🔰روسیه: گزارش ادعایی رسانه آمریکایی در مورد ایران یک «کارزار سیاسی کثیف» است 🔸وزارت امور خارجه روسیه امروز در واکنش به ادعای روز گذشته تارنمای خبری «آکسیوس» مبنی بر اینکه رئیس جمهوری اروسیه از ایران درخواست کرده تا برای توافق هسته‌ای با غنی‌سازی صفر درصد با امریکا همکاری کند، تاکید کرد که چنین ادعاهایی تنها یک «کارزار سیاسی کثیف» است. 🔸این وزارت خانه خاطرنشان کرد که مسکو بارها بر لزوم حل مسئله برنامه هسته‌ای ایران منحصراً از طریق ابزارهای سیاسی و دیپلماتیک تأکید کرده و در عین حال نیز آمادگی خود را برای کمک به یافتن راه‌حل‌های مورد قبول طرفین ابراز داشته است.

طبق نظرسنجی متا مشخص شد: 🔰مردم ایران مذاکره با آمریکا را عملیات فریب می دانند 🔸 پس از جنگ ۱۲ روزه اخیر که هم‌زمان با مذاکرات غیرمستقیم میان ایران و آمریکا رخ داد، مرکز افکارسنجی متا در یک پیمایش طولی، روند تغییر نگرش مردم نسبت به مذاکره با آمریکا را بررسی کرده است. 🔸مقایسه نتایج این بررسی، نشان می‌دهد که میزان موافقت مردم با مذاکره با دولت آمریکا، طی کمتر از سه ماه حدود ۳۰٪ کاهش یافته است؛ این تغییر نگرش عمومی، می‌تواند بازتابی از مشارکت و حمله مستقیم آمریکا در جنگ اخیر باشد. 🔸همچنین، حدود ۷۸٪ از ایرانیان، مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا را نوعی عملیات فریب برای زمینه‌سازی حمله اسرائیل به ایران ارزیابی می‌کنند. 🔸این داده‌ها نشان می‌دهند که هرچند بخشی از جامعه همچنان به مذاکره متمایل‌اند، اما در مجموع، افکار عمومی نسبت به مذاکره با دولت فعلی آمریکا، نگاه خوش‌بینانه‌ای ندارد. 🔺 داده‌های این پیمایش، در تیر ماه ۱۴۰۴، از ۱۲۰۰ نفر افراد بالای ۱۸ سال از سراسر کشور، و در بستر پانل ملی متا، گردآوری شده‌اند.

🔰 تصویب کلیات طرح «تقوییت بنیه نیروهای مسلح» 🔸سخنگوی کمیسیون امنیت ملی مجلس از تصویب کلیات طرح «تقویت بنیه نیروهای مسلح در مقابله همه‌جانبه با جنایات و تجاوزات رژیم صهیونیستی» در جلسه امروز این کمیسیون خبر داد.

📹 سردار رادان با خانوادۀ شهیدان باقری، سلامی و رشید دیدار کرد 🔸فرمانده فراجا: خون شهیدان باقری، سلامی، رشید، حاجی‌زاده و سایر شهدا پیروزیِ کشورمان در جنگ ۱۲ روزه در برابر استکبار جهانی و رژیم صهیونیستی را رقم زد. 🔸شهید سلامی تکرار نشدنی است. سیر تحولیِ سپاه را شهید سلامی بنیان‌گذاری کرد.

📹 مغزهای ‌پوسیدۀ ‌عاشق ‌غرب

✅ خلع سلاح حزب‌الله، پازل راهبردی غرب و آمریکا در پروژه مهار قدرت ایران 🔹️در تحولات اخیر غرب آسیا، تهدید صریح آمریکا مبنی بر «خلع سلاح حزب‌الله یا فروپاشی لبنان» نشانه‌ای از تشدید مداخله‌گری غرب در مسائل امنیتی این کشور است. این اولتیماتوم که توسط تام باراک، نماینده ویژه آمریکا در امور سوریه، در سفر به بیروت و رسانه‌های منطقه مطرح شد، عملاً علاوه بر نقض حاکمیت لبنان، منطقه را نیز با تنش‌های جدیدی روبرو کرده است. 1️⃣ نقض حاکمیت و فشار اقتصادی: آمریکا با تهدید به فروپاشی وجودی لبنان در صورت عدم خلع سلاح حزب‌الله، به‌شکل مستقیم در امور داخلی یک کشور مستقل دخالت کرده است. واشنگتن با تکیه بر بحران اقتصادی و سیاسی لبنان، تلاش می‌کند دولت این کشور را وادار به اجرای خواسته‌هایی کند که اولویت آن‌ها تامین امنیت اسرائیل و منافع غرب است، نه منافع ملی لبنان. 2️⃣ راهبرد تضعیف محور مقاومت: این تهدیدات بخشی از راهبرد کلان مهار ایران و متحدانش محسوب می‌شود. حزب‌الله به‌عنوان مهم‌ترین بازوی نظامی محور مقاومت، عامل اصلی بازدارندگی در برابر اسرائیل است. خلع سلاح حزب‌الله پروژه‌ای ژئوپلیتیک برای تغییر توازن قوا در منطقه، به‌ویژه به نفع اسرائیل و متحدان عربی واشنگتن به‌شمار می‌رود. 3️⃣ تناقض غرب و تشدید ناامنی: آمریکا ادعای مقابله با نفوذ منطقه‌ای را دارد، اما سیاست‌های خود غرب – مانند تحریم و تضعیف نهادهای لبنانی – به افزایش آسیب‌پذیری لبنان و تعمیق بحران داخلی دامن زده است. این تضاد، بی‌ثباتی را تشدید و مسیر حل بحران را سد می‌کند. 4️⃣ پیامدهای امنیتی و آینده ناواضح: پافشاری بر خلع سلاح حزب‌الله بدون توجه به واقعیت‌های اجتماعی لبنان، خطر فروپاشی دولت و حتی جنگ داخلی را افزایش می‌دهد. هرگونه اقدام عجولانه می‌تواند علاوه بر تهدید ثبات لبنان، امنیت منطقه و به‌ویژه اسرائیل را در معرض خطر جدی قرار دهد. 🔚 جمع‌بندی: تهدید اخیر آمریکا بخشی از راهبرد فشار برای بازطراحی معادلات امنیتی منطقه و کاهش نقش ایران است. این مسیر نه به حل بحران لبنان، بلکه به تشدید بی‌ثباتی و ناامنی منجر می‌شود. تنها رویکرد مبتنی بر گفت‌وگوی ملی و احترام به اراده مردم لبنان می‌تواند ثبات پایدار را تضمین کند.

💢آرامش قبل از طوفان 🔹سخنان نماینده آمریکا درباره مزارع شبعا و اشاره‌اش به احتمال واگذاری آن به حاکمیت سوریه، تنها یک موضع‌گیری دیپلماتیک ساده نیست؛ بلکه نشانه‌ای است روشن از ورود منطقه به مرحله‌ای تازه از بازتعریف مرزها و نقشه‌ها، آن‌هم بر پایه توازن قدرتی نوظهور. 🔹در ترکیه، گفت‌وگوهایی درباره خلع سلاح حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) آغاز شده است. اما آنچه جلب توجه می‌کند، بی‌توجهی کامل به شاخه ایرانی این حزب یعنی پژاک است. آیا دلیل این سکوت، آن نیست که ایران، برخلاف ترکیه، در جنوب سوریه—از جمله درعا، القصیر و جبل‌الشیخ—هیچ برگ زمین‌محوری برای معامله در اختیار ندارد؟ 🔹در شرق سوریه، به‌ویژه در دیرالزور، درگیری‌هایی میان نیروهای «قسد» و گروه‌هایی وابسته به جولانی در جریان است؛ پس از آنکه گمان می‌رود آمریکا با چراغ سبزی پنهان، راه را برای جولانی گشوده تا یکی از ابزارهای دیروز واشنگتن در شمال شرق سوریه را از میدان بیرون کند. 🔹صحنه به‌سرعت در حال دگرگونی است؛ اتحادها دگرگون می‌شوند، و نقشه‌ها با جوهری تازه ترسیم می‌گردند... چنان‌که گویی، تاریخِ پیش از جنگ جهانی دوم، دارد بار دیگر خود را تکرار می‌کند. 🔸و در این میان، ایران و عراق… در متن طوفانی قرار گرفته‌اند که آرام‌آرام، از افق نزدیک می‌شود. ✍نايا

🔶🔻فصل امنیتی پساالعدید #سرمقاله #روزنامه_جوان ✍ محمدجواد اخوان 🔹پس از حمله دقیق و حساب‌شده جمهوری اسلامی ایران به پایگاه راهبردی العدید در خاک قطر، نه‌فقط یکی از پیچیده‌ترین مراکز عملیاتی ارتش ایالات‌متحده در منطقه هدف قرار گرفت، بلکه فصلی نو در هندسه امنیتی غرب آسیا گشوده شد. این اقدام که دومین حمله مستقیم یک دولت رسمی به یک پایگاه امریکایی پس از پایان جنگ جهانی دوم بود، فراتر از یک عملیات تلافی‌جویانه یا واکنش به اقدامات گذشته واشینگتن و تل‌آویو است؛ این حمله، نشانه‌ای راهبردی درباره پایان یک نظم و آغاز نظمی نوین است. 🔸حمله به العدید نه‌فقط یک هدف نظامی را از بین برد، بلکه نماد قدرت فناورانه امریکا را تخریب کرد. نابودی گنبد ژئودزیک حاوی تجهیزات پیشرفته نظامی و اطلاعاتی که صد‌ها میلیون دلار سرمایه‌گذاری پشت آن بود، نشان داد که هیچ نقطه‌ای از حضور امریکایی‌ها در منطقه مصون از ضربه نیست. آنچه این حمله را بیش‌ازپیش معنادار کرد، ناتوانی سامانه‌های دفاعی امریکا در واکنش مؤثر، حتی با وجود سامانه معروف راداری و پدافندی در سرتاسر جنوب خلیج‌فارس بود. 🔹اگر تا دیروز تاد، پاتریوت‌ها و سامانه‌های C- RAM افتخار امنیتی واشینگتن بودند، امروز تبدیل به نماد ناکارآمدی شده‌اند. این واقعیت، امریکا را ناگزیر به بازنگری در دکترین نظامی «پایگاه‌محور» خود در منطقه خواهد کرد. جایی که حضور نظامی، بیش از آنکه عامل بازدارنده باشد، اکنون خود به تهدیدی علیه میزبانان تبدیل شده است. 🔸البته ترامپ ادعا کرده بود که قبل از حمله از این موضوع مطلع شده بود که حتی اگر این ادعا را باور کنیم، ناتوانی سامانه‌های رهگیر در دفع حملات موشکی ایران، خود نشان‌دهنده ناکامی نظامی ارتش امریکا است. 🔹پس از حمله به العدید، کشور‌های میزبان پایگاه‌های امریکا دچار شوک راهبردی شدند. مردم قطر با شگفتی موشک‌های قدرتمند ایرانی را بالای سر سرزمین خود دیدند. عراق نیز از ماه‌ها پیش خواستار خروج نظامیان امریکایی از خاک خود شده بود. این روند نشانه‌ای از تغییر در برداشت منطقه‌ای از حضور امریکا است: حضور سابقاً محافظ، اکنون مزاحم و پرخطر تلقی می‌شود. همان‌گونه که حمله به عین‌الاسد در یک «یوم‌الله» هیمنه نظامی امریکا را پس از دهه‌ها با تردید جدی مواجه کرد، اینک حمله به «العدید» شکافی عمیق در ساختار و بافتار حضور نظامی امریکا در منطقه ایجاد کرده که در صورت ناکامی امریکا درترمیم این شکاف، باید منتظر خروج امریکا از کل منطقه بود. 🔸در همین حال، توانمندی ایران در اجرای عملیات دقیق علیه اهداف حیاتی - از وعده صادق ۳ تا بشارت فتح - معادله بازدارندگی را دگرگون کرده است. حالا دیگر اسرائیل در برابر محور مقاومت صرفاً با تهدید «امنیتی» مواجه نیست، بلکه با تهدید «موجودیتی» مواجه است. این وضعیت، توازن قوا در منطقه را به‌نفع بازیگران بومی تغییر داده و امریکا را از حاشیه‌نشینان تصمیم‌سازی کرده است. 🔹اقدام ایران در هدف‌گیری مستقیم پایگاه العدید - بدون مداخله دوستان ایران - نقطه عطفی در گفتمان راهبردی مقاومت محسوب می‌شود. این تحول از یک سو نشانه ارتقای اعتمادبه‌نفس دفاعی جمهوری اسلامی و از سوی دیگر گواه ارتقای محور مقاومت از سطحی واکنشی به سطحی تهاجمی، مؤثر و مستقل است. 🔸ایران در این مسیر نه‌تنها به زرادخانه‌ای شامل هزاران موشک بالستیک و پهپاد‌های پیشرفته تکیه دارد، بلکه با تسلط راهبردی بر تنگه هرمز و توسعه عمق استراتژیک در منطقه، بنیان‌های یک قدرت بازدارنده چندلایه را بنا نهاده است. دیگر مقاومت فقط نظریه‌ای برای مقابله با اشغال نیست؛ اکنون چارچوبی واقعی برای تنظیم معادلات قدرت منطقه‌ای است. 🔹از مجموع این تحولات می‌توان ویژگی‌های نظمی نوین را ترسیم کرد؛ نظمی که دیگر از دل یک چتر امنیتی امریکایی نمی‌جوشد، بلکه از دل واقعیت‌های روی زمین و مقاومت منطقه‌ای برمی‌خیزد. در این نظم جدید، ساختار قدرت از تک‌قطبی به چندقطبی بومی تغییر می‌یابد؛ مبانی ایدئولوژیک آن بر پایه هویت اسلامی استوار است؛ ابزار امنیتی‌اش نه پایگاه ثابت، بلکه بازدارندگی نامتقارن، متحرک، چابک و بومی است؛ و اکنون پرسش اصلی این است: آیا این نظم جدید به پایداری خواهد رسید؟ موفقیت نهایی این نظم، نیازمند به تبدیل بازدارندگی نظامی به دیپلماسی دفاعی اثرگذار و ارائه الگویی برای امنیت مشارکتی کشور‌های منطقه است. آینده غرب آسیا دیگر در دستان ناو‌های هواپیمابر نیست؛ در دستان اراده ملت‌هایی است که از سلطه خارجی عبور کرده‌اند و در مسیر رهایی از سلطه و نیل به استقلال واقعی قرار گرفته‌اند.

🎥 نخستین کاروان پیاده‌روی #اربعین از جنوب عراق به راه افتاد... #بوی_کربلا_می‌آید

🟣 تکلیف جریان #ضد انقلاب و البته جریان #افراطی اصلاحات کاملا روشن است اما اگر قبول دارید که #نفاق از کفر خطرناک تر است همه وظیفه داریم #انقلابی نماهایی را که با رفتارهای غلط اما جذابشان بستر #نفوذ دشمن خبیث را فراهم کرده اند و مرتبا به انشقاق و دودستگی در جامعه دامن می زنند افشا کنیم

👁‍🗨پشت‌پرده جلسات باکو؛ وقتی تروریست کراواتی و مأمور موساد کنار هم می‌نشینند، باید پرسید: بازی واقعی چیست؟ در باکو چه می‌گذرد؟ نشست‌هایی پشت درهای بسته، با حضور الجولانی – همان که روزگاری چهره‌اش با داعش و سر بریدن شناخته می‌شد – و نمایندۀ نتانیاهو، در پایتخت کشوری که امروز به پاسگاه امنیتی تل‌آویو در قفقاز تبدیل شده. موضوع جلسه؟ همه‌چیز؛ از آینده سوریه تا دفتر اسرائیل در دمشق. حتی سرنوشت آوارگان غزه و تسلیحات حزب‌الله هم روی میز بوده. اما سؤال اصلی این نیست که چه گفته‌اند. سؤال این است که چرا الآن؟ چرا این آدم‌ها؟ چرا در باکو؟ پاسخ ساده نیست، اما نشانه‌ها واضح‌اند. 🔘آمریکا و اسرائیل دنبال تثبیت حضورشان در پشت خطوط مقاومت است. نه فقط با جنگ مستقیم، که با معامله، تطهیر و نفوذ. گشودن دفتر رژیم صهیونیستی در دمشق یعنی جا خوش کردن در سایۀ دولت نیمه‌ویران سوریه ، یعنی جاسوس رسمی بی‌پرچم، یعنی نشاندن چشم تل‌آویو در دل شام. 🔹 الجولانی دیگر نه سر بریده، که کراوات بسته. او حالا «قابل مذاکره» است، چون آدم‌کش اگر در زمین غرب بازی کند، می‌شود کنشگر. 🔹 باکو انتخاب بی‌دلیل نیست. این نه فقط میز مذاکره، بلکه یک پیام رمزگشایی‌شده برای تهران است: «ما از نزدیک‌ترین جغرافیای فرهنگی و زبانی به تو، با دشمنانت قرارداد می‌بندیم.» و ایران خوب می‌فهمد که زبان تهدید، همیشه با صدای گلوله نیست؛ گاهی با قهوه‌های دیپلماتیک و لبخندهای عادی‌سازی است. 🔹 اما نقطۀ مهم‌تر این‌جاست: این نشست‌ها برای نظم منطقه‌ای نیست، برای مهار ایده است. ایده‌ای به اسم مقاومت. ایده‌ای که با محوریت ایران و برادرانش حزب‌الله و فلسطین و حشد الشعبی زنده است. برای همین آوارگان غزه در این گفتگوها «مسئله امنیتی» خوانده می‌شوند، نه فاجعه انسانی. آن‌ها می‌خواهند با پول، سیاست و تروریست‌های شسته‌شده، داستان را از نو بنویسند. ولی مسئله اینجاست که این قصه، قصه مردم است، نه فقط بازی قدرت‌ها. 🔻آن‌ها فکر می‌کنند می‌شود منطقه را با نرم‌افزار امنیتیِ خودشان بازنویسی کنند، ولی تجربه می‌گوید: جایی که اراده ملت‌ها باشد، نقشه در آتش می‌افتد. باور نکنید که این نشست‌ها صرفاً یک دور میز مذاکره‌اند. این‌ها پروژه‌اند؛ برای خفه کردن حقیقت، برای دفن جغرافیای مقاومت، برای کشیدن مرز جدید از تل‌آویو تا دمشق. ولی تاریخ این منطقه، پر است از میزهایی که چیده شدند، و بعد با یک جرقه، تبدیل شدند به خاکستر. ♨️و ایرانی که نشان داده بازی را بهتر از دشمنان غربی اش میداند... ✍🏼رضـــا زارع🇮🇷🇵🇸