طبق آنچه نهج‌البلاغه نقل می‌کند، به علاء فرمود که می‌توانی همینجا را هم وسیله رشد معنوی قرار بدهی، به شرط این که در آن مهمان‌نوازی کنی. به شرط این که حقوق اجتماعی را که بر عهده کسی است که یک خانه بزرگ دارد، اداکنی. اقامه معروف کنی، اقامه عدل کنی. خانه تو پایگاه مبارزه و تلاش برای اقامه عدل باشد 🔹 رسانه مکتب بهشتی @maktabbeheshti @AndisheBeheshti

🔸جلسه شصت‌وششم: انسان در برابر خود، مسئول است گفتیم که آدمی، خود جزئی از طبیعت است اما با نفخه‌ای الهی _ یک موجود طبیعی خالص نیست بلکه یک شعله ربانی در او هست _ دارای ذخیره‌ها، نیروها و استعدادهای پیدا و نهان؛ و هر دو بعد شخصیت وی، ماده و روح، درخور تکامل و گسترش و بهره‌گیری است. انسان هم از نظر جسمی دارای ذخیره‌ها و نیروها و توانایی‌های فراوان است و هر انسانی باید تلاش کند تا توانمند باشد، و هم از نظر روحی و ربانی دارای توانایی‌های فراوان است و باید کوشش کند تا آن استعدادها و شکفتگی‌ها در او هر چه بیشتر باشد. 🔹 رسانه مکتب بهشتی @maktabbeheshti @AndisheBeheshti

🔸جلسه شصت‌وهفتم: خودسازی ای انسانی که امروز زود دچار خشم بی‌جا می‌شوی! می‌توانی بردباری و خویشتن‌داری را به‌صورت یک دفینه، به‌صورت یک ارزش دفن شده، که در زیر این لایه خشم زود افروزت وجود دارد، کشف کنی. 🔹 رسانه مکتب بهشتی @maktabbeheshti @AndisheBeheshti

🔸جلسه شصت‌وهشتم: برترین مصداق شکر درست به‌کار گرفتن و استخراج و تصفيه گنجینه‌های شخصیت آدمی، برترین مصداق «شکر» است. این که پیش از این آمد «و جعل لكم السمع و الأبصار و الأفئدة لعلكم تشكرون» شکر، مصداق والايش همين است؛ یعنی درست به‌کار گرفتن و استخراج و تصفیه گنجینه‌های شخصیت آدمی، برترین مصداق شکر این هست، باید آن را کشف کنی، برانگیزی و بارور کنی. 🔹 رسانه مکتب بهشتی @maktabbeheshti @AndisheBeheshti