این موکب ومدیرتشان موراعتمادهستند عزیزانی که احسان دارند بایک حسین اللهم ارزقنی شفاعت الحسین علیه السلام یوم الورود

سلام و درود فراوان به تمامی بزرگواران ولایتمدار وقبولی عزادرای همگی بی‌گمان پیروی از رهبر فرزانه نائب برحق حضرت صاحب الزمان(عج) که ادامه دهنده نهضت حسینی است تکلیفی شرعی است ولینگ بالا گروه پیرو خط حضرت آقا است از تمامی رهروان حضرت آقا استدعا مندیم در صورت تمایل عضو گروه مذکور شوید وبا فعالیت در گروه وبارگزاری فایلها ارادتمان را به حضرت آقا پر رنگتر نماییم و لینگ را در کانالها وگروه ها جهت معرفی و دعوت ولایتمدران بارگزاری فرمایید. لینگ مذکور موجوددرشبکه اجتماعی ایتا می باشد. مالک گروهhttps://eitaa.com/joinchat/3686662984C064bd1b44a

‌ 🔻یادآوری قانون به رییس جمهور محترم 🔹آقای پزشکیان امروز از جایگاه مشاور بودن آقای ظریف خبر دادند. این به معنای آن است که ایشان دیگر معاون رییس جمهور نیست. 🔸ولی لازم است ماده ۴ قانون نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس (مصوب سال ۱۴۰۱) را به رییس جمهور محترم یادآوری کنم که بر اساس آن، به دلیل تابعیت آمریکای فرزند آقای ظریف، ایشان علاوه بر معاون رییس جمهور، به عنوان مشاور رییس جمهور هم نمی‌تواند مشغول به کار باشد. ▪️قانون مذکور هر دو جایگاه را منع کرده و استمرار آن را جرم تلقی کرده است. ✍🏻حمید رسایی

#چادر💚 چفیہ! پرچم! چـادر! همہ‌ از‌ یک‌ خانواده‌اند اما چفیہ‌ بر‌ دوش‌ شـهداست پرچم‌ بہ‌ دست‌ رزمـندگان و چادر‌ بر سَرِ‌ توست‌ ای خواهر من... #حجاب ❣اللهم ع‌جل‌لولیک‌الفرج❣ 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴

دین برادر بزرگی به نام اخلاق دارد، وقتی دين این برادر یعنی اخلاق را کنار می‌گذارد و با قدرت همدم می‌شود، صاحب فرزندی به نام "مصلحت" میگردد که این فرزند هم دین را می‌کشد هم اخلاق را...!!! دفتر تاریخ ما پُر از این مصلحت‌های شوم است! « علامه جعفری »

تُپُق زدن مهم نیست نگرانی جای دیگری است رئیس جمهور، زیادی تُپُق می زند؟ حتما اگر روان تر سخن می گفت، بهتر بود؛ اما ایرادی نیست که نتوان از آن گذشت. خیلی از ما ها تُپُق می زنیم. نگویید که شهید رئیسی را به خاطر یک صدم این تُپُق ها مسخره می کردند. ما مثل آنها نیستیم. دین ما، تمسخر را ممنوع کرده و نشانه جهل انسان دانسته است. "قَالُوا أَتَتَّخِذُنَا هُزُوًا قَالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ. گفتند ای موسی ما را به استهزاء گرفته ای؛ گفت به خدا پناه می برم که از جاهلان باشم.". آقای پزشکیان امروز گفت "من بلد نیستم زیاد حرف بزنم، چیزهایی هم که باید از روی کاغذ بخوانم بدتر خراب می‌کنم"؟ این هم ایراد چندانی ندارد. روان خوانی یک متن، برای خیلی از ما ها نیز ممکن است دشوار باشد. رئیس جمهور گفت "از وزرا دفاع نمی‌کنم، چون آنها بلد هستند از خودشان دفاع کنند. وزرا را که همه بلدند، من برم بشینم"؟ بله عُرف و قاعده این بوده که رئیس جمهور، یکایک وزیران را معرفی، و از شایستگی های آنها دفاع کند. اما اگر این قاعده را رعایت نکرده، وزرا فرصت معرفی خود را دارند. اینها هیچ کدام، ایراد مهمی نیست. آن چه محل دغدغه و نگرانی -و نه عیب جویی و ایراد گیری- است، این که آقای پزشکیان، از یک جایی به بعد باید اداره کابینه را مستقیما بر عهده بگیرد و فراتر از مشاوران، مستقیما با مردم و کارشناسان و نمایندگان سخن بگوید. منظور فقط نشست مطبوعاتی نیست که تا کنون برگزار نشده. این هم ایراد مهمی نیست. اگر اقتصاد، مسئله اول کشور است، آقای پزشکیان باید استنباط کلان از حوزه اقتصاد و جزئیات و فروع آن پیدا کند، مسئولیت یکایک تیم اقتصادی را بشناسد و از اهمیت هماهنگی آنها آگاه باشد. فراتر از اینها، باید از فاز کلی گویی و مرور شعار ها و هنجارها بگذرد و بگوید که برنامه دولت او برای عملیاتی کردن رونق تولید، گسترش عدالت اقتصادی، عبور از تبعیض و رانت، افزایش قدرت پول ملی، اصلاح نظام های بانکی و مالیاتی و یارانه ها و... چیست. دغدغه جدی این است که تا اینجای کار در چیدن کابینه، بیش از آقای پزشکیان، گروه موسوم به شورای راهبری ظریف، نقش ایفا کرده و بالای ۷۰ درصد وزرا، انتخاب و سهم آنها بوده است. مسئله مهم این است که آقای ظریف در حوزه ظاهرا تخصصی اش (سیاست خارجی) هم نا موفق بود، چه رسد به اقتصاد، که نه او و نه بسیاری از اعضای سیاسی کار شورای راهبری، هیچ سر رشته از آن ندارند. هنوز در عمل، روشن نشده سکاندار تیم اقتصادی کیست و برنامه ای که بتوان بر اساس آن حرکت کرد، کدام است؟ این خلاء بزرگی است که رای اعتماد به وزیران را تحت الشعاع خود قرار می دهد.

🔴وحشی گری سگرگها، صگیونی اسرائیلی‌ 🔴👈بی حد و مرز #لعنتُ_مرگ_برآمریکاجهانخوار🔥

سه جای قران ازایرانیهایادشده

چک‌لیست ضروری برای شرکت در اعتراضات خیابانی، درحال نزدیک شدن به روز‌های حساسی هستیم، حتما به دوستان‌تان نیز ارسال کنید تا آمادگی لازم را داشته باشند!

Amo Ali:  مراحل جنگ نرم قسمت یکم جنگ نرم از لحاظ عملياتی عبارت است از: تلاش و اقدامات عملی ، توطئه‌آميز و برنامه‌ريزی شده دشمن براي تغيير سياسی بازيگر ناهماهنگ با منافع او، از طريق تضعيف، تخريب و گسست پيوندهای ارزشی و هنجاری جامعه با حكومت و ايجاد پيوندهای جايگزين به نفع خود، به‌منظور تغيير موازنه پايگاه اجتماعی حريف، تهييج كم‌هزينه گروه‌های اجتماعی هدف، بسيج نارضايتی ‌های اجتماعي به‌منظور رودررو‌‌ساختن جامعه با حكومت، سلب كاركردهای حكومت و فلج‌‌كردن نظام اداره كشور تا رسيدن به هدف تغيير رفتار يا انصراف از قدرت. تعيين مراحل جنگ نرم و شناخت ويژگی های هر مرحله، از ديگر موضوعاتی است كه در دستيابی به الگوی تقابل با جنگ نرم اهميت دارد. معمولاً هر مبارزه نرم، براساس شرايط گوناگون فرهنگی و سياسی ، مشمول فعاليت‌های گوناگونی می‌شود كه اغلب از اقدامات مديريتی مانند برنامه‌ريزی و تدارك زمينه‌ها و لوازم گوناگون آغاز شده و تا به‌كارگيری اقدامات تبليغی و فرهنگی سياسی ، و درنهايت بسيج مخالفان و ايجاد رويارويی با حكومت و ازكار‌انداختن توانايی ‌های نظام حاكم ادامه مي‌يابد. جنگ نرم عقبه‌ای فكری و ايدئولوژيك دارد. ازاين‌رو، حداقل داراي دو مرحله «اجتماعی ‌- فرهنگی » و «سياسی ‌- امنيتی » است. اغلب سطح اجتماعی ‌- فرهنگی، پيش‌نياز مرحله سياسی ‌- امنيتی است. تا زمانی كه باورهای ذهنی و نگرش‌های فرهنگی و سياسی يك ملت يا گروهی از جامعه دگرگون نشود، زمينه‌های نافرمانی مدنی، اغتشاش، شورش و مخالفت با حكومت به‌وجود نمی ‌آيد. مراحل كلی در جنگ نرم ۱_ تغيير ارزش‌ها و هنجارها و الگوهای رفتاری اجتماعی ‌فرهنگی ۲-مديريت رفتارها و اعتراضات سياسی ‌امنيتی مراحل جزئي‌تر جنگ نرم به شرايط گوناگون بستگی دارد، اما با توجه به الگوهاي بيان‌شده براي جنگ نرم، مرحله دوم، معمولاً شامل دو مرحله شوك و رويارويی است. ازاين‌رو، جنگ نرم را می توان شامل سه مرحله كلی دانست: الف) زمينه‌سازی مرحله زمينه‌سازی مربوط به فضای ذهنی ، فكری، ارزشی، هنجاری و روانی جامعه است و هدف اصلی آن، تضعيف، تخريب و گسست پيوند ميان جامعه و حكومت است. از اين نظر جنگ نرم، نبرد بر سر تسخير اذهان به‌منظور حفظ يا تغيير نظم سياسی جامعه است. در واقع، در مرحله اول بيشتر بر زمينه‌سازی براي سست‌‌كردن و گاه از‌هم‌گسيختن پيوندهاي شناختی و عاطفی بين جامعه و حكومت تأكيد مي‌شود. روشن است كه هر ذهنيتی هدف جنگ نرم نيست، بلكه آن دسته از مجموعه افكار، احساسات و رفتارهای شهروندان هدف است كه نزديك‌ترين ارتباط را با بقای يك نظام سياسی و توسعه آن دارند. سرمايه اجتماعی به مفهوم وسيع آن، می ‌تواند پوشش‌دهنده اين مجموعه باشد. اين مرحله معمولاً به‌صورت غيرمستقيم و تدريجی انجام مي‌شود و مهاجم به‌ آرامی هنجارهای خود را وارد جامعه هدف مي‌كند. در اين مرحله كه با فعاليت‌های طولاني‌مدت همراه است، اغلب از روش‌هايی استفاده مي‌شود كه ذهن و روان مخاطبان را هدف می گيرد، مانند عمليات روانی، عمليات ادراكی ، جريان‌سازی ‌ها و فنون تبليغاتی و جوسازی ‌های اجتماعی، ديپلماسی عمومی و ديپلماسی رسانه‌ای كه در قسمت بعد شرح داده خواهد شد. اين مسئله بدين معنا نيست كه بازيگر مهاجم از روش‌های سخت و نيمه‌سخت مانند مانورها و تهديدات نظامی يا تحريم‌های اقتصادی براي افزايش تأثيرگذاري روانی بر جامعه استفاده نكند، بلكه استفاده از عوامل يادشده به‌‌دليل ايجاد فشارهای روحی بر مردم می تواند آنان را ـ ‌در صورت ضعيف‌‌ بودن ‌ـ به تجديدنظر در آرای خود و حمايت از نظام حاكم وادار كند و بر قضاوت‌ها و عملكرد نهایی آنان اثر بگذارد.  مراحل جنگ نرم قسمت دوم پایانی ب) مرحله شوك و تحريك مرحله شوك و تحريك كه به اعتقاد برخی انديشمندان كاتاليزور محسوب می شود، به‌عنوان واسطه‌ای بين مرحله اول و مرحله رويارويی ايفای نقش می كند و آن هنگامی است كه مهاجمان احساس كنند زمينه‌های فكري و روحی در جامعه هدف ايجاد گرديده است و اكنون بايد آرمان‌ها، ايده‌ها و مطالبات جمعي با التهابات و هيجانات اجتماعی گره بخورد تا زمينه مشاركت هرچه بيشتر مردم، براي اعتراض را فراهم كند. به ‌همين ‌دليل به عامل يا عواملي تحريك‌كننده و هيجان‌زا نيازمند است. اين عامل می تواند فضای ملتهب انتخابات و شعار تقلب در انتخابات يا ايجاد جنگ تحميلی باشد. مانند تجربه ايران، يوگسلاوی و اندونزی يا حوادث مشابه ديگری مانند فوت مهسا امينی ۲ كه قابليت‌های خوبی براي بهره‌برداری در اين زمينه دارد. جنگ به‌دليل تضعيف كارآمدی نظام حاكم در ايجاد امنيت و كاهش توان دولت در پاسخگويی به مطالبات مردم و شعار تقلب در انتخابات به‌دليل سلب اعتماد عمومی از نظام، بسيار اثرگذار است.

ابزارها و شيوه‌های مؤثر در اين مرحله غالباً همان شيوه‌هاي قبلی مانند عمليات روانی و ادراكی، ديپلماسی عمومی و... است كه گاه مي‌تواند با عمليات نظامی و امنيتی محدود، مانند انجام قتل‌های مشكوك و نسبت‌دادن آن به نظام حاكم و نيروهای امنيتی و بهره‌گيری تبليغاتی از آن، ايجاد انفجار در مراكز حساس مربوط به نظام و... برای تحريك بيشتر مردم، تشديد شود. ج) رويارويی عملياتی اين مرحله، رويارويی عملي و آشكار در صحنه خيابان‌ها براي فروپاشی كانون قدرت است. ازاين‌رو، روش‌ها در اين مرحله ناظر به شكل‌دادن به رفتارها و كنش‌های جمعی است. حريف مهاجم سعی می كند با بهره‌گيری از دانش جامعه‌شناسی يا سياسی و روان‌شناسی اجتماعی و نظريه‌های كنش جمعی و جامعه‌محور، با تحريك و سازماندهی مردم، آنان را به مخالفت و درگيری بدون خشونت برای خروج قدرت از دست نظام حاكم به صحنه آورد. اين مرحله را می توان شامل چند بخش مهم دانست: 1. مانور جمعيتی، محوری ترين عنصر در اين مرحله است. از اين طريق سعی مي‌شود با حضور اعتراض‌آميز بخش‌هایی از جامعه در خيابان‌ها و انظار عمومی چه به‌صورت تظاهرات مسالمت‌آميز يا تحصن و مانند اين ها، افكار عمومي داخل و نيز افكار عمومی جهاني و دولت‌های خارجی ، تحت‌ تأثير قرار گيرد و به حمايت از معترضان ، فراخوانده شوند. 2. تضعيف يا حذف كنترل دولت بر كشور كه به‌منظور كاهش توان دولت و فلج‌‌كردن نظام اداره كشور صورت می گيرد. اين بخش شامل شيوه‌های كلي‌ مانند اعتراض، عدم همكاری ، مداخله غيرخشونت‌آميز در فعاليت‌های مؤسسات و سازمان‌هاي دولتی و جذب مخالفان حكومت با روش‌های گوناگونی است كه متخصصان جنگ نرم بيان كرده‌اند. 3. خنثی سازی توان مقابله و قدرت قهر حكومت، كه با استفاده از روش‌های روانی مانند گل‌دادن به نيروهای نظامی و پليس يا ترساندن آن ها ، يا روش‌های غير خشن برای جلوگيری از بهانه‌دادن به پليس برای مقابله با آشوبگران ، و نيز فعاليت‌های تبليغاتی برای ترسيم تصويری مظلوم از معترضان و چهره بيی رحم از پليس و نيروهای نظامی صورت می گيرد. 4. تهاجم روانی ، تبليغاتی و ديپلماتيك كه براي جذب حداكثری مردم كوچه و بازار و حداكثر‌كردن و اجرای نمايش‌های جمعيتی و اردوكشي‌های خيابان به‌كار می رود و به موازات فعاليت‌های ديگر انجام می گيرد. در اين ‌ميان، رسانه‌ها با بزرگ‌نمایی نقايص و مشكلات حكومت ، به‌ويژه برخوردهای قهرآميز نيروهای امنيتی، ايجاد تصويری تراژيك و حماسی از اوضاع، ساختن واقعيت‌های وارونه مانند خاتمه توان حكومت، خونريز و غيرانسانی بودن نظام يا وجود اجماع جهانی عليه حكومت سعی مي‌كنند شرايط را به نفع مخالفان حكومت در همه زمينه‌ها تغيير دهند. به‌طورکلی ، شيوه‌های گسترده‌ای در مرحله رويارویی به‌كار گرفته می شود كه نظريه‌پردازانی مانند جين شارپ ، هلوی و پيتر اكرمن اين روش‌ها را به‌صورت مفصل ارائه كرده‌اند كه ذكر موارد مهم آن گذشت. مراحل كلی جنگ نرم مرحله اول: زمينه‌سازی (اجتماعی فرهنگی) مرحله دوم: تحريك و شوك مرحله سوم: رويارویی عملياتی