شرح دعای #مکارم_الاخلاق امام سجاد مرحوم آیت الله ممدوحی 🔶#فراز_دوم : اﻟﻠﻬﻢ وﻓﺮ ﺑﻠﻄﻔﮏ ﻧﯿﺘﻰ، و ﺻﺤﺢ ﺑﻤﺎ ﻋﻨﺪك ﯾﻘﯿﻨﻰ ، و اﺳﺘﺼﻠﺢ ﺑﻘﺪرﺗﮏ ﻣﺎ ﻓﺴﺪ ﻣﻨﻰ؛ ﺧﺪاﯾﺎ ! ﻧﯿﺖ ﻣﺮا ﺗﺎم و ﺧﺎﻟﺺ ﻗﺮار ده و ﯾﻘﯿﻨﻢ را ﺻﺤﯿﺢ و ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ واﻗﻊ ﮔﺮدان و ﮐﺎﺳﺘﻰ ﻫﺎ و ﺗﺒﻪ ﮐﺎرى ﻫﺎى ﻣﺮا ﺑﺎ رﻓﻖ و ﻣﺪارا اﺻﻼح ﻓﺮﻣﺎ . شرح : 🍃ﻧﯿﺖ ﺻﺎﻟﺢ ، رﯾﺸﻪ ى ﻋﻤﻞ ﺻﺎﻟﺢ ﭼﻨﺎن ﮐﻪ در ﻓﺮاز ﭘﯿﺸﯿﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ، ﻧﯿﺖ ، روح ﻋﻤﻞ اﺳﺖ و درﺳﺘﻰ و ﻧﺎدرﺳﺘﻰ ﻋﻤﻞ ﺑﺎ ﻧﯿﺖ ﺳﻨﺠﯿﺪه ﻣﻰ ﺷﻮد و ﺧﻮﺑﻰ و ﺑﺪى ﻋﻤﻞ ﻫﺮﮔﺰ از ﭘﯿﮑﺮه ى آن ﭘﯿﺪا ﻧﯿﺴﺖ و اﯾﻦ از ﻣﺰاﯾﺎى آﯾﯿﻦ و ﻣﮑﺘﺐ اﺳﻼم اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻰ ﮔﻮﯾﺪ : ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺒﺤﺎن ﻣﺮدم را ﺑﺎ ﻧﯿﺖ ﻫﺎى آﻧﺎن ﻣﻮرد ﺳﺆال و ﻣﺆاﺧﺬه ﻗﺮار ﻣﻰ دﻫﺪ و اﯾﻦ ﺷﯿﻮه در ﻫﯿﭻ ﯾﮏ از ﻣﮑﺘﺐ ﻫﺎى ﺗﺮﺑﯿﺘﻰ و ﯾﺎ ﻣﺤﮑﻤﻪ ﻫﺎى ﻗﻀﺎﯾﻰ ﻗﺎﺑﻞ اﺟﺮا ﻧﯿﺴﺖ ، زﯾﺮا ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﮐﺎﻟﺒﺪ ﻓﯿﺰﯾﮑﻰ ﻋﻤﻞ آﺷﻨﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ؛ ﯾﻌﻨﻰ ﺣﺴﻦ ﻇﺎﻫﺮ ﻋﻤﻞ را دﻟﯿﻞ ﺑﺮ ﺻﺤﺖ ﻣﻰ اﻧﮕﺎرﻧﺪ و ﻫﻤﯿﻦ را ﮐﺎﻓﻰ ﻣﻰ داﻧﻨﺪ و ﻫﯿﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻮﺟﻬﻰ ﺑﻪ ﻣﻨﺸﺄ ﻋﻤﻞ و ﻧﯿﺖ آن ﻧﺪارﻧﺪ ، در ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ آﯾﯿﻦ ﻣﻘﺪس اﺳﻼم ، ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺷﺨﺺ را ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻧﯿﺎت او ﺳﻨﺠﯿﺪه و ﺑﺎزﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ . ﭘﺲ ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﺣﺴﻦ ﻓﻌﻠﻰ ، اﯾﻦ ﺣﺴﻦ ﻓﺎﻋﻠﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻘﺶ اول را ﺑﺎزى ﻣﻰ ﮐﻨﺪ . از اﯾﻦ رو ، ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺒﺤﺎن در ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ ﻣﺴﺠﺪﺳﺎزى را از ﺑﻌﻀﻰ ﻧﭙﺬﯾﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و از آن ﺑﻪ ﺗﻌﺒﯿﺮ «ﻣﺴﺠﺪ ﺿﺮار« ﻓﺮﻣﻮده و ﺑﻪ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم ﺻﻠﻰ اﷲ ﻋﻠﯿﻪ و آﻟﻪ دﺳﺘﻮر ﺗﺨﺮﯾﺐ آن را داده اﺳﺖ ؛ آن ﺟﺎ ﮐﻪ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ : (و اﻟﺬﯾﻦ اﺗﺨﺬوا ﻣﺴﺠﺪا ﺿﺮارا و ﮐﻔﺮا و ﺗﻔﺮﯾﻘﺎ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ و ارﺻﺎدا ﻟﻤﻦ ﺣﺎرب اﷲ و رﺳﻮﻟﻪ ﻣﻦ ﻗﺒﻞ و ﻟﯿﺤﻠﻔﻦ ان أردﻧﺎ اﻻ اﻟﺤﺴﻨﻰ و اﷲ ﯾﺸﻬﺪ اﻧﻬﻢ ﻟﮑﺎذﺑﻮن(؛ آﻧﺎن ﮐﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ اﺳﺒﺎب ﺿﺮر و ﮐﻔﺮ و ﺗﻔﺮﻗﻪ ﺑﯿﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺷﻮد و ﺳﻨﮕﺮ ﻣﺤﺎرﺑﺎن ﻗﺪﯾﻤﻰ ﺑﺎ ﺧﺪا و رﺳﻮل ﻗﺮار ﮔﯿﺮد و ﻗﺴﻢ ﻣﻰ ﺧﻮرﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﯿﺖ آﻧﺎن ﻧﯿﮑﻮﮐﺎرى اﺳﺖ ، ﺧﺪا ﺷﺎﻫﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ آﻧﺎن دروغ ﻣﻰ ﮔﻮﯾﻨﺪ . ﺧﺪاوﻧﺪ آﻧﺎن را ﺑﻪ ﻧﯿﺖ ﻓﺎﺳﺪﺷﺎن ﻣﺆاﺧﺬه و ﻣﺤﮑﻮم ﻧﻤﻮده اﺳﺖ ؛ ﭼﻪ از ﺣﺴﻦ ﻓﺎﻋﻠﻰ ﺗﻬﻰ اﺳﺖ و اﯾﻦ ﻧﺎﻫﻢ ﮔﻮﻧﻰ ﺑﯿﻦ ﺣﺴﻦ ﻓﺎﻋﻠﻰ و ﺣﺴﻦ ﻓﻌﻠﻰ را ﺑﺮﻣﻰ ﺷﻤﺎرد «ﻧﻔﺎق» ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺒﺤﺎن . ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ، ﻃﻠﺐ ﻧﯿﺖ ﺻﺎﻟﺢ ، رﯾﺸﻪ ى ﻋﻤﻞ ﺻﺎﻟﺢ و ﺻﺤﯿﺢ اﺳﺖ . اﻣﯿﺮﻣﺆﻣﻨﺎن ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﻧﯿﺰ ﻓﺮﻣﻮده اﺳﺖ : ﺗﺨﻠﯿﺺ اﻟﻨﯿﮥ ﻣﻦ )ﻋﻦ( اﻟﻔﺴﺎد أﺷﺪ ﻋﻠﻰ اﻟﻌﺎﻣﻠﯿﻦ ﻣﻦ ﻃﻮل اﻟﺠﻬﺎد ؛ ﺧﻠﻮص ﻧﯿﺖ و ﭘﺎﮐﺴﺎزى آن از ﺗﺒﺎﻫﻰ ، از ﺟﻬﺎد در ﻣﯿﺪان ﺟﻨﮓ ﻣﺸﮑﻞ ﺗﺮ اﺳﺖ . ﭼﺮا ﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر ﻫﻤﺎن ﺟﻬﺎد اﮐﺒﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻫﻮاى ﻧﻔﺲ و ﺷﯿﻄﺎن ﺟﻨﮕﯿﺪ . ﺑﺪﯾﻦ ﺟﻬﺖ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم ﺻﻠﻰ اﷲ ﻋﻠﯿﻪ و آﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮد : ﻧﯿﮥ اﻟﻤﺆﻣﻦ ﺧﯿﺮ ﻣﻦ ﻋﻤﻠﻪ ؛ ﻧﯿﺖ ﻣﺆﻣﻦ از ﻋﻤﻞ او ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ . درﺧﻮاﺳﺖ ﯾﻘﯿﻦ درﺳﺖ و ﺣﻘﯿﻘﻰ در اداﻣﻪ اﻣﺎم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﻋﺮض ﻣﻰ ﮐﻨﺪ : ﺧﺪاﯾﺎ ، ﯾﻘﯿﻦ ﻣﺮا درﺳﺖ ﻗﺮار ده . اﯾﻦ از آن رو اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺗﺮﯾﻦ ﺣﺎل اﻧﺴﺎن آن ﮔﺎه اﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﻘﯿﻦ او ﺟﻬﻞ ﻣﺮﮐﺐ ﺑﺎﺷﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ، ﺑﻪ ﮐﺎرى ﯾﻘﯿﻦ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻏﻠﻂ اﺳﺖ ، ﮐﻪ اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﻓﺮاد را ﺑﻪ ﻫﯿﭻ روى ﻧﻤﻰ ﺗﻮان ﺑﻪ راه راﺳﺖ اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ دﻋﻮت ﮐﺮد ، زﯾﺮا ﺧﻼف ﯾﻘﯿﻦ ﻋﻤﻞ ﮐﺮدن ﮐﺎرى ﺑﺲ دﺷﻮار اﺳﺖ و اﮔﺮ ﻫﻢ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ ، ﻣﻨﺎﻓﻘﺎﻧﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد . ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ، ﻫﺮ ﯾﻘﯿﻨﻰ ﻧﺎﻓﻊ ﻧﯿﺴﺖ و از اﯾﻦ روﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﻄﻊ ﻗﻄﺎع ﺣﺠﺖ ﻧﯿﺴﺖ زﯾﺮا ﺑﺪون ﻓﺮاﻫﻢ ﻧﻤﻮدن ﻣﻘﺪﻣﺎت ﻋﻘﻼﻧﻰ ، ﯾﻘﯿﻦ ﭘﯿﺪا ﻣﻰ ﮐﻨﺪ و ﭼﻮن اﯾﻦ ﯾﻘﯿﻦ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻣﯿﺰان ﻣﻨﻄﻘﻰ ﻧﯿﺴﺖ ، ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﺑﺮ ﺧﻼف واﻗﻊ اﻋﺘﻘﺎد ورزد ؛ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺑﺴﯿﺎرى از ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ وﺳﻮاس در آﻟﻮدﮔﻰ و ﭘﺎﮐﻰ دﭼﺎر ﺑﻮده و ﺳﺮﯾﻌﺎ ﻗﻄﻊ ﺑﻪ ﻧﺠﺎﺳﺖ ﭘﯿﺪا ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ و در زﻧﺪﮔﻰ ﺑﺮاى ﺧﻮد و دﯾﮕﺮان ﺳﺨﺘﻰ و ﻣﺸﻘﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻰ آورﻧﺪ . اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﯾﻘﯿﻦ ﻫﺎ ﺟﻬﻞ ﻣﺤﺾ اﺳﺖ و ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﻧﻮع ﺟﻬﻞ ؛ ﯾﻌﻨﻰ ﺟﻬﻞ ﻣﺮﮐﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ از دو ﺟﻬﻞ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﻣﻰ ﻧﻤﻰ داﻧﺪ – ﺷﻮد . زﯾﺮا اوﻻ و ﻧﻤﻰ داﻧﺪ – ﺛﺎﻧﯿﺎ ﮐﻪ ﻧﻤﻰ داﻧﺪ . @mamduhi_ir

از اﯾﻦ رو ، اﻣﺎم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﯾﻘﯿﻦ را ﻃﻠﺐ ﻓﺮﻣﻮده و از اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺣﺎﻻت اﻧﺤﺮاﻓﻰ ﺑﻪ ﺧﺪا ﭘﻨﺎه ﺑﺮده اﺳﺖ . ( ﻃﻠﺐ اﺻﻼح نفس ): ﻗﺴﻤﺖ آﺧﺮ اﯾﻦ ﻓﺮاز ، ﻃﻠﺐ اﺻﻼح ﻧﻔﺲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻃﻰ آن اﻣﺎم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎل ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﻪ او را ﺑﺎ رﻓﻖ و ﻣﺪارا ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻧﻤﻮده و ﮐﺎﺳﺘﻰ و ﮐﻤﺒﻮدﻫﺎى ﻧﻔﺲ او را اﺻﻼح ﻧﻤﺎﯾﺪ . ﻗﯿﺪ ﻣﺪارا از واژه ى «اﺳﺘﺼﻠﺢ« ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻰ ﮔﺎﻫﻰ دﻻﻟﺖ «اﺳﺘﻔﻌﺎل» آﯾﺪ ، زﯾﺮا ﺑﺎب ﺑﺮ ﺗﺪرﯾﺞ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ . «اﺳﺘﺨﺮاج»ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻏﯿﺮ از اﺳﺖ ؛ اوﻟﻰ دﻻﻟﺖ «اﺧﺮاج« ﺑﺮ ﺧﺮوج ﺗﺪرﯾﺠﻰ دارد و دوﻣﻰ ﺣﺎﮐﻰ از ﺧﺮوج دﻓﻌﻰ اﺳﺖ و اﺳﺘﺼﻼح ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎى اﺻﻼح ﺑﺎ ﻣﺪارا اﺳﺖ ؛ ﯾﻌﻨﻰ اﻣﺎم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺒﺤﺎن ﻣﻰ ﻃﻠﺒﺪ ﮐﻪ زﻧﮕﺎر دل را آرام و ﺑﺎ ﻣﺪارا ﭘﺎك ﮐﻨﺪ ، ﻧﻪ آن ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻓﻠﺰى ﮐﻪ دﻓﻌﺘﺎ در آﺗﺶ اﻓﮑﻨﺪه و ذوﺑﺶ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﺎ وى ﺑﺮﺧﻮرد ﺷﻮد ، ﭼﻪ آن ﮐﻪ ﮐﻢ ﺗﺮ ﮐﺴﻰ ﺗﺎب و ﺗﻮان دﮔﺮﮔﻮﻧﻰ ﯾﮏ ﺑﺎره ى زﻧﺪﮔﻰ و ﻓﺸﺎر ﻓﻮق اﻟﻌﺎده را دارد ؛ ﭼﻮﻧﺎن ﮐﻪ ﻗﺎﻟﺐ زﻧﺪﮔﻰ او را ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ ﺗﺎ از ﻧﻮ ﺑﺎ ﻗﺎﻟﺐ ﺟﺪﯾﺪى ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻰ ﺑﺎزﮔﺮدد . ﺑﺮ اﯾﻦ ﭘﺎﯾﻪ ،ﺣﻀﺮت از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎل ﻓﺮج و ﮔﺸﺎﯾﺶ و اﺻﻼح ﺗﺪرﯾﺠﻰ را درﺧﻮاﺳﺖ ﻓﺮﻣﻮده اﺳﺖ

شرح دعای #مکارم_الاخلاق امام سجاد (ع) مرحوم آیت الله ممدوحی 🔶#فراز_سوم اﻟﻠﻬﻢ ﺻﻞ ﻋﻠﻰ ﻣﺤﻤﺪ و آﻟﻪ ، و اﮐﻔﻨﻰ ﻣﺎ ﯾﺸﻐﻠﻨﻰ اﻻﻫﺘﻤﺎم ﺑﻪ ، و اﺳﺘﻌﻤﻠﻨﻰ ﺑﻤﺎ ﺗﺴﺄﻟﻨﻰ ﻏﺪا ﻋﻨﻪ ، و اﺳﺘﻔﺮغ أﯾﺎﻣﻰ ﻓﯿﻤﺎ ﺧﻠﻘﺘﻨﻰ ﻟﻪ ، و أﻏﻨﻨﻰ و أوﺳﻊ ﻋﻠﻰ ﻓﻰ رزﻗﮏ ، و ﻻ ﺗﻔﺘﻨﻰ ﺑﺎﻟﻨﻈﺮ ، و أﻋﺰﻧﻰ و ﻻ ﺗﺒﺘﻠﯿﻨﻰ ﺑﺎﻟﮑﺒﺮ ، و ﻋﺒﺪﻧﻰ ﻟﮏ و ﻻ ﺗﻔﺴﺪ ﻋﺒﺎدﺗﻰ ﺑﺎﻟﻌﺠﺐ ، و أﺟﺮ ﻟﻠﻨﺎس ﻋﻠﻰ ﯾﺪى اﻟﺨﯿﺮ و ﻻ ﺗﻤﺤﻘﻪ ﺑﺎﻟﻤﻦ ، و ﻫﺐ ﻟﻰ ﻣﻌﺎﻟﻰ اﻷﺧﻼق ، و اﻋﺼﻤﻨﻰ ﻣﻦ اﻟﻔﺨﺮ ﺧﺪاﯾﺎ ! ﺑﺮ ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ و ﺧﺎﻧﺪان او درود ﻓﺮﺳﺖ و ﻣﺮا از اﻗﺪام ﺑﻪ آن ﭼﻪ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺧﻮدش ﻣﺸﻐﻮل ﻣﻰ ﺳﺎزد ، ﺑﻰ ﻧﯿﺎز ﮔﺮدان و ﺑﻪ ﮐﺎرى ﮐﻪ در ﻓﺮداى ﻗﯿﺎﻣﺖ از آن ﺳﺆال ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﯾﻰ ، ﻣﺸﻐﻮل ﮔﺮدان و ﻓﺮاﻏﺘﻰ ﺑﻪ ﻣﻦ ارزاﻧﻰ دار ﺗﺎ در اﯾﺎم ﻋﻤﺮم ﺑﻪ آن ﭼﻪ آﻓﺮﯾﺪه اى ، ﺑﭙﺮدازم و روزى ﻣﺮا وﺳﯿﻊ ﻗﺮار ده و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آن ﭼﻪ از دﻧﯿﺎ در دﺳﺖ دﯾﮕﺮان اﺳﺖ ، ﺑﻰ ﻧﯿﺎز ﮔﺮدان ﺗﺎ آن ﮐﻪ ﭼﺸﻢ داﺷﺘﻰ از ﮐﺴﻰ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ و ﻣﻔﺘﻮن آﻧﻬﺎ ﻧﮕﺮدم و ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﺰت ﺑﺪون ﮐﺒﺮ و ﻋﺒﺎدت ﺧﺎﻟﻰ از ﻋﺠﺐ ﻋﻨﺎﯾﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﻋﺒﺎدﺗﻢ را ﻓﺎﺳﺪ ﻧﮑﻨﺪ و ﻣﺮا ﻣﺠﺮاى ﺧﯿﺮ و ﻧﯿﮑﻰ ﺑﻰ ﻣﻨﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﻗﺮار ده و اﺧﻼق ﺑﺮﺗﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ و از ﻓﺨﺮﻓﺮوﺷﻰ ﺑﺎزدار . شرح : ( ﻣﺸﮑﻼت و ﻣﻮاﻧﻊ رﺷﺪ و ﺗﻌﺎﻟﻰ اﻧﺴﺎن ): در ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ى اﯾﻦ ﻓﺮاز ، اﻣﺎم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﻣﺸﮑﻼت و ﻣﻮاﻧﻊ رﺷﺪ و ﺗﻌﺎﻟﻰ اﻧﺴﺎن را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺟﺎﻟﺐ و دﻗﯿﻖ ﺷﻤﺮده ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻰ از اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼت و ﻣﻮاﻧﻊ ﺧﺎرﺟﻰ اﻧﺪ و ﺑﻌﻀﻰ ﺑﺎﻃﻨﻰ و روﺣﻰ . ﻣﻮاﻧﻊ ﺧﺎرﺟﻰ ﻋﺒﺎرت از ﺣﻮادﺛﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﻰ را اﺣﺎﻃﻪ ﮐﺮده و وﻗﺖ ﻓﺮاﻏﺘﻰ ﺑﺮاى آدﻣﻰ ﺑﺎﻗﻰ ﻧﻤﻰ ﮔﺬارد و واﺿﺢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﻫﻤﺖ ﭼﻨﯿﻦ ﻓﺮدى ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻏﯿﺮﺧﺪا ﻣﻰ ﺷﻮد . از اﯾﻦ رو ، اﻣﺎم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎل ﻓﺮاﻏﺖ ﺧﺎﻃﺮ را درﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ ، زﯾﺮا ﻓﺮاﻏﺖ از ﺷﻮاﻏﻞ ﻏﯿﺮﻣﻌﻘﻮل دﻧﯿﺎﯾﻰ ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﺷﺮط ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ . ﻣﺆﻟﻒ ﺧﺎﻃﺮه اى از ﺣﻀﺮت ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﯾﻰ رﺣﻤﻪ اﷲ ﺑﻪ ﯾﺎد دارد : در ﻣﺠﻠﺴﻰ ﺷﺎﮔﺮدان از اﯾﺸﺎن ﺗﻘﺎﺿﺎ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﯿﮕﺎر را ﺗﺮك ﮐﻨﻨﺪ ( البته ایشان در ﺷﺒﺎﻧﻪ روز ﺗﻌﺪاد اﻧﺪﮐﻰ ، ﺷﺎﯾﺪ ﺳﻪ ﯾﺎ ﭼﻬﺎر ﻧﺦ ﺳﯿﮕﺎر ﻣﻰ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ و ﻫﺮ ﺑﺎر ﻫﻢ ﻧﺦ ﺳﯿﮕﺎر را ﺳﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻰﮐﺮدﻧﺪ ) ایشان در ﺟﻮاب ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ : ﻣﻰ ﺗﺮﺳﻢ ﭼﻨﺪ روزى ذﻫﻨﻢ را ﺗﺮك ﺳﯿﮕﺎر ﻣﺸﻐﻮل ﮐﻨﺪ و ﺣﯿﻒ اﺳﺖ ﮐﻪ ذﻫﻦ ﺧﻮد را در اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺻﺮف ﮐﻨﻢ ! آرى ، ذﻫﻦ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﻫﺮ ﭼﯿﺰ اﺷﺘﻐﺎل داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ، ﻗﯿﻤﺖ ﺣﻘﯿﻘﻰ ﺷﺨﺼﯿﺖ او را ﻫﻤﺎن ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ . ﺑﻪ دﯾﮕﺮ ﺳﺨﻦ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ارزد ﮐﻪ ﺧﺎﻃﺮه و ﻓﮑﺮ او را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ . ﮔﺮ در ﻃﻠﺐ ﮔﻮﻫﺮ ﮐﺎﻧﻰ ، ﮐﺎﻧﻰ ور در ﻃﻠﺐ ﺟﺴﺘﻦ ﺟﺎﻧﻰ ، ﺟﺎﻧﻰ ﻣﻦ ﻓﺎش ﮐﻨﻢ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻣﻄﻠﻮب را ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﮐﻪ در ﺟﺴﺘﻦ آﻧﻰ ، آﻧﻰ ﺑﺮ اﯾﻦ ﻣﺒﻨﺎ ، اﻣﺎم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺒﺤﺎن درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ : ﺗﻮﻓﯿﻖ ده وﻗﺘﻢ را در آن ﭼﻪ ﻣﺮا ﺑﺮاى آن آﻓﺮﯾﺪه اى ، ﺑﮕﺬراﻧﻢ . @mamduhi_ir

ﺑﺨﺶ دﯾﮕﺮ از ﻣﻮاﻧﻊ ، داﺧﻠﻰ اﺳﺖ ؛ ﻫﻢ ﭼﻮن ﭼﺸﻢ داﺷﺖ و ﻃﻤﻊ ﺑﻪ داﺷﺘﻪ ﻫﺎى دﯾﮕﺮان ﮐﻪ اﻣﺎم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎل درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ روزى ﻓﺮاخ و اﺷﺒﺎع ﻧﻈﺎم اﻗﺘﺼﺎدى زﻧﺪﮔﻰ ، اﯾﻦ ﻃﻤﻊ ﺧﺎم را ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﺑﺰرﮔﻰ ﺑﺮاى ﺗﻮﮐﻞ و زﯾﺎن ﺑﺎر ﺑﻪ روح ﯾﮑﺘﺎﭘﺮﺳﺘﻰ اﺳﺖ ، از داﯾﺮه ى وﺟﻮد آدﻣﻰ ﺑﯿﺮون ﺑﺮد . ﻓﻘﺮ ﻫﻤﻮاره ﯾﮑﻰ از ﻋﻠﺖ ﻫﺎى ﭼﺸﻢ داﺷﺖ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﺑﻮده اﺳﺖ و ﻋﻼج اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎرى ، ﺑﻰ ﻧﯿﺎزى از دﯾﮕﺮان اﺳﺖ . اﻟﺒﺘﻪ راه ﺣﻞ ﭘﯿﺶ ﮔﻔﺘﻪ ، ﺗﻨﻬﺎ در ﻣﻮرد ﻣﻠﺖ اﺳﻼﻣﻰ ﮐﺎرﺳﺎز و ﻣﺸﮑﻞ ﮔﺸﺎ اﺳﺖ ، زﯾﺮا ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ از ﺗﺮﺑﯿﺖ اﺳﻼﻣﻰ ﺑﻪ دوراﻧﺪ ، ﻫﺮ ﭼﻪ ﭘﻮل دارﺗﺮ ﺷﻮﻧﺪ ، ﻣﺤﺘﺎج ﺗﺮ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ و اﺻﻮﻻ ﻏﻨﺎ و ﺑﻰ ﻧﯿﺎزى ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎى ﺗﻤﻮل و ﺑﺮﺧﻮردارى ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻠﮑﻪ ﻏﻨﺎى ﺣﻘﯿﻘﻰ ﻓﻘﻂ در ﺳﺎﯾﻪ ى ﺗﺮﺑﯿﺖ اﻟﻬﻰ دﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻨﻰ اﺳﺖ. ﺗﻨﺎوب ﻣﻮاﻧﻊ اﺳﺘﮑﻤﺎل اﻧﺴﺎن اﻣﺎم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم در اﯾﻦ ﻓراز ﺑﻪ ﻣﻮاﻧﻌﻰ اﺷﺎره ﻓﺮﻣﻮده ﮐﻪ ﺳﺮ راه ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻤﺎل ﺧﻮاﻫﺎﻧﻪ ى اﻧﺴﺎن ﺗﻌﺒﯿﻪ ﺷﺪه اﻧﺪ و ﺷﯿﻄﺎن و ﻧﻔﺲ اﻣﺎره ، ﻫﺮ ﯾﮏ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻰ داﻣﻰ ﭘﺲ از دام دﯾﮕﺮ ﺑﺮ ﺳﺮ راه او ﮔﺴﺘﺮده اﻧﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ اﻧﺴﺎن از ﯾﮑﻰ ﺟﺴﺖ ، ﺑﻪ ﮐﻤﻨﺪ دﯾﮕﺮى ﺑﯿﻔﺘﺪ ؛ ﻣﺜﻼ ﺑﺎﯾﺪ از ذﻟﺖ و ﺧﻮارى ﭼﺸﻢ داﺷﺖ و ﺑﻪ دﯾﮕﺮان رﻫﺎﯾﻰ ﯾﺎﺑﺪ ، وﻟﻰ ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ﭘﺲ از ﻓﺮار از آﻧﻬﺎ ﺑﻪ دام ﺧﻮد ﺑﺰرگ ﺑﯿﻨﻰ و اﺳﺘﻘﻼل و ﺗﺤﻘﯿﺮ دﯾﮕﺮان درﻣﻰ ﻏﻠﻄﺪ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎرى آن ﮐﻤﺘﺮ از اوﻟﻰ ﻧﯿﺴﺖ ، ﯾﺎ آن ﮐﻪ وﻗﺘﻰ ﺑﻪ ﻋﺒﺎدت و ﺑﻨﺪﮔﻰ و ﻧﻤﺎز ﺷﺐ و ﻣﺠﺎﻫﺪه ﻓﻰ ﺳﺒﯿﻞ اﷲ ﭘﺮدازد ، ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ اﯾﺎﻣﻰ ، ﮔﻮﯾﺎ ﺧﻮد را از ﺧﺪا ﻃﻠﺒﮑﺎر دﯾﺪه و ﺑﻪ ﻋﺠﺐ ﮐﻪ ﺑﺪﺗﺮ از ﻫﺮ ﮔﻨﺎه اﺳﺖ ، ﻣﺒﺘﻼ ﻣﻰ ﺷﻮد و ﯾﺎ ﭘﺲ از دﺳﺖ ﮔﯿﺮى از ﺑﯿﭽﺎرﮔﺎن و ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﺑﯿﻨﻮاﯾﺎن و اﻓﺘﺎدﮔﺎن ، ﺑﺮ اﯾﺸﺎن ﻣﻨﺖ ﻣﻰ ﻧﻬﺪ و ﮐﻤﮏ ﺧﻮد را ﺑﻪ رخ اﯾﺸﺎن ﻣﻰ ﮐﺸﺪ و آﻧﺎن را ﺷﺮﻣﻨﺪه ﻣﻰ ﮐﻨﺪ؛ ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ ﺑﺎاﺷﺎره ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دام ﺷﯿﻄﺎن ﻓﺮﻣﻮده اﺳﺖ: (ﻻ ﺗﺒﻄﻠﻮا ﺻﺪﻗﺎﺗﮑﻢ ﺑﺎﻟﻤﻦ واﻷذى) ؛ (ﺻﺪﻗﻪ ﻫﺎى ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻣﻨﺖ ﻧﻬﺎدن و آزار و اذﯾﺖ رﺳﺎﻧﺪن ، ﻧﺎﺑﻮد نکنید.) و اﮔﺮ ﺳﻌﻰ ﮐﻨﺪ از ﻋﺠﺐ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﮕﯿﺮد و ﺧﻮد ﺑﺰرگ ﺑﯿﻨﻰ را از ﺧﻮد دور ﮐﻨﺪ و ﯾﺎ از ﻣﻨﺖ ﮔﺬارى ﺑﺮ دﯾﮕﺮان ﻣﺒﺮا ﺷﻮد ، ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻓﺎز دوم وارد ﻣﻰ ﺷﻮد و در ﮐﻤﻨﺪ ﭘﻨﻬﺎن ﺗﺮى ﻗﺮار ﻣﻰ ﮔﯿﺮد و ﭘﺲ از ﮔﺮﯾﺰ از دوﻣﯿﻦ ﮐﻤﻨﺪ ﺑﻪ دام ﺳﻮﻣﻰ ﮔﺮﻓﺘﺎر آﻣﺪه و ﺑﻪ ﻣﻔﺎﺧﺮه ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﯾﮕﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﮔﺬاران ﭘﺮداﺧﺘﻪ آﻧﺎن را ﻣﻌﯿﻮب و ﺧﻮد را ﺧﺎﻟﻰ از ﻋﯿﻮب آﻧﺎن ﻣﻰ اﻧﮕﺎرد . اﺷﺎره ﺑﻪ وﯾﮋﮔﻰ ﻫﺎ و ﭘﻰ آﻣﺪﻫﺎى ﻣﻮاﻧﻊ ﺳﺮ راه اﻧﺴﺎن در ﻫﺮ ﺣﺎل ، اﻣﺎم ﻣﻌﺼﻮم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم اﺻﻼح ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎرى ﻫﺎ را ﯾﮑﺎﯾﮏ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ و ﭘﺎك ﺷﺪن از ﻫﺮ آﻟﻮدﮔﻰ را از ﺧﺪاوﻧﺪ درﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ ، در ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﻪ وﯾﮋﮔﻰ ﻫﺎى اﯾﻦ ﺻﻔﺎت آﮔﺎﻫﯿﻢ و ﻧﻪ ﭘﻰ آﻣﺪ آﻧﻬﺎ را ﻣﻰ ﺷﻨﺎﺳﯿﻢ و ﻧﻪ از ﮐﮋى و ﮐﺎﺳﺘﻰ ﻫﺎ ﻫﺮاﺳﻨﺎﮐﯿﻢ و آن ﭼﻪ را ﮐﻪ اﻣﺎم ﻣﻌﺼﻮم از ﺧﺪا ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ ، ﺑﺪون ﻓﻀﻞ اﻟﻬﻰ از ﻣﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﯿﺴﺖ ، زﯾﺮا ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮده اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ از ﻫﺮ ﯾﮏ ﮐﻪ ﻣﻰ ﮔﺮﯾﺰﯾﻢ ، ﺑﻪ ﺑﺪﺗﺮ از آن ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻣﻰ ﺷﻮﯾﻢ . اﯾﻦ ﺑﺪان ﺟﻬﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻄﻮن و ﻻﯾﻪ ﻫﺎ و ﺳﺎﺣﺖ ﻫﺎى وﺟﻮدى اﻧﺴﺎن ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺗﺮ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮان ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﺑﺪان دﺳﺖ ﯾﺎﻓﺖ ، اﮔﺮ ﭼﻪ اﻣﺮوز روان ﮐﺎوان از ﻋﻘﺪه ﻫﺎ و ﻣﻌﻀﻼت روﺣﻰ ﺑﺴﯿﺎرى ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ اﻧﺪ و ﻫﺮ ﯾﮏ ﺑﺎ روش ﻣﺘﻤﺎﯾﺰى ﺑﻪ ﻣﺪاواى آن ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﻧﺪ ، وﻟﻰ راه ﺑﺴﻰ دورﺗﺮ و ﻣﺴﯿﺮ ﺑﺴﯿﺎر ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺗﺮ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ آﻧﺎن ﭘﯿﻤﻮده اﻧﺪ . ﮔﺬﺷﺘﻪ از آن ﮐﻪ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻫﺎى ﻣﺎده اﻧﮕﺎراﻧﻪ ى ﺑﺴﯿﺎرى از آﻧﻬﺎ ﮐﺠﺎ و ﺑﻌﺪ ﻣﺠﺮد و ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ اﻧﺴﺎن ﮐﺠﺎ ؟ اﯾﻦ ﺑﺪان ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﭘﮋوﻫﺶ و اﺑﺰار ﺗﺤﻘﯿﻖ و ﮐﺎوش ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﻧﺪارﻧﺪ و اﯾﻦ از ﯾﮏ ﺧﻄﺎى ﺳﻬﻤﮕﯿﻦ روش ﺷﻨﺎﺧﺘﻰ ﺣﮑﺎﯾﺖ دارد. @mamduhi_ir

شرح دعای #مکارم_الاخلاق امام سجاد (ع) مرحوم آیت الله ممدوحی 🔶#فراز_چهارم أﻟﻠﻬﻢ ﺻﻞ ﻋﻠﻰ ﻣﺤﻤﺪ و آﻟﻪ ، و ﻻ ﺗﺮﻓﻌﻨﻰ ﻓﻰ اﻟﻨﺎس درﺟﮥ اﻻ ﺣﻄﻄﺘﻨﻰ ﻋﻨﺪ ﻧﻔﺴﻰ ﻣﺜﻠﻬﺎ ، و ﻻ ﺗﺤﺪث ﻟﻰ ﻋﺰا ﻇﺎﻫﺮا اﻻ أﺣﺪﺛﺖ ﻟﻰ ذﻟﮥ ﺑﺎﻃﻨﮥ ﻋﻨﺪ ﻧﻔﺴﻰ ﺑﻘﺪرﻫﺎ ؛ ﺧﺪاﯾﺎ ! ﺑﺮ ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ و ﺧﺎﻧﺪان او درود ﻓﺮﺳﺖ و ﻫﺮﮔﺰ ﻣﻘﺎم ﻣﺮا ﻧﺰد ﻣﺮدم ﺑﺎﻻ ﻣﺒﺮ ، ﻣﮕﺮ آن ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﻣﯿﺰان ﻣﺮا ﻧﺰد ﺧﻮﯾﺶ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﯿﺎورى و ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﺳﺮﺑﻠﻨﺪى آﺷﮑﺎر )در ﻣﯿﺎن ﻣﺮدم( روزى ام ﻣﮑﻦ ﻣﮕﺮ آن ﮐﻪ ﺗﻮﻓﯿﻖ ﻋﻄﺎ ﮐﻨﻰ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﻣﻘﺪار در ﺑﺎﻃﻦ ﺑﻪ ﺧﻮارى ﺧﻮد آﮔﺎه ﺷﻮم . 🍃شرح : ﻣﻮاﻧﻊ ﺑﺎﻃﻨﻰ و رذاﯾﻞ اﺧﻼﻗﻰ ﭼﻨﺎن ﮐﻪ در ﻓﺮاز ﭘﯿﺸﯿﻦ آﻣﺪ ، روان اﻧﺴﺎن ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺴﯿﺎر ﭘﯿﭽﯿﺪه اى دارد ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﭘﯿﭽﯿﺪﮔﻰ ﺑﯿﻮﻟﻮژﯾﮏ ﯾﺎ ﻓﯿﺰﯾﻮﻟﻮژﯾﮏ ﺑﻌﺪ ﺟﺴﻤﺎﻧﻰ او ﻧﯿﺴﺖ ؛ ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ، ﻫﻤﺎن ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻋﻠﻢ ﻃﺐ ﺑﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪ ى ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻫﺰار ﺳﺎﻟﻪ ﻫﻨﻮر در ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ى اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ اﻧﺪوزى ﻫﺎ و آزﻣﻮن و ﺧﻄﺎ ﻧﯿﺎز دارد و ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ روز ﺑﻪ روز ، ﻫﺮ دارو ﮐﻪ ﺗﺠﻮﯾﺰ م ﺷﻮد ، ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪى ﻋﻮارض زودرس و ﯾﺎ دﯾﺮرس آن اﻋﻼم ﻣﻰ ﺷﻮد . ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺻﻮرت و ﺑﻠﮑﻪ دﻗﯿﻖ ﺗﺮ از آن ، ﺑﻌﺪ ﻣﺠﺮد وﺟﻮد او ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﭘﺰﺷﮑﺎن روﺣﻰ و ﻣﺮﺑﯿﺎن اﻟﻬﻰ ورزﯾﺪه ﻧﯿﺎز دارد ، ﺗﺎ ﻣﺸﮑﻼت روح و روان او را ﮐﻪ ﻫﺰاران ﺑﺎر ﻣﺸﮑﻞ ﺗﺮ از درﻣﺎن ﺑﯿﻤﺎرى ﻫﺎى ﺟﺴﻤﻰ اﺳﺖ ، ﺣﻞ ﮐﻨﻨﺪ . ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺎس ، اﻣﺎم ﺳﺠﺎد ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم در اﯾﻦ ﻓﺮاز ﺑﻪ ﻧﮑﺘﻪ اى ﻇﺮﯾﻒ در ﻣﻮرد ﮔﺮﻓﺘﺎرى ﻫﺎى دروﻧﻰ و ﻣﻮاﻧﻊ ﺑﺎﻃﻨﻰ و رذﯾﻠﺖ ﻫﺎى اﺧﻼﻗﻰ ﻧﻬﻔﺘﻪ در وﺟﻮد اﻧﺴﺎن ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﭘﺲ از ﺑﺮﻃﺮف ﺷﺪن ﯾﮑﻰ ، ﺻﻔﺖ دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﻮدﺟﻮش در ﺑﺎﻃﻦ ﺟﺎن اﻧﺴﺎﻧﻰ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻰ ﮔﺮدد و ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺑﺪﺗﺮ ﺑﺮاى ﺻﻔﺖ ﻗﺒﻠﻰ ﻣﻰ ﮔﺮدد . درﺧﻮاﺳﺖ ﻋﺰت ﻧﺎب اﻣﺎم ﺳﺠﺎد ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﺑﻪ اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻣﺘﻌﺎﻟﻰ اﺷﺎره ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ آن ﭼﻪ اﺳﻼم از اﻧﺴﺎن ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﺪ ، ﺗﻮان ﮔﺮى و ﻋﺰت ﺑﺪون ﺗﮑﺒﺮ و ﺗﻮاﺿﻊ ﺧﺎﻟﻰ از ﻋﺠﺐ و ﺧﺪﻣﺎت ﺧﺎﻟﻰ از ﻣﻨﺖ و ﺑﺮﺗﺮى اﺧﻼق ﺑﺪون ﻓﺨﺮﻓﺮوﺷﻰ و ﻋﺒﺎدت دور از ﺧﻮدﺑﯿﻨﻰ اﺳﺖ و اﯾﻦ ﮐﻪ از ﻧﮕﺎه ﻗﺮآﻧﻰ ، ﻣﺆﻣﻨﺎن از ﻋﺰﺗﻰ ﻫﻢ ﺳﻨﺦ ﺑﺎ ﻋﺰت ﺧﺪا و رﺳﻮل ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ ؛ ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ : (و ﷲ اﻟﻌﺰة و ﻟﺮﺳﻮﻟﻪ و ﻟﻠﻤﺆﻣﻨﯿﻦ( و ﺧﻮاه–ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻋﺰت آﻧﺎن ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ ى دﯾﮕﺮان و ﯾﺎ ﭘﺎﻣﺎل ﮔﺮدد . ﺳﯿﺮه – ﺧﻮد آﻧﺎن ى ﻋﻤﻠﻰ ﻣﻌﺼﻮﻣﺎن ﻋﻠﯿﻬﻢ اﻟﺴﻼم و رواﯾﺎت وارده از آن ﺑﺰرﮔﻮاران ﮔﻮاه ﺑﺮ اﯾﻦ اﺻﻞ اﺳﺖ ، ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﻰ از آﻧﻬﺎ اﺷﺎره ﻣﻰ ﺷﻮد : ب ) ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم ﺻﻠﻰ اﷲ ﻋﻠﯿﻪ و آﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮد : ﻃﻮﺑﻰ ﻟﻤﻦ ﺗﻮاﺿﻊ ﻓﻰ ﻏﯿﺮ ﻣﻨﻘﺼﮥ ، و أذل ﻧﻔﺴﻪ ﻓﻰ ﻏﯿﺮ ﻣﺴﮑﻨﮥ ؛ ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﮐﺴﻰ ﮐﻪ ﺗﻮاﺿﻊ ﮐﻨﺪ ، وﻟﻰ ﻧﻪ در ﺣﺪى ﮐﻪ ﺧﻮد را در اﻧﻈﺎر ﻣﺮدم ﺧﻮار ﮐﻨﺪ و ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل آن ﮐﺴﻰ ﮐﻪ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ را ﺧﻮار ﺑﺒﯿﻨﺪ ، وﻟﻰ ﻧﻪ آن ﮐﻪ ﺧﻮد را در دﯾﺪﮔﺎن ﻣﺮدﻣﺎن ﻧﺎﺗﻮان و ﺗﻬﻰ دﺳﺖ ﺑﻨﻤﺎﯾﺎﻧﺪ . @mamduhi_ir

در ﺣﺪﯾﺜﻰ از اﻣﺎم ﺻﺎدق ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم آﻣﺪه اﺳﺖ : أﺧﺪم أﺧﺎك ، ﻓﺎن اﺳﺘﺨﺪﻣﮏ ﻓﻼ ؛ ﺑﻪ ﺑﺮادر دﯾﻨﻰ ات ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻦ ، وﻟﻰ اﮔﺮ ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﮑﺸﺪ ، ﺧﻮددارى ﮐﻦ. اﻣﯿﺮاﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم 3. در ﻓﺮﻣﺎﯾﺶ ﮔﻬﺮﺑﺎر ﺧﻮد ﺑﻪ اﻣﺎم ﺣﺴﻦ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﭼﻨﯿﻦ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﯾﺪ : و ﻻ ﺗﺮﻏﺒﻦ ﻓﯿﻤﻦ زﻫﺪ ﻋﻨﮏ ؛ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮐﺴﻰ ﮐﻪ رﻏﺒﺘﻰ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺪارد ، ﺗﻤﺎﯾﻞ ﻧﺸﺎن ﻣﺪه . ﺿﺮار 4. « ﺑﻦ ﺑﻌﺪ « ﺿﻤﺮه از ، «ﻣﻌﺎوﯾﻪ» اﺻﺮار در ﺣﻀﻮر او ، ﻋﻠﻰ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم را ﭼﻨﯿﻦ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ : ﺑﻪ ﺧﺪا ﺳﻮﮔﻨﺪ ، او ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﯾﮑﻰ از ﻣﺎ ﺑﻮد ، ﻫﺮﮔﺎه ﻧﺰد او ﻣﻰ رﻓﺘﯿﻢ ﻣﺎ را در ﻧﺰدﯾﮑﻰ ﺧﻮد ﺟﺎى ﻣﻰ داد و ﻫﺮﮔﺎه ﭼﯿﺰى ﻣﻰ ﭘﺮﺳﯿﺪﯾﻢ ، ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻰ داد و وﻗﺘﻰ ﺑﻪ دﯾﺪارش ﻣﻰ رﻓﺘﯿﻢ ، راه ﻣﻰ داد و ﻫﯿﭻ ﮔﺎه در ﺑﻪ روى ﻣﺎ ﻧﻤﻰ ﺑﺴﺖ و درﺑﺎن ﻧﺪاﺷﺖ و ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد ، ﺑﻪ ﺧﺪا ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺧﻮد ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﻰ ﮐﺮد و ﻣﺎ ﻧﺰد او ﺑﻮدﯾﻢ ، از اﺑﻬﺖ او ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ ﺑﺎ او ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ و از ﺷﮑﻮه او ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ ﺳﺨﻦ ﺑﺎ او آﻏﺎز ﮐﻨﯿﻢ ، وﻟﻰ وﻗﺘﻰ ﺗﺒﺴﻢ ﻣﻰ ﮐﺮد ، دﻧﺪان ﻫﺎى او ﺑﺴﺎن ﮔﻮﻫﺮﻫﺎى ﻣﻨﻈﻢ ، آﺷﮑﺎر ﻣﻰ ﮔﺮدﯾﺪ . ب روزى اﻣﺎم ﺻﺎدق ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم » ) در رواﯾﺘﻰ آﻣﺪه اﺳﺖ : در ﺣﺎل ﮔﺬر ، ﯾﮑﻰ از اﺻﺤﺎب ﺧﻮد را ﮐﻪ ﻓﺮد ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯿﺘﻰ ﺑﻮد ، دﯾﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻣﺎﻫﻰ ﺧﺮﯾﺪه و ﺑﻪ دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﻣﻰ ﺑﺮد . اﻣﺎم ﺻﺎدق ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﺑﻪ او اﻋﺘﺮاض ﻧﻤﻮد و ﻓﺮﻣﻮد : ﺷﻤﺎ ﮐﻪ در ﺑﯿﻦ ﻣﺮدم ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﻫﺴﺘﯿﺪ ، ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺧﻮد را در اﻧﻈﺎر دﯾﮕﺮان ﺧﻮار و ﺳﺒﮏ ﺟﻠﻮه دﻫﯿﺪ . ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ، از ﺑﺎرﺑﺮى ﺑﺨﻮاﻫﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﺎر ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ و در ازاى آن ﺑﻪ وى .» ﭘﻮل ﺑﺪﻫﯿﺪ ﻧﺘﯿﺠﻪ آن ﮐﻪ ﻣﺆﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﻃﻮرى زﻧﺪﮔﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ذﻟﺖ و ﺗﻤﻠﻖ و ﻣﺴﮑﻨﺖ ﺑﺮ وﺟﻮد او ﺳﺎﯾﻪ ﺑﯿﻔﮑﻨﺪ و ﻧﻪ ﺗﮑﺒﺮ و ﻋﺠﺐ و ﻓﺨﺮﻓﺮوﺷﻰ از اﻋﻤﺎل و ﺣﺮﮐﺎت و ﭼﻬﺮه ى او ﻧﻤﺎﯾﺎن ﮔﺮدد ، ﺑﻠﮑﻪ ﭼﻨﺎن ﻣﻌﺘﺪل ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﻢ ﻓﻄﺮت ﺑﻰ ﺷﺎﺋﺒﻪ ى اﻧﺴﺎن ﻫﺎ آن را ﺑﭙﺴﻨﺪد و ﻫﻢ ﻋﻘﻞ ﻧﻈﺮى و ﻋﻤﻠﻰ ﺑﺮ آن ﺻﺤﻪ ﺑﮕﺬارد و اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ى ﻟﻄﯿﻔﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻣﺎم ﺳﺠﺎد ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم در ﺟﻤﻠﻪ ﻫﺎى اﯾﻦ ﻓﺮاز ﺑﺪان اﺷﺎره ﻧﻤﻮده اﺳﺖ.

❤️حرمت محبوب .... نماز که میخوانی از خاک به افـلاک رفته‌ای . شرم حضور ایجاب میکند سـرت را نچرخـانی؛ پـس سعـی کـن دلت هم نچرخد ... حرمت محبوب را نگه دار ✅ | #آیت_الله_ممدوحی @mamduhi_ir

شرح دعای #مکارم_الاخلاق امام سجاد (ع) مرحوم آیت الله ممدوحی #فراز_پنجم اﻟﻠﻬﻢ ﺻﻞ ﻋﻠﻰ ﻣﺤﻤﺪ و آل ﻣﺤﻤﺪ ، و ﻣﺘﻌﻨﻰ ﺑﻬﺪى ﺻﺎﻟﺢ ﻻ أﺳﺘﺒﺪل ﺑﻪ ، و ﻃﺮﯾﻘﮥ ﺣﻖ ﻻ أزﯾﻎ ﻋﻨﻬﺎ ، و ﻧﯿﮥ رﺷﺪ ﻻ أﺷﮏ ﻓﯿﻬﺎ ، و ﻋﻤﺮﻧﻰ ﻣﺎ ﮐﺎن ﻋﻤﺮى ﺑﺬﻟﮥ ﻓﻰ ﻃﺎﻋﺘﮏ ، ﻓﺎذا ﮐﺎن ﻋﻤﺮى ﻣﺮﺗﻌﺎ ﻟﻠﺸﯿﻄﺎن ﻓﺎﻗﺒﻀﻨﻰ اﻟﯿﮏ ﻗﺒﻞ أن ﯾﺴﺒﻖ ﻣﻘﺘﮏ اﻟﻰ ، أو ﯾﺴﺘﺤﮑﻢ ﻏﻀﺒﮏ ﻋﻠﻰ ؛ ﺧﺪاﯾﺎ ! ﺑﺮ ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ و ﺧﺎﻧﺪان او درود ﻓﺮﺳﺖ و ﻫﺪاﯾﺖ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ اى ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺮﺣﻤﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﮐﻪ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮى را ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ آن ﻧﮑﻨﻢ و راه ﺣﻘﻰ را ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﻨﻤﺎ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ روش دﯾﮕﺮى ﺗﻤﺎﯾﻞ ﻧﻨﻤﺎﯾﻢ و ﻋﺰم ﻗﻠﺒﻢ را ﺑﺮ ﭼﻨﺎن رﺷﺪى اﺳﺘﻮار ﺳﺎز ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﮏ ﻧﮕﺮدم و ﻋﻤﺮم را ﺗﺎ آن زﻣﺎن دراز ﺳﺎز ﮐﻪ در اﻃﺎﻋﺖ ﺗﻮ ﺻﺮف ﮔﺮدد و ﻫﺮ ﮔﺎه ﻋﻤﺮ ﻣﻦ ﭼﺮاﮔﺎه ﺷﯿﻄﺎن ﻗﺮار ﮔﯿﺮد ﻗﺒﻞ از آن ﮐﻪ ﻣﻮرد ﺧﺸﻢ و ﻏﻀﺐ ﺗﻮ واﻗﻊ ﮔﺮدم ، اﺟﻞ و ﺳﺮآﻣﺪ ﻋﻤﺮ ﻣﺮا ﺑﺮﺳﺎن و ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻮﯾﺸﻢ ﺑﺨﻮان . 🍃شرح: ﭘﺎﯾﺪارى در ﻋﻤﻞ ﻣﻀﻤﻮن ﻫﻤﻪ ى ﺟﻤﻠﻪ ﻫﺎى اﯾﻦ ﻓﺮاز ، ﻣﺴﺌﻠﻪ ى ﭘﺎﯾﺪارى در ﮐﺎر و ﺛﺎﺑﺖ ﻗﺪم در روش و درﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻗﺎﻃﻊ و اداى ﺗﮑﺎﻟﯿﻒ ﺑﺪون ﺗﺬﺑﺬب و ﺗﺰﻟﺰل اﺳﺖ . ﯾﮑﻰ از ﺑﺎرزﺗﺮﯾﻦ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎى ﺳﻠﻄﻪ ى ﺷﯿﻄﺎن ﺑﺮ دل و ﺟﺎن آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮد را در اﻣﻮر ﺧﻮد ﻣﺮدد و دودل ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ اﻣﻮر ﺧﻮد را ﺑﺎ دل زدﮔﻰ رﻫﺎ ﮐﻨﺪ و ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻋﻤﺮ او در ﭘﻮﭼﻰ و ﺑﻰ ﺧﺎﺻﯿﺘﻰ ﺑﮕﺬرد . ﺷﯿﻄﺎن دوﺳﺖ دارد ﺷﺎﻫﺪ ﺑﺮ ﺑﺎد رﻓﺘﻦ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ى اﺻﻠﻰ اﻧﺴﺎن . ﺑﺎﺷﺪ–ﻋﻤﺮ – از اﯾﻦ رو اﻣﺎم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ، در اﯾﻦ ﻓﺮاز ﺑﻪ ﭘﯿﺸﮕﺎه ﺧﺪا ﻋﺮض ﻣﻰ ﮐﻨﺪ : ﺧﺪاﯾﺎ ، ﻫﺪاﯾﺘﻰ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﮐﻪ ﺑﺮ آن ﭘﺎﯾﺪارى ورزم و راه ﺣﻘﻰ ﮐﻪ ﺑﺎ دودﻟﻰ و ﺗﺮدﯾﺪ ﺑﺎ آن ﺑﺮﺧﻮرد ﻧﮑﻨﻢ ، ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﻋﺎﻟﻰ و ﻣﻌﯿﻨﻰ را در ﻧﻈﺮ ﮔﯿﺮم و ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺗﻼش ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﻘﺼﺪ و ﻣﻘﺼﻮد ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﻢ و اﮔﺮ ﻻزم ﺑﺎﺷﺪ در اﯾﻦ راه ﮔﺮﻓﺘﺎرى ﻫﺎى ﺑﺴﯿﺎرى را ﺑﻪ ﺟﺎن ﺑﺨﺮم و ﺑﺎ ﻣﻮاﻧﻊ ﻓﺮاوان ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺮﺧﯿﺰم . ﻣﺪد ﮐﻦ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ را ﯾﮑﻰ ﭘﺲ از دﯾﮕﺮى ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬارم و ﻫﯿﭻ ﮔﺎه در ﻋﺰم ﺧﻮد، ﮐﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﺗﺮدﯾﺪى ﺑﻪ ﺧﻮد راه ﻧﺪﻫﻢ و ﺑﺎ ﻫﻤﺖ ﻋﺎﻟﻰ ﺑﻪ ﺳﻮى ﻗﻠﻪ ى ﻣﻘﺼﻮد ﻋﺮوج ﻧﻤﺎﯾﻢ و ﻧﯿﺖ ﺻﺎﻟﺢ ﻣﻦ ﭘﯿﻮﺳﺖ ﻋﻤﻞ و ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻢ ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﺮا ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ رﺷﺪ ﺑﮑﺸﺎﻧﺪ و ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺟﺰ رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﻫﻤﺎن رﺷﺪ و ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻧﯿﻨﺪﯾﺸﻢ . ﮐﺴﻰ ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ ، اﻧﺴﺎﻧﻰ ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻮﻓﻖ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻦ ﺗﻮﻓﯿﻖ ﻋﻈﯿﻢ ﺑﻪ ﻗﯿﻤﺖ ﺗﻼش در ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻰ آﯾﺪ و ﻓﺮد ﺑﺎﯾﺪ در راه ﭘﯿﺪاﯾﺶ آن از ﻫﯿﭻ ﺗﻼﺷﻰ درﯾﻎ ﻧﻮرزد ؛ ﺑﺪﯾﻦ ﺟﻬﺖ ، ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ در ﺗﻮﺻﯿﻒ ﻣﺆﻣﻨﺎن راﺳﺘﯿﻦ ﻓﺮﻣﻮد : (اﻟﺬﯾﻦ ﻗﺎﻟﻮا رﺑﻨﺎ اﷲ ﺛﻢ اﺳﺘﻘﺎﻣﻮا ﺗﺘﻨﺰل ﻋﻠﯿﻬﻢ اﻟﻤﻼﺋﮑﮥ أﻻ ﺗﺨﺎﻓﻮا و ﻻ ﺗﺤﺰﻧﻮا( ؛ آﻧﺎن ﮐﻪ ﺧﺪاﺟﻮﯾﻨﺪ و در اﯾﻦ ﻗﻮل ﻫﺮﮔﺰ ﺗﺮدﯾﺪ ﻧﮑﺮده و ﭘﺎﯾﺪارى ﮐﺮده اﻧﺪ ، ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺑﺮ آﻧﺎن ﻧﺎزل ﺷﺪه و ﻣﮋدﮔﺎﻧﻰ ﻣﻰ آورﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ از ﺗﺮس و اﻧﺪوه در اﻣﺎن ﻫﺴﺘﯿﺪ . ﻧﯿﺰ در ﺣﺪﯾﺚ آﻣﺪه اﺳﺖ : اﻟﻤﺆﻣﻦ ﮐﺎﻟﺠﺒﻞ ﻻ ﺗﺤﺮﮐﻪ اﻟﻌﻮاﺻﻒ ؛ ﻣﺆﻣﻦ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﮐﻮﻫﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﺗﻨﺪﺑﺎدى او را از ﺟﺎى ﺧﻮد ﺣﺮﮐﺖ ﻧﻤﻰ دﻫﺪ و ﻣﺘﺰﻟﺰل ﻧﻤﻰ ﺳﺎزد . ﺣﯿﺎت ﺑﺮﯾﻦ در ذﯾﻞ ﻫﻤﯿﻦ ﻓﺮاز ، ﻧﮑﺘﻪ ى ﺟﺎﻟﺒﻰ ﻋﻨﻮان ﺷﺪه اﺳﺖ ؛ ﻣﻌﺼﻮم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ : آن ﮐﺲ ﮐﻪ از اﺳﺘﺤﮑﺎم و ﺛﺒﺎت ﺑﺮﺧﻮردار ﻧﯿﺴﺖ در ﻃﺮﯾﻖ ﻫﺪاﯾﺖ ﻗﺪم ﻧﺰده و ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﻋﻤﺮ در دودﻟﻰ و ﺷﮏ ﻣﻰ ﮔﺬراﻧﺪ و ﻋﻤﺮ ﺧﻮد را در راه رﺷﺪ و ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺻﺮف ﻧﻤﻰ ﮐﻨﺪ ، ﻣﺮگ او از ﺣﯿﺎﺗﺶ ﺑﺮﺗﺮ اﺳﺖ و ﺑﺎﯾﺪ از ﺧﺪا ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ از ﭘﯿﺪاﯾﺶ ﻏﻀﺐ و ﺧﺸﻢ اﻟﻬﻰ دﻧﯿﺎ را ﺗﺮك ﮐﻨﺪ ، زﯾﺮا در درازى ﻋﻤﺮ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﺤﻮر ﻣﻨﻔﻰ ﻫﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ و ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ در دﻧﯿﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ ، ﺳﻘﻮط ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺗﺮى در ﭘﻰ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ . اﮐﻨﻮن ، در ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺎﻫﺪ ﺟﺮﯾﺎن ﻫﺎى ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻄﺮﻧﺎﮐﻰ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ راه ﻧﺴﻞ ﺟﻮان ، ﮐﻤﻨﺪﻫﺎﯾﻰ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ آراﺳﺘﻪ ، وﻟﻰ ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻦ ﺳﺨﺖ وﺣﺸﺖ زا و ﺷﻘﺎوت آور ، ﺗﻌﺒﯿﻪ ﮐﺮده اﻧﺪ ﮐﻪ ره آوردى ﺑﻪ ﺟﺰ ﭘﻮﭼﻰ و ﺑﻰ ﺑﻨﺪ و ﺑﺎرى ﻧﺪارد و ﮐﺴﺎﻧﻰ را ﮐﻪ ﻓﺮﯾﺐ آﻧﻬﺎ را ﺑﺨﻮرﻧﺪ ، ﺑﻪ ﻋﻨﺼﺮى دو دل و ﺗﻬﻰ از ﻫﻤﺖ و ﺑﯿﻨﺶ و دراﯾﺖ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ . @mamduhi_ir

شرح دعای #مکارم_الاخلاق امام سجاد (ع) مرحوم آیت الله ممدوحی #فراز_ششم اﻟﻠﻬﻢ ﻻ ﺗﺪع ﺧﺼﻠﮥ ﺗﻌﺎب ﻣﻨﻰ اﻻ أﺻﻠﺤﺘﻬﺎ ، و ﻻ ﻋﺎﺋﺒﮥ أوﻧﺐ ﺑﻬﺎ اﻻ ﺣﺴﻨﺘﻬﺎ ، و ﻻ أﮐﺮوﻣﮥ ﻓﻰ ﻧﺎﻗﺼﮥ اﻻ أﺗﻤﻤﺘﻬﺎ ؛ ﺧﺪﯾﺎ ! ﻫﯿﭻ ﺧﺼﻠﺘﻰ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺳﺮزﻧﺶ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ ، در ﻣﻦ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﻨﻪ و ﻫﯿﭻ ﻋﯿﺒﻰ را ﮐﻪ ﻣﻮرد ﻣﻼﻣﺖ ﺑﺎﺷﺪ ، در ﻗﻠﺐ ﻣﻦ واﻣﮕﺬار ﺟﺰ آن ﮐﻪ ﺗﻮ آن را ﺑﻪ ﺻﻔﺖ ﭘﺴﻨﺪﯾﺪه اى ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻓﺮﻣﺎﯾﻰ و ﻫﯿﭻ ﺻﻔﺖ ﮐﺮﯾﻤﻪ ى ﻧﺎﻗﺼﻰ در ﻣﻦ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﮕﺬار ﻣﮕﺮ آن ﮐﻪ آن را ﮐﺎﻣﻞ ﮔﺮداﻧﻰ . 🍃شرح: ﻣﻌﯿﺎر ﮐﻤﺎل و ﻧﻘﺺ ﺻﻔﺎت اﻧﺴﺎﻧﻰ ﺻﻔﺎت اﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺳﻪ دﺳﺘﻪ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ : ﺻﻔﺖ ﻣﺮدم ﭘﺴﻨﺪ ﮐﻪ ﺟﺰء آداب اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ اﺳﺖ و در ﻣﻌﺎﺷﺮت ﻫﺎ ، رﻋﺎﯾﺖ آن ﻻزم اﺳﺖ و ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﻓﺮد ﺑﺎ ﻧﺒﻮد آن ﺳﺮزﻧﺶ ﻣﻰ ﺷﻮد ، اﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﺎ ﻗﻄﻊ ﻧﻈﺮ از رﺳﻢ ﻋﺮﻓﻰ داراى ﻣﺬﻣﻮﻣﯿﺖ ذاﺗﻰ ﻧﯿﺴﺖ ؛ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺑﺴﯿﺎرى از رﺳﻮم ﻣﺒﺎح ﮐﻪ در ﺑﯿﻦ ﻣﺮدم رﻋﺎﯾﺖ آن ﻻزم و ﺣﺘﻤﻰ ﺗﻠﻘﻰ ﺷﺪه اﺳﺖ ، ﻫﻢ ﭼﻮن ﻃﺮز ﻣﻬﻤﺎن دارى ، ﻏﺬا ﺧﻮردن ، ﻟﺒﺎس ﭘﻮﺷﯿﺪن ، ورود و ﺧﺮوج در ﻣﺠﺎﻟﺲ ﮐﻪ ﻫﺮ ﯾﮏ ادب ﺧﺎﺻﻰ دارد و ﻣﻘﺒﻮل ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﺖ و ﻋﺪم رﻋﺎﯾﺖ آﻧﻬﺎ ، ﻣﻮﺟﺐ اﻧﮕﺸﺖ ﻧﻤﺎﯾﻰ در ﺑﯿﻦ ﻣﺮدم ﻣﻰ ﺷﻮد . از اﯾﻦ رو ، در رواﯾﺖ آﻣﺪه اﺳﺖ : ان ﺷﺮ ﻋﺒﺎد اﷲ ، أﻟﻤﺸﺎر اﻟﯿﻪ ﺑﺎﻷﺻﺎﺑﻊ ؛ ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪا ، ﮐﺴﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﮕﺸﺖ ﻧﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ . ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ، ﺣﻀﺮت ﺳﺠﺎد ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم در ﺟﻤﻠﻪ ى اول اﯾﻦ ﻓﺮاز ﺧﻮاﺳﺘﺎر اﺻﻼح ﺑﺮﺧﻰ از ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻘﺒﻮﻻت ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻃﺮف ﺷﺎرع ﻣﻘﺪس اﻋﺘﺒﺎرى ﻧﺪارد . ﻗﺴﻤﺖ دوم اﯾﻦ ﻓﺮاز درﺧﻮاﺳﺖ دورى از ﺻﻔﺎﺗﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻋﯿﺐ و ﻧﻘﺼﺎن اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ اﺳﺖ . اﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﺑﺎ ﻗﺴﻢ ﻧﺨﺴﺖ ﻓﺮق دارد ، زﯾﺮا اﻣﺎم در ﻗﺴﻤﺖ اول ، ﺗﮑﻤﯿﻞ ﺻﻔﺎت ﺑﺎﯾﺴﺘﻪ را درﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ ، وﻟﻰ در اﯾﻦ ﺟﺎ دورى از ﻋﯿﺐ ﻫﺎﯾﻰ را ﻃﻠﺐ ﻧﻤﻮده ﮐﻪ ﻧﻘﺼﺎن ﻋﺮﻓﻰ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ دارد . ﺑﻪ ﺑﯿﺎن دﯾﮕﺮ ، اﻣﺎم ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻰ دارد : آن ﭼﻪ را ﻣﺮدم ﻋﯿﺐ ﻣﻰ – داﻧﻨﺪ ﻫﺮ – ﭼﻨﺪ ذاﺗﺎ ﮐﺎﺳﺘﻰ ﻧﺒﺎﺷﺪ از داﻣﻦ ﻣﺎ ﭘﺎك ﮔﺮدان و ﻣﻮﺟﺒﺎت ﻧﻔﺮت و دورى ﻣﺮدم را از ﻣﺎ دور ﻓﺮﻣﺎ . ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ دو ﻧﮑﺘﻪ در اﯾﻦ ﺟﺎ ﺿﺮورى اﺳﺖ : اﻟﻒ( رﺳﻮﻣﻰ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻋﺪم رﻋﺎﯾﺖ آن از ﻧﻈﺮ ﻣﺮدم ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ ، وﻟﻰ در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﺷﺎرع ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺣﮑﻢ ﺛﺎﻧﻮى ، رﻋﺎﯾﺖ ﺗﺮك آن را ﻻزم ﻣﻰ داﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺒﺎدا ﺷﺨﺺ راﻫﻨﻤﺎ در ﺑﯿﻦ ﻣﺮدم ، ﺑﻪ ارﺗﮑﺎب اﻣﻮر ﻏﯿﺮاﺧﻼﻗﻰ ﯾﺎ ﻏﯿﺮﻋﻘﻼﻧﻰ ﻣﺸﻬﻮر ﮔﺮدد . ب( اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻏﯿﺮ از ﭘﺪﯾﺪه ى اﺳﺖ «ﻣﺪ» ﻣﻨﻔﻮر ﮐﻪ ﻣﻨﺸﺄ ﺳﯿﺎﺳﻰ دارد و ﻧﻘﺸﻪ ى ﺷﻮم اﺳﺘﻌﻤﺎرى اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺎﯾﺪ در ﺑﺮاﺑﺮ آن ﻫﻮﺷﯿﺎراﻧﻪ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪ ، ﭼﺮا ﮐﻪ ﻣﺪ در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻧﻮﻋﻰ اﺑﺰار ﺳﻨﺠﺶ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺌﻮرﯾﺴﯿﻦ ﻫﺎى ﻧﻈﺎم ﺳﻠﻄﻪ ى ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻣﯿﺰان ﺗﺄﺛﯿﺮﭘﺬﯾﺮى و اﻧﻔﻌﺎل ﻣﻠﺖ ﻫﺎ را ﺑﺪﯾﻦ وﺳﯿﻠﻪ ﺗﺴﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ ى اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه، ﺑﻪ ﺗﻨﻈﯿﻢ راﺑﻄﻪ ى اﺳﺘﻌﻤﺎرى ﺧﻮد ﺑﺎ ﻣﻠﺖ ﻫﺎ ﻣﻰ ﭘﺮدازﻧﺪ. دﺳﺘﻪ دوم ، ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺻﻔﺎﺗﻰ اﺳﺖ 2. ﮐﻪ ﻋﻘﻞ و ﺷﺮع ، ﻫﺮ دو ، آﻧﻬﺎ را زﺷﺖ داﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ و ﻣﻮﺟﺐ ﻧﻘﺼﺎن وﺟﻮدى ﻣﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ ؛ از ﻗﺒﯿﻞ : ﺣﺴﺪ ، ﺑﺨﻞ ، ﮐﺒﺮ ، ﻋﺠﺐ ، ﮐﯿﻨﻪ ورزى و ... ﮐﻪ ﺟﻤﻠﮕﻰ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﻮرد ﻧﻬﻰ ﺷﺎرع ﻣﻘﺪس اﺳﺖ و ﻓﻄﺮت اﻧﺴﺎن از آﻧﻬﺎ ﺑﻰ زار اﺳﺖ و آﯾﺎت و رواﯾﺎت و ﮐﻠﻤﺎت ﺑﺰرﮔﺎن در ﭘﻠﯿﺪ ﺷﻤﺮدن آﻧﻬﺎ ﻫﻢ داﺳﺘﺎن اﻧﺪ . اﺗﺼﺎف ﺑﻪ اﯾﻦ اﻣﻮر ، ﺧﺮوج از ﮐﺮاﻣﺖ و ﮐﻤﺎﻻت را در ﭘﻰ دارد ؛ ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﺣﺘﻰ ﮔﺎﻫﻰ ﺑﻪ ﺧﺮوج از ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧﯿﺖ و ورود ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺣﯿﻮاﻧﯿﺖ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﻣﻰ ﮔﺮدد و در ﺳﺨﻨﺎن ﺣﻀﺮت ﺳﺠﺎد ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﺑﺎ - «ﻋﺎﺋﺒﻪ« ﻟﻔﻆ آن ﭼﻪ ﺧﻮد ﻋﯿﺐ اﺳﺖ ﻧﻪ آن ﭼﻪ ﮐﻪ ﻣﺮدم آن را – ﻋﯿﺐ ﺑﺸﻤﺎرﻧﺪ از اﯾﻦ ﺻﻔﺎت ﭘﺴﺖ ﯾﺎد ﺷﺪه اﺳﺖ . ب ) دﺳﺘﻪ ى ﺳﻮم ، ﺻﻔﺎت ﺣﻤﯿﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮت ﺳﺠﺎد ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺒﺤﺎن ﻧﯿﻞ ﺑﻪ درﺟﺎت واﻻ و ﮐﺎﻣﻞ اﯾﻦ ﺻﻔﺎت را درﺧﻮاﺳﺖ ﻓﺮﻣﻮده اﺳﺖ ، ﻣﺜﻼ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻓﺮد ﻋﺎدل ﯾﺎ ﻣﺘﻘﻰ ﯾﺎ ﮐﺮﯾﻢ ﺑﺎﺷﺪ ، وﻟﻰ ﺗﺎ ﻋﺪاﻟﺖ ﮐﺎﻣﻞ و ﺗﻘﻮاى ﻧﺎب و ﺧﺎﻟﺺ ﯾﺎ ﮐﺮم ﺗﺎم و ﺑﻰ ﭼﺸﻢ داﺷﺖ ، ﻓﺎﺻﻠﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ؛ ﭘﺲ ﺟﺎ دارد ﮐﻪ آدﻣﻰ از ﺣﻀﺮت ﺣﻖ – ﻋﺰ ﺗﮑﻤﯿﻞ اﯾﻦ ﻓﻀﺎﯾﻞ – اﺳﻤﻪ را ﺑﺨﻮاﻫﺪ . @mamduhi_ir

⛔️اثر فضای مسموم اینکه میبینی رغبت به نماز نداری.... سبحان ربی العلی بحمده سجده ات با حرف زدنت در خیابان چهار مردان فرق نداره .... ❌همش به این علته ⬆️⬆️ مراقبه میخواد؛ مراقبه ❇️مواظب خودت باش ببین چه غوغاییه . کانال رسمی حضرت آیت الله ممدوحی(رحمة الله علیه) در ایتا @mamduhi_ir

#مناسبتی #تصویری 🔶ما فرزندان این ائمه هستیم .... ➕داستان بسیار زیبای طلبه جوان و امام زمان (عج الله ) 🔺چرا گفتی من بی کس ام ؟ پس من کی هستم؟ #نیمه_شعبان #میلاد_امام_زمان کانال رسمی حضرت آیت الله ممدوحی(رحمة الله علیه) در ایتا @mamduhi_ir

🔺شما این را بدانید! ❇️ انقلاب تا ظهور حضرت ولی عصر (عج الله تعالی فرجه ) برقرار است . ما مرهون منت اولیا الله و حضرت صاحب الزمان (عج الله تعالی فرجه ) هستیم . 🎤مرحوم آیت الله ممدوحی #روز_جمهوری_اسلامی #جمهوری_اسلامی #نظام_مردم @mamduhi_ir

🔹روزی در محضر مرحوم علّامه #طباطبایی بودیم که یکی از دوستان حاضر در آن جلسه این بیت عارف شیراز را زمزمه کرد: کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش کی روی؟ ره ز که پرسی؟ چه کنی؟ چون باشی؟ یک‌باره مرحوم علّامه، دست در مقابل صورت گرفت و سخت گریست و در حالی که شانه‌هایش به شدت تکان می‌خورد، با خود زمزمه فرمود: «کی روی؟ ره ز که پرسی؟ چه کنی؟ چون باشی؟» گویا آن کس که در بیابان از کاروان بازمانده و راه نمی‌داند، خود او است. آن گریه قلب حضار را چنان به آتش کشید که هرگز شعله آن در جانشان به سردی نمی‌گراید. رَحِمَهُ اللّهُ وَاَنْزَلَه فِی جِوارِ قُرْبِهِ. ✍️ شهود و شناخت، آیت اللّه #ممدوحی ، ج۱، ص۱۰۶ #حافظ_غزل_458 کانال رسمی حضرت آیت الله ممدوحی(رحمة الله علیه) در ایتا @mamduhi_ir

#درس_اخلاق خیر واقعی چیست؟ امیرالمومنین (علیه‌السلام) جواب میدهند. #شرح_نهج_البلاغه حکمت ۹۱ مرحوم آیت‌الله ممدوحی تاریخ :25.1.1395 @mamduhi_ir

بسم‌الله #حکمت_ممدوح ✔️من گاهی کلی تصور میکنم! 🔊شرح رساله "الانسان قبل الدنیا" 🔲مرحوم آیت الله ممدوحی: ▪️در مباحث فلسفی و عرفانی انسان باید ذهنش را خالی از موجودات این دنیا بکند. به عبارتی ذهن باید #مجرد_یاب شود. مرحوم علامه طباطبایی می فرمودند که کمتر کسی هست که مجردیاب باشد. 🔹غالبا ما بخواهیم کلی را تصور کنیم یک فرد منتشر(یعنی یک چیزی را در ذهن در نظر میگیریم که قابل انطباق بر افراد مختلف هست) تصور می کنیم و خیال می کنیم کلی است. ▫️مثلا اگر بخواهیم شجر کلی را تصور کنیم، یک شجر ریشه دار و ساقه دار را در ذهن ترسیم می کنیم در صورتی که این شجر کلی نیست بلکه شجر ذهنی است. شجر عقلی و عقلانی، ریشه اش با شاخه اش و میوه اش یکی است. ▪️در تصور کلی، ذهن باید آنچنان تقویت شود که وقتی می گوییم الانسان الکلی، تمام شوائب ذات وضع و ذات عالم ماده و ذات تغییر و زمان و مکان، از اینها خالی باشد. 🔸مرحوم #علامه_طباطبایی می فرمودند: من گاهی کلی را تصور می کنم. #حکمتانه #رساله_الانسان #فلسفه @mamduhi_ir

🔶تو برو در خانه ی خدا اگه راه برات باز نشد از توی این لجنزارها خدا بیرونت نیاورد .... ❇️این #ماه_رمضان خیلی فرصت خوبیه ... ❤️در های رحمت خدا باز.... 🌷#عارفانه ای از آیت الله ممدوحی (رحمه‌الله علیه) #ماه_رمضان @mamduhi_ir

🔺سرمایه عبودیت ای خدا ما غیر تو را نداریم .... عبد هم هستیم، #عبد ❇️در تمامی دعاها بزرگترین سرمایه معصومین سرمایه عبودیت است ✅شما هم سعی کنید همیشه با سازماندهی عبودیت در خانه ی خدا برین #ماه_رمضان #ماه_مبارک_رمضان #بهار_قران #آیت_الله_ممدوحی کانال رسمی حضرت آیت الله ممدوحی(رحمة الله علیه) در ایتا @mamduhi_ir

#مصاحبه مرحوم آیت الله ممدوحی طی مصاحبه‌ای در سال ۹۶ در مورد حضرت خدیجه فرمودند : حضرت خدیجه(س) اسوه وفاداری، ایثار و از خودگذشتگی است هرچند بسیاری از ابعاد شخصیتی این بانوی بزرگ همچنان ناشناخته مانده است. ایشان ضمن گرامیداشت 10 ماه مبارک رمضان سالروز رحلت حضرت خدیجه(س)،  بیان کرد: ایثار و گذشت حضرت خدیجه از اموالش در راه خدا یک حرکت بزرگ ارزشی بود که توانست جان تازه ای به حرکت دینی و اسلامی نبی اکرم(ص) بدهد. وی خاطرنشان کرد:حضرت خدیجه(س) با این گذشت و فداکاری گامی مهم در حمایت از اسلام برداشت و درس بزرگی از وفاداری به زنان مسلمان داد. مرحوم آیت الله ممدوحی اظهار داشت:حضرت خدیجه(س) فرصت های خوبی را برای زندگی کردن با مردان ثروتمند زمان خود داشت اما شیفته رسول خدا و امانتداری اش شد و او را برگزید. وی گفت:ایشان با گذشت خود خدمات ارزنده ای به اسلام کرد و باید متولیان فرهنگی به طور جدی شخصیت این بانوی بزرگ را برای بانوان و دختران و جوانان معرفی کنند. ایشان با اینکه از زنان اشراف و صاحب مکنت به شمار می رفت اما حاضر شد مصائب و مشکلات زیادی را برای ماندگاری و توسعه اسلام به جان بخرد و سالهای پر مشقتی را در شعب ابی طالب سپری نماید. وی افزود:حضرت خدیجه(س) اولین زنی است که در تاریخ اسلام به پیامبر (ص) و دین او ایمان آورد و این گونه جانانه در راه رسول خدا به جان فشانی پرداخت. آیت الله ممدوحی گفت:در سالهای اخیر تلاش هایی برای معرفی ویژگی ها و ابعاد شخصیتی این بانوی بزرگ صورت گرفته است اما همچنان باید برنامه های مدون و جامع تری برای معرفی حضرت خدیجه (س) به نسل جوان طراحی شود. کانال رسمی حضرت آیت الله ممدوحی(رحمة الله علیه) در ایتا @mamduhi_ir

ارتحال بزرگ بانوی تاریخ اسلام حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها تسلیت باد.

❇️آقای #خامنه_ای میفرمود ، به خوبی مشخص بود #امام_خمینی بعد ماه رمضان با امام خمینی قبل از آن تفاوت داشت . 🔴انسان یک ماه روزه بگیرد و تفاوت در رفتار و عمل نکند؟؟؟ ➕نکات کلیدی برای استفاده هر چه بیشتر از #ماه_رمضان #ماه_مبارک_رمضان #بهار_قرآن کانال رسمی حضرت آیت الله ممدوحی(رحمة الله علیه) در ایتا @mamduhi_ir

ماه رحمت، سفره اش گسترده شد زنده از فيضش جهان مرده شد آسمان پرگشته از شادی و شور آمده از لطف حق ميلاد نور مهمانی حق چه باصفا شد ميلاد امام مجتبی شد 🌸ولادت باسعادتِ کريم اهل بيت، امام حسن مجتبی علیه السلام مبارک باد

#مصاحبه حضرت آیت الله ممدوحی(ره) طی مصاحبه‌ای در مورد امام حسن مجتبی (ع) فرمودند : 🔶🌷شیعه و سنی بر کریم بودن امام حسن علیه السلام هم‌عقیده‌اند سوال : * این روایت‌ها را شیعیان نقل کرده‌اند و یا نویسندگان و تاریخ‌نگاران اهل سنت هم درباره کریم بودن امام حسن علیه السلام مطالبی را نوشته‌اند؟ نکته جالب توجه این است که هم شیعیان در این موضوع از امام حسن علیه السلام روایت‌ها و ماجراهایی را ثبت کرده‌اند و هم برادران اهل سنت. روایت‌های مستند شیعیان را می‌توانیم در کتاب‌های معتبری مانند کتاب اصول کافی بخوانیم که درباره سخاوت آن حضرت روایت‌های زیادی را نقل کرده‌اند. در عین حال باید توجه کنیم که ابن کثیر که یکی از نویسندگان اهل سنت است، در کتابی به نام البدایه و النهایه ماجراهایی را نوشته که به موضوع کریم بودن امام حسن علیه السلام مربوط است. او نوشته است که غلام فقیری در گوشه‌ای از زمینی نشسته بود و با تکه نان کوچکی که داشت، هم خودش می‌خورد و هم به سگ گرسنه‌ای غذا می‌داد. امام حسن علیه السلام وقتی آن غلام را دیدند، علت این کارش را پرسیدند. غلام گفت: «من شرم دارم از اینکه از این نان بخورم و به این سگ گرسنه غذایی ندهم.» امام حسن علیه السلام صاحب تکه زمینی که غلام بر آن نشسته بود را صدا کردند. آن زمین و آن غلام را از او خریداری کردند، غلام را آزاد کرده و باغ را هم به او بخشیدند. درواقع امام علیه السلام نه تنها خودشان اهل کرامت و بخشش بودند، حتی می‌خواستند این صفت میان مردم نشر پیدا کند و همه مردم نسبت به سایرین و حتی نسبت به حیوانات مهربان باشند. 👌کرم یعنی بخشش بدون منت و قبل از اظهار نیاز * درباره کریم بودن امام حسن علیه السلام توضیح دادید. اما معنا و مفهوم کریم بودن چیست؟ شاید عده‌ای برداشت غلطی از این خصلت داشته باشند که یا از این کار دوری کنند و یا چنان اهل بخشش باشند که زندگی و امور معیشت خودشان به مخاطره بیفتد. خداوند متعال در قرآن کریم تأکید می‌فرماید که: «وَ لَا تَجْعَلْ یَدَکَ مَغْلُولَةً إِلَى عُنُقِکَ وَلَا تَبْسُطْهَا کُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَحْسُورًا» به این معنی که نه آن طور دستت را مشت کن و در کمک و نیکی کردن به مخلوقات خدا تنگ‌نظر باش و نه دستت را باز کن و دارایی‌هایت را از دست بده که خودت به تنگدستی بیفتی. مفهوم کریم بودن در همین حوزه می‌گنجد. کریم بودن به این معناست که قبل از اینکه شخص نیازمند اظهار نیاز کند، فرد کریم یا از روی نشانه‌های موجود پی به نیاز طرف مقابل می‌برد و یا طبع کریمانه و هوش او این نیاز را درک کرده و به یاری او می‌رود. البته کار در همین مقطع باقی نمی‌ماند. چون بسیاری از مردم متوجه نیاز نیازمندان می‌شوند، اما باید اقدام کرده و قبل از اینکه شخص عزت‌نفس خودش را زیر پا بگذارد به یاری او می‌رود. امام حسن علیه السلام این‌گونه به مردم نیازمند کمک می‌کردند که به کریم بودن شناخته شده‌اند. چون عزت‌نفس مردم برای ایشان ارزش و جایگاه والایی داشت و به آن توجه می‌کردند. بنابراین صبر نمی‌کردند تا فرد محتاج دهان باز کند و نیازش را بگوید، بلکه پیش از گفتن او به کمکش می‌رفتند و با نوعی برخورد بزرگوارانه و دوستانه نیازش را برطرف می‌کردند. * بنابراین آیا می‌توان نتیجه گرفت که کمک کردن بدون منت گذاشتن و آزار و اذیت مفهومی از کریم بودن است؟ درست است. همان طور که امام حسن علیه السلام به عنوان کریم اهل بیت علیهم السلام، به نیازمندان طوری کمک می‌کردند که عزت‌نفس آن‌ها خدشه‌دار نشود و در عین حال بدون منت گذاشتن و بی‌هیچ آزار و اذیتی آن‌ها را یاری می‌کردند، معنای کریم بودن را می‌توانیم درک کنیم. در سیره امام حسن علیه السلام می‌خوانیم که زمانی شخصی وارد مسجد شده و از مردم کمک خواست. امام علیه السلام او را به خانه خود دعوت کردند. ایشان در حالی به آن نیازمند کمک کردند که خودشان پشت در بودند و دست مبارک را از لای در بیرون آورده و دینارها را در دست فقیر گذاشتند تا مبادا آن مرد فقیر از گرفتن دینارها احساس خجالت کند.  حتی زمانی که دیگران دلیل این نوع رفتار را از امام حسن علیه السلام می‌پرسند، ایشان جواب می‌دهند که «خوف آن داشتم که آن مرد در آن لحظه با من چشم در چشم شده و احساس شرمندگی کند.» * این نوع رفتار را می‌توان مصداقی از آیه شریفه «لاتبطلوا صدقاتکم بالمن و الأذی» دانست؟ بله. قرآن کریم به ما توصیه می‌کند که کمک‌ها و صدقه‌های خود را با منت و آزار باطل نکنید. درواقع اگر به کسی کمکی کردیم و او را به دلیل این کمک آزار و اذیت کردیم، درواقع کمک و کار خیر خودمان را باطل کرده‌ایم. مصداق رعایت این آیه شریفه همین سیره امام حسن علیه السلام است که به شدت مراقب بودند مبادا کسی که از ایشان کمکی دریافت می‌کند، ناراحت و یا اذیت شود. حتی مراقب بودند مبادا طرف مقابل حس شرمساری و خجالت داشته باشد. @mamduhi_ir

آیت‌الله ممدوحی در طی این گفتگو تأکید کرده است که: «اگر نگاه اجمالی و کلی به مجموعه روایت‌ها و حدیث‌هایی که به امام حسن مجتبی علیه السلام برمی‌گردد، نگاهی بیندازیم و آن‌ها دسته‌بندی کنیم به این نتیجه می‌رسیم که روایت‌هایی که در زمینه کریم بودن آن حضرت است، بیشتر و برجسته‌تر از سایر روایت‌ها است. به عنوان مثال در میان ماجراهایی که به امام حسن علیه السلام مربوط است، تعداد زیادی از آن‌ها به موضوع اهل کرم بودن آن حضرت برمی‌گردد.» ایشان همچنین تصریح کرده است: «نه تنها شیعیان، بلکه دانشمندان و نویسندگان از میان برادران اهل سنت نیز به کریم امام حسن علیه السلام اذعان دارند. به عنوان مثال ابن کثیر که یکی از نویسندگان برجسته از میان اهل سنت است، در کتابی به نام البدایه و النهایه ماجراهایی را نوشته که به موضوع کریم بودن امام حسن علیه السلام مربوط است.» *یکی از ویژگی‌های بارز در سبک زندگی امام حسن مجتبی علیه السلام، کرم و بخشش آن حضرت است، به طوری که آن حضرت به عنوان کریم اهل بیت علیهم السلام شناخته می‌شوند. دلیل این نام‌گذاری چیست؟ همان طور که در سؤال اشاره کردید کریم بودن یکی از صفات بارز امام حسن علیه السلام است. هرچند که می‌دانیم این صفاتی که برای اهل بیت علیهم السلام عنوان می‌شود، مخصوص به همه آن بزرگان است. به عنوان مثال همه این خاندان کریم هستند، همه آن‌ها راضی به اراده خداوند متعال بوده و همگی عالم بوده‌اند. اما بروز و ظهور یک صفت در میان همه آن‌ها بیشتر از سایرین بوده است. چنانکه صفت کریم بودن در امام حسن علیه السلام بروز بیشتری داشته است. *معنای کرامت چیست؟ کریم بودن به این معنا است که پیش از اینکه کسی اعلام و ابراز نیاز کند، فرد به او کمک می‌کند و یاری‌اش می‌کند. طبق روایت‌های بسیاری که از شیعه و اهل سنت نقل شده امام حسن مجتبی علیه السلام به این صفت شناخته می‌شدند و به یاری مردم می‌رفتند. به عنوان مثال در کتاب مواعظ امامان علیهم السلام نوشته که امام حسن علیه السلام فرموده‌اند که: «کار نیک و کمک در صورتى نیک است که قبلاً مسامحه و سردوانى در آن نکرده باشى و بعد هم منت پشت سر آن کرده نشود. بخل عبارت است از اینکه آنچه خرج کرده‏اى تلف بدانى و هر چه نگه داشته‏‌اى به عنوان شرف به حساب بیاورى. هر کسی که نعمت و کمکی که کرده را بشمارد کرم خود را از دست داده است. عجله در انتقام براى گناه نداشته باش بین این دو راهى براى عذر و پوزش بگذار. بهترین موقعى که کریم باید چشم‏پوشى کند موقعى است که گناهکار برایش پوزش خواستن و عذرخواهی سخت باشد.» ماجرای کرامت امام حسن علیه السلام در عین حال یک ماجرایی هم روایت شده که گوشه دیگری از کرامت امام حسن علیه السلام را نشان می‌دهد. در کتاب بحار الانوار جلد 43 نوشته شده که مردى از اهل شام با امام حسن علیه السلام مواجه شد و شروع به توهین کردن به آن حضرت کرد، اما آن حضرت هیچ پاسخی نمی‌دادند. وقتی مرد از توهین‌های خودش خسته شد و سکوت کرد، امام حسن علیه السلام با خوش‌رویی که فقط از آن خانواده بزرگوار برمی‌آمد، به او فرمودند: «به نظر می‌رسد که تو در این شهر غریب باشی. اگر از ما رضایت بخواهى رضایت می‌دهیم. اگر چیزى بخواهى به تو عطا خواهیم کرد، اگر از ما راهنمایى بخواهى تو را هدایت می‌کنیم، اگر حاجتى داشته باشى روا می‌کنیم، اگر گرسنه باشى به تو غذا می‌دهیم، اگر برهنه باشى لباس به تو می‌پوشانیم، اگر محتاج باشى تو را بى‏نیاز خواهیم کرد، اگر رانده شده باشى تو را پناه می‌دهیم، چنانچه احتیاجى داشته باشى به داد تو می‌رسیم و کمکت می‌کنیم. اگر اثاث و لوازم مسافرت خود را بیاورى و مهمان ما باشى تا موقعى که بخواهى بروى، براى تو بهتر است. از تو به بهترین وجه پذیرایی خواهیم کرد. وقتی که آن مرد شامى این سخنان را از امام حسن علیه السلام شنید گریان شد و گفت: شهادت می‌دهم که تو در روى زمین خلیفه خدا هستی. خدا بهتر می‌داند که مقام رسالت را کجا قرار دهد. تو و پدرت در نظر من دشمن‌ترین خلق خدا بودید ولى دیگر شما نزد من محبوب‌ترین خلق خدا هستید. بعد از آن هم لوازم سفر خود را برداشت و به خانه امام حسن علیه السلام برد و مهمان آن حضرت بود تا آن وقتی که حرکت کرد و رفت و دوستى این خاندان را از اعتقادات خودش قرار داد. #امام_حسن_مجتبی کانال رسمی حضرت آیت الله ممدوحی(رحمة الله علیه) در ایتا @mamduhi_ir