📌هر مطلبی را منتشر نکنیم
🔹 با توجه به فعالیت یگان سایبری اسرائیل برای جمع‌آوری اطلاعات و اخبار، ضمن حفظ آرامش، مطلقاً هیچ خبر حساس نظامی و امنیتی را با دیگران در فضای مجازی به اشتراک نگذارید.
🔹همزمان با شلیک موشک از سمت ایران، از اراضی زمینی و نقاط شلیک فیلم نگیرید.
🔹از اشتراک گذاری فیلم های مراکز حساس نظامی و زیرساختی در گروه ها و کانال ها خودداری کنید.
🔹بانک اطلاعاتی رژیم صهیونیستی به کمک واتساپ و اینستاگرام تکمیل میشود؛
لذا توصیه جدی میشود از نرم‌افزارهای واتساپ و اینستاگرام استفاده نکنید.
🔺تا میتوانید این پیام را در خصوصی دوستان و گروه های خود نشر دهید.
جنگ درغدیر شروع شد
انشاالله خیبری تمومش کنیم
امان از جمعه های تلخ ....
ما به خبر های دردناک
صبح زود عادت داریم
جنگ روانی پس از حمله نظامی یا موشکی به تهران معمولاً شامل مراحل زیر است:
🔴 ۱. ایجاد رعب و وحشت در بین مردم (Fear & Panic Tactics)
پخش شایعات متعدد در مورد حملات بعدی، فروپاشی حکومت، سقوط شهر و...
دامن زدن به کمبود کالاهای اساسی (غذا، آب، دارو).
پخش تصاویر و ویدیوهای وحشت‌آور از آسیب‌ها برای تشدید فضای ناامنی.
🔵 ۲. شکستن روحیه مقاومت مردم و نیروهای دفاعی
تبلیغات دروغین درباره تسلیم شدن مقامات یا نهادهای امنیتی.
پخش پیام‌هایی مبنی بر اینکه «مقاومت بی‌فایده است».
ترغیب به مهاجرت، ترک کشور یا پناهندگی.
⚫️ ۳. تخریب اعتماد به دولت و نهادها
انتشار اخبار جعلی درباره اختلافات درون حکومت.
دامن زدن به فساد یا ناتوانی مدیریتی در مدیریت بحران.
برجسته‌سازی ناهماهنگی بین نیروهای نظامی و انتظامی.
🔶 ۴. نفوذ اطلاعاتی و عملیات سایبری
هک و کنترل شبکه‌های رسانه‌ای و انتشار پیام‌های هدفمند.
حملات سایبری به سیستم‌های خدمات شهری و بانکی برای فلج کردن زندگی روزمره.
قطع اینترنت یا جایگزینی با شبکه‌ای تحت کنترل مهاجم برای القای اطلاعات گزینشی.
🟣 ۵. استفاده از رسانه‌های فارسی‌زبان خارج‌نشین
پوشش لحظه‌به‌لحظه با تحلیل‌های القاکننده.
دعوت از چهره‌های ضدحکومتی برای ایجاد فضای ناامیدی یا شورش.
تبلیغات مستقیم برای «راه‌حل» مورد نظر مهاجم (مثلاً تجزیه، تغییر رژیم، اشغال نظامی).
🟢 ۶. تحریک قومیت‌ها، اقلیت‌ها و شکاف‌های اجتماعی
دامن زدن به اختلافات مذهبی، قومی، جنسیتی و نسلی.
برجسته‌سازی تبعیض‌ها و محرومیت‌ها برای ایجاد شکاف داخلی و شورش از درون.
✳️ جمع‌بندی:
جنگ روانی بعد از حمله به پایتخت، بخش حیاتی و حتی گاهی مهم‌تر از حمله فیزیکی است. هدف نهایی آن «تسلیم ذهنی» مردم و مدیران است، پیش از آن‌که نیازی به تسلیم نظامی باشد. برای مقابله با آن، داشتن شبکه‌های ارتباطی امن، رسانه‌های ملی هوشمند و آموزش‌های مقابله با شایعه و عملیات روانی ضروری است.